Η αντι-εξήγηση είναι μια άρνηση της παράδοσης
Γράφει ο Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
Αντίθετα
με ό,τι σκέφτονται κάποιοι μία κυριολεκτική ερμηνεία δεν μπορεί να
συνιστά κίνημα παραδοσιακό. Στην πραγματικότητα, έχουμε ένα οξύμωρο σε
αυτή την έκφραση και είναι γι 'αυτό το λόγο είναι που αυτή η προσέγγιση
είναι αντινομική. Η όλη ουαχαμπιστική διαδικασία δεν αντιπροσωπεύει μία
παράδοση όπως ο σαλαφισμός με τον οποίο εσφαλμένα συγχέεται, αλλά μια
άρνηση της μουσουλμανικής παράδοσης.
Πράγματι, ο ουαχαμπισμός θεωρεί κάθε ερμηνεία ως ασεβή, και ως εκ τούτου διαγράφει αιώνες θεολογικών έργων πάνω στο Κοράνι, λες κι όλες αυτές οι μελέτες δεν είχαν κανένα νόημα για μουσουλμανική θρησκεία. Ακόμη χειρότερα, αυτή η παράδοση στο σύνολό της είναι κατακριτέα και καταδικαστέα. Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μέσω αυτού, αυτή η διαγραφή της συλλογικής μνήμης, ακόμη και αν αυτή παραμένει σε πρώτη φάση στο θρησκευτικό πλαίσιο, συνιστά ένα προπαρασκευαστικό έργο της γενοκτονίας της μνήμης που μπορεί να οδηγήσει στην πράξη σε μια κυριολεκτική γενοκτονία, όπου βλέπουμε να δημιουργείται κατηγοροποίηση, συμβολισμός, αποκτήνωση, οργάνωση, πόλωση, προετοιμασία, εξόντωση και, τέλος, άρνηση που αντιπροσωπεύουν τα οκτώ στάδια της κατασκευής μιας γενοκτονίας. Έτσι, αν η μουσουλμανική κοινότητα αφήσει να γίνονται χωρίς ν’ αντιδράσει δεν θα είναι μόνο θύμα αυτής της κατάστασης αλλά θα θεωρηθεί επίσης μέσω της αποτυχίας της αντίστασης των θεολόγων της ως ένας πραγματικός συνεργός των καταστρεπτικών συνεπειών που στοχεύει όλον τον κόσμο και ειδικά τους ανθρώπους του Βιβλίου.
πηγή
Από τα δογματικά αξιώματα στα εγκλήματα
Ένα από τα βασικά σημεία που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε στο πλαίσιο της μελέτης της ουαχαμπιστικής συμπεριφοράς, είναι η μετατροπή ενός δεδομένου όπως το θρησκευτικό σε πράξη ενάντια των ανθρώπων. Πράγματι, το υπόστρωμα είναι σχετικά απλό, εφόσον de facto κυριολεκτικά καμία πολυσημία ή μεταφορά δεν επιτρέπεται. Αυτό οδηγεί φυσικά σε μια μορφή απαράδεκτη της θυσίας, όπως οι επιθέσεις αυτοκτονίας. Αυτό έχει σχέση με την άρνηση κάθε επέμβασης της έννοιας του αγίου. Έτσι, η λατρεία των αγίων είναι απλώς απαγορευμένη.
