Οι φράχτες του Ευρωνεκροταφείου.

Της Θεοδοσίας Μπατάλα

 

Η Ευρώπη των Συνθηκών, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης κρύβει κάτω από το χαλί του πολιτισμού και την προοδευτικότητας ανθρώπινα πτώματα, συντρίμμια αξιοπρέπειας και πολύ βρώμικο χρήμα. Δεκαετίες δούλευαν το "μεταναστευτικό" πρόβλημα που μεταλλάχθηκε ξαφνικά σε προσφυγικό, διότι η Ευρώπη εκτός του ότι πρέπει να φαίνεται ότι έχει δημοκρατία, πάνω απ' όλα και πριν απ' όλα πρέπει να κρύβει το πρόσωπο του Τέρατος με ανθρώπινη μάσκα. 

 

Οδηγοί στην παγίδα οι πρώτοι νεκροί 

 

Την Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015 στις 3 και 10 το μεσημέρι στο Μπούργκενλαντ, στο ανατολικότερο και πιο αραιοκατοικημένο ομόσπονδο κρατίδιο της Αυστρίας και συγκεκριμένα μέσα στον αυτοκινητόδρομο Α4 έξω από την πόλη Παρντόρφ, Αυστριακοί αστυνομικοί, μετά από καταγγελία που έγινε το πρωί της ίδιας ημέρας και τοπική ώρα 11και 30, καταφτάνοντας στο σημείο διαπίστωσαν δυσοσμία και υγρά αποσύνθεσης τα οποία έρρεαν από το εγκαταλελειμμένο ουγγρικό φορτηγό μεταφοράς τροφίμων. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία ανέφεραν ότι διάφορες αρμόδιες πηγές έκαναν λόγο για είκοσι με πενήντα ανθρώπινα πτώματα.

 

Χρειάστηκε μια ολόκληρη ημέρα μέχρι οι ίδιες αυτές αρχές να διαπιστώσουν ότι το φορτίο του φορτηγού μεταφοράς τροφίμων αποτελούνταν από εβδομήντα ένα πτώματα ανθρώπων σε προχωρημένη σήψη και αποσύνθεση, πενήντα εννέα ανδρών, οκτώ γυναικών και τεσσάρων παιδιών ηλικίας από δύο μέχρι δέκα ετών, οι οποίοι βρήκαν φρικτό θάνατο, αφού το φορτηγό μεταφοράς τροφίμων μετατράπηκε σε θάλαμο ασφυξίας τους.

 

Όσον αφορά το σαλιάρικο αστυνομικό μέρος, ο εκπρόσωπος της αυστριακής αστυνομίας δήλωσε ότι την ίδια ημέρα νωρίτερα έκαναν έλεγχο σε τρία φορτηγά σε ένα από τα οποία βρήκαν τριάντα τέσσερις μετανάστες, ανάμεσα στους οποίους και δέκα παιδιά, ότι συνέλαβαν τρεις υπόπτους στην Ουγγαρία για την υπόθεση της δολοφονικής παράνομης μεταφοράς Σύριων μεταναστών, σύμφωνα με τα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα, που βρέθηκαν ανάμεσα στα παραμορφωμένα από την σήψη ανθρώπινα σώματα, ότι το φορτηγό με τις ουγγρικές πινακίδες εγκαταλείφθηκε πριν από πολλές ημέρες, ότι μάλλον ο οδηγός του φορτηγού δεν θα συλληφθεί ποτέ αφού είχε την ευκαιρία να εξαφανιστεί από τον τόπο του εγκλήματος, ότι οι αυστριακές και οι ουγγρικές αρχές συνεργάζονται στενά για την εξάρθρωση κυκλώματος Βουλγάρων και Ούγγρων δουλεμπόρων. Η ουγγρική αστυνομία δήλωσε ότι εκτός από τους τρεις Βούλγαρους και έναν Αφγανό ανακρίνονται άλλα είκοσι ένα άτομα ύποπτα για συμμετοχή στο κύκλωμα διακίνησης μεταναστών, δεκαέξι Ρουμάνοι, δύο Σύριοι, δύο Ούγγροι και ένας Ρώσος και κατασχέθηκαν 16 αυτοκίνητα και φορτηγά που χρησιμοποιήθηκαν για την μετακίνηση 112 μεταναστών, οι οποίοι διέσχιζαν τα Βαλκάνια προκειμένου να περάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

 

Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί..... 

