Ο ΥΠΑΤΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (MEΡΟΣ Β.)

Γράφει ο Μανουήλ Αγγελος Γιαννόπουλος

Το δαιμονικο δωδεκαθεο ηταν λοιπον εντελως αναξιο μπροστα στον κορυφαιο πολιτισμο του κοσμου που ηταν ο αρχαιος Ελληνικος πολιτισμος. Αυτό μας το δειχνει πρωτα από όλα, το κορυφαιο εργο του Πλατωνα για την δημιουργια του σύμπαντος. Ενα εργο με γεωμετρια στο πιο υψηλο επιπεδο, που κανενας άλλος δεν μπορεσε να γραψει.

Ας περασουμε τωρα να δουμε μερικα αποσπάσματα από το κορυφαιο εργο του Πλατωνα, το οποιο μου κινησε την περιεργεια να ψαξω για όλα τα σχετικα περι προελευσεως του δαιμονικου δωδεκαθεου. Εχω επιλεξει μερικα παρα πολύ χαρακτηριστικα αποσπάσματα. 

Για την δημιουργια του συμπαντος αναφερουν σχετικα και οι θρησκειες, ενω παρα πολλοι ανα τους αιωνες σχολιασαν και ερμηνευσαν τα λεγομενα απο τα ιερα βιβλια των θρησκειων. Ουδεποτε υπηρξε παρομοιο εργο σαν αυτο του Πλατωνα που να εξηγει τοσο τεκμηριωμενα τον τροπο με τον οποιο εγινε το συμπαν. 

Προ λοιπον της δημιουργιας του συμπαντος θα μας πει ο μεγας αυτος δασκαλος, ολα τα πραγματα βρισκοταν χωρις λογο, χωρις αιτια, χωρις μετρο. Οταν ομως αρχισε να δημιουργειται το συμπαν τοτε κατα πρωτον το πυρ, το υδωρ, η γη και ο αερας, βρισκοταν ολα αυτα σε ασυμμετρη κατασταση. Απο αυτα τα τεσσερα πηρε ο θεος αρχιζοντας να κανει το συμπαν, τους εδωσε σχημα και αριθμους τακτοποιώντας αριστα τα παντα. 

Τα σωματα αυτα το πυρ, η γη, το υδωρ, ο αερας εχουν βαθος το οποιο βαθος περιλαμβανει την επιφανεια των σωματων, η επιφανεια αυτη για καθε σωμα συνισταται απο τριγωνα. Ολα τα τριγωνα προερχονται απο αλλα δυο τριγωνα που το καθενα τους εχει μια γωνια ορθη και δυο οξειες. Το ενα απο αυτα τα τριγωνα απο τα δυο του μερη εχει το ένα μερος της ορθης γωνιας να περικλειεται υπο ισων πλευρων. Το ισοσκελες τριγωνο και το αλλο εχουν ανισα μερη ορθης γωνιας, περικλειομενης απο ανισες πλευρες, του σκαληνου. 

Αυτη ειναι η αρχη του πυρος και των αλλων σωματων, τις δε αρχες που ειναι ανωτερες απο αυτες της γνωριζει μονον ο Θεος δημιουργος και οποιος απο τους ανθρωπους ειναι φιλος του θεου. 

Ας παρουμε θα πει ο μεγας δασκαλος τα δυο τριγωνα απο τα οποια κατασκευαστηκαν τα σωματα του πυρος και των αλλων στοιχειων απο αυτα τα δυο τριγωνα το ενα ειναι ισοσκελες που ειπαμε ηδη,το αλλο ομως εχει παντοτε το τετραγωνον της μεγαλυτερης του πλευρας τριπλασιο απο το τετραγωνο της μικροτερης του πλευρας. 

Ξαναρχιζοντας απο το πρωτο στοιχειο που ειναι και το μικροτερο απο τα τεσσερα θα δουμε οτι το τριγωνο αυτο εχει την υποτεινουσα διπλασια κατα μηκος απο την μικροτερη πλευρα. Οταν συνδεθουν τα τριγωνα αυτα ανα δυο και αυτο το πραγμα επαναληφθεί τρεις φορες ωστε να στηριξουμε τις διαγωνιους και τις μικρες πλευρες εις ενα κοινον σημειον, ως κεντρο τοτε τα εξ αυτα τριγωνα γινονται ενα ισοπλευρο τριγωνο, μαζι με αλλα τεσσερα τα οποια οταν ενώθουν σε τρεις επιπεδες γωνιες κανουν μια στερεα γωνια η οποια ειναι εφεξης (γωνια που εχει κοινη κορυφη μια πλευρα κοινη, και της αλλες δυο πλευρες απο το ενα μερος και το αλλο της κοινης)της αμβλυτερης γωνιας απο τις επιπεδες γωνιες. Οταν αυτο το πραγμα γινει τεσσερις φορες σχηματιζεται το πρωτο ειδος του στερεου(πυρ) το οποιο διαχωριζει ολοκληρη την περιφερεια μεσα στην οποια βρισκεται ,σε ισα και ομοια μερη.