Η θέση αυτή οδηγεί στην καταστροφή των ιερών χώρων και αυτή θεωρείται ως πράξη πίστης. Επιπλέον, καθώς βασίζεται στην αποκήρυξη των τεσσάρων σχολών της σουνιτικής νομολογίας, ξεκινά από την αρχή ότι ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει χωρίς κανένα μεσάζοντα ειδικά αν είναι πολυμαθής, το ιερό κείμενο και τους νόμους του Κορανιού. Από αυτό το σύνολο, όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν στα δογματικά αξιώματα θεωρούνται άπιστοι στην καλύτερη των περιπτώσεων και στη χειρότερη περίπτωση ως αποστάτες. Η άμεση συνέπεια αυτής της άποψης είναι πολύ σαφής. Εναντίον τους όλα γίνονται νόμιμα. Έτσι οι λεηλασίες, οι βιασμοί, οι δολοφονίες, οι μαζικές δολοφονίες και οι τρομοκρατικές ενέργειες δεν θεωρούνται ως εγκλήματα που μετράνε. Ομοίως, όσον αφορά τις κυρώσεις, στις συμβατικές ποινές βρίσκονται: οι μαστιγώσεις, οι ακρωτηριασμοί, οι λιθοβολισμοί και ο θάνατος με αποκεφαλισμό. Αυτή η τελευταία μπορεί επίσης να ακολουθείται από τη σταύρωση, αφού μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο, έτσι ώστε το σώμα εκτίθεται στο κοινό, ώστε να δημιουργήσει ταυτόχρονα αποτροπή. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά ότι ο ουαχαμπισμός απαγορεύει κάθε λειτουργία οποιασδήποτε άλλης θρησκείας, και ιδιαίτερα αυτής του Λαού του Βιβλίου, τότε όλοι να καταλαβαίνουμε με τι έχουμε να κάνουμε.
πηγή
Επικίνδυνη ιδεολογία
Αν θυμηθούμε μια πρόταση του Soljenitsyne, θα αντιληφθούμε το βάθος της αλλά και τις πολλαπλές εφαρμογές της. Έγραψε λοιπόν ότι η φαντασία και η εσωτερική δύναμη των κακοποιών του Shakespeare έφταναν μία δωδεκαριά πτώματα. Και προσθέτει, η εξήγηση είναι ότι τους έλειπε η ιδεολογία. Βέβαια όλοι κατανοούμε το ιστορικό πλαίσιο αυτής της αναφοράς, αφού βρίσκεται στο βιβλίο του το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ. Μόνο που τώρα στο νέο πλαίσιο της τρομοκρατίας, βλέπουμε ότι εφαρμόζεται δίχως δυσκολία. Έτσι αντιλαμβανόμαστε και πού βρίσκεται ο κίνδυνος. Διότι μεμονωμένες δράσεις δύσκολα βρίσκονται σ’ ένα κοινό πεδίο δράσης.
Και κατά συνέπεια οι αριθμοί θυμάτων είναι ελάχιστοι. Για να γίνουν τεράστιοι πρέπει να υπάρχει συντονισμός κι αν αυτός βασίζεται σ’ ένα μηδενισμό, τότε η καταστροφή μπορεί να μεγιστοποιηθεί. Με τα τωρινά δεδομένα, βλέπουμε στην Ανατολή, την έκφραση μιας θρησκευτικής ιδεολογίας, η οποία είναι και ριζοσπαστική και αιρετική και ακόμα πιο σημαντικό που θέλει να αποτελέσει ένα μονοπώλιο. Έτσι λόγω ιδεολογίας είναι ή μάλλον θέλει να είναι αναγκασμένη να αφανίσει όλες τις άλλες . Ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για να εκτελέσει ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας κι αν τα καταφέρει ακόμα και μια γενοκτονία. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι τόσο σημαντική όχι μόνο η αντίδρασή μας, διότι αυτή υπάρχει πάντα, αλλά η αποτελεσματική μας αντίσταση που θα προστατεύσει τους αθώους ανθρώπους. Το αρχικό μήνυμα είναι ότι όσο αφήνουμε ένα σύστημα ελεύθερο να καταπατά τους ανθρώπους, τόσο εξαπλώνεται, γιατί η ιδεολογία του υποστηρίζει την υλοποίηση της φρίκης.