 

Το να απολαμβάνουν τον δεκάρικό τους λόγω επικαιρότητας και αποτροπιασμού κατώτεροι υπάλληλοι και εκπρόσωποι τύπου είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο στο Μπούργκενλαντ της Αυστρίας, που είναι διάσημο στέκι Ευρωπαίων ορνιθολόγων και σέρφερς ιστιοσανίδας στην παγκοσμίου φήμης λίμνη Neusiedl, της οποίας τα 240 τετραγωνικά χιλιόμετρα βρίσκονται στην πλευρά της Αυστρίας και τα υπόλοιπα 75 στην Ουγγαρία. Ας υποθέσουμε ότι ούτε η Υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας Johanna Mikl-Leitner, βρισκόμενη στην αυστριακή πόλη Eisenstadt όπου και προέβη στη δήλωση ότι οι δουλέμποροι μεταναστών και οι αποτρόπαιες τακτικές τους είναι για της φυλακής τα σίδερα, δεν έχει την παραμικρή ιδέα.

 

Το να δηλώνει η Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ θορυβημένη από την υλοποίηση του Centrope Project, του Σχεδίου της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας [1] για τη δημιουργία μιας πολυεθνικής περιοχής στην κεντρική Ευρώπη που περιλαμβάνει τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες, τις Σλοβακία, Αυστρία, Ουγγαρία και Τσεχία, μας δημιουργεί ρίγη αγανάκτησης, αφού παρακολουθούμε την πουτάνα που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει.

 

Το Centrope Project είναι μια κοινή πρωτοβουλία των αυστριακών ομόσπονδων επαρχιών της Βιέννης, της Κάτω Αυστρίας και του Μπούργκενλαντ, της τσεχικής περιφέρειας της Νότιας Μοραβίας, των σλοβακικών περιφερειών της Μπρατισλάβα και της Τρνάβα, των ουγγρικών κομητειών Györ-Moson-Sopron και Vas, καθώς και των πόλεων Μπρατισλάβα, Μπρνο, Eisenstadt, Győr, Sopron, St. Pölten, Σζομπατέλι και Τρνάβα.

 

Βάσει της Διακήρυξης στην αυστριακή πόλη Kittsee της επαρχίας του Μπούργκενλαντ το 2003, οι τέσσερις χώρες εργάστηκαν από κοινού για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Περιφέρειας. Το έργο χρηματοδοτήθηκε κατά προτεραιότητα στο πλαίσιο του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «Κεντρική Ευρώπη». Σε όλη αυτήν την χρονική περίοδο, από το 2003 και μέχρι το 2012, στόχος του έργου ήταν η δημιουργία ενός πολυμερούς, δεσμευτικού και βιώσιμου πλαισίου για τη συνεργασία των τοπικών και περιφερειακών αρχών, των επιχειρήσεων και των κρατικών θεσμών στην περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης και ειδικότερα η δημιουργία ενός πολυκεντρικού πλαισίου συνεργασίας το οποίο θα επιτρέψει σε όλους τους εταίρους να εργαστούν από κοινού και πιο αποτελεσματικά για τα διασυνοριακά θέματα. 

 

Η "μητερούλα" Άνγκελα...Χίτλερ 

 

Το Centrope Project, σύμφωνα με τους εμπνευστές του, προσέφερε νέα εργαλεία για μια ισορροπημένη χωροταξική ανάπτυξη και μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή στρατηγική για το σχέδιο δράσης, βασίστηκε στα αποτελέσματα των δύο έργων INTERREG IIIA για την Ευρωπαϊκή Εδαφική Συνεργασία, τα οποία ολοκληρώθηκαν το 2007 και προέβλεπε τις αναγκαίες προπαρασκευαστικές εργασίες και την ανάπτυξη μέτρων για την εγκαθίδρυση της Κεντρικής Περιφέρειας Ευρώπης «CENTROPE». 