Το δευτερο ειδος στερεου γινεται απο τα ιδια τριγωνα, οταν συννενωθουν οκτω ισοπλευρα τριγωνα, τεσσαρων επιπεδων. Αμα αυτο το πραγμα επαναληφθει εξι φορες τελειοποιειται και το δευτερο σωμα(αερας). 

Το τριτο σωμα (υδωρ) γινεται απο εκατον εικοσι στοιχεια. (τριγωνα ενωμενα από δωδεκα στερεες γωνιες). Καθε μια γωνια περικλειεται απο πεντε επιπεδα ισοπλευρα τριγωνα. Το ενα ειδος των τριγωνων το σκαληνο οταν δημιουργησε τα πρωτα τρια σωματα σταματησε και ερχεται ενα νεο αλλο τριγωνο το ισοσκελες (τριγωνο) που δημιουργησε το τεταρτο σωμα, με την ενωση ισοσκελων τριγωνων ανα- τεσσερα. Δηλαδη ενωθηκαν οι ορθες αυτες γωνιες των τεσσαρων αυτων τριγωνων, στο κεντρο σχηματιζεται λοιπον ενα ισοπλευρο τετραγωνο. Οταν ενωθουν εξι τετοια τετραγωνα κανουν οκτω στερεες γωνιες απο τις οποιες η καθε μια αποτελειται απο τρεις επιπεδες ορθες. Το σχημα του νεοσχηματισθεντος αυτου σχηματος ειναι κυβικο που εχει εξι επιπεδες τετραγωνες, ισοπλευρες βασεις. Επειδη όμως ειναι δυνατον να γινει και μια ακομη δημιουργια τριγωνων οταν ο Θεος αποφασισε να κανει το συμπαν χρησιμοποιησε τελικα και αυτον τον συνδιασμο, δηλαδη το πενταγωνικον δωδεκαεδρο, που αντιπροσωπευει τον αιθερα. 

Υστερα σε ενα αλλο σημειο μας λεει σχετικα για τα μειγματα των σωματων που δημιουργησαν την ψυχη. Κατα πρωτον πηρε απο το ολοκληρο το μειγμα ενα μερος. Απο της δυο βασικες ουσιες δημιουργησε μια τριτη αναμειγνυοντας και τις τρεις εφτιαξε μια τεταρτη, την ψυχη. Το νεο αυτο μειγμα το χωρισε σε κομματια-μοιρες και το καθενα απο αυτά περιεχει ποσοτητες απο ολες τις ουσιες. Μια ποσοτητα αφαιρεθηκε για το πρωτο μειγμα ουσια, για το δευτερο μειγμα ουσια αφαιρεθηκε διπλασια ουσια σε σχεση με το πρωτο μειγμα. Υστερα ελαβε ποσοτητα ιση με το 1/2 της δευτερας ουσιας και τριπλασιας της πρωτης. Τεταρτον διπλασια της δευτερης, πεμπτη δε τριπλασια της τριτης, εκτη οκταπλασια της πρωτης, εβδομη εικοσιεπταπλασια της πρωτης. 

Μετα απο αυτα συμπληρωσε τα διπλασια-τριπλασια διαστηματα αποκοπτωντας απο τα αρχικα μειγματα επι πλεον και τοποθετωντας τα αναμεσα σε εκεινα, κατα τροπο ωστε σε καθε διαστημα να υπαρχουν δυο μεσοτητες. Η μεν μια απο αυτες υπερεχει απο το ενα ακρο οσο υπερεχει και απο το αλλο, η δε αλλη υπερεχει σε ισον αριθμο απο οσον υπερεχεται. Επειδη ομως απο αυτά εδημιουργηθησαν νεα διαστηματα και επιτριτα και εντογδοα με το διαστημα του επογδοου συμπληρωνε ολα τα επιτριτα αφηνοντας ενα μοριο απο το καθενα εξ αυτων. Το τμημα αυτο παριστανει ενα διαστημα που εχει την ιδια αριθμητικη σχεση που εχει το 256 προς το 243. 