πηγή
Ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό
Πολλοί από εμάς δεν μπορούν να φανταστούν συμμαχίες που αφορούν διαφορετικά άκρα, ενώ βέβαια θεωρούμε ξεκάθαρο το πλαίσιο του ναζισμού ή του κομμουνισμού. Βέβαια ξεχνάμε τη συμφωνία που έκαναν ο Χίτλερ και ο Στάλιν… Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δεν μεταφράζουμε αρκετά μερικές έννοιες και στο τέλος πιστεύουμε ότι δεν έχουν καμία σχέση. Έτσι ξεχνούμε ότι ο ναζισμός δεν είναι μία λέξη από μόνη της στα γερμανικά, αφού προέρχεται από τον συνδυασμό Nationalsozialismus που σημαίνει κυριολεκτικά εθνικοσοσιαλισμός. Κι έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι σπάνια αντιλαμβανόμαστε ότι ετυμολογικά το κοινό στοιχείο του ναζιστικού καθεστώτος και της σοβιετικής ένωσης ήταν ακριβώς ο σοσιαλισμός. Μάλιστα, πάλι ετυμολογικά ήδη από το 1920 υπήρχε η ναζιστική ιδεολογία στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα.
Με άλλα λόγια αυτός ο συνδυασμός μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια αριστεροδεξιά κυβέρνηση. Κι επειδή, από την άλλη λέμε μόνο Σοβιετική Ένωση ξεχνάμε ότι πρόκειται για Союз Советских Социалистических Республик, οπότε έγινε μετά το 1999 Содружество Независимых Государств. Έτσι για όσους ξέρουν ακόμα και βασικά γερμανικά και ρωσικά, είναι εύκολο ν’ αντιληφθούν ότι μερικές λέξεις χρησιμοποιούνται και σε άλλες περιπτώσεις, οι οποίες βέβαια λένε ότι δεν έχουμε καμία σχέση με τέτοια δεδομένα, αλλά κανείς δεν αναρωτιέται τι σημαίνει πρακτικά να μην υπάρχει ετυμολογική διαφορά. Είναι λοιπόν σημαντικό να διαβάζουμε την ιστορία για να βλέπουμε πιο αποτελεσματικά το μέλλον που ζούμε, αλλιώς οι έννοιες εκφυλίζονται και δεν ξέρουμε πια με ποιον τρόπο αντιστεκόμαστε πραγματικά στον εθνικοσοσιαλισμό.
πηγή
Πράγματι, ο ουαχαμπισμός θεωρεί κάθε ερμηνεία ως ασεβή, και ως εκ τούτου διαγράφει αιώνες θεολογικών έργων πάνω στο Κοράνι, λες κι όλες αυτές οι μελέτες δεν είχαν κανένα νόημα για μουσουλμανική θρησκεία. Ακόμη χειρότερα, αυτή η παράδοση στο σύνολό της είναι κατακριτέα και καταδικαστέα. Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μέσω αυτού, αυτή η διαγραφή της συλλογικής μνήμης, ακόμη και αν αυτή παραμένει σε πρώτη φάση στο θρησκευτικό πλαίσιο, συνιστά ένα προπαρασκευαστικό έργο της γενοκτονίας της μνήμης που μπορεί να οδηγήσει στην πράξη σε μια κυριολεκτική γενοκτονία, όπου βλέπουμε να δημιουργείται κατηγοροποίηση, συμβολισμός, αποκτήνωση, οργάνωση, πόλωση, προετοιμασία, εξόντωση και, τέλος, άρνηση που αντιπροσωπεύουν τα οκτώ στάδια της κατασκευής μιας γενοκτονίας. Έτσι, αν η μουσουλμανική κοινότητα αφήσει να γίνονται χωρίς ν’ αντιδράσει δεν θα είναι μόνο θύμα αυτής της κατάστασης αλλά θα θεωρηθεί επίσης μέσω της αποτυχίας της αντίστασης των θεολόγων της ως ένας πραγματικός συνεργός των καταστρεπτικών συνεπειών που στοχεύει όλον τον κόσμο και ειδικά τους ανθρώπους του Βιβλίου.
