Γράφει ο Νίκος Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
Ο
λαός του Αρχιπελάγους Τσάγκος έχει πλήρως εξοριστεί και εκτοπιστεί στο
Μαυρίκιο και τις Σεϋχέλλες από τη βρετανική κυβέρνηση από το 1966 έως το
1973. Αυτός ο εκκλεισμός είχε σκοπό, τουλάχιστον με τρόπο επίσημο, τη
δημιουργία μιας ανοιχτής στρατιωτικής βάσης του αμερικάνικου στρατού. Το
πρόβλημα είναι ότι πρόκειται καθαρά και απλά για μία παραβίαση των
δικαιωμάτων ενός αυτόχθονου λαού. Στην πραγματικότητα μπορούμε να δούμε
ότι αυτή η προσέγγιση ήταν προμελετημένη και δεν πρόκειται για το
αποτέλεσμα μιας παρεξήγησης.
Πράγματι η αγγλική κυβέρνηση, τρία χρόνια
πριν την ανεξαρτησία του Μαυρίκιου το 1968 μετέτρεψε την αποικία
ακρωτηριάζοντας το Αρχιπέλαγος Τσάγκος εξαιτίας μιας επίσημης απόσχισης
που του επέτρεψε να αποτελεί ένα υπερπόντιο βρετανικό έδαφος και
συγκεκριμένα στον Ινδικό Ωκεανό. Αυτός ο τρόπος δράσης θα μπορούσε στη
θεωρία να το προφυλάξει από την μεταγενέστερη διεκδίκηση από την πλευρά
του Μαυρικίου. Μόνο, στην πράξη, ο λαός του Αρχιπελάγους Τσάγκος
διαχωρίστηκε από τον Μαυρίκιο για να είναι καλύτερα απομονωμένος και
τελικά εξορισμένος και εκτοπισμένος χωρίς να θεωρηθεί ως ένα επίσημο
έθνος. Έχουμε λοιπόν μία περίπτωση που βασίζεται σε μία στρατιωτική
προβληματική αλλά η οποία δεν είναι ασυμβίβαστη με την ύπαρξη ενός
αυτόχθονος λαού και πολύ περισσότερο μιας απόσχισης που δεν είχε εθνικό
νόημα εφόσον είναι πριν από όλα αυθαίρετη και τεχνητή. Τέλος δεν υπάρχει
ένσταση από την πλευρά του Μαυρικίου για την λειτουργία της
αμερικάνικης βάσης πλέον. Έτσι μία λύση είναι δυνατόν να τεθεί σε
εφαρμογή.
Μέσα στο πλαίσιο της διαδικασίας διεκδίκησης του Αρχιπελάγους Τσάγκος από τον Μαυρίκιο, μετά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας και πριν να περάσει η υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης ακόμα και στο πλαίσιο μιας γνωμοδότησης, θα ήταν καλό να τονιστεί η αυτοχθονία αυτού του λαού έτσι ώστε να μπορέσει να χρησιμοποιήσει με τρόπο έγκαιρο και αποτελεσματικό τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών του 2007. Γιατί ακόμα κι αν το Δίκαιο της Θάλασσας συνιστά ένα θεμελιώδες σημείο σε αυτή τη διεκδίκηση, αυτό του Δικαιώματος των Αυτόχθονων Λαών είναι ακόμα πιο σημαντικό για το λαό του Αρχιπελάγους Τσάγκος. Γιατί επιτρέπει χωρίς να περιμένουμε την επιστροφή στα πατρογονικά εδάφη να δημιουργήσουμε παράλληλες δομές και ωστόσο θεσμικές.
Αυτή η προσέγγιση αξιοποιεί τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών για να μετατρέψει ένα ηθικό δίλημμα σε μία επίσημη δομή που μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν λαό όχι μόνο για να διεκδικήσει δικαιώματα σε διεθνείς αρχές αλλά επίσης για να δημιουργήσει ένα νομικό και εκτελεστικό όργανο έτσι ώστε να διαχειριστεί τα δικαιώματα των πολιτών του ακόμα κι αν αυτά δεν είναι ακόμα αναγνωρισμένα ως στοιχεία επίσημα ενός επίσημου Κράτους. Αυτός ο τρόπος αποφεύγει τον αποκλεισμό μιας απάνθρωπης κατάστασης και λειτουργεί καταλυτικά πάνω στη διαδικασία της νομικής δράσης και αυτό σε όλα τα επίπεδα όσο σε τοπικά, παγκόσμια όσο και σε διεθνή.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.