ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ. EΛΛΗΝΕΣ... ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Γράφει η Μαίρη Καρά

     Τι πάθατε ωρέ Έλληνες; Τι λιγοψυχάτε;  Τι τους αφήνετε να αλωνίζουν το τόπο μας; Είστε Έλληνες! Τι προσκυνάτε;  Λησμονάτε μωρέ την δοξασμένη ιστορία μας; Σηκώστε ψηλά το κεφάλι! Εμείς οι Έλληνες....δεν προσκυνούμεν! Τι τα δένδρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις.... την γην δεν θέλει την σηκώσεις! Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε  για να μην ελπίζει κανείς οτι τούτη τη γη , τη γη των προγόνων και των παιδιών μας  θα την κάνει ποτέ δική του! ΕΝΩΘΕΙΤΕ! 
     Κοιτάτε ίσια μπροστά! Δεν λυπάστε τα παιδιά σας ωρέ;  Αυτά που θα' ναι στη σκλαβιά, χωρίς ελπίδα ; Διαλέξανε την πατρίδα μας πρώτα  για να δημιουργήσουν τους σύγχρονους ΔΟΥΛΟΥΣ, τις σύγχρονες γαλέρες! Αν καταφέρουν να υποτάξουν πρώτα εμάς, θα συνεχίσουν και με τους άλλους...! Τι κληρονομιά θα αφήσετε πίσω σας; Κοιτάτε ίσια  μέσα στα μάτια των παιδιών σας  και αποφασίστε! Μην αργοπορείτε άλλο όμως! Δείτε ωρέ καθαρά! Είναι μια χούφτα άνθρωποι! Κι  ΕΣΕΙΣ όλοι... Μ ι λ ι ο ύ ν ι α !!
     Και αφήνετε να σας κάνουν καλά αυτή η φούχτα από παλιανθρώπους; Τι θαρρείτε;  δεν έχετε τη δύναμη να αλλάξετε τα πράγματα; Έξω καιροφυλακτούν τα Όρνια να φάνε τις σάρκες σας και μένετε άπραγοι; Επειδή δεν οράτε όπλα με σφαίρες να λυσσομανάμε  γύρω σας θαρρείτε οτι δεν είστε σε ....πόλεμο; Μα... τα όπλα που χρησιμοποιούν και σας πολεμάνε είναι πιο  επικίνδυνα και εξοντωτικά από εκείνα τότες, τα δικά μας... Είναι τα μνημόνια, τα χαράτσια, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, είναι η φορολογία στα ύψη, σε λίγο θα σας πάρουν τα σπίτια, την περιουσία και οτι έχει απομείνει… Αρπάζουν την ίδια σας τη ΖΩΗ και  ακόμα μένετε με σταυρωμένα χέρια;
     Ακούστε καλά αδέλφια! ΑΦΕΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.... ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ! Στοχαστείτε το πολύ καλά αυτό! Αν συνεχίσετε να' στε "κουρνιασμένοι στη φωλιά σας", βάζετε την υπογραφή σας στο ξεπούλημα της πατρίδας,  που σημαίνει οτι συμφωνείτε με τη φτώχεια, την εξαθλίωση, με τη σκλαβιά, για εσάς και ούλα τα αδέλφια σας! Το αντέχετε μωρέ αυτό; Γιατί εγώ δεν μπορώ  να τ’ αντέξω,  ούτε από δω που στέκομαι και το θωρώ! Αυτό δεν το θέλει ο Θεός για εσάς! Αλλοίμονο! Δεν μπορεί και αυτός να κάνει τίποτε, αν δεν κάνετε κάτι και οι ίδιοι! Αδέλφια, μπορείτε να αφήνετε το σπίτι σας ξέφραγο αμπέλι; Να μπαίνει ο ένας και ό άλλος; Είμαστε ούλοι σ’ αυτό! Είμαστε οι πολλοί! Και εμείς οι Έλληνες, έχουμε καρδιά! Να’ στε σίγουροι ... πως ταχιά πάλι....  ΕΜΕΙΣ θα είμαστε ΝΙΚΗΤΕΣ! 

