Γράφει ο Νίκος Λυγερός
Δεν υπάρχει Κυπριακό χωρίς εδαφικό
Οι
πρόσφατες δηλώσεις περί διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού
εμπεριέχουν στοιχεία ουσίας, αφού μαθαίνουμε επίσημα, ακόμα και με
παράξενο τρόπο βέβαια, τα θέματα των συνομιλιών, αλλά και τα θέματα που
δεν μπήκαν καν στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, τουλάχιστον προς το
παρόν. Έτσι από την ανάλυση της θεματολογίας αντιλαμβανόμαστε ότι
τέθηκαν τα πιο εύκολα ή τουλάχιστον διαχειρίσιμα σε πρώτο στάδιο, ενώ οι
διαπραγματευτές απέφυγαν τα δύσκολα και ειδικά το εδαφικό.
Με άλλα λόγια η σειρά των διαπραγματεύσεων αποτελεί μια ένδειξη καλής θέλησης, όχι όμως μια στρατηγική επίλυσης του Κυπριακού, ειδικά όταν αυτή παρουσιάζεται ως ένα πρόβλημα που είναι επιλύσιμο σε μερικούς μήνες. Διότι το χειρότερο δεν είναι η εισβολή, αλλά η κατοχή. Βέβαια, η δεύτερη δεν θα υπήρχε χωρίς την πρώτη, αλλά η πρώτη θα μπορούσε να είχε αντιμετωπισθεί για να αποφευχθεί η δεύτερη.
Κι όλο το κόστος του Κυπριακού προέρχεται από τη δεύτερη, ακόμα κι αν η πρώτη είναι πιο εντυπωσιακή για τους μη ειδικούς. Κατά συνέπεια, δεν έχουν αγγίξει το γεγονός ότι η Κύπρος έχει ενταχθεί ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με εξαίρεση ευρωπαϊκού κεκτημένου στα Κατεχόμενα, η οποία πρέπει να ερμηνευτεί ως απλώς αναβολή σε περίπτωση δίκαιης λύσης. Με άλλα λόγια, το εδαφικό είναι κυρίαρχο θέμα για τον πυρήνα του προβλήματος και μάλιστα πιο σημαντικό ακόμα κι από το περιουσιακό, διότι το επηρεάζει άμεσα και ανήκει στην στρατηγική.
Με άλλα λόγια η σειρά των διαπραγματεύσεων αποτελεί μια ένδειξη καλής θέλησης, όχι όμως μια στρατηγική επίλυσης του Κυπριακού, ειδικά όταν αυτή παρουσιάζεται ως ένα πρόβλημα που είναι επιλύσιμο σε μερικούς μήνες. Διότι το χειρότερο δεν είναι η εισβολή, αλλά η κατοχή. Βέβαια, η δεύτερη δεν θα υπήρχε χωρίς την πρώτη, αλλά η πρώτη θα μπορούσε να είχε αντιμετωπισθεί για να αποφευχθεί η δεύτερη.
Κι όλο το κόστος του Κυπριακού προέρχεται από τη δεύτερη, ακόμα κι αν η πρώτη είναι πιο εντυπωσιακή για τους μη ειδικούς. Κατά συνέπεια, δεν έχουν αγγίξει το γεγονός ότι η Κύπρος έχει ενταχθεί ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με εξαίρεση ευρωπαϊκού κεκτημένου στα Κατεχόμενα, η οποία πρέπει να ερμηνευτεί ως απλώς αναβολή σε περίπτωση δίκαιης λύσης. Με άλλα λόγια, το εδαφικό είναι κυρίαρχο θέμα για τον πυρήνα του προβλήματος και μάλιστα πιο σημαντικό ακόμα κι από το περιουσιακό, διότι το επηρεάζει άμεσα και ανήκει στην στρατηγική.
