«Μᾶς Εἶπαν ...»

Τοῦ Γιώργου Κακαρελίδη

Καθηγητοῦ Ἐφαρμογῶν στὴν Ἐπιχ. Ἔρευνα και Στατιστική τοῦ ΤΕΙ Δυτ. Ἑλλάδος 

1. Μᾶς εἴπαν ὅτι ἡ παγκοσμιοποίηση (sic) θὰ ἄνοιγε τὶς ἀγορὲς. Ἀποδείχθηκε ὅτι τὸ γκρέμισμα τοῦ προτιμησιακοῦ καθεστῶτος γιὰ τὰ κοινοτικὰ προϊόντα (πάνω στό ὁποῖο καθεστώς χτίστηκε ἡ ΕΟΚ), διαλύει κατ᾽ἀρχὴν τὴν ἀγροτικὴ καὶ τὴν συνολική παραγωγή! Μετανοιωμένοι τώρα, ἔχουν σὰν στόχο λέει, νὰ ἀπεξαρτηθοῦν ἀπὸ τὶς εἰσαγωγὲς, ὄχι μόνο ἀγροτικῶν προϊόντων, ἀλλὰ καὶ λιπασμάτων, σπόρων, φαρμάκων κτλ. Οἱ ἀκάματοι ξεχνοῦν ὅτι αὐτὰ χρειἀζονται δεκετίες, πιά. 

2. Μᾶς εἰπαν ὅτι μὲ τὸ εὐρὼ ἡ οικονομία θὰ κάνῃ ἅλμα. Μόνο ποὺ ἦταν μέσα στὸν γκρεμό. Ἀποδείχθηκε ὅτι τὸ εὐρώ συσσωρεύει πλεονάσματα στὴν Γερμανία καὶ ἐλλείμματα καὶ χρέη σὲ ἐμᾶς καὶ στὶς ἄλλες χῶρες. Γιατὶ τὸ εὐρώ γεννήθηκε χωρίς τὶς τρεῖς βασικὲς προϋποθέσεις δημιουργίας και λειτουργίας ἑνός κοινοῦ νομίσματος: δυνατότητα δημιουργίας εὐρωπαϊκού ἐλλείμματος, μηχανισμό διαχείρισης χρέους καὶ μηχανισμὸ ἀνακύκλωσης εὐρωπαϊκῶν πλεονασμάτων. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια τὸ εὔρὼ φτιάχτηκε ἀποκλειστικὰ σὰν προσπάθεια τῆς Γαλλίας νὰ ἐλέγξῃ τὴν Γερμανικὴ οἰκονομικὴ λειτουργία. Συνἐβη τὸ ἀκριβῶς ἀντίστροφο. Ἀκόμη χειρότερα ἡ δῆθεν Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα  προνοεῖ ἀποκλειστικὰ μόνο γιὰ τὴν νομισματικὴ σταθερότητα καὶ ὄχι, ὅπως ἡ ἀμερικανικὴ καὶ γιὰ τὴν ἐργασία. Οἰ ἄεργοι χρήσιμοι ἠλίθιοι, πάντα ἐκστασιάζονται ἀπὸ ὀθνεῖες ἀηδίες. 

3. Μᾶς εἴπαν ὄτι μὲ τὸ εὐρώ θὰ αὐξηθῇ ἡ παραγωγὴ. Ἀποτέλεσμα νὰ ἐγκαταληφθῇ πλήρως. Καὶ ὅλοι ἐν χορῷ νὰ δηλώνουν ὑπέρμαχοι τῶν ... ὑπηρεσιῶν. Καὶ δώστου δάνεια, μὲ προτροπὴ τῆς Γερμανίας, χωρὶς ἀντίκρυσμα, μὲ μόνο σκοπὸ τὴν ἐκτόπιση τῶν μὴ γερμανικῶν προϊόντων. Καὶ οἱ χαχόλοι κυβερνῶντες τὸ προωθοῦσαν ἀσμένως. 

