Γράφει ο Νίκος Λυγερός
Βάρβαρη φαντασίωση
Όταν ένα καθεστώς βαρβαρότητας, που ετοιμάζεται να επαναφέρει τη
θανατική ποινή ως δείγμα πολιτισμού, μιλά για ιστορία που έχει
δημιουργήσει σε πρώην κατεχόμενα, γίνεται απόλυτα κατανοητό από όλες τις
Δημοκρατίες ότι πρόκειται για φαντασίωση, εκτός βέβαια αν βάζει σε αυτό
το πλαίσιο τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και
τις γενοκτονίες. Διότι ποιος μπορεί να εντάξει τις καταστροφές των
εκκλησιών, το παιδομάζωμα, την καταπάτηση ιερών, τα βασανιστήρια
εναντίον των αγωνιστών της ελευθερίας στο πλαίσιο της ιστορίας; Μόνο οι
ραγιάδες που δεν τολμούν να σηκώσουν το κεφάλι μπροστά σε γενοκτόνο.
Η
βαρβαρότητα δεν ανήκει στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Και τα νησιά μας
πάντοτε πολέμησαν εναντίον των κατακτητών. Ο πρόεδρος της βαρβαρότητας,
σαν το ανάλογό του το ναζιστικό, προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία,
όμως αυτό δεν γίνεται. Το μόνο που ξέρει είναι να σβήνει κομμάτια
ιστορίας όπως το κάνει και η σύμμαχός του, η τρομοκρατική οργάνωση στη
Συρία και στο Ιράκ. Θέλει να ξεμπερδέψει με εσωτερικά προβλήματα που τον
πνίγουν και αμφισβητούν την εξουσία του, όμως δεν θα τα καταφέρει,
διότι η καταπάτηση έχει ένα όριο. Στοχεύοντας τον κουρδικό, τον
αρμενικό, τον ασσυριακό και τον ελληνικό λαό, προσπαθεί να σβήσει τις
εσωτερικές αντιστάσεις, όμως ακόμα και τα επιχειρήματά του είναι γελοία.
Και αυτό το βλέπει και η αντιπολίτευσή του. Και η επιβολή αλλαξοπιστίας
δεν ήταν ποτέ δείγμα πολιτισμού. Έτσι, όταν η βαρβαρότητα μιλά για
ιστορία ας μην μπερδευόμαστε, εννοεί όλες τις πληγές που έχει προκαλέσει
στην Ανθρωπότητα και τίποτα, μα τίποτα άλλο. Ας το ξέρουμε λοιπόν!
Η Μικρά Ασία δεν ανήκει στην Τουρκία
Αντί ν’ ακούμε κάθε ιστορική γελοιότητα λόγω άγνοιας και βαρβαρότητας
και κάθε φορά να ψάχνουμε το κατάλληλο επιχείρημα για ν’ απαντήσουμε, θα
ήταν καλό να επικεντρωθούμε στα θεμελιακά ερωτήματα. Το πρόβλημα δεν
είναι βέβαια αν η Τουρκία έχει δικαιώματα στη θάλασσα και στα νησιά,
διότι πολύ απλά δεν έχει. Δεν δημιούργησε τίποτα και μόνο κατάστρεψε. Το
αληθινό πρόβλημα είναι ότι πιστεύει ότι η Μικρά Ασία της ανήκει εξ
ολοκλήρου. Σ’ αυτήν την προσέγγιση, που έχει το χαρακτηριστικό του
μονόπλευρου, έχει ξεχάσει γιατί θεώρησε αναγκαίο να διαπράξει μια τριπλή
γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων και να
συνεχίζει τώρα με τους Κούρδους. Έχει ξεχάσει ότι το κράτος δεν
αποτελείται από αυτόχθονους λαούς.
Αντιθέτως τους έχει καταπατήσει για
να κατασκευάσει με τεχνητό τρόπο ένα κράτος του τρόμου μέσω της
τρομοκρατίας. Έχει ξεχάσει, επίσης, ότι αναγκάστηκε να καταστρέψει
πολιτισμούς, ναούς, εκκλησίες, κοιμητήρια για να επιβάλλει στους
αδιάφορους που δεν ξέρουν τι σημαίνει ιστορία, ότι ήταν από πάντα στη
Μικρά Ασία. Και τώρα που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με το
Κουρδιστάν, την Δυτική Αρμενία, αλλά και με τους Αλεβίτες, προσπαθεί να
φέρει στην επιφάνεια εργαλεία προπαγάνδας για να κρύψει την αλήθεια. Η
Τουρκία είναι κράτος κατακτητή, όχι αυτόχθονου λαού της Μικράς Ασίας.
