https://www.youtube.com/watch?
2η Αντίκρουση από Αντίβαρο - Τουρκοκρατία
https://www.youtube.com/watch?
3η Αντίκρουση από Αντίβαρο - εξεγέρσεις 1453-1821
https://www.youtube.com/watch?
4η Αντίκρουση - Συμβολή Μοναστηριών στην Επανάσταση 1821
https://www.youtube.com/watch?
Ψηφιοποίηση του 1ου βίντεου από το Κανάλι του Youtube "Αντίβαρο" - 1η Αντίκρουση περί Αγίας Λαύρας - 25ης Μαρτίου
Παρακάτω ακολουθούν ντοκουμέντα που αντικρούουν την δήθεν απομυθοποίηση της Αγίας Λαύρας και της 25ης Μαρτίου. Καταδεικνύουν ότι το συμβάν που περιγράφει ο Πουκεβίλ πράγματι έλαβε χώρα. Όχι όμως στις 25 Μαρτίου, αλλά λίγες ημέρες νωρίτερα.
Είτε στις 17, ή στις 20 ή στις 23 Μαρτίου.
Η ουσία είναι:
Πρώτον, ότι έλαβε χώρα και δεν είναι προϊόν "φαντασίας" και
Δεύτερον, ότι η ημερομηνία της 25ης Μαρτίου είχε προεπιλεγεί από την Φιλική Εταιρία
Απλά τα γεγονότα την πρόλαβαν.
Αντίκρουση 1η
Θεωρούν αναξιόπιστο τον Φρανσουά Πουκεβίλ και τα γραπτά του προϊόν ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ παρότι:
1. ήταν αυτόπτης μάρτυρας.
2. ήταν Γάλλος (πρέσβης)
3. δεν ήταν Ορθόδοξος.
4. εξέδωσε τετράτομο έργο της Ιστορίας της Επανάστασης το 1824 (με το οποίο έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας)
5. Εξιστόρησε τα γεγονότα σε πολλές σελίδες, π.χ. μετέφερε ολόκληρη την ομιλία του Π.Π. Γερμανού.
Ήταν όλα στην φαντασία του ;;;!
Αντίκρουση 2η
Η Γαλλική εφημερίδα Le Constitutionnel επιβεβαιώνει τον Ιούνιο του 1821 ότι ο δήθεν "μύθος" έλαβε ΠΡΑΓΜΑΤΙ χώρα.
Δημοσιεύεται και περίληψη της ομιλίας του Παλαιών Πατρών Γερμανού!
Με μία διαφορά: η εφημερίδα μεταδίδει ότι αυτό δεν έγινε στις 25, αλλά στις 20 Μαρτίου
(με το νέο ημερολόγιο που χρησιμοποιούσαν ήδη οι Γάλλοι).
Αντίκρουση 3η
Το ίδο γεγονός δημοσιεύεται στην εφημερίδα Times του Λονδίνου και πάλι το καλοκαίρι του 1821 (η πληροφορία βρίσκεται στο βιβλίο του Κώστα Ζουράρι "Βέβηλα, Κίβδηλα, Σκύβαλα")
Αντίκρουση 4η
Γράφει ο Άγγλος Πρέσβης Philip James Green στον Μοριά Στα απομνημονεύματά του, τα οποία εξέδωσε το 1827 στο Λονδίνο:
"Η άφιξη του Αρχιεπισκόπου Γερμανού αναμένεται αγωνιωδώς, γιατί έχει ονομασθεί, σ' αυτή τη δύσκολη ώρα, στην Αρχιστρατηγία"
Το απόσπασμα προέρχεται από επίσημη αναφορά της Αγγλικής πρεσβείας στις 6 Απριλίου 1821 (δηλαδή ακριβώς στις 25 Μαρτίου 1821).
Αντίκρουση 5η
Στο Γαλλικό επιστημονικό περιοδικό L' Ami de la Religion et du Roi στο Παρίσι το 1831 διαβάζουμε:
"Η πόλη της Πάτρας έγινε παρανάλωμα ακόλουθο μιας επανάστασης, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Γερμανός, ο Έλληνας επίσκοπος της περιοχής"
Αντίκρουση 6η
Ο Αμερικανός H. Niles εκδίδει στη Βαλτιμόρη τον Σεπτέμβιο του 1821 μία σειρά ντοκουμέντων στα οποία διαβάζουμε:
[Ο λόγος γιά τον Π.Π. Γερμανό]
"έφυγε από την Πάτρα στις 4 Απριλίου (23 Μαρτίου) με την κήρυξη του πολέμου να έχει γίνει μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων. Μία γενική Επανάσταση ήταν αναμενόμενη στο Μοριά στις 6 Απριλίου (25 Μαρτίου)."