4. Μᾶς εἴπαν, ὅταν ἔσκασε ἡ κρίση, ὅτι φταῖμε ... ἐμεῖς καὶ γι' αὐτὸ πρέπει νὰ γίνῃ ἐσωτερικὴ ὑποτίμηση μισθῶν. Ἀποτέλεσμα νὰ αὐξηθοῦν οἱ τιμὲς, ΦΠΑ καὶ φόροι και τὸ χρέος νὰ ἐκτινάσσεται. Ὁπότε τὸ γύρισαν στὶς δῆθεν μεταρρυθμίσεις. Δηλαδὴ άπολύσεις, διάλυση Ὑγείας, Παιδείας, Κοινωνικῶν Ἀφαλίσεων καὶ ξεπούλημα τοῦ πλούτου τῆς χώρας. Γιὰ νὰ μὴν ὑπάρξῃ περίπτωση ἀνάκαμψης, στὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα. 

5. Μᾶς εἴπαν ὄτι βασίζονται στὸν τουρισμό. Φυσικό εἶναι, ἀφοῦ δὲν ξέρουν τὴν τύφλα τους, ὡς μηδέποτε ἐργασθέντες ἔστω καὶ σὲ ρουμλετάδικο, νὰ ἀδυνατοῦν νὰ διακρίνουν ὅτι τὸ μέγιστο ποσοστό τῶν τουριστικῶν εἰσροῶν φεύγει ἔξω γιὰ πληρωμὴ ξένων προϊόντων καὶ ὑπηρεσιῶν. ἀπό χαρτί ὑγείας μέχρι ζάχαρη(!!), ἀπὸ μεταφορές μέχρι σεντόνια. 

6. Μᾶς λένε οἱ κόρακες καὶ καρακάξες τῶν μνημονιακῶν κομμάτων, τῶν χρεοκοπημένων τραπεζιτῶν καὶ τῶν μηντιακῶν συνεργῶν τους, ὁτι δῆθεν ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρὼ ἐγκυμονεῖ καταστροφές! Ἐννοοῦν φυσικά γιά τήν τσέπη τους! Γιὰ τὴν πάρτη τους.

Ἡ Ἑλλάδα, συμπατριῶτες, ἔχει μιὰ μόνο δυνατότητα γιὰ νὰ βγῇ ἀπό τὴν κρίση καὶ νὰ πάψῃ νὰ εἶναι ὑποτελὴς, ὅπως τότε μὲ τὸ γρόσι. Νὰ ἐγκαταλείψῃ ἀμέσως τό εὐρωμᾶρκο καὶ νὰ εἰσάγῃ κυριαρχικὰ, ἐθνικὸ νόμισμα: τὴν Δραχμή. Θὰ ἦταν πολὺ καλύτερα ἄν τὸ εἶχε κάνει τῷ 2010, ἀλλὰ καὶ τώρα δὲν εἶναι ἀργὰ. Μὲ σκοπὸ τὴν ἀπαραίτητη αὔξηση ρευστότητος, τὴν χρηματοδότηση τῆς παραγωγικῆς δομῆς τῆς χώρας, τὸν τερματισμό τού ἀνόητου μοντέλου λειτουργίας τῆς οἰκονομίας μας ὡς ‘ὑπηρεσιῶν’.

Καὶ νὰ ἐπαναφέρῃ τοὺς διαλυθέντες τομεῖς τῆς πραγματικῆς οἰκονομίας, στὴν σύγχρονη παραγωγή ποιοτικῶν ἀγροτικῶν, ἀλιευτικῶν, μεταλλευτικῶν, βιοτεχνικῶν, τουριστικῶν κλπ προϊόντων. Μαζὶ μὲ τὸν ἔλεγχο τῶν τραπεζῶν, τὸν περιορισμὸ εἰσαγωγῶν καὶ τὴν προώθηση τῶν ἐλληνικῶν προϊόντων. Ὁπως γινόταν καὶ γίνεται παντοῦ στὸν κόσμο, ἀπὸ κυβερνήσεις ποὺ ὑπηρετοῦν τὸ κράτος τους καὶ ὄχι τὰ συμφέροντα κάθε ξένου.