 

Αν η «μητερούλα» χιλιάδων νεαρών προσφύγων που κάνουν χαλάλι τις ημέρες ποδαρόδρομου φιλώντας ταυτόχρονα και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες τις ειδικά μεγενθυμένες φωτογραφίες της Άνγκελα Μέρκελ λέγοντας πως την αγαπούν γιατί κι εκείνη τους αγαπά, έστησε ήδη Ειδικές Οικονομικές Ζώνες Απελευθερωτικής Εργασίας στη Γερμανία, στην αδερφή της Αυστρία, η οποία αποδέχτηκε χαρούμενα τις ποσοστώσεις προσφύγων και λίγο, αν τάξει κάτι παραπάνω, στην Κεντρική Περιφέρεια Ευρώπης, μένει να το παρακολουθήσουμε.

 

Ο εκμαυλισμός και η διαφθορά μέσω των ποσοστώσεων καλύπτει και την μοίρα των πάνω από είκοσι εκατομμύρια εκτοπισμένων από τις πατρίδες τους ανθρώπων που ούτε λιάζονται στον ήλιο ούτε από την ηλιθιότητά τους συνωστίζονται στα σύνορα Ελλάδας – Σκοπίων και σε σταθμούς τραίνων σε Σερβία, Ουγγαρία, Αυστρία με τελικό προορισμό την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο – Μεγάλη Βρετανία.

 

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ τρεις χιλιάδες πρόσφυγες περνούν τα Βαλκάνια καθημερινά. Την ίδια ώρα ο Βρετανός πρωθυπουργός αρνείται πεισματικά να χρησιμοποιήσει τον όρο πρόσφυγες και δηλώνει ότι η Μεγάλη Βρετανία δέχτηκε χιλιάδες μετανάστες και θα δεχτεί χιλιάδες μετανάστες παρόλο που δεν δεσμεύεται από την Συνθήκη Σέγκεν. 

 

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Βερολίνο 

 

Την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015 ο Ούγγρος πρωθυπουργός Victor Orban πήγε στις Βρυξέλλες στο Βέλγιο και δήλωσε στα έκπληκτα μούτρα του προέδρου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Martin Schulz, ο οποίος κατακεραύνωνε τον Ούγγρο πρωθυπουργό με δολοφονικές ματιές, τα εξής:

 

«Οι Ούγγροι φοβούνται, οι λαοί της Ευρώπης φοβούνται, επειδή καταλαβαίνουν ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες και οι πρωθυπουργοί των κρατών είμαστε ανίκανοι να ελέγξουμε την κατάσταση. Ήρθα εδώ να ενημερώσω τον πρόεδρο ότι η Ουγγαρία κάνει τα πάντα για να επιβάλλει την τάξη και το νόμο.

 

Το ουγγρικό κοινοβούλιο προπαρασκευάζει νέο πακέτο διατάξεων, κατασκευάζουμε φράχτη και όλα αυτά μαζί θα διαμορφώσουν μια νέα κατάσταση στην Ουγγαρία και στην Ευρώπη από τις 15 Σεπτεμβρίου και μετά. Τώρα μας απομένει μια εβδομάδα για να ολοκληρώσουμε τις προετοιμασίες. Το πρόβλημα των προσφύγων δεν είναι ευρωπαϊκό, το πρόβλημα είναι της Γερμανίας. Κανείς δεν θέλει να μείνει στην Ουγγαρία, και δεν έχουμε καμιά αντίρρηση για όσους θα ήθελαν να μείνουν στην Ουγγαρία, αλλά κανείς δεν θέλει να μείνει στην Ουγγαρία, στην Σλοβακία, στην Πολωνία ή στην Εσθονία, όλοι αυτοί οι πρόσφυγες θέλουν να πάνε στη Γερμανία». 

 

Ναζιστικός ανθρωπισμός 

 

Η Ουγγαρία πρόσφατα ξεκίνησε να χτίζει φράχτη ύψους 3,5 μέτρων στα σύνορά της με την Σερβία, ενώ ήδη είχαν καταμετρηθεί 140.000 πρόσφυγες οι οποίοι πέρασαν από το ουγγρικό έδαφος.

