Σε μερικούς ο Πόντος είναι μόνο μια ανάμνηση και η Δυτική Αρμενία είναι παντελώς άγνωστη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν εξετάζουν στρατηγικά την ιστορία της περιοχής. Μπορεί την εποχή της Συνθήκης Σεβρών το 1920, η Ελλάδα να θεώρησε ότι ο Πόντος δεν ήταν βιώσιμος από μόνος του και δεν ενίσχυσε καμιά πρωτοβουλία απελευθέρωσης. Αυτό όμως έγινε για τη Δυτική Αρμενία. Αυτή μεταξύ άλλων καλύπτει τον Ανατολικό Πόντο. Με την ανάπτυξη του Κουρδιστάν που βρίσκεται στο Νότιο Μέρος της Δυτικής Αρμενίας, δημιουργείται ένα πλαίσιο συμμαχίας που έχει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί, επί του πρακτέου.
Επίσης καθώς ο Πόντος δίνει πρόσβαση στη θάλασσα, υποστηρίζει έμπρακτα τη γεωστρατηγική θέση του στρατηγήματος. Έχει λοιπόν νόημα να υπάρξει μία συντονισμένη κίνηση και για τον Δυτικό Πόντο έτσι ώστε να υπάρξει μια επέκταση που σταθεροποιεί τη θαλάσσια περιοχή ειδικά με το θέμα της ΑΟΖ. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε ότι η Δυτική Αρμενία δεν είναι μόνο μια οντότητα που είναι θεμελιωμένη σε μια σωστή βάση λόγω νομικής υπόστασης αλλά ως δημοκρατία, αποτελεί και μια στρατηγική λύση που έρχεται να δημιουργήσει ένα στρατηγικό μείγμα όπου παίζει ο Πόντος και το Κουρδιστάν.
Με αυτήν την έννοια είναι επιπλέον μια δίκαιη λύση που έχει και την ιδιότητα της βιωσιμότητας με μάλιστα μια ελαχιστοποίηση των συνόρων με την υπόλοιπη Τουρκία. Έτσι αυτή η απελευθερωτική ιδέα υποστηρίζει έμπρακτα τον Πόντο ως κατεχόμενη περιοχή που θα αποφύγει τον τουρκικό ζυγό μέσω μια πλάγιας σκέψης που αφοπλίζει ασφαλιστικές δικλείδες άλλων συνθηκών.
πηγή
Νέες αναγνωρίσεις γενοκτονιών
Όλο και περισσότερες Πολιτείες της Αμερικής αναγνωρίζουν επίσημα τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων και αυτή η διαδικασία πρέπει να ενισχυθεί για να φτάσουμε και στο εθνικό επίπεδο των ΗΠΑ. Δεν είναι μόνο νέα βήματα σε αυτήν την πορεία αλλά και παραδείγματα προς μίμηση για τους Ασσύριους και άλλους λαούς που έχουν υποστεί γενοκτονία. Εξάλλου το ίδιο παράδειγμα ακολουθείται και στην Αυστραλία. Είναι ήδη σημαντικό από μόνο του να πετύχεις μια αναγνώριση ταυτόχρονα όμως είναι και μια συνεχής πίεση προς την ίδια κατεύθυνση που βοηθάει και πρακτικά την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί όσα συστήματα δεν έχουν καταδικαστεί από τους άλλους λαούς και συνολικά από την Ανθρωπότητα, συνεχίζουν τα εγκλήματά τους εις βάρος άλλων λαών.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που γίνεται ακόμα και τώρα ενάντια στους Κούρδους, μόνο και μόνο επειδή η εθνοκάθαρση θεωρείται ως πολιτική της διαχείρισης του εσωτερικού. Διότι κανείς δεν πέφτει στην παγίδα του διαχωρισμού εσωτερικού και εξωτερικού για το Κουρδικό. Επί της ουσίας οι νέες αναγνωρίσεις έχουν επιπτώσεις και στον κουρδικό αγώνα. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσεις διότι πολύ απλά πρόκειται για τον ίδιο θύτη που συνεχίζει τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Γι' αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικό να αποκτήσει δικαιώματα η Ανθρωπότητα και να μην περιμένει μόνο τοπικές πρωτοβουλίες για να σώσει αθώους λαούς από την βαρβαρότητα.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.