«Γαλλία, 2022. Μετά από μια καθοριστική εκλογική αναμέτρηση στη χώρα κυριαρχούν η αβεβαιότητα και ο φόβος. Η κοινωνική βία εξαπλώνεται αλλά συγκαλύπτεται. Ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έχει ολοκληρώσει τη δεύτερη θητεία του παρά την εκρηκτική άνοδο της Ακροδεξιάς.
Στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών τα παραδοσιακά κόμματα, της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς, καταποντίζονται. Στον δεύτερο (και τελικό) γύρο οι δύο βασικοί αντίπαλοι για την ανάληψη της εξουσίας είναι το Εθνικό Μέτωπο (Front National) της Μαρίν Λεπέν και η Μουσουλμανική Αδελφότητα (Fraternité Musulmane), ένα μετριοπαθές (κατά τα φαινόμενα) ισλαμικό κόμμα υπό τη χαρισματική ηγεσία του Μοχάμεντ Μπεν Αμπές.
Τότε συμβαίνει το εξής παράλογο. Οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις (δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί μαζί) συνασπίζονται εναντίον της Ακροδεξιάς και στηρίζουν τον μουσουλμάνο υποψήφιο, ο οποίος και κερδίζει τελικώς τις εκλογές! Ο μουσουλμάνος Πρόεδρος, αναλαμβάνοντας πλέον την εξουσία καταργεί την θρησκευτική ελευθερία και επιβάλλει ως υποχρεωτική την μαντήλα.»
Αυτό το φανταστικό (;) σενάριο που περιγράφεται στο βιβλίο Soumission (Υποταγή) του Γάλλου συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ που κυκλοφόρησε στη Γαλλία αρχές του 2015 σχεδόν ταυτόχρονα με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Charlie Hebdo είναι άραγε το μέλλον που έρχεται ή ο φόβος του θα αποτελέσει το άλλοθι για κάτι πολύ χειρότερο;
Προσωπικά όταν το είχα πρωτοδιαβάσει, σχεδόν δυο χρόνια πριν, το βρήκα τρομακτικά προφητικό για το μέλλον της Ευρώπης όπως την είχε παρουσιάσει η Οριάνα Φαλάτσι στο βιβλίο της Οργή και Περηφάνια το 2003, όπου αποτύπωνε μια παρηκμασμένη και εξισλαμισμένη Ευρώπη που αργά αλλά σταθερά μετατρεπόταν σε αραβική επαρχία.
Σήμερα, όμως, μόλις μερικά εικοσιτετράωρα πριν από την κάλπη των Γαλλικών εκλογών, το φανταστικό σενάριο του Μισέλ Ουελμπέκ μου ήρθε στο μυαλό καθώς παραλλαγμένο μου θυμίζει την περίπτωση Μακρόν. Ας αλλάξουμε λοιπόν το βιβλίο του Ουελμπέκ και στη θέση του «μετριοπαθή» φαινομενικά Μουσουλμάνου υποψήφιου, ας βάλουμε τον μετριοπαθή και ανεξάρτητο Εμανουέλ Μακρόν.
Ο Μακρόν ήταν άγνωστος στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας μέχρι το 2012 που αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική και να εγκαταλείψει την καριέρα του στον χρηματοοικονομικό τομέα. Ευρύτερα γνωστός όμως έγινε το 2014 όταν ο Σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ επέλεξε να αναθέσει τα ηνία του υπουργείου Οικονομίας στον Μακρόν, έναν πολιτικό φιλόδοξο, χαρισματικό και πολλά υποσχόμενο, όπως έγραφε στο αφιέρωμα που του έκανε η γερμανική εφημερίδα BILD.
«Αδιαμφισβήτητα είναι ο σταρ της γαλλικής πολιτικής και ο τελευταίος θρίαμβος του Φρανσουά Ολάντ. Ο "Μανού", όπως είναι το παρατσούκλι του, είναι εδώ και οκτώ μήνες υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας και ο νεότερος σε ηλικία υπουργός σε όλη την Ευρώπη. Ο κεραυνοβόλος έρωτάς του με την δασκάλα του, Μπριζίτ τον οδήγησε μέχρι τα σκαλιά της εκκλησίας», έγραφε η BILD.
