Η Ελλάδα σήμερα «κοιτάζει» τις βομβαρδισμένες Βρυξέλλες και μαντεύει το αύριο.

Το μακελειό των Βρυξελλών μας συντρίβει και «τραβάει» την προσοχή μας από την εκκρεμή αξιολόγηση, την προσφυγική κρίση, τις κινητοποιήσεις, το χρηματιστήριο, τα κόκκινα δάνεια, την πτώχευση …… αλλά το αύριο τι μας επιφυλάσσει;

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας

Καρφωμένοι εμείς στις συνθήκες «ζούγκλας» που επικρατούν στην ελληνική αγορά εργασίας μετά την πολυετή ύφεση και τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, σύμφωνα με τα συμπεράσματα και τις αναλύσεις του www.euro2day.gr, μπαμ  ….. η μία έκρηξη.

Μπαμ…. Και η δεύτερη. Στις Βρυξέλλες; Ναι στις Βρυξέλλες. Τι είναι οι Βρυξέλλες; Μακριά; Η πρωτεύουσα της Ευρώπης είναι. Ανέτοιμη, αστράτευτη,απροετοίμαστη, ασυνήθιστη, αμήχανη, άπειρη από τρομοκρατία και νεκρούς από καμικάζι –κινητές βόμβες, με το βλέμμα στραμμένο στη Γαλλία και τη Γερμανία για βοήθεια, δοκιμάζεται άγρια ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τους υπόλοιπους που σκέπτονται, φοβούνται, υπολογίζουν πόσες πιθανότητες υπάρχουν να είναι εκείνοι το επόμενο «θύμα». Και σκέφτονται πόσο χρόνο είχαν δαπανήσει με «ελάσσονα» ζητήματα που εύκολα λύνονται με καλή διάθεση ενώ όταν τους συμβούν τα «μείζονα», προέχει η ενότητα και η αλληλουποστήριξη. 

Και για να επιστρέψω λίγο στο θέμα μου: Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι απλήρωτοι από 1-5 μήνες εργαζόμενοι προσεγγίζουν το ένα εκατομμύριο. Σχεδόν μισό εκατομμύριο είναι οι υποαπασχολούμενοι, εργαζόμενοι μέχρι 4 ώρες επισήμως την ημέρα με τις μισές αποδοχές. 1,5-2 εκατομμύρια αναγκάζονται να δουλέψουν «μαύρα», ενώ η ανεργία «θερίζει» και κυρίως η μακροχρόνια. Το τρίτο τρίμηνο του 2015 οι μακροχρόνια άνεργοι αποτελούσαν το 73,7% του συνόλου των ανέργων.

Με άλλα λόγια, 855.000 άνεργοι βρίσκονται εκτός εργασίας για πάνω από έναν χρόνο. Στις ηλικίες 15-19 το ποσοστό ανεργίας ήταν στο 58,1% και στις ηλικίες 20-24 στο 47,7%, ποσοστά που αναδεικνύουν το μείζον πρόβλημα της ανεργίας των νέων στη χώρα μας.

Ολοένα και περισσότεροι μισθωτοί χάνουν τη δουλειά τους με «προειδοποιημένες απολύσεις», με αποτέλεσμα να εισπράττουν τη μισή μόνο αποζημίωση από αυτή που δικαιούνται. Ενα στα δύο νοικοκυριά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και οι μισοί μισθωτοί δουλεύουν για μισθούς πείνας, κάτω από 800 ευρώ.

Και όπως είχε γράψει προ ημερών ο Βασίλης Κορκίδης, πρόεδρος της Ε.Σ.Ε.Ε.

«Την τελευταία επταετία η κατάσταση στην αγορά είναι δραματική. Οι επιχειρήσεις περνάνε καθημερινά από ισχυρές δοκιμασίες επιβίωσης, με αποτέλεσμα να γίνεται μεγάλη προσπάθεια, ώστε οι κραδασμοί που δημιουργούνται να μην μετακυλύουν τα βάρη στους καταναλωτές. Τα προβλήματα που υπάρχουν στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την αγορά»

Βέβαια το μακελειό των Βρυξελλών μας  συντρίβει και «τραβάει» την προσοχή μας από την εκκρεμή αξιολόγηση, την  προσφυγική κρίση, τις  κινητοποιήσεις, το χρηματιστήριο, τα κόκκινα δάνεια, την πτώχευση …… αλλά το αύριο τι μας επιφυλάσσει; Τι άμεση σχέση θα έχει μ εμάς; Είναι άλλο ένα επεισόδιο ή η πραγματική αρχή του Ιερού Πολέμου οπότε τι  να κουβεντιάζουμε για πρόσφυγες όταν αύριο – μεθαύριο…..

Να σημειώσουμε πάντως  ότι η πορεία μας προς το γκρεμό  επηρεάστηκε σημαντικά από μη εξυπηρετούμενα δάνεια,  πιστωτικά ανοίγματα, ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορία και Ασφαλιστικά Ταμεία και σε ακάλυπτες Επιταγές.

Και φυσικά όλα όσα δημιουργούν τα προηγούμενα. Θα μου πεις τώρα: «Μα αυτά ΔΕΝ τα ξέρουν  στην κυβέρνηση;» Και εδώ που φτάσαμε, θα απαντήσω: «Ξέρω κι εγώ; Μπορεί».