Ολη αυτη λοιπον την συνθεση διπλη αφου την εσχισε ο Θεος κατα μηκος στο μεσον ενωσε το μεσον της μιας με το μεσον της αλλης σε σχημα Χ, λυγισε τα ακρα των σκελων και αφου τα ενωσε στο αντιθετο προς την διασταυρωση σημειο, σχηματισε δυο κυκλους. Απο τους κυκλους αυτους τον ενα τοποθετησε εξωτερικα και τον αλλον εσωτερικα και εδωσε κινηση στους κυκλους να γυριζουν παντοτε κατα τον ιδιο τροπο και στον ιδιο τοπο. Στην μεν εξωτερικη φορα εβαλε ο Θεος την φυση του αμεταβλητου και στην δε εσωτερικη την φυση του μεταβλητου. Την μεν κυκλοτερη κινηση του αμεταβλητου την εβαλε προς τα δεξια, κατα την πλευρα, την δε κινηση του αλλου προς τα αριστερα, κατα την διαμετρο. Μεγαλυτερη ομως ισχυ εδωσε στην περιφορα του αμεταβλητου. Την δε περιφορα του μεταβλητου που ειναι εσωτερικη την εσχισε σε εξι, σχηματιζοντας επτα ανισους κυκλους αναλογα προς το καθενα απο τα διπλασια και τριπλασια διαστηματα, που ειναι τρια σε καθε ειδος, ωστε οι κυκλοι αυτοι να εχουν αντιθετες κατευθυνσεις μεταξυ τους. Οι τρεις κυκλοι εχουν την ιδια ταχυτητα, οι δε τεσσερις αλλοι κυκλοι εχουν διαφορετικη ταχυτητα και αναμεταξυ τους και ως τους προς τους τρεις πρωτους κυκλους αλλα με αναλογικη κινηση. Η Αγια γραφη μας περιγραφει οπως και οι αλλες " θρησκείες" με εναν παρα πολυ απλοικο τροπο την δημιουργια του κοσμου και μονον ο Πλατωνας παγκοσμιως ειναι ο αυτός που εγραψε σε επιστημονικο επιπεδο.

Σε ολο του το εργο μιλα οτι το συμπαν εκανε ο ενας μοναδικος θεος δημιουργος, και όχι ο Διας ο δηθεν πατερας των Θεων, ουτε καποιος αλλος Ολυμπιος αναφερεται ως δημιουργος του σύμπαντος. Ακομη και για τους ολύμπιους αναφερει ότι τους επλασε ο ενας θεος δημιουργος, ως κατωτερους "θεους". Αυτό το τελευταιο το αναφερει για να εξευμενισει, καπως τους εωσφοριστες, δωδεκαθειστες. 

Ενδεικτικος, είναι ο διαλογος στο εργο του Πλατωνα, πολιτεια. Στο εργο αυτό συνομιλουν σε καποιο σημειο ο Σωκρατης , με τον σοφιστη Θρασυμαχο, σχετικα με τους Ολύμπιους. Απευθυνόμενος ο Θρασυμαχος στον Σωκρατη του ειπε τα εξης: Για ολους αυτους τους "θεους", τους οποιους αναφέρεις Σωκρατη, δεν τους ειδε ποτε κανενας. Ουτε φανερωθηκαν ποτε για να κανουν καποιο θαυμα, ειτε να δωσουν καποια συμβουλη.

Ολους αυτους τους γνωρίζουμε, από τους ποιητες που εγραψαν πολύ παλαιοτερα για τα πολεμικα τους κατορθώματα και τα γενεαλογικα τους δεντρα. Είναι ολοφανερο ότι ο Σοφιστης Θρασυμαχος, αναφερει, ανθρώπους που εζησαν σε παλαιοτερη εποχη και ηταν βασιλιαδες, εκαναν πολεμους, όπως εκαναν παιδια, εγγονια, κλπ. Ποτέ ο αληθινος Θεός δεν κανει πολεμους, και φυσικα δεν ειχε, ουτε εχει παιδια, ουτε γενεαλογικο δεντρο. Είναι πλεον γνωστο, ότι με βαση τις αναφορες του Ηροδοτου, όταν ηρθαν οι σκλαβοι από την Αιγυπτο στην Ελλαδα, για να είναι οικεια στους Ελληνες τα ονόματα των δαιμονων του δωδεκαθεου, αλλαξαν τα πραγματικα ονόματα των δαιμονων με ονόματα παλαιοτερων επιφανων Ελλήνων βασιλιαδων, στρατηγων κλπ. 

Ο Θεος δημιουργος των παντων (ο Ιησούς Χριστός), είναι γεματος αγαπη, καλοσυνη, ταπεινοτητα. Αυτό διοτι είναι αγαθος και στον αγαθο, δεν υπαρχει καμια κακια, κανενα μισος, όπως μας διδαξε ο Πλατων, στο εργο για την δημιουργια του κοσμου, στο εργο του με την επωνυμια Τιμαιος. Ο Χριστος είναι γεματος αγαπη ειναι αιτια μονον για κάθε τι καλο που συμβαινει, καθως είναι ο θεος της απολυτης αγαπης, της δικαιοσυνης, της ομορφιας, της ταξης. Αντίθετα ο εωσφορος ειναι ο απολυτος "θεος" του μισους, της αδικιας, του ψευδους, της καταστροφης των παντων. Ο Εωσφορος είναι η αιτια για κάθε τι κακο που συμβαινει. Ο Εωσφορος είναι αυτος που μισει κάθε τι καλο, ωραιο, δικαιο, που εφτιαξε ο Θεος.

Για αυτό ο Εωσφορος ανα τους αιωνες μεσα από τους λαους που πιστευουν σε αυτόν, προκαλει διαφορα τρομερα δεινα στην Ελλαδα, αλλα και σε ολους τους χριστιανους ανα τον κοσμο. 

Διαβάστε το Α μέρος ΕΔΩ