 

Την ίδια ημέρα ο υπουργός εξωτερικών της Σλοβακίας Miroslav Lajcak δήλωσε, εκτός ότι η χώρα του δεν διαθέτει ούτε ένα τζαμί και ότι θα δεχόντουσαν μόνο χριστιανούς, και ότι ιστορικά η σλοβακική κοινωνία δεν είναι πολυπολιτισμική, ότι εμφανίζονται ακροδεξιές ομάδες που οργανώνονται και διαδηλώνουν κατά των μεταναστών, ότι οι Σλοβάκοι φοβούνται και αποπροσανατολίζονται, ότι αυτό είναι ένα πολιτικό ζήτημα, ότι «είμαστε χώρες, είμαστε κοινωνίες, έχουμε πολιτικά δικαιώματα».

 

Την Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015 η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Πολωνία, εκπρόσωποι των οποίων συναντήθηκαν εκτάκτως στην Πράγα, απέρριψαν το σύστημα των ποσοστώσεων στο μοίρασμα των προσφύγων. Ο Τσέχος πρωθυπουργός Bohuslav Sobotka δήλωσε ότι δεν δέχεται την επιβολή κανενός συστήματος ποσοστώσεων και η μαζική αποδοχή προσφύγων από κάθε χώρα πρέπει να γίνει σε εθελοντική βάση και απαίτησε σφιχτότερα ευρωπαϊκά σύνορα.

 

Την ίδια μέρα μαυροφορεμένοι και με ξυρισμένα κεφάλια Ούγγροι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων επιτέθηκαν στους πρόσφυγες που κατασκήνωσαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της Βουδαπέστης. Ξημερώματα Σαββάτου 5 Σεπτεμβρίου 2015 η Ουγγαρία με δεκάδες λεωφορεία ξεφορτώθηκε χιλιάδες πρόσφυγες, αφού πριν η Αυστρία σε συνεννόηση με την Γερμανία συμφώνησε για την διέλευσή τους μέσω αυστριακού εδάφους με τελικό προορισμό την Γερμανία, καθιστώντας την ηγέτιδα και «όαση» εν μέσω της γενοκτονίας βιβλικής κλίμακας. Από τον γερμανικό παράδεισο το 2015 πήραν πόδι δέκα χιλιάδες Σέρβοι και Σκοπιανοί και πρόκειται να απορριφθούν οι αιτήσεις ασύλου σε ακόμη εβδομήντα πέντε χιλιάδες ανθρώπους από την νοτιοανατολική Ευρώπη – Βαλκάνιους.

Δέκα τρεις χιλιάδες άνθρωποι από τα Βαλκάνια οικειοθελώς εγκατέλειψαν τον γερμανικό παράδεισο. 

 

Για να χτιστεί το Ράιχ θέλει φράχτη... πολύ 

 

Όσο οι διάφοροι ευρωπαίοι ανευθυνοϋπεύθυνοι δείχνουν με το δάχτυλο ο ένας τον άλλον, την ίδια ώρα που ο Γερμανός υπουργός εσωτερικών Thomas De Maiziere δηλώνει ότι η Γερμανία θα υποδεχτεί 800.000 πρόσφυγες από τη Συρία, και ενώ κάνουν τον γύρο του πλανήτη εικόνες σαν της χαμογελαστής και καλοκάγαθης Γερμανίδας αστυνομικού η οποία υποδέχεται και κρατά προστατευτικά από το χεράκι του το προσφυγόπουλο στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου, καλό θα ήταν να ρίξουμε μια ματιά στις χρυσές δουλειές και στη φούρια των εργολάβων που κατασκευάζουν πυρετωδώς τα νέα ευρωπαϊκά Τείχη του 4ου Ράιχ.

 

Από τον Ιούνιο του 2015 ο υπουργός εξωτερικών της Ουγγαρίας Peter Szijjarto δήλωσε ότι επειδή οι ευρωπαϊκές χώρες απαιτούν να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μετανάστευσης και επειδή η Ουγγαρία δεν μπορεί να περιμένει την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποφάσισε να χτίσει τείχη 175 χιλιομέτρων και ύψους 4 μέτρων στα σύνορα με την Σερβία ενώ ο πρωθυπουργός της Σερβίας Aleksandar Vucic δήλωσε ότι δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Ουγγαρίας καταλήγοντας ότι «δεν θα ζούμε στο Άουσβιτς», ενώ ταυτόχρονα διαπραγματευόταν με τον μακελάρη της Γιουγκοσλαβίας Τόνυ Μπλερ για το ύψος της αμοιβής του ως σύμβουλος της σερβικής κυβέρνησης.