Ποιος είναι ο νεαρός Μακρόν με το πλούσιο βιογραφικό
Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1977 στην πόλη Αμιάν (Αμιέν πρωτεύουσα της Πικαρδίας (Picardie), μιας περιοχής στο βόρειο τμήμα της Γαλλίας). Οι γονείς γιατροί στο επάγγελμα έστειλαν το νεαρό Εμανουέλ να φοιτήσει στο ίδρυμα Providence της εκκλησίας των Ιησουιτών με μακρά ιστορία στην περιοχή (από το 1604).
Οι Ιησουίτες, είναι θρησκευτικό καθολικό τάγμα, που συγκροτήθηκε τον 16ο αιώνα στα πλαίσια της Αντιμεταρρύθμισης (ως απάντηση, δηλαδή, στην προτεσταντική μεταρρύθμιση του Λούθηρου). Πρόκειται για θρησκευτικό τάγμα που ασχολείται ενεργά με την πολιτική ενώ Ιησουίτης είναι και ο Πάπας Φραγκίσκος.
Στη συνέχεια ο Μακρόν σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Παρισιού-Νατέρ.Το βιογραφικό του έχει ζηλευτές σπουδές γλωσσολογίας, κοινωνικών επιστημών και φιλοσοφίας με την οποία είναι παθιασμένος. Μάλιστα για ένα διάστημα εργάστηκε ως βοηθός του σπουδαίου φιλοσόφου Πολ Ρικέρ.
Έχει επίσης μουσική παιδεία: είναι πιανίστας και ξέρει να χορεύει- τουλάχιστον ταγκό - ενώ φέρεται να διακρίνεται και για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες. Λέγεται ότι πάντα ένιωθε έλξη για ανθρώπους μεγαλύτερους σε ηλικία και γι’ αυτό υπήρξε περισσότερο φίλος με τους καθηγητές του παρά με τους συμφοιτητές του. Εξ’ ου και ο έρωτάς του για την Μπριζίτ, καθηγήτρια φιλολογίας στο λύκειο Henri-IV. Η Μπριζίτ -γόνος μεγάλης οικογένειας σοκολατοποιών- όταν τον πρωτοείδε , προσπάθησε να αντισταθεί την γοητεία του μαθητή της. Τότε ήταν παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.
Επιπλέον, εργάστηκε ως επενδυτικός σύμβουλος στον ιστορικό τραπεζικό όμιλο Rothschild και διεκπεραίωσε σημαντικές συμφωνίες, όπως η ανακεφαλαιοποίηση της εφημερίδας Le Monde και η πώληση θυγατρικής της φαρμακευτικής Pfizer στη Nestle. Η συγκεκριμένη εξαγορά, ύψους 9 δισ. ευρώ, ήταν ιδιαίτερα επικερδής και για τον ίδιο: είναι πλέον εκατομμυριούχος. Ταυτόχρονα, το 2001 έγινε μέλος του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος.
Θεωρείται ευφυής, εργατικός και ιδιαίτερα φιλόδοξος ενώ ο έρωτας και ο γάμος του με την Μπριζίτ, μάλλον του βγήκε σε καλό, η οποία θεωρείται ότι στηρίζει τις πολιτικές του φιλοδοξίες.
Cherchez la femme!
Μέσα της δεκαετίας του ’90, Αμιέν. Ένα λύκειο της γαλλικής πόλης θα ανεβάσει θεατρική παράσταση. Το έργο είναι του Μίλαν Κούντερα, «Ο Ιάκωβος κι ο αφέντης του», βασισμένο σε μια νουβέλα του φιλοσόφου Ντενί Ντιντερό. Η καθηγήτρια των Γαλλικών έχει αναλάβει να το σκηνοθετήσει και να επιλέξει τους μαθητές που θα υποδυθούν τους ρόλους. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν συγκεντρωθεί στο αμφιθέατρο του σχολείου.