Διαπραγματευτικό λεξιλόγιο
Σε
αυτήν τη φάση που βρισκόμαστε θα ήταν καλό να είμαστε πιο προσεχτικοί
στο διαπραγματευτικό λεξιλόγιο, διότι παίζει κι αυτό τον ρόλο στην
εξέλιξη και στην πορεία της επίλυσης του Κυπριακού. Από την μια πλευρά
επιμένουμε να χρησιμοποιούμε έννοιες που υπάρχουν από την εποχή του
ψυχρού πολέμου κι από την άλλη χρησιμοποιούμε νεοτερισμούς που δεν έχουν
καμιά σχέση με την πραγματικότητα, αλλά και την στρατηγική. Το
λεξιλόγιο αυτό ακόμα και σε φάση στρατηγικού δόγματος πρέπει να καλύπτει
κάποιες ανάγκες και να μην είναι απλώς κινήσεις της ρητορικής που δεν
αποσκοπούν σε τίποτα άλλο εκτός από τις καλές εντυπώσεις. Διότι δεν
είναι με αυτές που επιλύνεται ένα πρόβλημα σαν το Κυπριακό.
Πρέπει επίσης να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή προσέγγιση του θέματος, αφού η Κύπρος είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2004 και της Ευρωζώνης από το 2008. Αλλιώς είναι σαν να μην χρησιμοποιούμε τα θεμελιακά μας στοιχεία και να αποφεύγουμε επιχειρήματα που έχουμε αποκτήσει χάρη στην στρατηγική μας. Στο ίδιο πλαίσιο βρίσκεται κι η αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ με όλες τις διαστάσεις και τις επεκτάσεις που εμπεριέχει. Διότι δεν είναι δυνατόν από την μία να αποφεύγουμε τις νίκες μας στον ενεργειακό τομέα κι από την άλλη να επανέρχεται κάθε τόσο και λιγάκι το απαράδεκτο θέμα του αγωγού φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας, ενώ είναι εντελώς ανεξάρτητο από την όλη διαδικασία σε πραγματική βάση. Με άλλα λόγια αν βγάλουμε τη ρητορική από το διαπραγματευτικό λεξιλόγιο, θα συνειδητοποιήσουμε ότι επί της ουσίας τα θέματα που απασχολούν πραγματικά κάθε Κύπριο δεν έχουν αναφερθεί και τα βασικά επιχειρήματα προς όφελός μας δεν έχουν αξιοποιηθεί ακόμα.
πηγή
Τουρκική παραπλάνηση
Είναι απίστευτο πόσο αθώοι είναι μερικοί στο πλαίσιο του Κυπριακού αφού δεν αντιλαμβάνονται την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία όταν επηρεάζει τις διαπραγματεύσεις με άμεσο και έμμεσο τρόπο. Πολλοί θεωρούν ότι προσπαθεί πράγματι να βοηθήσει στην επίλυση, ενώ στην πραγματικότητα προωθεί τα δικά της συμφέροντα και μόνο. Μάλιστα από τότε που η Κύπρος έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι έχει αρχίσει την αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ, προσπαθεί να σώσει την κατάσταση τουλάχιστον στο επίπεδο των εντυπώσεων για να πείσει και τους πολίτες της και τους γείτονες αλλά και γενικότερα τους Ευρωπαίους. Όλα αυτά για να φανεί ότι είναι θετική κι ότι έχει ένα σπουδαίο ρόλο να παίξει στην περιοχή. Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί Κύπριοι πιστεύουν πραγματικά ότι θέλει την επίλυση του Κυπριακού. Ενώ αν μπορούσε θα έπαιρνε όλη την Κύπρο. Μόνο που βλέπει ότι υπάρχει κόστος ακόμα και με την αναγνώρισή της των κατεχομένων. Θέλει επίσης να εκμεταλλευτεί τους Τουρκοκύπριους για το θέμα των αποθεμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ δεν τους δίνει τίποτα από τα οφέλη της τουρκικής ΑΟΖ διότι δεν τους θεωρεί πραγματικά δικούς της.