 

Ο «συνωστισμός» στο λιμάνι του Καλαί δημιουργήθηκε από τον Οκτώβριο του 1998 όταν Γιουγκοσλάβοι από την περιοχή του Κοσόβου έτρεχαν να σωθούν από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Από τότε στήθηκε, ξεστήθηκε και ξαναστήθηκε ο καταυλισμός των προσφύγων στο Σανγκέτ, δίπλα στο λιμάνι του Καλαί μαζί και η μεταλλική περίφραξη μήκους 12 χιλιομέτρων στον τερματικό σταθμό του Κοκέλ, κοντά στο Καλαί, που οι βρετανικές αρχές χρησιμοποίησαν ως ασφάλεια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και στη διάρκεια των εκδηλώσεων της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στο Κάρντιφ της Ουαλίας για την προστασία του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και 60 ηγετών του κόσμου από ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση.

 

Ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών Laurent Fabius επέκρινε την Ουγγαρία λέγοντας ότι «η Ουγγαρία ανήκει στην Ευρώπη, η Ευρώπη έχει αξίες και δεν σεβόμαστε αυτές τις αξίες χτίζοντας φράχτες με συρματοπλέγματα» και πήρε την εξής απάντηση από τον Ούγγρο υφυπουργό του υπουργείου εξωτερικού εμπορίου και εξωτερικών υποθέσεων, υπεύθυνο για την οικονομική διπλωματία Levente Magyar: «Οι επικρίσεις του Γάλλου υπουργού εξωτερικών υποδηλώνουν κάποια αδιαφορία και αναισθησία και έλλειψη πληροφόρησης, δεδομένου ότι πρόσφατα χτίστηκε φράχτης ψηλότερος από αυτόν της Ουγγαρίας, αυτός που χτίστηκε στο Καλαί». 

 

Από τον Έβρο μέχρι την Κριμαία 

 

Τείχος για την αποτροπή εισόδου προσφύγων χτίζει και η Βουλγαρία στα σύνορά της με την Τουρκία. Όσον αφορά τα τείχη στον Έβρο του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας Αντώνη Σαμαρά, δεν τα γκρέμισε η απερχόμενη επταμηνίτικη κυβέρνηση της υποτιθέμενης αριστεράς, αφού ο τότε αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γιάννης Πανούσης, δήλωσε ότι «ο φράχτης στον Έβρο δούλεψε αλλά δεν έλυσε το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης», αλλά τα ορμητικά νερά του ποταμού Έβρου που εισχωρούν στην ελληνική πλευρά από τη Βουλγαρία.

 

Μετά την απόφαση των βουλγαρικών αρχών να ανοίξουν το φράγμα του Ιβαήλογκρατς τον Φεβρουάριο του 2015, προκειμένου να εκτονωθούν αντιπλημμυρικά φαινόμενα στη γειτονική χώρα, η αυξανόμενη ροή των υδάτων προκάλεσε την καταστροφή περίπου 100 μέτρων από τον ασαμάρωτο φράχτη. Αν συμπεριλάβουμε στο έκτρωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ουκρανία η οποία αν και πτωχευμένη χτίζει τείχος 200 εκατομμυρίων δολαρίων για να μην κινδυνεύει να μολυνθεί από την βρωμιάρα την Ρωσία, αναγκαστικά θα μπούμε στο κορυφαίο ζήτημα το οποίο ανέδειξε την ευρωπαϊκή υποκρισία και τα δύο μέτρα και τα όσα σταθμά κάθε φορά την εξυπηρετούν. 

