Ο Σόιμπλε γράφει... τέταρτο μνημόνιο.

Για το τέταρτο μνημόνιο της Ελλάδας προετοιμάζεται το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, όπως αποκαλύπτει το “Spiegel”. Με την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ευρώπη, στόχος της Γερμανίας είναι να μετεξελιχθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και να τεθούν υπό πλήρη γερμανικό έλεγχο οι θεσμοί διάσωσης προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης. 

 

To “Spiegel” γράφει χαρακτηριστικά, σύμφωνα με την DeutscheWelle: «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο αντί Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Μέρκελ και Σόιμπλε δεν έχουν πλέον ψευδαισθήσεις: δεν μπορούν να ελπίζουν μελλοντικά στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εάν η Ευρωζώνη πέσει σε αναταράξεις. 

 

Σε ενδεχόμενες νέες κρίσεις οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Και αυτές οι κρίσεις θα μπορούσαν να έρθουν πολύ πιο γρήγορα από όσο πιστεύει κανείς. 

 

Στο υπουργείο Οικονομικών, οι ειδικοί του Σόιμπλε δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος θα καταφέρει μόνη της να δανειστεί χρήματα από τις αγορές. Η συνέπεια: ένα τέταρτο πρόγραμμα είναι πιθανό – και σε αυτό δεν πρόκειται να συμμετάσχει πια το ΔΝΤ». 

 

Για το ίδιο θέμα, η “Süddeutsche Zeitung” επισημαίνει: «Η κρίση στην Ελλάδα αναζωπυρώνεται. Τώρα απαιτείται περιορισμός των ζημιών. Παρά τις διαφωνίες, οι δανειστές θα πρέπει να βρουν τα μέσα ώστε η Ελλάδα να μην χρειαστεί ένα τέταρτο πρόγραμμα. Εάν η Ελλάδα καταφέρει αυτό το χρόνο να ενταχθεί στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ και καταργήσει τους έλεγχους κεφαλαίων, θα μπορούσε αυτό το σενάριο να μην πραγματοποιηθεί».

Γερμανική κυριαρχία 

 

Η αποτυχία του τρίτου προγράμματος της Ελλάδας και η ανάγκη για ένα τέταρτο μνημόνιο είναι ένα... ευπρόσδεκτο ατύχημα για τον Β. Σόιμπλε, που επιδιώκει να θέσει υπό πλήρη γερμανικό έλεγχο τους μηχανισμούς διάσωσης προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης, ώστε να επιβάλλει χωρίς προβλήματα δρακόντεια προγράμματα λιτότητας και να αποφεύγει τις πιέσεις που ασκεί το ΔΝΤ για αναδιαρθρώσεις χρεών. 

 

Ο Β. Σόιμπλε έχει ξεκαθαρίσει από τα τέλη του 2016 ότι στόχος του είναι να καταστήσει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας κυρίαρχο στη διαχείριση προγραμμάτων διάσωσης. «Το τωρινό πρόγραμμα (σ.σ.: της Ελλάδας) προϋποθέτει τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Αν συνεχίσουμε μόνοι μας, τότε θα πρέπει να διασφαλίσουμε καλύτερα τα συμπεφωνημένα. Τον ρόλο αυτόν μπορούμε να τον αναθέσουμε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας», έχει δηλώσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. 

 

Το sofokleousin είχε αναφερθεί διεξοδικά από τον Οκτώβριο σε αυτό το σχέδιο του Βερολίνου (ΕΔΩ), τονίζοντας ότι, μέσα από την ελληνική κρίση, ο Β. Σόιμπλε επιχειρεί να αλλάξει την αρχιτεκτονική του ευρωπαϊκού συστήματος διάσωσης προβληματικών οικονομιών, θέτοντας επικεφαλής όχι την Κομισιόν, αλλά τον ΕΜΣ.

Σόιμπλε κερνάει, Σόιμπλε πίνει... 

 

Ο ΕΜΣ προοριζόταν εξαρχής να παίξει ρόλο Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, αλλά αυτό το σχέδιο αντιμετωπίζεται με καχυποψία στην Ευρώπη, καθώς ο ΕΜΣ είναι, στην πραγματικότητα, ένα Γερμανικό Νομισματικό Ταμείο. 

 

Πρόκειται για ένα οργανισμό που λειτουργεί εκτός του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, με διακυβερνητική συμφωνία, στον οποίο η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος, με ποσοστό 27% του μετοχικού κεφαλαίου. 

 

Επιπλέον, όμως, κατά την ίδρυσή του δεν έγιναν δεκτές προτάσεις να λαμβάνονται αποφάσεις με πλειοψηφία, ίσως επειδή Γαλλία-Ιταλία-Ισπανία συγκροτούν πλειοψηφικό μπλοκ. Έτσι, οι αποφάσεις στον ΕΜΣ λαμβάνονται με ομοφωνία, κάτι που δίνει στην Γερμανία το πανίσχυρο όπλο του βέτο σε όλες τις αποφάσεις. 

 

Αν η επιτήρηση της Ελλάδας μεταφερθεί στον ΕΜΣ, ουσιαστικά θα πάψει να υπάρχει η σημερινή αρχιτεκτονική, όπου οι Θεσμοί ελέγχουν και διαπραγματεύονται με την Ελλάδα και το Eurogroup αποφασίζει. Αυτό διότι ο ίδιος ο ΕΜΣ ως δανειστής θα αναλάβει απευθείας την επιτήρηση, με συμβουλευτικό ρόλο της Κομισιόν. Και ουσιαστικά η επιτήρηση θα γίνεται απευθείας από το Eurogroup, αφού οι ίδιοι οι υπουργοί Οικονομικών συγκροτούν το συμβούλιο διοικητών του ΕΜΣ, ως εκπρόσωποι των κρατών μελών-μετόχων. 

 

Πάντως, όσα σχεδιάζει το Βερολίνο δεν γίνονται δεκτά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η Γαλλία, αλλά πολύ περισσότερο η Ιταλία, που ενδέχεται να γίνει αργότερα «πελάτης» του ΕΜΣ, ασφαλώς και δεν θα επιθυμούσαν να δουν μια τόσο σοβαρή αλλαγή στην αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, που θα δημιουργούσε πρωτοφανή συγκέντρωση πολιτικής ισχύος στο Βερολίνο. 

 

Πηγή: sofokleousin.gr

το είδαμε ΕΔΩ