ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΙΣΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ.(μέρος Β)

συνέχεια από το μέρος Α

Γράφει ο Μανουήλ Αγγελος Γιαννόπουλος

Ο Ιωαννης αντιμετωπισε με επιτυχια μια επιθεση των Ρωσων, οι οποιοι εξαιτιας της λανθασμένης διπλωματικης ενεργειας του Νικηφορου του β, ειχαν καταλαβει την Βουγλαρια. Ο Ιωαννης εστειλε τον Ελληνοαρμενιο Αρχιστρατηγο (δομεστικο των σχολων), Βαρδα Σκληρο, ο οποιος σταματησε μια επιθεση των Ρωσων κοντα στην Ανδριανουπολη. Ο Βαρδας Σκληρος εφαρμοσε την τακτικη της ψεύτικης υποχωρήσεως, μια τακτικη που ανακαλυψαν οι Ελληνες οι προγονοι μας, εξαιτιας της πολιτιστικης μας ανωτερότητας. Φυσικα την τακτικη της ψεύτικης υποχωρήσεως, δεν την ανακαλυψαν και δεν την εφαρμοσαν για πρωτη φορα στην παγκοσμια ιστορια οι μογγολοι του Τιμουρ, όπως διαδιδουν σε διαφορες εκπομπες οι "νεοταξιτες". 

Με τον τροπο αυτό, αν και ο Ελληνικος (ρωμαικος) στρατος ηταν παρα πολύ λιγος, επετυχε όμως οι Ρωσοι, να πεσουν στην ενεδρα με αποτέλεσμα να τους νικησουν οι λιγοι Ελληνες. Ακομη με την πολύ μεγαλη διπλωματικη ικανοτητα του, ο Βαρδας Σκληρος κατορθωσε να σταματησει την επανασταση του Βαρδα Φωκα. 

Τωρα ειχε πλεον ερθει η ωρα να αντιμετωπισει ο Ιωαννης, τους Ρωσους οι οποιοι ειχα καταλαβει την Βουλγαρια, εξαιτιας του λαθους του Νικηφορου του β, διοτι ηταν απασχολημένος στο Ανατολικο μετωπο, με τους σαρακηνους, χωρις να εχει το περιθωριο να κανει δυο πολεμους ταυτόχρονα. Το αποτέλεσμα αυτου του προβλήματος ηταν να ζητησει την βοηθεια των Ρωσων, σχετικα με την αντιμετωπιση των Βουγλαρων. Τωρα πλεον οι Ρωσοι που ειχαν καταλαβει την Βουγλαρια, οχι μονον δεν εφευγαν, αλλα απαντησαν στον Ελληνοαρμενιο Ιωαννη τον α, οτι θελουν όλα τα ευρωπαικα εδάφη της Ελληνικης (ρωμαικης) αυτοκρατοριας. Εάν δεν δεχοταν ο Βασιλιας θα γινοταν πολεμος.

Οπως ηταν επομενο ο Ιωαννης γιατι ηταν πραγματικος ηγέτης και όχι σαν τους σημερινους προδοτες, ξεκινησε αμεσως τον πολεμο εναντια στους προκλητικους Ρωσους, οι οποιοι εφτασαν να ζητουν μεχρι υπέρογκα ποσα, για να παραδωσουν την Βουλγαρια στους Ελληνες. 

Στις 23 Απριλιου του 971 μ.Χ., την ημερα του Αγιου Γεωργιου, εγινε μια φοβερη μαχη μεταξυ Ελλήνων και Ρωσων, η οποια κρατησε ολη την διαρκεια της ημερας, ενω η νικη αλλαζε χερια συνεχεια. Τελικα οι Ρωσοι υποχωρησαν και βγηκαμε νικητες. Οι Ελληνες ειχαν κατακτησει την Βουλγαρικη πρωτευουσα την Πρεσθλαβα, οπου εκει ο παρα πολύ ικανος διπλωμάτης αυτοκράτορας Ιωαννης, ειπε στον αιχμαλωτο τσαρο Βορις ότι τον "αναγνωριζει" ως ηγεμονα της Βουλγαριας, και ότι ερχεται με σκοπο να ελευθερωσει την Βουλγαρια από τους Ρωσους και όχι να την κατακτησει για λογαριασμο του. 

