Σελίδες

1 Σεπτεμβρίου 2016

Η Ευρώπη αλλάζει. Ο κόσμος μεταλλάσσεται

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
πολιτικός συντάκτης

«Οι «καιροί των βασιλιάδων» βαίνουν γοργά προς το τέρμα τους. Το αίμα θα χυθεί σαν νερό και δάκρυα θα ξεχυθούν σαν ομίχλη, αλλά οι λαοί θα νικήσουν στο τέλος. Δεν θα ζω για να το δω, αλλά το προβλέπω» έγραφε το 1822 από τη Ρώμη ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, ο γνωστός σε όλους μας Λόρδος Βύρων. Ήταν η εποχή που είχε μυηθεί στα μυστικά των καρμπονάρων ή καρβουνιάρηδων. Οι Καρμπονάροι ήταν μυστικές επαναστατικές οργανώσεις-εταιρείες που ιδρύθηκαν το 19ο αιώνα στην Ιταλία. Στις αρχές, μάλιστα του 1820, δεν ήταν απλώς δύναμη μέσα στη χώρα, αλλά μπορούσαν να καυχηθούν ότι επηρέαζαν πολλές άλλες επαναστατικές ομάδες σε ολόκληρη την Ευρώπη (Ισπανία, Γαλλία, Ρωσία καθώς και τη Φιλική Εταιρεία στην Ελλάδα). Η άλωση της Βαστίλης μερικά χρόνια νωρίτερα, στις 14 Ιουλίου του 1789 είχε διαδραματίσει το δικό της ιδιαίτερο ρόλο στην αλλαγή της Ευρώπης αλλάζοντας το ρου της Ιστορίας σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

Είχε προηγηθεί η 4 Ιουλίου του 1776 και η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία στηρίχθηκε στις πολιτικές ιδέες του Διαφωτισμού. Ο κόσμος μεταλλασσόταν αργά αλλά σταθερά. Απομακρυνόταν από τη βαρβαρότητα του Μεσαίωνα και την απολυταρχική τακτική της βασιλικής εξουσίας.

Ανάλογα εξελίσσεται και η σημερινή πορεία της Ευρώπης. Οι καιροί των τεχνοκρατών βαίνουν γοργά προς το τέλος τους καθώς η Ευρωπαϊκή ηγεσία έρχεται αντιμέτωπη με τις ευθύνες και τις επιπτώσεις των πρότερων επιλογών της. Το brexit, το μεταναστευτικό/προσφυγικό, η πολιτική κρίση στην Ισπανία, το ελληνικό πρόγραμμα, η λύση που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να δοθεί στο Κυπριακό, οι εκλογές σε Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία το 2017 σηματοδοτούν μια από τις δυσκολότερες περιόδους στην Ιστορία της Ευρώπης.

Παράλληλα, η άνοδος του θρησκευτικού εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή λειτουργεί ως ένα είδος συγκοινωνούντος δοχείου για την άνοδο αντισυστημικών και αντιευρωπαϊκών κομμάτων στη Γηραιά Ήπειρο. Από τον Βίκτωρ Όρμπαν στην Ουγγαρία, μέχρι τα ακροδεξιά κόμματα της Αυστρίας και της Σλοβακίας, τη Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία και τους υποστηρικτές του Φάρατζ στη Βρετανία αλλά και τον ιδιόρυθμο και αντισυμβατικό επιχειρηματία και υποψήφιο με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα για την Προεδρία των ΗΠΑ Ν.Τραμπ. «Φταίει η ανισότητα, σωστά; Οχι, φταίει η μετανάστευση, ή μήπως η λιτότητα…» αναρωτιέται σε άρθρο του στους Times του Λονδίνου ο Εντ Κόνγουεϊ.

Την απάντηση στο ερώτημα «τις πταίει» κλήθηκαν να απαντήσουν η Άνγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ και ο Ματέο Ρέντσι. Η νέα τρόικα της Ευρώπης επικαλέστηκε τα περασμένα μεγαλεία της ηπείρου, υποσχέθηκε καλύτερες μέρες και φωτογραφήθηκε στην πίστα του ιταλικού αεροπλανοφόρου Γκαριμπάλντι. «Θα γράψουμε την επόμενη σελίδα του μέλλοντός μας» είπε ο Ρέντσι. «Προς το παρόν, η σελίδα αυτή παραμένει κενή» ήταν το σχόλιο του αμερικάνικου ιστότοπου politico που σε άρθρο του με τίτλο «Συμβολισμός χωρίς ουσία» παρουσιάζει τις θεμελιώδεις διαφορές των τριών αυτών χωρών. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η Γαλλία και η Ιταλία εξακολουθούν να πιέζουν για περισσότερες δημόσιες επενδύσεις που θα βοηθήσουν τις οικονομίες τους, μια πορεία που θα απαιτούσε πιο χαλαρούς οικονομικούς ελέγχους. Η Γερμανία, ο δημοσιονομικός "βούρδουλας" της Ευρώπης, τονίζει την ανάγκη για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μελών, με ένα είδος λιτότητας που πολλοί οικονομολόγοι κατηγορούν για την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία της περιοχής. Με τις γαλλικές εκλογές την επόμενη άνοιξη και τις γερμανικές το φθινόπωρο του 2017, οι διαφορές μεταξύ των τριών πρωτευουσών για το πώς να μεταρρυθμίσουν την Ευρώπη, και ιδιαίτερα την ευρωζώνη, είναι απίθανο να επιλυθούν σύντομα.» 