Αντίκρουση 7η
Τα ίδια λένε και οι Βέλγοι στο περιοδικό Journal de Savoie στις 15 Ιουνίου 1821.
(και πάμπολλες άλλες αναφορές ξένων, οι οποίες πλέον περιττεύουν...)
Αντίκρουση 8η
Σύμφωνα με τον Σπυρίδωνα Τρικούπη στην "Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως" ο Αλέξανδρος Υψηλάντης... "απεφάσισε εν πρώτοις να κατέλθει εις Ελλάδα και έστειλε καί τινας φέροντας μυστικά γράμματα εις την Πελοπόννησον, εις τας νήσους και εις την
Στερεάν Ελλάδα όθεν εμελέτα να αρχίσει τα ένοπλα κινήματά του την 25 Μαρτίου, ημέραν του Ευαγγελισμού, ως ευαγγελιζομένην την πολιτικήν λύτρωσιν του Ελληνικού έθνους".
"Την δε επιούσαν μετέβησαν εις την μονήν της Αγίας Λαύρας (...) Υποπτεύοντες δ΄ ένοπλην καταδίωξιν δια την παρακοήν, απεφάσισαν να στρατολογήσωσι μυστικώς εις υπεράσπισιν, αν η χρεία το εκάλει"
Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ.1, βιβλίο, Α΄ μέρος, σελ. 70, εκδ. ΔΟΛ.
Αντίκρουση 9η
George Finlay, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1ος, σελ. 193, εκδ. Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων.
"Όλη η συνοδεία εξεκίνησε δια την μονήν της Λαύρας...έκαστος ήρχισε να συναθροίζη ενόπλους άνδρας προς υπεράσπισίν του. Τούτο δεν ήτον δύσκολον, καθότι οι απόστολοι της Εταιρίας είχον επιμείνην όπως ορισθή η 25 Μαρτίου ως ημέρα της ενάρξεως της Επαναστάσεως"
Αντίκρουση 10η
Απομνημονεύματα Νικόλαου Σπηλιάδη, 1851
[Ο λόγος περί Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]
"διατρίβων εις Ζάκυνθον έλαβε την πρόσκλησιν του Υψηλάντου να κινηθεί και αναχωρήσας, χάριν εμπορίου δήθεν, εις τα νήσους του Αιγαίου, έφθασε την 6η Ιανουαρίου του 1821 εις Τσίμοβαν και κατέλυσε εις του Μουρτζίνου, παλαιού φίλου του, όθεν κατεφρόνει υπό την αιγίδα της φιλίας τας επιβουλάς των Τούρκων και διενήργει, περιμένων την 25η Μαρτίου, δια την επανάστασιν... Και τοιουτοτρόπως την 25 Μαρτίου επανέστην η Πελοπόννησος, μετά την 24η Φεβρουαρίου, καθ' ην ο Υψηλάντης διεκήρυξεν εις την Μολδαβίαν την επανάστασιν"
Αντίκρουση 11η
Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη
(δια χειρός Γεωργίου Τερτσέτη)
"με ήλθαν γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως... Ήλθαν εκεί όπου ευρισκόμουν και τους έλεγα ότι την ημέρα του Ευαγγελισμού να είναι έτοιμοι και κάθε επαρχία να κινηθεί εναντίον των Τούρκων..."
Αντίκρουση 12η
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΒ΄, σελ. 82, Εκδοτική Αθηνών.
πληροφορούμαστε ότι υπάρχουν "μαρτυρίες από οικογενειακά
αρχεία αγωνιστών που αναφέρουν ότι όχι μόνο αποφασίστηκε τότε στην Αγία Λαύρα η
έναρξη της Επαναστάσεως αλλά πως έγινε και ειδική δοξολογία στις 17 Μαρτίου,
ημέρα εορτής του τιμωμένου εκεί Αγίου Αλεξίου, και επακολούθησε ορκωμοσία. Οι
ίδιοι συνδέουν με αυτή τη σύσκεψη την αποστολή απο τα Καλάβρυτα στον Πετρόμπεη
Μαυρομιχάλη μηνύματος των Σολιώτη και Σκαλτσά με ημερομηνία 19 Μαρτίου, που
συμβολικά ανέφερε:
"Εξοχώτατε Α.Μ. Χθες ετελέσθη το στεφάνωμα και έστω εις γνώσιν Σας.