Εκείνη τη μέρα, η Μπριζίτ Τρονιέ -η θεατρόφιλη δασκάλα- συνάντησε για πρώτη φορά τον Εμανουέλ Μακρόν και η σπίθα του έρωτα άναψε. Τι κι αν εκείνη ήταν 37 ετών, παντρεμένη με τρία παιδιά, κι εκείνος μόλις 17; Η σχέση τους, έπειτα από πολλά εμπόδια, έμελλε να καταλήξει σε γάμο. Και δεν αποκλείεται η ξανθιά Μπι-Μπι, όπως την αποκαλούν χαϊδευτικά ο σύζυγος και οι φίλοι της, να είναι η επόμενη Πρώτη Κυρία της Γαλλίας.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 2007 και η Μπριζίτ είναι μία αφοσιωμένη σύζυγος αλλά και μία καλή μάνατζερ. Είναι αυτή που τον καθοδηγεί και τον εμψυχώνει στα μεγαλεπήβολα σχέδιά του.
Ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας;
Ο Μακρόν στα τέλη Αυγούστου παραιτήθηκε από την κυβέρνηση («Η αποχώρησή του ήταν σχεδιασμένη με την ακρίβεια στρατιωτικής επιχείρησης», όπως χαρακτηριστικά σχολίασε δημοσιογράφος του RTL), ίδρυσε το δικό του πολιτικό κίνημα «Εμπρός!» (Εn Marche!) και στοχεύει στη γαλλική προεδρία ως αντίπαλο δέος της Λεπέν (μην ξεχνάμε ότι τα σκάνδαλα του δεξιού Φιγιόν τον έχουν στιγματίσει).
Αν κερδίσει στις εκλογές, ο 39χρονος θα γίνει ο νεότερος ηγέτης του κράτους μετά τον Ναπολέοντα.
Θα μπορούσε άραγε να τα καταφέρει;
Προέρχεται από την αριστερά, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας παγκοσμιοποιημένος καπιταλιστής.
«Προκαλεί την ειρωνεία της αριστεράς και την περιέργεια της δεξιάς», έγραψε η Le Monde. «Επαγγέλλεται τον τρίτο δρόμο, όπως ο Μπιλ Κλίντον, ο Τόνι Μπλερ και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ. Είναι η λιγότερο κακή επιλογή για τους Γάλλους σοσιαλιστές», υποστήριξε ο Guardian.
Πιο δηκτική ήταν η Liberation: «Το πρόβλημα με τον Μακρόν είναι ότι του λένε πως είναι ο μελλοντικός Κένεντι της Γαλλίας κι εκείνος έχει αρχίσει να το πιστεύει»..
Ο ίδιος στοχεύει ψηλά. Ας μην λησμονούμε την δήλωσή του στη διάρκεια προεκλογικής του εκστρατεία στην πόλη Πο στη νότια Γαλλία, «Η Γαλλία εμποδίζεται από τις ελίτ που φροντίζουν για τα δικά τους συμφέροντα», δήλωσε στους υποστηρικτές του προτού προσθέσει: «Και θα σας πω ένα μυστικό: το γνωρίζω, ήμουν μέρος αυτού».
Φαίνεται πως ο Μακρόν είναι η επιλογή του συστήματος για να μην καταρρεύσει, την στιγμή που ολόκληρη η Ευρώπη βάλλεται.
Φαίνεται πως επενδύουν στο καθολικό παρελθόν του ως μια προσπάθεια αντισταθμίσματος στην γερμανική Ευρώπη των προτεσταντών. Ο Μακρόν ήταν εξάλλου εκείνος που μίλησε για θρησκευτικό πόλεμο στην Ευρώπη για το χρέος, μεταξύ των Καλβινιστών και των Καθολικών, σε συνέδριο Γερμανών διπλωματών, κάνοντας λόγο για τους Καλβινιστές από τη μία πλευρά, που επιπλήττουν όσους έχουν χρέη, και τους πολύ ελαστικούς Καθολικούς από την άλλη πλευρά. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι ποιος θα κερδίσει τον θρησκευτικό αυτό πόλεμο και ποιος ο ρόλος του Μακρόν, αν εκλεγεί. Προσωπικά θεωρώ ότι στο δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών στις 7 Μαΐου όλη η πολιτική σκηνή της Γαλλίας και το χρηματοοικονομικό σύστημα θα τον στηρίξει σε μια προσπάθεια να μην εκλεγεί η Λεπέν.
Γιώτα Χουλιάρα για το Geopolitics and Daily News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.