Στο μέλλον ο κοπανιστός αέρας θα ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ…

Το παρακάτω άρθρο με τον σχολιασμό του μας το έστειλε ο κ Στέργιος Σμυρλής και σας το παραθέτουμε:

Του Ξενοφώντα Μπρουντζάκη
(Ποντίκι)

Αφήσαμε πίσω μας ένα χρόνο που μάλλον όλοι μας θέλουμε να ξεχάσουμε. Ήταν το δίχως άλλο ένας χρόνος μεγάλων απογοητεύσεων, διαψεύσεων, απωλειών, ένας χρόνος ψευδών και  απάτης, ένας χρόνος εθνικής ασυναρτησίας - σίγουρα ο πλέον επώδυνος της μεταπολίτευσης. Η «πρώτη φορά Αριστερά» έφερε στην επιφάνεια την συντριπτική της ανυπαρξία και κυρίως αποκάλυψε τον στυγνό κυνισμό της λαμβάνοντας μέτρα που καμιά άλλη κυβέρνηση δεν θα τολμούσε να εφαρμόσει. Επίσης, γίναμε μάρτυρες  της θηριώδους της δίψας για εξουσία και του ακραίου πολιτικού αμοραλισμού της μέσα από την πιο απίθανη συμμαχία με την «ψεκασμένη» ακροδεξιά. Συνέβησαν τόσα πολλά και σε τόσο μικρό διάστημα - με αλλεπάλληλες αχρείαστες εκλογές και πολιτικές εξελίξεις - που η ελληνική κοινωνία δεν μπόρεσε ούτε να τα κατανοήσει στην διάστασή τους ( παρά μόνο τα μέτρα που αφορούσαν άμεσα την τσέπη της και αυτά δεν ήταν λίγα…) ούτε πολύ περισσότερο να τα αφομοιώσει, να τα αξιολογήσει, να τα κρίνει.

Το αποκορύφωμα της κρίσης είναι η ακρισία. Μέσα σε ένα χρόνο καταναλώθηκε τόσος παραλογισμός, παρήχθησαν τόσοι ωκεανοί ψεμάτων ώστε όλοι να στέκουν αμήχανα χάσκοντες απέναντι στο θέαμα μιας κυβέρνησης που τα υποσχέθηκε όλα και τα αρνήθηκε όλα! Ο ΣΥΡΙΖΑ την χρονιά που μας πέρασε ξεπέρασε σε επιδόσεις και τις πιο τρελές επιθυμίες της Τρόικας, των δανειστών, του ΔΝΤ, των διεθνών τοκογλύφων. Κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να ξεπουλήσει ότι δεν μπόρεσαν με πολύ πιο συμφέρουσες συμφωνίες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Κοντολογίς, οι πολιτικοί θεατρίνοι του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχαν το τρισχειρότερο και με μια θεατρική διάθεση  συντριβής τα υπέγραψαν όλα, τα ξεπούλησαν όλα και τα διέλυσαν όλα με αξιοζήλευτους ρυθμούς, (δίχως κοινωνικές και άλλες αναταραχές, δίχως «αυτοκτονίες», «λιμοκτονίες», καμένα κτήρια και άλλα δραματικά δρώμενα) και αφήσαν έκπληκτο ακόμα κα τον Σόιμπλε, την Μέρκελ και τους λοιπούς εταίρους και φίλους της «Ευρώπης των τοκογλύφων». 

ΥΓ: Μέσα σε αυτή την παρωδία πολιτικής αναξιοπιστίας που στο μέλλον θα διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια «ως η τέχνη της πολιτικής εξαπάτησης», οι άνθρωποι αυτοί με την μνημειώδη τους ανευθυνότητα και ανικανότητα  φέρουν ακέραια την ευθύνη για το τεράστιο ανθρωπιστικό δράμα του μεταναστευτικού:  παρουσίασαν την χώρα μας σαν ελκυστικό προορισμό μεταναστών ενώ ταυτόχρονα ρήμαξαν κάθε  σχετική υποδομή που υπήρχε αφήνοντας τους δυστυχείς μετανάστες τελείως έκθετους, αβοήθητους, πεταμένους  σαν σκουπίδια στο  κέντρο της πρωτεύουσας, δίχως καμιά μέριμνα, και την ίδια στιγμή στήνονταν αυτάρεσκα σαν επαρχιακές πριμαντόνες του ελαφρού θεάτρου μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες  παρλαπιπίζοντας μεγαλόστομες δηλώσεις του αέρα… 

Στο μέλλον ο κοπανιστός αέρας θα ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ… 

Ακολουθεί το σχόλιο του κ. Σμυρλή: 

ΥΓ1: «Πρέπει τάχα να κλαίμε μεγαλεία χαμένα
και ντροπή να μας βάφη αντίς αίμα, σαν πρώτα;
Βγάλε, ω γης δοξασμένη, απ' τα σπλάχνα σου
ένα ιερό απομεινάρι των παιδιών του Ευρώτα.
Απ' εκεινούς τους Τρακόσιους τρείς αν έρθουνε, φτάνουν
άλλη μια Θερμοπύλα στα βουνά σου να κάνουν».

Στους στίχους αυτούς του Μπάιρον δίνει ο Σολωμός την απάντηση:

«Ω! τριακόσιοι! Σηκωθήτε

και ξανάλθετε σ' εμάς
τα παιδιά σας θελ' ιδήτε
πόσο μοιάζουνε με σας» 

Και στους στίχους του Σολωμού, που ήταν θέμα εκθέσεως το 1962 στις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής Ευελπίδων, θα απαντήσω ως εξής: 

Δυστυχώς αντ ’αυτών ήλθαν τα αυγά του Σιωνισμού που εκκολάφθηκαν και έγιναν οι 300 της Βουλής, οι Τραπεζίτες, οι Δικαστικοί, οι Δημοσιογράφοι, η Ακαδημαϊκή και η Πανεπιστημιακή Ελίτ!!!!, οι αντιστασιακοί και οι Δημοκρατικοί, οι Πατριδοκάπηλοι και οι Κομμουνιστές, Αριστεροί και Δεξιοί, ημίαιμα και κοινωνικά αποβράσματα, φοβικοί και οσφυοκάμπτες, μέλη Διεθνών Παραθρησκευτικών και αντιφιλοσοφικών Οργανώσεων, που δεν ένιωσαν ποτέ στη ψυχή τους το μεγαλείο αυτής της Πατρίδος, ψυχικά, πνευματικά και ηθικά άοσμοι, χαμένοι και χωμένοι μέσα στο αρρωστημένο τους εγώ δεν αφουγκράζονται τις οιμωγές των πονεμένων, των Μανάδων που ξενιτεύονται τα παιδιά τους ούτε αντιλαμβάνονται το φριχτό τέλος το δικό τους και της ανθρωπότητος. Σήμερα παρά ποτέ χρειάζεται να αποδείξεις στις πράξεις ότι είσαι πατριώτης. Τα λόγια τα μεγάλα τα ακούσαμε: 

Στέργιος Σμυρλής