Η ενεργεια του αυτή, σε συνδιασμο, με την γενναιοτητα του Ελληνικου (ρωμαικου) στρατου, εκαναν τους βουλγαρους στρατιώτες να εγκατελειψουν μαζικα τον ρωσικο στρατο, στον οποιο ειχαν υποχρεωθεί να υπηρετουν. Κατά την καθοριστικη μαχη που εγινε στο Δορυστολο στις 21 Ιουλιου του 971 μ.Χ., οι Ελληνες στρατηγοι, αξιωματικοι, στρατιωτες, μαζι με τον αυτοκρατορα, αλλα και τον αρμενιο στρατηγο, Ιωαννη Κουρκουα, πολεμησαν παρα πολύ γεναια, για πολλοστη φορα. Ταυτόχρονα σε αυτην την παραδουναβια πολη, εμφανιστηκε ο Ελληνικος (ρωμαικος) στολος, με το ακατανικητο υγρο πυρ. Οι Ρωσοι ηταν κυκλωμενοι, από στερια και θαλασσα, εντουτοις η μαχη ηταν πολύ σκληρη, κοντευε πλεον να τελειωσει η ημερα, χωρις να υπαρχει νικητης. Τιποτε δεν ειχε κριθει υπερ των Ελλήνων. Τοτε στο τελος της ημερας ξεσπα μια καταιγιδα, οπου μεσα από τα συννεφα της σκόνης που δημιουργηθηκαν, οι Ελληνες στρατιώτες, ειδαν να ηγειται του Ελληνικου (ρωμαικου) στρατου, ενας "αγνωστος" ιππεας, ο οποιος σκορπουσε τον ολεθρο στους εωσφοριστες Ρωσσους. 

Στην αρχη οι Ελληνες στρατιώτες της εμπροσθοφυλακης εμειναν αφωνοι και απορημενοι, καθως αναγνωρισαν ότι αυτος ο φοβερος ιππεας, δεν ανηκει στις ταξεις τους Ελληνικου στρατου, αλλα ουτε πολεμουσε προηγούμενως μαζι τους, κατά την διαρκεια τη μαχης. Λιγα λεπτα αργοτερα, μολις ξεπερασαν την αρχικη εκπληξη, διαπιστωσαν ότι ο ιππεας αυτος, ο φοβερος πολεμιστης, που βοηθησε τους Ελληνες να νικησουν, δεν ηταν άλλος από τον Αγιο Θεοδωρο τον Στρατηλατη, του οποιου η μνημη γιορταζοταν ακριβως εκεινη την ημερα οπου δινοταν η μαχη. Οπως ειδατε ο θεος βοηθα μονον οσους αγωνιζονται, μονον οσους πολεμουν, μονον οσους ζουνε χωρις αμαρτωλές διαστροφές. Αντιθέτως δεν βοηθα ποτε οσους ζουνε μεσα την σεξουαλικη διαφθορα. Επισης ο Θεος δεν βοηθα ποτε οσους είναι καθημενοι σε έναν καναπε, και περιμενουν την ελευθερια, να τους δωθει ως "δωρο", χωρις να βοηθουν τον συνανθρωπο, χωρις να ζουνε ηθικα. 

Το πιο κλασικο παράδειγμα οι εβραιοι οι οποιοι εκαναν σεξουαλικες ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λατρεψαν δαιμονες. Τοτε ο Θεος περιμενε να πεθανει μεχρι και ο τελευταίος από τους εβραιους που ειχε αμαρτησει ενώπιον του. Μονον τοτε πηγε τους υπολοιπους εβραιους που δεν ειχαν αμαρτησει στην γη της επαγγελιας. Καθως ο αληθινος Θεος είναι ο Θεος του καλου, της δικαιοσυνης, της αγαπης, της ταξης, της ηθικης, για αυτό δεν βοηθησε ποτε ανα τους αιωνες, τους σαπιους που ζουνε μεσα στην σεξουαλικη διαφθορα, την αδικια, την ανομια, την αταξια κλπ. 

