6) Ενώ συμβαίνουν αυτά, τα media σιωπούν. Γιατί;
Αυτό είναι το πιο δύσκολο πρόβλημα προς επίλυση, ακόμα κι αν
είναι η κύρια αιτία της κατάστασης πλήρους ανικανότητας στην οποία
ζούμε. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό.
Δειλία, άγνοια, δωροδοκία, βλακεία; Όλα αυτά τα στοιχεία εμπλέκονται.
Αλλά μου φαίνεται αδύνατο κανένας δημοσιογράφος, κανένας διαμορφωτής
γνώμης να μην έχει μείνει υγιής, τώρα που υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι
επικοινωνίας σήμερα. Δυστυχώς, το γεγονός ότι ο έντυπος Τύπος σιωπά,
κάνει τις φωνές στο διαδίκτυο ασθενέστερες, ακόμη και αν είναι
εξαιρετικά δραστήριες.
Μπορώ να αναφέρω ως παράδειγμα το γεγονός ότι
όλοι γνωρίζουν στην ‘Corriere del la Sera’ το βιβλίο μου εκδίδεται από
τον ίδιο εκδότη και ότι σε ένα κεφάλαιο μιλάω για την σημαία της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία είναι κοντά στο όνομα της εφημερίδας. Αλλά
κανείς στην Corriere δεν μίλησε για το βιβλίο μου ή έγραψε μια κριτική,
ούτε καν να για το επικρίνει.
7) Πώς ζείτε και εργάζεστε, ενώ αποφασίσατε να πάρετε μια
τέτοια ισχυρή δημόσια θέση ενάντια σε ένα έργο που αφορά συμφέροντα και
δυνάμεις εξαιρετικά ισχυρές;
Ζω και εργάζομαι όπως έκανα πάντα. Ναι, έκανα μια μεγάλη
προσπάθεια να γράψω αυτό το βιβλίο και να το υπογράψω με το όνομά μου,
κάτι που δεν έκανα ποτέ πριν. Μέσα από το δικό μου πάθος ήθελα να κάνω
τους Ιταλούς να κατανοήσουν και να αισθανθούν πόσο επείγουσα και
δραματική είναι η παρούσα κατάσταση. Ελπίζω ότι κάποιος θα συμφωνήσει
μαζί μου, σπάζοντας τη σιωπή του και θα διαδώσει με τον καλύτερο δυνατό
τρόπο τις σκέψεις που κατέγραψα.
Αν υπήρχαν, ανάμεσα σε αυτούς που έχουν
τη δυνατότητα και την υποχρέωση να το κάνουν, 10 ή 20 άτομα σαν εμένα,
που θα φώναζαν πως είναι η πραγματικότητα, οι περίφημες «ισχυρές
δυνάμεις» θα είχαν γίνει πολύ ασθενέστερες. Η δύναμή τους προέρχεται από
το γεγονός ότι όλοι τους – και ειδικά οι δημοσιογράφοι – βοηθούν να
μείνουν μυστικά ακόμα και τα πιο βασικά τους στοιχεία. Ένα παράδειγμα:
πόσοι Ιταλοί ξέρουν πραγματικά ότι η «Τράπεζα της Ιταλίας» δεν είναι Τράπεζα «της Ιταλίας», επειδή ανήκει σε εξαιρετικά πλούσιους ιδιώτες, συμπεριλαμβανομένου του κ. Draghi (Διοικητής – τότε – της Τράπεζας της Ιταλίας και σήμερα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και όχι στο ιταλικό κράτος; Και ότι το ίδιο συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που κυριαρχεί τη ζωή μας τώρα;
8) Βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο ή έχουμε ακόμα χρόνο να διαφύγουμε; Τι νομίζετε ότι θα συμβεί;
Ναι, πιστεύω ότι μπορούμε να διαφύγουμε. Πρέπει αμέσως να
επιστρέψουμε στη νομισματική μας κυριαρχία βγαίνοντας από το ευρώ, όπως
προτάθηκε από τον πρώην υπουργό και οικονομολόγο Paolo Savona. Αν δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, τουλάχιστον θα πρέπει να αναστείλουμε τη Συνθήκη Σένγκεν, να αποκαταστήσουμε τα εθνικά σύνορα και να ασκούμεέλεγχο
πάνω σε ανθρώπους και αγαθά. Το πρόβλημα είναι ότι στην Ιταλία κανένας
πολιτικός δεν εξέφρασε ποτέ αρνητική γνώμη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και η
βούληση του λαού για το θέμα αυτό δεν ελήφθη υπόψη.
Τέλος, τώρα που το
ευρώ είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης όλοι κατάλαβαν αυτό που ο (δημοσιογράφος) Lucio Caracciolo εννοούσε όταν έγραψε «Η Ευρώπη είναι μια μπλόφα». Ίσως κάποιο ιταλικό Κόμμα θα μπορούσε να αρχίσει να κάνει κάτι. Για παράδειγμα, το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο ή το κόμμα του Antonio di Pietro (ο
πρώην εισαγγελέας της υπόθεσης «Καθαρά Χέρια», που ίδρυσε το κεντρώο
και «κατά της διαφθοράς» κόμμα “Italia dei Valori”, «Ιταλία των Αξιών»): ένα από τα μέλη του είναι ο Lannutti, ο συγγραφέας του “LaRepubblica dei banchieri” («Η Δημοκρατία του τραπεζίτη»). Και ίσως, επίσης, η Λίγκα (του Βορρά) και το κόμμα του MagdiCristiano Allam (αιγυπτιακής
καταγωγής χριστιανός δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής που προσχώρησε στο
εθνικο-συντηρητικό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα “Fratelli d’Italia –
Alleanza Nazionale”) που ήρθε σε επαφή μαζί μου εξαιτίας αυτού
του βιβλίου.
Αν αρχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτό ανοιχτά, και καταλάβαιναν
ότι υπάρχει μεγάλη συναίνεση απόψεων, αυτό θα τους βοηθούσε να μιλήσουν
δημόσια Ναι, θα υπάρξει κάποιο κόστος, αλλά δεν είναι τίποτα σε σύγκριση
με το βρόχο που μας πνίγει, καθώς και την ρωγμή που σίγουρα μας
περιμένει αύριο. Αυτή η ρωγμή θα έρθει σίγουρα, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε με σκοπό να καταστρέψει την Ευρώπη. Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει αυτό, γιατί μας κυβερνούν άνθρωποι που μας εξαπάτησαν και μας πρόδωσαν – τραπεζίτες και πολιτικοί μαζί –
από την αρχή της Ιταλικής Δημοκρατίας, όταν γράφτηκε το άρθρο 11 του
Συντάγματος που μας αφαιρεί την ανεξαρτησία. Ήταν ένας τραπεζίτης, ο Luigi Einaudi
(1874 – 1961, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας εκείνη την εποχή),
που το υπαγόρευσε. Μέχρι σήμερα δεν άκουσα έναν πολιτικό να προτείνει
την κατάργηση του άρθρου 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.