 

Από το 1948 είναι έτοιμη η νέα Συνθήκη έκτακτης ανάγκης 

 

Ο Τζουλιάνο Αμάτο, τότε αντιπρόεδρος της «Ευρωπαϊκής Σύμβασης», η οποία επεξεργαζόταν το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα «La Stampa» στις 13 Ιουλίου 2000 δήλωσε: «Γι' αυτό προτιμώ να προχωρούμε αργά και να καταλύουμε βήμα-βήμα την κυριαρχία, εμποδίζοντας έτσι την απότομη μετάβαση από την εξουσία των εθνικά κυρίαρχων κρατών στην εξουσία της ομοσπονδίας. Και γιατί δεν θα πρέπει να επιστρέψουμε στην προ του Hobbes εποχή; Ο Μεσαίωνας είχε μια πλουσιότερη ανθρωπότητα και μια ποικιλία ταυτοτήτων που μπορεί να γίνει πρότυπο. Ο Μεσαίωνας είναι πολύ ωραίος.

 

Σήμερα, όπως και τότε, μπαίνουν στην κοινωνία μας νομάδες. Σήμερα, όπως και τότε, υπάρχουν δυνάμεις που δεν εδράζονται σε συγκεκριμένο τόπο. Χωρίς εδαφική κυριαρχία δεν θα έχουμε ολοκληρωτισμό. Η δημοκρατία δεν έχει ανάγκη από κυρίαρχους».[2]

 

Τα κύματα των προσφύγων που θα συρρέουν από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, χωρίς οι ίδιοι οι πρόσφυγες να το συνειδητοποιούν θα γίνει το εργαλείο κατάλυσης κάθε ανθρώπινου, κοινωνικού και εργατικού δικαιώματος.

 

Όλοι αυτοί οι ανήκοντες εις την Δύσιν, οι απόγονοι των Ναζί και οι συνεργάτες τους, οι αποικιοκράτες και χειροκροτητές του Τσώρτσιλ, σαν νεόκοποι «Sinews of peace» θα επικαλεστούν συνθήκες έκτακτης ανάγκης και θα επιβάλλουν την Ευρωπαϊκή Συνταγματική – Κοινοβουλευτική Δικτατορία, επιβάλλοντας τον νέο ευρωπαϊκό Μεσαίωνα στο όνομα των εξαρχής ξεσκισμένων ευρωπαϊκών αξιών. Το ανάλογο πόνημα είναι έτοιμο και στη διάθεσή τους από το 1948 που το έγραψε κάποιος παιδεραστής ονόματι CLINTON L. ROSSITER και το εξέδωσε το PRINCETON UNIVERSITY PRESS.

 

Ακριβώς όπως συνέβη με την υποδούλωση της Ελλάδας και την παράδοση των Ελλήνων χωρίς πόλεμο τα τελευταία 5 χρόνια, που τα δεδομένα άλλαζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ και ο χρόνος συμπυκνώθηκε, με τον ίδιο τρόπο οι προσωπικές ιστορίες των Σύριων προσφύγων, η μεταχείριση που τους επιφυλάσσουν οι ευρωπαίοι παιδεραστές, το κρυφτούλι των κατά τόπους αστυνομικών αρχών με τα γνωστά άγνωστα κυκλώματα δουλεμπορίας, τα ίδια και καλύτερα εξοπλισμένα από την εποχή που προμήθευαν κοριτσάκια για να γλεντάνε οι επικεφαλής των «ειρηνευτικών» αποστολών του ΝΑΤΟ και οι μπανιστιρτζήδες του ΟΗΕ, μέχρι ο Παπάς να κάνει έκκληση κάθε ενορία να φιλοξενεί μία οικογένεια προσφύγων από την Συρία, διαβάζεις ότι «χρησιμοποίησαν τους πρόσφυγες για να βομβαρδίσουν την Συρία με τις ευλογίες και της Αγγλικανικής Εκκλησίας». [3]

 

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για τους Πρόσφυγες - UNHCR, τα τέσσερα εκατομμύρια Σύριων προσφύγων βρήκαν προσωρινό καταφύγιο στις εξής χώρες: 

 

Οι εμίρηδες του αίματος 

 

Όσον αφορά τον ρόλο των πλούσιων σε πετρελαϊκά αποθέματα χωρών του Κόλπου, του Κατάρ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ και του Μπαχρέιν και την κριτική για την μηδενική υποστήριξη προς τους Σύριους πρόσφυγες, η παρακάτω εικόνα καταγράφει όσα δεν μπορούν να καταγράψουν χίλιες λέξεις:

 