Έτσι χρησιμοποιεί την παραπλάνηση ως εργαλείο διαπραγμάτευσης όχι όμως για την επίλυση του Κυπριακού αλλά για να φανεί απλώς θετική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα κάνει το ίδιο και με το προσφυγικό. Το πρόβλημά της είναι ότι οι ειδικοί του θέματος δεν μπερδεύονται, γιατί ξέρουν τον ρόλο της και μάλιστα την ύπουλη στρατηγική της για να προκαλέσει αυτά τα προβλήματα. Βλέπουν επίσης ότι οι πρωτοβουλίες στην Ανατολική Μεσόγειο και οι νέες συμμαχίες την αποκλείουν από την περιοχή, όσες προσπάθειες και να κάνει για ν' αλλάξει αυτό το κλίμα. Έχει όμως πέσει στην παγίδα των ΑΟΖ της περιοχής που δεν της δίνουν καμία πρόσβαση στα κοιτάσματα. Έτσι βλέπει τους Τουρκοκύπριους ως μία ευκαιρία αλλά τίποτα άλλο.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Πρέπει επίσης να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή προσέγγιση του θέματος, αφού η Κύπρος είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2004 και της Ευρωζώνης από το 2008. Αλλιώς είναι σαν να μην χρησιμοποιούμε τα θεμελιακά μας στοιχεία και να αποφεύγουμε επιχειρήματα που έχουμε αποκτήσει χάρη στην στρατηγική μας. Στο ίδιο πλαίσιο βρίσκεται κι η αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ με όλες τις διαστάσεις και τις επεκτάσεις που εμπεριέχει. Διότι δεν είναι δυνατόν από την μία να αποφεύγουμε τις νίκες μας στον ενεργειακό τομέα κι από την άλλη να επανέρχεται κάθε τόσο και λιγάκι το απαράδεκτο θέμα του αγωγού φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας, ενώ είναι εντελώς ανεξάρτητο από την όλη διαδικασία σε πραγματική βάση. Με άλλα λόγια αν βγάλουμε τη ρητορική από το διαπραγματευτικό λεξιλόγιο, θα συνειδητοποιήσουμε ότι επί της ουσίας τα θέματα που απασχολούν πραγματικά κάθε Κύπριο δεν έχουν αναφερθεί και τα βασικά επιχειρήματα προς όφελός μας δεν έχουν αξιοποιηθεί ακόμα.
πηγή
Τουρκική παραπλάνηση
Είναι απίστευτο πόσο αθώοι είναι μερικοί στο πλαίσιο του Κυπριακού αφού δεν αντιλαμβάνονται την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία όταν επηρεάζει τις διαπραγματεύσεις με άμεσο και έμμεσο τρόπο. Πολλοί θεωρούν ότι προσπαθεί πράγματι να βοηθήσει στην επίλυση, ενώ στην πραγματικότητα προωθεί τα δικά της συμφέροντα και μόνο. Μάλιστα από τότε που η Κύπρος έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι έχει αρχίσει την αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ, προσπαθεί να σώσει την κατάσταση τουλάχιστον στο επίπεδο των εντυπώσεων για να πείσει και τους πολίτες της και τους γείτονες αλλά και γενικότερα τους Ευρωπαίους. Όλα αυτά για να φανεί ότι είναι θετική κι ότι έχει ένα σπουδαίο ρόλο να παίξει στην περιοχή. Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί Κύπριοι πιστεύουν πραγματικά ότι θέλει την επίλυση του Κυπριακού. Ενώ αν μπορούσε θα έπαιρνε όλη την Κύπρο. Μόνο που βλέπει ότι υπάρχει κόστος ακόμα και με την αναγνώρισή της των κατεχομένων. Θέλει επίσης να εκμεταλλευτεί τους Τουρκοκύπριους για το θέμα των αποθεμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ δεν τους δίνει τίποτα από τα οφέλη της τουρκικής ΑΟΖ διότι δεν τους θεωρεί πραγματικά δικούς της.
Έτσι χρησιμοποιεί την παραπλάνηση ως εργαλείο διαπραγμάτευσης όχι όμως για την επίλυση του Κυπριακού αλλά για να φανεί απλώς θετική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα κάνει το ίδιο και με το προσφυγικό. Το πρόβλημά της είναι ότι οι ειδικοί του θέματος δεν μπερδεύονται, γιατί ξέρουν τον ρόλο της και μάλιστα την ύπουλη στρατηγική της για να προκαλέσει αυτά τα προβλήματα. Βλέπουν επίσης ότι οι πρωτοβουλίες στην Ανατολική Μεσόγειο και οι νέες συμμαχίες την αποκλείουν από την περιοχή, όσες προσπάθειες και να κάνει για ν' αλλάξει αυτό το κλίμα. Έχει όμως πέσει στην παγίδα των ΑΟΖ της περιοχής που δεν της δίνουν καμία πρόσβαση στα κοιτάσματα. Έτσι βλέπει τους Τουρκοκύπριους ως μία ευκαιρία αλλά τίποτα άλλο.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.