Καλάβρυτα τη 19 Μαρτίου 1821.
Υπογραφαί: Νικόλαος Χριστοδούλου Σολιώτης, Α. Σκαλτσάς".
Και εξηγούν ότι η λέξη "στεφάνωμα" σήμαινε πως κηρύχθηκε η Επανάσταση και έγινε ορκωμοσία".
Αντίκρουση 13η
Ο γραμματέας του Δημητρίου Υψηλάντη και ιστορικός του Αγώνα Ιωάννης Φιλήμων, γράφει:
"Αι δύο μοναί της Λαύρας και του Προφήτου Ηλιού αξιούνται της δάφνης περί των πρωτείων κατά τον αγώνα. Η Λαύρα εδέχθη τους Αχαιούς συσκεφθέντας και πρώτους κινηθέντας κατά την Πελοπόννησον, ο Προφήτης Ηλίας εδέχθη τους Φωκείς συσκεφθέντας και πρώτους κινηθέντας κατά την Στερεάν".
Ιωάννης Φιλίμων Ιστορικόν Δοκίμιον, τ. Γ΄, σελ.70
Αντίκρουση 14η
Κανέλλος Δεληγιάννης:
Απομνημονεύματα, σελ. 198
«Οι συναχθέντες λοιπόν εις την Αγίαν Λαύραν απεφάσισαν και ύψωσαν την σημαίαν της επαναστάσεως κατά τας 23 Μαρτίου 1821, προσφέροντες πάνδημον δοξολογίαν προς τον Ύψιστον και με το σύνθημα "ή ζωή και ελευθερία ή θάνατος"
Αντίκρουση 15η
Τόμας Γκόρντον, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως (1832),
βιβλίο Α΄, τ. 1, σελ. 78, εκδ. Μπάυρον
αναφερόμενος στον Π. Π. Γερμανό (που αρνούμενος να πάει στην Τρίπολη είχε μεταβεί με τους προκρίτους της Αχαΐας στην Αγία Λαύρα):
«Από εκεί αυτός κι οι σύντροφοί του έστειλαν γράμματα στους φίλους τους των άλλων επαρχιών και προετοίμαζαν ψυχικά τους ορεσίβιους για την επανάσταση. Τελικά ύψωσαν τη σημαία του Σταυρού και στις 21 Μαρτίου 1821 κυρίευσαν τα Καλάβρυτα».
Αντίκρουση 16η
Αντ. Πρόκες Όστεν
(πρέσβης της Αυστρίας στην Κωνσταντινούπολη)
τ. Α’, σελ. 47, Αθήνησι 1868
Εξάτομη ιστορία, η συγγραφή της οποίας ξεκίνησε το 1834.
«Ο Ανδρέας Λόντος, ο Ζαΐμης και Γερμανός, ο αρχιεπίσκοπος Πατρών, εξεκίνησαν μεν, αλλ’ εστάθησαν εις τα Καλάβρυτα, και μετ’ απατηλάς διαπραγματεύσεις μετά των Τούρκων διαδίδοντες την φήμην και εξ αυτής δήθεν φοβούμενοι, ότι οι Τούρκοι εσκόπουν να σφάξωσιν όλους τους εν Τριπόλει συνηγμένους αρχηγούς, ύψωσαν την 4 Απριλίου (δηλ. 23 Μαρτίου με το παλαιό ημερολόγιο που ίσχυε τότε στην Ελλάδα) την σημαίαν της επαναστάσεως».
Αντίκρουση 17η
Μαξίμ Ρευμπώ
Γάλλος Φιλέλληνας γράφει στο βιβλίο του Memoires Sur la Grece (1824)
«ο Π. Π. Γερμανός και οι προεστοί, κατόπιν κοινής συμφωνίας, ύψωσαν το λάβαρο του σταυρού στα Καλάβρυτα, στις 4 Απριλίου 1821» (δηλ. στις 23η Μαρτίου).
Αντίκρουση 18η
Samuel G. Howe M. D.