Υπογραφή
Θόδωρος Κολοκοτρώνης

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 

     Το Νοέμβριο του 1828 ο θρυλικός γέρος του Μωριά στρατάρχης ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, έκανε γνωστή από την Πνύκα, την πνευματική του διαθήκη στη νεολαία. Ήταν οι μαθητές του γυμνασίου με τους δασκάλους και τον γυμνασιάρχη Γεννάδιο και τους είπε: Παιδιά μου! Εις τον τόπο τούτο, οπού πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ… Επιθυμούσα να σας ιδώ παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας για να σας ειπώ, όσα ο ίδιος επαρατήρησα και να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν γιατί ήταν σοφοί και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.
     Δια ταύτα σας λέγουν οι διδάσκαλοί σας, εγώ δεν είμαι αρκετός. Εις τούτον τον τόπον εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας και αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες (προεστοί) εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι γραμματισμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν από την Ελλάδα και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα.
     Μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε.
     Όταν αποφασίσαμε να επαναστατήσουμε δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι εσυμφωνήσαμε και εκάμαμε την Επανάσταση. 
     Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε ομόνοια και εάν αυτή εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Άλλά δεν εβάσταξε!. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους.
     Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλά εξαιτίας της διχόνοιας μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα. Μετά έρχεται ο βασιλεύς ησυχάζουμε κι αρχίζουν να προοδεύουν το εμπόριο, η γεωργία και οι τέχνες και ή παιδεία. Για να μας αυξήσει και να μας ευτυχήσει αυτή η μάθησις, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η οποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία.
     Και οι Εβραίοι, οι οποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους. Εγώ παιδιά μου εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα περασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία! 

''Η ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΑ
ΕΔΑΦΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ'' 

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ 

     Αν αυτά τα λόγια δεν δείχνουν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής του μεγαλύτερου ηρωικού αγωνιστή που γέννησε ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ...​ Αν το πικρό του παράπονο για την άδικη αντιμετώπιση των επαναστατικών του ΑΓΩΝΩΝ από το τότε νεοσυσταθέν Ελληνικό Κράτος… δεν συγκλονίζει τον Ελληνικό ψυχισμό μας… τότε πρέπει να αναρωτηθούμε αν πράγματι είμαστε ΑΞΙΟΙ απόγονοί του!
     Τα φιλοσοφημένα λόγια του τα ποτισμένα με το αίμα των Αγώνων του αντηχούν από την μακρινή εποχή του και φτάνουν στα αυτιά μας σήμερα, ακριβώς όπως και τότε… στα αυτιά των γνήσιων Ελλήνων, που βιώνουν την ίδια κατοχική δυστυχία, την οποία προκάλεσαν σκόπιμα στον λαό μας, οι ίδιοι κατακτητές, οι ίδιες απάνθρωπες πολιτικές δυνάμεις καταστροφής…
     Ακούστε τον ΕΛΛΗΝΕΣ και συλλογιστείτε γιατί επιτρέπουμε στην ΔΙΧΟΝΟΙΑ να μας χωρίζει και να μας στρέφει εναντίον των αδελφών μας κι όχι εναντίον των εχθρών μας; Γράφει μέσα σε μας τους ΝΕΟ-ΕΛΛΗΝΕΣ έστω και ετεροχρονισμένα το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της ελληνικής ψυχής του, που τον οδήγησε στην νικηφόρα ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821! 
     Λόγια αληθινά από το στόμα ενός "αγράμματου" ΗΡΩΑ, που μόνος του ξεσήκωσε όλους τους τουρκεμένους ραγιάδες και έγραψε με ΧΡΥΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ την ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ της νεότερης ΙΣΤΟΡΙΑΣ μας. Είστε έτοιμοι να τον αναστήσουμε και να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του; Ενός νέος ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ μας χρειάζεται για ΗΓΕΤΗΣ και σήμερα… ένας τέτοιος αγνός κι αμόλυντος πολεμιστής, μπορεί να μας οδηγήσει και σήμερα στην ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ!