Στρατιωτικός, λόγιος κι αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, που γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1792 στην Κωνσταντινούπολη, πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη. Ανατράφηκε σε περιβάλλον που διαπνεόταν από έντονο πατριωτισμό κι έλαβε εκλεκτή μόρφωση. Στην Πετρούπολη, όπου ακολούθησε τον πατέρα του, φοίτησε στη Σχολή του Σώματος των Βασιλικών Ακολούθων και στην συνέχεια υπηρέτησε στα σώματα της αυτοκρατορικής φρουράς. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, ενώ στην μάχη της Δρέσδης, στις 27 Αυγούστου 1813, έχασε το δεξί του χέρι. Τον Μάρτιο του 1820 ο Εμμανουήλ Ξάνθος του πρόσφερε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας. Την αποδέχθηκε στις 12 Απριλίου, αφού πρώτα έγιναν δεκτοί οι όροι του κι αμέσως άρχισε την οργάνωση του σχεδίου για την έναρξη της Επανάστασης.
Με επιστολή του στον αυτοκράτορα Αλέξανδρο υπέβαλε την παραίτησή του από τον ρωσικό στρατό και αναγγέλλοντας την Ελληνική Επανάσταση, ήτησε την αρωγή του. Αμέσως μετά επιδόθηκε στην δημιουργία στρατού και συγκρότησε τον Ιερό Λόχο. Όμως με την ενθάρρυνση του Ιωάννη Καποδίστρια πείσθηκε ότι έπρεπε να επισπεύσει την προπαρασκευή της και τον Ιούνιο του 1820 εγκαταστάθηκε στην Οδησσό. Πέρασε τον ποταμό Προύθο στις 22 Φεβρουαρίου 1821 και δύο μέρες αργότερα ύψωσε την Σημαία της Επανάστασης στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας, όπου απαγορευόταν η παραμονή του τουρκικού στρατού. Εκεί ο Υψηλάντης εκφώνησε το ιστορικό του διάγγελμα και το τύπωσε στις 24 Φεβρουαρίου 1821. Το περιεχόμενο αυτού του διαγγέλματος είναι συγκινητικό εάν λάβει κανείς υπ' όψη του τα λόγια που δεν είχαν ακούσει ποτέ οι Έλληνες και μάλιστα σε έντυπο εγκύκλιο. Το κείμενο αυτό ήταν το πρώτο πού εμφανιζόταν δημόσια.
Αυτό το έντυπο ήταν αρκετό για την αυστριακή αντικατασκοπεία να τον συλλάβει (σ' αυτήν τον παρέδωσαν οι Οθωμανοί μετά την μάχη) και να τον κλείσει στο Τερεζίν μια φυλακή-οχυρό της Βοημίας. Η συνέπεια τέτοιων διαγγελμάτων ήταν η ποινή του θανάτου για εσχάτη προδοσία και τρομοκρατία. Η Ελλάδα ήταν ακόμα υπό τουρκική κατοχή. Στις 7 Ιουνίου 1821 ο στρατός του Υψηλάντη καταστράφηκε στη μάχη του Δραγατσανίου και υποχώρησε προς τα αυστριακά σύνορα. Παραδόθηκε στους Αυστριακούς, φυλακίστηκε και απελευθερώθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1827. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε να βοηθήσει το επαναστατημένο έθνος. Πέθανε στη Βιέννη δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του, στις 31 Ιανουαρίου του 1828.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.