An Historical sketch of the Greek revolution New York, 1828
«Αλλά o Γερμανός, ο αρχιεπίσκοπος της Πάτρας, καθώς και αρκετοί από τους άνδρες με επιρροή καθυστέρησαν, με διάφορες προφάσεις, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα. Όταν έφτασε [1821. Απρίλιος.] στα Καλάβρυτα, μη έχοντας πλέον καμία δικαιολογία, προέταξε ξαφνικά το σύμβολο του σταυρού, και κάλεσε το λαό, εν ονόματι του Θεού και της ελευθερίας, να πάρει τα όπλα εναντίον των καταπιεστών του. Αυτό συνέβη στις 4. Ο λαός ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του, έσπευσε να πάρει τα όπλα, και οι λίγοι Τούρκοι που βρίσκονταν εκεί, πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Έτσι η σπίθα άναψε, γιγαντώθηκε σε φλόγα, και εξαπλώθηκε γρήγορα στο Μοριά».
(4 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο είναι η 23η Μαρτίου).
Αντίκρουση 19η
Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Φραντζής μέλος της Φιλικής Εταιρίας
στα τέλη Ιανουαρίου 1821, μετείχε στη σύσκεψη των προκρίτων της Πελοποννήσου στο Αίγιο (Βοστίτσα). Γράφει λοιπόν ότι εκεί αποφασίσθηκε ρητά η Επανάσταση να ξεκινήσει την ημέρα του Ευαγγελισμού.
(ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Α΄ έκδοση 1839, Β΄ έκδοση Εταιρίας Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 1976, Τόμος Α΄, σελ. 102).
Αντίκρουση 20η
Η ζωντανή προσωπική μαρτυρία διαθέτει, βεβαίως, μοναδική αξία, ιδίως όταν κατατίθεται δημοσίως. Παραθέτουμε, λοιπόν, ακολούθως απόσπασμα από την ομιλία του Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου το 1861, που εκφώνησε στο χώρο της μονής, ο οποίος, δηλώνει αυτοπροσώπως πως παρέστη στη δοξολογία και την ύψωση του λαβάρου στην Αγία Λαύρα το 1821:
«Θεωρώ εμαυτόν ευτυχή, διότι εν τω μέσω ευρεθείς της κλαγγής και του καπνού αυτών των ιδίων τουρκοφάγων όπλων, των από του Ιερού λόφου αντηχησάντων και υπό τον κυματισμόν αυτής της παρά του Ιεράρχου Γερμανού υψωθείσης Σημαίας του Σταυρού, εν τη αυτή του 1821 ημέρα (…) »
Εδώ επάνω, εις τούτον τον Ιερόν λόφον εις τον οποίον ιστάμεθα, ο Αείμνηστος Ιεράρχης Γερμανός, με την αριστεράν κρατών τα πρακτικά της προ μικρού αποτελεσθείσης μυστικής εν Αιγίω συνελεύσεως, και με την δεξιάν χείραν υψόνων την Σημαίαν ταύτην του Σταυρού, αναγεγραμένην έχουσαν την κοίμησιν της Θεοτόκου, και υπέρ ταύτην ανηρτημένον το σύνθημα ‘‘Ανάστηθι Ελλάς, Ελευθερίαν ή Θάνατον ομνύομεν επί τω Ονόματί Σου’’
Σύντομον Πανηγυρικόν Λογίδριον εκφωνηθέν εις την 25η Μαρτίου παρ’ Αλεξάνδρου Δεσποτόπουλου εν τη Αγία Λαύρα, Πάτραι 1861.
Αντίκρουση 21η
Η μαρτυρία της λαϊκής μας παράδοσης
Του πολέμου του 21
Κρυφά το λένε τα πουλιά, κρυφά το λεν τ’ αηδόνια,
Κρυφά το λέει κι ο γούμενος από την άγια Λαύρα.
«Παιδιά, για μεταλάβετε, για ξεμολογηθήτε.
δεν είν’ ο περσινός καιρός κι’ ο φετεινός χειμώνας.
Μας ήρθε η άνοιξη πικρή, το καλοκαίρι μαύρο,
Γιατί σηκώθη πόλεμος και πολεμάν τους Τούρκους.
Να διώξουμ’ όλη την Τουρκιά ή να χαθούμε ούλοι.»
Αντίκρουση 22η
Όταν το 1838 καθιερώθηκε η 25η Μαρτίου ως επίσημη ημερομηνία εορτής της Ελληνικής Επανάστασης,ώστε να συμπίπτει με τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (17 χρόνια μετά το 1821).
Οι περισσότεροι από τους αγωνιστές βρίσκονταν ακόμα εν ζωή!
ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ!
πηγή
"Εξοχώτατε Α.Μ. Χθες ετελέσθη το στεφάνωμα και έστω εις γνώσιν Σας.
Καλάβρυτα τη 19 Μαρτίου 1821.
Υπογραφαί: Νικόλαος Χριστοδούλου Σολιώτης, Α. Σκαλτσάς".
Και εξηγούν ότι η λέξη "στεφάνωμα" σήμαινε πως κηρύχθηκε η Επανάσταση και έγινε ορκωμοσία".
Αντίκρουση 13η
Ο γραμματέας του Δημητρίου Υψηλάντη και ιστορικός του Αγώνα Ιωάννης Φιλήμων, γράφει:
"Αι δύο μοναί της Λαύρας και του Προφήτου Ηλιού αξιούνται της δάφνης περί των πρωτείων κατά τον αγώνα. Η Λαύρα εδέχθη τους Αχαιούς συσκεφθέντας και πρώτους κινηθέντας κατά την Πελοπόννησον, ο Προφήτης Ηλίας εδέχθη τους Φωκείς συσκεφθέντας και πρώτους κινηθέντας κατά την Στερεάν".
Ιωάννης Φιλίμων Ιστορικόν Δοκίμιον, τ. Γ΄, σελ.70
Αντίκρουση 14η
Κανέλλος Δεληγιάννης:
Απομνημονεύματα, σελ. 198
«Οι συναχθέντες λοιπόν εις την Αγίαν Λαύραν απεφάσισαν και ύψωσαν την σημαίαν της επαναστάσεως κατά τας 23 Μαρτίου 1821, προσφέροντες πάνδημον δοξολογίαν προς τον Ύψιστον και με το σύνθημα "ή ζωή και ελευθερία ή θάνατος"
Αντίκρουση 15η
Τόμας Γκόρντον, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως (1832),
βιβλίο Α΄, τ. 1, σελ. 78, εκδ. Μπάυρον
αναφερόμενος στον Π. Π. Γερμανό (που αρνούμενος να πάει στην Τρίπολη είχε μεταβεί με τους προκρίτους της Αχαΐας στην Αγία Λαύρα):
«Από εκεί αυτός κι οι σύντροφοί του έστειλαν γράμματα στους φίλους τους των άλλων επαρχιών και προετοίμαζαν ψυχικά τους ορεσίβιους για την επανάσταση. Τελικά ύψωσαν τη σημαία του Σταυρού και στις 21 Μαρτίου 1821 κυρίευσαν τα Καλάβρυτα».
Αντίκρουση 16η
Αντ. Πρόκες Όστεν
(πρέσβης της Αυστρίας στην Κωνσταντινούπολη)
τ. Α’, σελ. 47, Αθήνησι 1868
Εξάτομη ιστορία, η συγγραφή της οποίας ξεκίνησε το 1834.
«Ο Ανδρέας Λόντος, ο Ζαΐμης και Γερμανός, ο αρχιεπίσκοπος Πατρών, εξεκίνησαν μεν, αλλ’ εστάθησαν εις τα Καλάβρυτα, και μετ’ απατηλάς διαπραγματεύσεις μετά των Τούρκων διαδίδοντες την φήμην και εξ αυτής δήθεν φοβούμενοι, ότι οι Τούρκοι εσκόπουν να σφάξωσιν όλους τους εν Τριπόλει συνηγμένους αρχηγούς, ύψωσαν την 4 Απριλίου (δηλ. 23 Μαρτίου με το παλαιό ημερολόγιο που ίσχυε τότε στην Ελλάδα) την σημαίαν της επαναστάσεως».
Αντίκρουση 17η
Μαξίμ Ρευμπώ
Γάλλος Φιλέλληνας γράφει στο βιβλίο του Memoires Sur la Grece (1824)
«ο Π. Π. Γερμανός και οι προεστοί, κατόπιν κοινής συμφωνίας, ύψωσαν το λάβαρο του σταυρού στα Καλάβρυτα, στις 4 Απριλίου 1821» (δηλ. στις 23η Μαρτίου).
Αντίκρουση 18η
Samuel G. Howe M. D.