Η Συνθήκη Σεβρών ως επίλυση προβλημάτων
Όσοι μιλούν για τη Συνθήκη της Λωζάνης ξεχνούν ότι είναι απαράδεκτη,
επειδή δεν σέβεται τους αυτόχθονες λαούς της Μικράς Ασίας. Έγινε μόνο
και μόνο προς όφελος της Τουρκίας λόγω φοβιών και ραγιαδισμού. Και τα
προβλήματα που υπάρχουν στη Μικρά Ασία οφείλονται στο γεγονός ότι
ουσιαστικά και πρακτικά αυτή η Συνθήκη δεν έχει δώσει κανένα δικαίωμα
στους Αρμένιους, στους Ασσύριους, στους Έλληνες, στους Κούρδους. Τα
προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αλεβίτες και οι Σουφί είναι ανάλογα αν
και δεν είναι του ίδιου τύπου.
Σε κάθε περίπτωση αυτή η Συνθήκη που ήταν
προβληματική εξ αρχής, παραμένει ένα πρόβλημα και τώρα. Στην
πραγματικότητα η μόνη ορθολογική λύση που σέβεται τους αυτόχθονες λαούς
είναι η Συνθήκη Σεβρών, την οποία έχουν υπογράψει τόσα κράτη και
πρόσφατα και η ίδια η Δυτική Αρμενία. Διότι η Συνθήκη αυτή ξέρει και
υπολογίζει τις περιοχές όπου ζει ο καθένας και δεν βασίζεται στα
γεγονότα μετά την τριπλή γενοκτονία, αλλά στα προηγούμενα για να μπορεί
να υπάρχει η διαδικασία διόρθωσης, αλλά και η πρακτική επιστροφή των
εδαφών σ’ αυτούς που ζούσαν πάνω σε αυτά εδώ και χιλιετίες. Η μελέτη της
Συνθήκης Σεβρών μας μαθαίνει ιστορία, ενώ η Συνθήκη Λωζάνης είναι μόνο
και μόνο ο συμβιβασμός του ραγιαδισμού με τη λήθη.
Έξυπνη Ιστορία και Συνθήκες
Σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής, ο Κλεμανσώ έγραφε ότι: «Δεν υπογράφουμε
Συνθήκες για να τελειώσουμε πολέμους, αλλά για ν’ αρχίσουμε τους
επόμενους». Στην έξυπνη ιστορία η χρήση της στρατηγικής είναι θεμελιακή,
όμως το υπόβαθρό της το πιο βαθύ είναι βέβαια η ίδια η Ανθρωπότητα.
Κατά συνέπεια είναι όχι μόνο υπέρ των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας για
το μέλλον, αλλά ήδη από τώρα υπέρ των Δικαιωμάτων των Αυτόχθονων Λαών.
Για κάθε Συνθήκη που μελετά πάντα εξετάζει αν σέβονται αυτά τα
Δικαιώματα. Με αυτόν τον τρόπο δεν λειτουργεί μόνο περιγραφικά σαν μια
εφημερίδα της εποχής, αλλά εμπλουτίζει τα γεγονότα μέσω γεγονολογίας για
ν’ αναλύσει τις διάφορες προσεγγίσεις που οδήγησαν σε μια Συνθήκη.
Εξετάζει επίσης σε βάθος του χρόνου τη διάρκεια της κι αναλύει τις ουρές
της μέσω των διακλαδώσεων. Έτσι βλέπει και το μετά της Συνθήκης για να
το συνδέσει με το πριν. Με αυτήν την έννοια αποτελεί ένα εργαλείο της
Ανθρωπότητας για να επεξηγήσει αποφάσεις που ξεφεύγουν από τη θεωρία
αποφάσεων και τη θεωρία παιγνίων, διότι οι παίκτες δεν παίζουν πάντα
ορθολογικά. Εν τέλει, δίνει τη δυνατότητα του χαρακτηρισμού μιας
Συνθήκης ως ανθεκτικής και ως δίκαιης για το πλαίσιο των Δικαιωμάτων
της Ανθρωπότητας.
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.