Ειδικότερα οι κηφήνες της Σαουδικής Αραβίας, αφού μόνο το 2014 δαπάνησαν 64 δισεκατομμύρια δολάρια για στρατιωτικό εξοπλισμό – 55 δισεκατομμύρια δολάρια ήταν ο προϋπολογισμός της Ρωσίας για στρατιωτικές δαπάνες- ανέλαβαν εργολαβικά τον βομβαρδισμό της Υεμένης και μέχρι να ολοκληρωθούν οι συνομιλίες των ΗΠΑ με τον Ιράν. Από τα είκοσι τέσσερα εκατομμύρια τετρακόσιες δέκα χιλιάδες κατοίκους της Υεμένης, οκτώ παιδιά πεθαίνουν ή τραυματίζονται καθημερινά, ένα εκατομμύριο οκτακόσιες χιλιάδες παιδιά υποσιτίζονται, δέκα εκατομμύρια παιδιά χρειάζονται επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια – φαγητό και νερό, τετρακόσια παιδιά σκοτώθηκαν από την έναρξη των βομβαρδισμών στις 26 Μαρτίου 2015, βομβαρδισμοί που γίνονται με τις ευλογίες και την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ισραήλ, του Καναδά και της Αυστραλίας. 

 

Τέλος ας δούμε και τις δηλώσεις του εκπροσώπου του γενικού γραμματέα Μπαν Κι Μουν των μπανιστιρτζήδων του ΟΗΕ, Stephane Dujarric. Παραδέχτηκε ότι απλά παρακολουθούν το κυνηγητό των προσφύγων από το Ιράκ, την Λιβύη και την Συρία, συμβουλεύουν και επικρίνουν, ότι η Ιταλία, η Ελλάδα και τα Σκόπια ανέλαβαν το μεγαλύτερο βάρος στην υποδοχή προσφύγων, ότι αυτό το βάρος πρέπει να επιμεριστεί ισόποσα, ότι οι πρόσφυγες δεν είναι μετανάστες, ότι πρέπει να χρησιμοποιείται η κατάλληλη λέξη, η οποία περιγράφει επακριβώς την κατάσταση των ανθρώπων που κινδυνεύουν αν μείνουν στην πατρίδα τους, με διώξεις και θάνατο, γιατί οι λέξεις έχουν την δική τους αξία και οι πρόσφυγες έχουν δικαιώματα, «χρειάζεται πολύ κουράγιο να εγκαταλείψεις το σπίτι σου». 

 

Αλήθεια, χρειάζεται πολύ κουράγιο να εγκαταλείψεις το σπίτι σου και την πατρίδα σου.

[1] Η Ευρωπαϊκή Εδαφική Συνεργασία, περισσότερο γνωστή ως Interreg, είναι ένα χρηματοδοτικό μέσο της ευρωπαϊκής περιφερειακής ανάπτυξης. Σχεδιάστηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνοχής για την εντατικοποίηση της θεσμικής συνεργασίας πέρα ​​από τα σύνορα μεταξύ των περιοχών που βρίσκονται στα εσωτερικά και εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των περιφερειών των διακρατικών περιοχών. Στις περιφέρειες των κρατών μελών της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα και δεν περιλαμβάνονται από τα σύνορα, η εδαφική συνεργασία ξεχωρίζει ως ένα βασικό εργαλείο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων. Ο πρωταρχικός στόχος της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας είναι να μειώσει την επιρροή των εθνικών συνόρων προκειμένου να προωθήσει μια αρμονική οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της Ένωσης στο σύνολό της. Η τρέχουσα προγραμματική περίοδος 2014-2020, ονομάζεται INTERREG V, καλύπτει όλα τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ, 3 συμμετέχουσες χώρες της ΕΖΕΣ - Νορβηγία, Ελβετία, Λιχτενστάιν, 6 προς ένταξη χώρες και των 18 γειτονικών τους χωρών. Η συνολική κατανομή του Interreg V που προέρχονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης είναι 10,1 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει το 2,8% του συνολικού του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνοχής.

[2] Ο νέος Ευρωπαϊκός Μεσαίωνας (πατήστε εδώ)

[3] Χρησιμοποίησαν τους πρόσφυγες για να βομβαρδίσουν την Συρία (πατήστε εδώ)

 

πηγή