An Historical sketch of the Greek revolution New York, 1828
«Αλλά o Γερμανός, ο αρχιεπίσκοπος της Πάτρας, καθώς και αρκετοί από τους άνδρες με επιρροή καθυστέρησαν, με διάφορες προφάσεις, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα. Όταν έφτασε [1821. Απρίλιος.] στα Καλάβρυτα, μη έχοντας πλέον καμία δικαιολογία, προέταξε ξαφνικά το σύμβολο του σταυρού, και κάλεσε το λαό, εν ονόματι του Θεού και της ελευθερίας, να πάρει τα όπλα εναντίον των καταπιεστών του. Αυτό συνέβη στις 4. Ο λαός ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του, έσπευσε να πάρει τα όπλα, και οι λίγοι Τούρκοι που βρίσκονταν εκεί, πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Έτσι η σπίθα άναψε, γιγαντώθηκε σε φλόγα, και εξαπλώθηκε γρήγορα στο Μοριά».
(4 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο είναι η 23η Μαρτίου).
Αντίκρουση 19η
Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Φραντζής μέλος της Φιλικής Εταιρίας
στα τέλη Ιανουαρίου 1821, μετείχε στη σύσκεψη των προκρίτων της Πελοποννήσου στο Αίγιο (Βοστίτσα). Γράφει λοιπόν ότι εκεί αποφασίσθηκε ρητά η Επανάσταση να ξεκινήσει την ημέρα του Ευαγγελισμού.
(ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Α΄ έκδοση 1839, Β΄ έκδοση Εταιρίας Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 1976, Τόμος Α΄, σελ. 102).
Αντίκρουση 20η
Η ζωντανή προσωπική μαρτυρία διαθέτει, βεβαίως, μοναδική αξία, ιδίως όταν κατατίθεται δημοσίως. Παραθέτουμε, λοιπόν, ακολούθως απόσπασμα από την ομιλία του Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου το 1861, που εκφώνησε στο χώρο της μονής, ο οποίος, δηλώνει αυτοπροσώπως πως παρέστη στη δοξολογία και την ύψωση του λαβάρου στην Αγία Λαύρα το 1821:
«Θεωρώ εμαυτόν ευτυχή, διότι εν τω μέσω ευρεθείς της κλαγγής και του καπνού αυτών των ιδίων τουρκοφάγων όπλων, των από του Ιερού λόφου αντηχησάντων και υπό τον κυματισμόν αυτής της παρά του Ιεράρχου Γερμανού υψωθείσης Σημαίας του Σταυρού, εν τη αυτή του 1821 ημέρα (…) »
Εδώ επάνω, εις τούτον τον Ιερόν λόφον εις τον οποίον ιστάμεθα, ο Αείμνηστος Ιεράρχης Γερμανός, με την αριστεράν κρατών τα πρακτικά της προ μικρού αποτελεσθείσης μυστικής εν Αιγίω συνελεύσεως, και με την δεξιάν χείραν υψόνων την Σημαίαν ταύτην του Σταυρού, αναγεγραμένην έχουσαν την κοίμησιν της Θεοτόκου, και υπέρ ταύτην ανηρτημένον το σύνθημα ‘‘Ανάστηθι Ελλάς, Ελευθερίαν ή Θάνατον ομνύομεν επί τω Ονόματί Σου’’
Σύντομον Πανηγυρικόν Λογίδριον εκφωνηθέν εις την 25η Μαρτίου παρ’ Αλεξάνδρου Δεσποτόπουλου εν τη Αγία Λαύρα, Πάτραι 1861.
Αντίκρουση 21η
Η μαρτυρία της λαϊκής μας παράδοσης
Του πολέμου του 21
Κρυφά το λένε τα πουλιά, κρυφά το λεν τ’ αηδόνια,
Κρυφά το λέει κι ο γούμενος από την άγια Λαύρα.
«Παιδιά, για μεταλάβετε, για ξεμολογηθήτε.
δεν είν’ ο περσινός καιρός κι’ ο φετεινός χειμώνας.
Μας ήρθε η άνοιξη πικρή, το καλοκαίρι μαύρο,
Γιατί σηκώθη πόλεμος και πολεμάν τους Τούρκους.
Να διώξουμ’ όλη την Τουρκιά ή να χαθούμε ούλοι.»
Αντίκρουση 22η
Όταν το 1838 καθιερώθηκε η 25η Μαρτίου ως επίσημη ημερομηνία εορτής της Ελληνικής Επανάστασης,ώστε να συμπίπτει με τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (17 χρόνια μετά το 1821).
Οι περισσότεροι από τους αγωνιστές βρίσκονταν ακόμα εν ζωή!
ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.