Αυτά για να μην περιμενουν οι νεοραγιαδες από τον καναπε, βουτηγμένοι μεσα στην σεξουαλικη διαφθορα και την αδικια, να τους γλυτωσει ο βατατζής με τον Πουτιν. (1) Εάν ηταν οπως τα λενε οι ανθρωποι του μαυρου θεοσοφικου σατανισμού, που προωθουν την "προφητεια", και την "απελευθερωση" μεσω του καναπε, μεσω της σεξουαλικης διαφθορας, τοτε οι προγονοι μας οι Ελληνες του μεσαιωνα, αυτοι οι καλοί χριστιανοι δεν θα χρειαζοταν να πολεμησουν ποτε, αλλα θα επρεπε να καθοταν στους καναπέδες να περιμενουν τον αντιστοιχο Βατατζή. Ολα αυτά διοτι ζουσαν οι Ελληνιδες γυναικες του μεσαιωνα, χωρις καθολου σεξουαλικη διαφθορα. Κάθε ημερα εκαναν ελεημοσύνες, πηγαιναν σε εσπερινους, αγρυνπιες κλπ. Τις Κυριακες πηγαιναν παντοτε στην Θεια λειτουργεια, η οποια αποτελουσε για εκεινες τροπο ζωης. Σε εβδομαδιαια βαση επισκεπτοταν φτωχούς στα νοσοκομεια οι οποιοι ηταν αρωστοι ενω δεν ειχαν συγγενείς και φιλους. Ακομη πηγαιναν και επισκεπτοταν στα φτωχοκομεία, φτωχούς, οι οποιοι δεν ειχαν παρεα και συγγενείς. Για τους ιδιους λογους επισκεπτοταν κρατουμενους. 

Εντούτοις ολους εκεινους τους αιωνες ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, της Ελληνικης (ρωμαικης) αυτοκρατοριας, πολεμουσαν ΣΥΝΕΧΕΙΑ για να παραμεινουν ελευθεροι, για να εχουμε την Ελληνοχριστιανικη αυτοκρατορια. Ο Χριστος δεν τους εστειλε ποτε κανεναν βατατζή . Ο Αυτορατορας Ιωαννης ο α, προς τιμην του Αγιου Θεοδωρου του στρατηλατου, ο οποιος επαιξε καταλύτικο ρολο, στο να κερδηθεί η νικη επι των ρωσων, μετονομασε το Δορυστολο σε Θεοδωρουπολη. Η Βουλγαρια ολοκληρη, αποτελουσε πλεον Ελληνικη (ρωμαικη) αυτοκρατορικη επαρχια. Όλα αυτά εξαιτιας της γενναιοτητας του Ιωαννη και των υπολοιπων Ελλήνων αξιωματικών, στρατιωτών, μαζι φυσικα με ένα μικρο αριθμο αρμενιων, όπως προανεφερα. 

Ο Βασιλιας Ιωαννης Α δεν θριαμβευσε μονον εναντιον των Ρωσων αλλα και εναντιον των αραβων οπου εδω οι Επιτυχιες οι δικες του, και του Ελληνικου (Ρωμαικου) Στρατου ειναι παρα πολυ περισσοτερες. Στις 12 Νοεβριου του 972 μ.Χ., εισηλθε ο Ελληνικος Στρατος στην Νισιβη. Η κατακτηση αυτη εκανε πολυ μεγαλη εντυπωση και προκαλεσε φοβο στους υπηκόους του Χαλιφη. Υστερα βαδισε αρχικα εναντια στην Αρμενια για να την εξαναγκασει σε συμμαχια πραγμα που πετυχε. Οι πεδιαδες της Μεσοποταμιας ηταν ερημες απο αραβες κατοικους, καθως μονον στο ακουσμα οτι ερχετε ο Ελληνικος στρατος ετρεχαν πανικοβλητοι. 