Ο Αμερικανός συντάκτης του συγκεκριμένου άρθρου λησμονεί πως η νέα τρόικα της Ευρώπης έχει κάτι κοινό. Και οι τρεις πολιτικοί νιώθουν καυτή την ανάσα των επιπτώσεων των επιλογών τους, όπως αυτές εμφανίζονται στο πολιτικό στερέωμα των χωρών τους. Η Άνγκελα Μέρκελ έχει να αντιμετωπίσει την εσωτερική σφοδρή κριτική για την μεταναστευτική/προσφυγική πολιτική της. Ο ένας στους δύο Γερμανούς δεν επιθυμεί τέταρτη υποψηφιότητα της προέδρου του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) για την καγκελαρία, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση, την οποία δημοσίευσε η Bild.

Σύμφωνα με το περιοδικό Spiegel, οι εσωτερικές αντιδράσεις οδήγησαν την Μέρκελ στην απόφαση να μην ανακοινώσει σύντομα την νέα υποψηφιότητά της για την καγκελαρία (πληροφορίες λένε πως θα προβεί σε ανακοίνωση την άνοιξη του 2017, μόλις λίγους μήνες πριν τις εκλογές).

Στη Γαλλία, ο Φρανσουά Ολάντ έχει να αντιμετωπίσει εκτός από τον φόβο της τρομοκρατίας και την καταρρακωμένη δημοτικότητα του, δυο ακόμη αντιπάλους. Την Μαρίν Λεπέν αλλά και τον παλιό του γνώριμο Νικολά Σαρκοζί που ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την γαλλική προεδρία την άνοιξη του 2017. Στην Ιταλία, ο Ματέο Ρέντσι διαπιστώνει πως είναι αδύνατο να κερδιθεί το στοίχημα της ιταλικής οικονομίας, τα καύσιμα της οποίας μοιάζουν να έχουν σωθεί.

Επίσης, και οι τρεις φοβούνται τις νέες ευρωπαϊκές δυνάμεις που ξεπηδούν ως πανάκεια της ευρωπαϊκής κρίσης. Πολωνία και Ουγγαρία, δυο χώρες που εμφανίζονται στο ευρωπαϊκό στερέωμα και θα παίξουν η κάθε μία το δικό της ιδιαίτερο ρόλο. Σύμφωνα με το το ίδρυμα μελετών Stratfor, που θεωρείται παράρτημα του αμερικανικού ΥΠΕΞ και των μυστικών υπηρεσιών, γι΄αυτό το λόγο ονομάζεται και ιδιωτική CIA, την επόμενη δεκαετία ο κόσμος θα γίνει ακόμα πιο επικίνδυνος απ' ότι είναι σήμερα με τις περισσότερες χώρες να βρίσκονται αντιμέτωπες με το χάος. Μέσα απ΄αυτό το χάος της κατάρρευσης της Ευρώπης, η οποία θα διασπαστεί σε τέσσερα κομμάτια και της πτώσης της Ρωσίας και Γερμανίας, θα αναδειχθεί ως νέα ευρωπαϊκή δύναμη η Πολωνία.«Κοιτάξτε λίγο προς τα ανατολικά της Γερμανίας, και τα πράγματα δεν θα είναι και τόσο άσχημα», αναφέρει η έκθεση για τον ρόλο που θα παίξει η Πολωνία. «Στο κέντρο της οικονομικής ανάπτυξης και την αύξηση της πολιτικής επιρροής θα είναι η Πολωνία» εξηγεί το Stratfor δείχνοντας ξεκάθαρα πως η Πολωνία θα λάβει την ηγετική θέση που κατέχει σήμερα η Γερμανία.

Ανάλογο ρόλο για την χώρα του επιθυμεί και ο σκληρός Βίκτωρ Όρμπαν, ο «δικτάτορας της Ευρώπης», όπως τον αποκάλεσε το 2015 ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ όταν τον υποδέχθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Ρίγας. «Έχει έρθει η ώρα να σηκώσουμε τη σημαία των περήφανων εθνών. Έχει έρθει η ώρα για να αποτρέψουμε την καταστροφή της Ευρώπης, και να σώσουμε το μέλλον της Ευρώπης» ανέφερε χαρακτηριστικά σε ομιλία του στις 15 Μαρτίου 2016, επ’ ευκαιρία του εορτασμού για τα 168 χρόνια από τον αγώνα για την Ανεξαρτησία εναντίον των Αψβούργων (1848–49). Κατά τη διάρκεια του λόγου του δεν δίστασε να κατακεραυνώσει την «εύθραυστη, αδύναμη και ασθενική σαν ένα λουλούδι που κατατρώγεται από ένα κρυφό σκουλήκι» Ευρώπη και να μιλήσει ανοικτά για τους κινδύνους της μεταναστευτικής-πολιτικής κρίσης.

Και ενώ η Ευρώπη έρχεται αντιμέτωπη με τους δαίμονές της, ο κόσμος κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Συμμαχίες και στρατηγικές δοκιμάζονται και εναλλάσσονται στην περιοχή της Συρίας καθώς Τουρκία και Κούρδοι σέρνονται σ΄ένα παιχνίδι πολεμικής αντιπαράθεσης που μόνο χαμένους θα γεννήσει. ΗΠΑ και Ρωσία εξακολουθούν να επιβεβαιώνουν το δόγμα Μπρεζίνσκι για τον έλεγχο της Ευρασίας ενώ έντεχνα το αντιρωσικό αίσθημα καλλιεργείται και ενισχύεται στις χώρες της Βαλτικής. Το δόγμα Γούλφοβιτς παραμένει μέλημα του ΝΑΤΟ όπως καταδεικνύουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα ενώ ο χρόνος μετρά αντίστροφα για το νέο ένοικο του Λευκού Οίκου. Μέχρι τότε οι αλλαγές θα συνεχίζονται....

Geopolitics

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.