πηγή
Από τα δογματικά αξιώματα στα εγκλήματα
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
Ένα από τα βασικά σημεία που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε στο πλαίσιο της μελέτης της ουαχαμπιστικής συμπεριφοράς, είναι η μετατροπή ενός δεδομένου όπως το θρησκευτικό σε πράξη ενάντια των ανθρώπων. Πράγματι, το υπόστρωμα είναι σχετικά απλό, εφόσον de facto κυριολεκτικά καμία πολυσημία ή μεταφορά δεν επιτρέπεται. Αυτό οδηγεί φυσικά σε μια μορφή απαράδεκτη της θυσίας, όπως οι επιθέσεις αυτοκτονίας. Αυτό έχει σχέση με την άρνηση κάθε επέμβασης της έννοιας του αγίου. Έτσι, η λατρεία των αγίων είναι απλώς απαγορευμένη.
Η θέση αυτή οδηγεί στην καταστροφή των ιερών χώρων και αυτή θεωρείται ως πράξη πίστης. Επιπλέον, καθώς βασίζεται στην αποκήρυξη των τεσσάρων σχολών της σουνιτικής νομολογίας, ξεκινά από την αρχή ότι ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει χωρίς κανένα μεσάζοντα ειδικά αν είναι πολυμαθής, το ιερό κείμενο και τους νόμους του Κορανιού. Από αυτό το σύνολο, όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν στα δογματικά αξιώματα θεωρούνται άπιστοι στην καλύτερη των περιπτώσεων και στη χειρότερη περίπτωση ως αποστάτες. Η άμεση συνέπεια αυτής της άποψης είναι πολύ σαφής. Εναντίον τους όλα γίνονται νόμιμα. Έτσι οι λεηλασίες, οι βιασμοί, οι δολοφονίες, οι μαζικές δολοφονίες και οι τρομοκρατικές ενέργειες δεν θεωρούνται ως εγκλήματα που μετράνε. Ομοίως, όσον αφορά τις κυρώσεις, στις συμβατικές ποινές βρίσκονται: οι μαστιγώσεις, οι ακρωτηριασμοί, οι λιθοβολισμοί και ο θάνατος με αποκεφαλισμό. Αυτή η τελευταία μπορεί επίσης να ακολουθείται από τη σταύρωση, αφού μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο, έτσι ώστε το σώμα εκτίθεται στο κοινό, ώστε να δημιουργήσει ταυτόχρονα αποτροπή. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά ότι ο ουαχαμπισμός απαγορεύει κάθε λειτουργία οποιασδήποτε άλλης θρησκείας, και ιδιαίτερα αυτής του Λαού του Βιβλίου, τότε όλοι να καταλαβαίνουμε με τι έχουμε να κάνουμε.
πηγή
Επικίνδυνη ιδεολογία
Αν θυμηθούμε μια πρόταση του Soljenitsyne, θα αντιληφθούμε το βάθος της αλλά και τις πολλαπλές εφαρμογές της. Έγραψε λοιπόν ότι η φαντασία και η εσωτερική δύναμη των κακοποιών του Shakespeare έφταναν μία δωδεκαριά πτώματα. Και προσθέτει, η εξήγηση είναι ότι τους έλειπε η ιδεολογία. Βέβαια όλοι κατανοούμε το ιστορικό πλαίσιο αυτής της αναφοράς, αφού βρίσκεται στο βιβλίο του το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ. Μόνο που τώρα στο νέο πλαίσιο της τρομοκρατίας, βλέπουμε ότι εφαρμόζεται δίχως δυσκολία. Έτσι αντιλαμβανόμαστε και πού βρίσκεται ο κίνδυνος. Διότι μεμονωμένες δράσεις δύσκολα βρίσκονται σ’ ένα κοινό πεδίο δράσης.
Και κατά συνέπεια οι αριθμοί θυμάτων είναι ελάχιστοι. Για να γίνουν τεράστιοι πρέπει να υπάρχει συντονισμός κι αν αυτός βασίζεται σ’ ένα μηδενισμό, τότε η καταστροφή μπορεί να μεγιστοποιηθεί. Με τα τωρινά δεδομένα, βλέπουμε στην Ανατολή, την έκφραση μιας θρησκευτικής ιδεολογίας, η οποία είναι και ριζοσπαστική και αιρετική και ακόμα πιο σημαντικό που θέλει να αποτελέσει ένα μονοπώλιο. Έτσι λόγω ιδεολογίας είναι ή μάλλον θέλει να είναι αναγκασμένη να αφανίσει όλες τις άλλες . Ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για να εκτελέσει ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας κι αν τα καταφέρει ακόμα και μια γενοκτονία. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι τόσο σημαντική όχι μόνο η αντίδρασή μας, διότι αυτή υπάρχει πάντα, αλλά η αποτελεσματική μας αντίσταση που θα προστατεύσει τους αθώους ανθρώπους. Το αρχικό μήνυμα είναι ότι όσο αφήνουμε ένα σύστημα ελεύθερο να καταπατά τους ανθρώπους, τόσο εξαπλώνεται, γιατί η ιδεολογία του υποστηρίζει την υλοποίηση της φρίκης.
πηγή
Ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό
Πολλοί από εμάς δεν μπορούν να φανταστούν συμμαχίες που αφορούν διαφορετικά άκρα, ενώ βέβαια θεωρούμε ξεκάθαρο το πλαίσιο του ναζισμού ή του κομμουνισμού. Βέβαια ξεχνάμε τη συμφωνία που έκαναν ο Χίτλερ και ο Στάλιν… Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δεν μεταφράζουμε αρκετά μερικές έννοιες και στο τέλος πιστεύουμε ότι δεν έχουν καμία σχέση. Έτσι ξεχνούμε ότι ο ναζισμός δεν είναι μία λέξη από μόνη της στα γερμανικά, αφού προέρχεται από τον συνδυασμό Nationalsozialismus που σημαίνει κυριολεκτικά εθνικοσοσιαλισμός. Κι έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι σπάνια αντιλαμβανόμαστε ότι ετυμολογικά το κοινό στοιχείο του ναζιστικού καθεστώτος και της σοβιετικής ένωσης ήταν ακριβώς ο σοσιαλισμός. Μάλιστα, πάλι ετυμολογικά ήδη από το 1920 υπήρχε η ναζιστική ιδεολογία στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα.
Με άλλα λόγια αυτός ο συνδυασμός μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια αριστεροδεξιά κυβέρνηση. Κι επειδή, από την άλλη λέμε μόνο Σοβιετική Ένωση ξεχνάμε ότι πρόκειται για Союз Советских Социалистических Республик, οπότε έγινε μετά το 1999 Содружество Независимых Государств. Έτσι για όσους ξέρουν ακόμα και βασικά γερμανικά και ρωσικά, είναι εύκολο ν’ αντιληφθούν ότι μερικές λέξεις χρησιμοποιούνται και σε άλλες περιπτώσεις, οι οποίες βέβαια λένε ότι δεν έχουμε καμία σχέση με τέτοια δεδομένα, αλλά κανείς δεν αναρωτιέται τι σημαίνει πρακτικά να μην υπάρχει ετυμολογική διαφορά. Είναι λοιπόν σημαντικό να διαβάζουμε την ιστορία για να βλέπουμε πιο αποτελεσματικά το μέλλον που ζούμε, αλλιώς οι έννοιες εκφυλίζονται και δεν ξέρουμε πια με ποιον τρόπο αντιστεκόμαστε πραγματικά στον εθνικοσοσιαλισμό.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.