Ο τριτος και σπουδαιοτερος πολεμος εναντιον των Αραβων ξεκινα την Ανοιξη του 975 μ.Χ., στις 29 Μαιου επεσε το Μπααλμπεκ (Ηλιουπολη). Επειτα ο Ιωαννης βαδισε εναντιον της Δαμασκου, η οποια δηλωσε φορου υποτελης στον Αυτοκρατορα για να αποφυγει την ισοπεδωση. Την Τιβεριαδα και την Ναζαρετ δεν της ισοπεδωσε ο Ιωαννης απο σεβασμο (λογω Χριστιανισμου). Επισης οι πολεις Ακρα (Αργεια-Πτολεμαις), Ραμλε, Ιερουσαλημ δηλωσαν υποταγη στον Ελληνα Αυτοκρατορα. Επιστρεφωντας ο Τσιμισκης κατεκτησε την Σιδωνα, την Βηρυτο, την Βυβλο, ενω επεσαν ολα τα παραλιακα φρουρια. Εν συνεχεια επεσαν τα Γαβαλα, Βαλαναια, και άλλες πολεις. Αυτές είναι μερικες από τις πολλες κατακτησεις του Ιωαννη. 

Ο Ιωαννης όπως και ο προκάτοχος του ο Νικηφόρος ο Β, εδωσε το βαρος στο Συριακο μετωπο, συνεχιζοντας το Ελληνικο επος του μεσαιωνα. Ο Ιωαννης Τσιμισκης είναι ο τεταρτος κατά σειρα κορυφαιος αυτοκρατορας, μετα τον Ιερο Βασιλειο β, τον Ηρακλειο, και τον Αργαλεο θανατο των Σαρακηνών, τον Αγιο Νικηφορο τον β Φωκα.

Επιστρεφοντας στην Πρωτευουσα ο Ιωαννης, προσβληθηκε μαλλον απο τυφο και πεθανε στις 10 Ιανουαριου του 976. Ενας ακομη πολύ μεγαλος Αυτοκρατορας που δοξασε την Ελλαδα. Ο Ιωαννης ο Α πολεμουσε στην πρωτη Γραμμη της κάθε μαχης, του κάθε πολεμου, και πολλες φορες Ολομοναχος χωρις φρουρα για να εμπνευσει τον Ελληνικο Στρατο, να κερδιζει της μαχες και τους πολεμους. Αυτό είναι κατι το το οποιο συνήθιζαν εκεινους τους αιωνες ολοι οι Ελληνες αυτοκρατορες, ολοι οι Ελληνες στρατηγοι, ανωτατοι αξιωματικοι και αξιωματούχοι. Τοτε αριστοκράτες λεγοταν οι πιο γενναιοι πολεμιστες, οι οποιοι την περιουσια τους την εκαναν επειδή πολεμουσαν καθημερινα στα πεδια των μαχων για την Ελλαδα, παιζοντας την ζωη τους κορωνα γραμματα. 

Ολα αυτά σε αντιθεση με τα σημερινα βοθροσκουπιδα που κανουν περιουσιες, με πραξικοπήματα, παρανομα προδοτικα μνημονια, κλεβωντας και παραμενοντας ατιμωρητοι. Για ολες αυτές της ανανδρες πραξεις τα βοθρολυματα της πολιτικης, αξιωνουν να ονομάζονται "αριστοκρατες". 

Το πιο ενδεικτικο ολων για τον Ιωαννη Τσιμισκη είναι, ότι όταν δεν πολεμουσε και βρισκοταν στην Κωνσταντινουπολη, πηγαινε σε τακτικη βαση και εκανε περιπατους με τους λεπρους, απο το λεπροκομειο της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτο και μονο μας δειχνει γιατι ηταν τοσο γενναιος στα πεδια των μαχων. Η μητερα του Ιωαννη ηταν Ελληνιδα και αδερφη του Αγιου Νικηφορου Φωκα. Ο πατερας του Ιωαννη ηταν Αρμενιος, και ο παππους του Ιωαννη ηταν αδερφος του ενδοξου Αρμενιου Στρατηγου, του Ιωαννη Κουρκουα.