Έτσι και τώρα στην Συρία ήρθε στην δημοσιότητα με την πρόσφατη κατάληψη της αεροπορικής βάσης Αμπού Ντουχούρ, μια ιστορία απίστευτου θάρρους, ηρωισμού και πολεμικής ανδρείας που καταδεικνύει για ποιόν ακριβώς λόγο δεν πρόκειται να «πέσει» ποτέ η Συρία.
Η αεροπορική βάση ήταν υπό πολιορκία για περίπου τρία χρόνια από τους ισλαμιστές αντάρτες, οι οποίοι είχαν καταλάβει το μεγαλύτερο τμήμα της επαρχίας.
Την βάση υπερασπίζονταν το 1ο ειδικό τάγμα ειδικών δυνάμεων του συριακού στρατού με συνολικά περίπου 300 άτομα (σύμφωνα με στοιχεία , αρκετοί Σύροι αξιωματικοί εκπαιδεύτηκαν στην Ρωσία και την Λευκορωσία).
Για τρία χρόνια οι Σύροι κομάντος υπερασπίζονταν την βάση αυτή με «νύχια και με δόντια», παρά τις αντιξοότητες.
Η πρώτη μεγάλη και σοβαρή προσπάθεια κατάληψης από τους Τζιχαντιστές έγινε την 30η Απριλίου 2013. Οι αφηνιασμένοι ισλαμιστές κατάφεραν να «διαρρήξουν» την εξωτερική περίμετρο της βάσης, αλλά η επίθεση τους τελικά απωθήθηκε. Ήταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια του ISIS να εισβάλει στην αεροπορική βάση κατά τη διάρκεια του πολέμου της Συρίας.
Στην συνέχεια όλα τα συριακά χωριά στην περιοχή καταλείφθηκαν και «κατεδαφίστηκαν» εκ θεμελίων από τους ισλαμιστές αντάρτες.
Περίπου 13 οχυρωμένα με ισχυρό σκυρόδεμα υπόστεγα αεροσκαφών, μετατράπηκαν στα κύρια προπύργια της συριακής άμυνας. Εκεί οι Σύροι κομάντος είχαν εγκαταστήσει βαριά πολυβόλα και φορητά αντιαρματικά συστήματα ATGM.
Η παρουσία αυτών των «εμπλουτισμένων» με οπλικά συστήματα καταφυγίων έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην επιβίωση της βάσης για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξαν και μερικά άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα, με τα οποία οι Σύροι είχαν σχηματίσει μια ιδιότυπη δύναμη «ταχείας αντιδράσεως», η οποία «επιτίθονταν» στα κρίσιμα σημεία κατά την διάρκεια των συνεχών και αδιάκοπων επιθέσεων των ισλαμιστών.
Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι υπερασπιστές κατόρθωσαν να απωθήσουν από την βάση τους αρκετά άρματα μάχης της οργάνωσης Al-Nusra Dzhabhat, αλλά και μαχητές από φυλές που ήρθαν από την περιοχή Deir ez-Zour και έλαβαν μέρος στην πολιορκία.
Έτσι στην συριακή βάση έμειναν όσοι είχαν μείνει ζωντανοί από τους 300 Σύρους «Σπαρτιάτες».
Η φυγή αυτών μαχητών ήταν αδύνατη, διότι ήταν περικυκλωμένοι από παντού.
Αυτή όμως η χούφτα των Σύρων στρατιωτών πεισματικά αντιστάθηκε μέχρι ενός σε αντίθεση με όλους τους υπολογισμούς.
Οι υπερασπιστές στην τελευταία μάχη υποχώρησαν στο εσωτερικό της περιμέτρου, αλλά δεν κατέθεσαν τα όπλα τους. Όντας σε μια απελπιστική κατάσταση, κάλεσαν το συριακό πυροβολικό να πραγματοποιήσει βολές κατευθείαν επάνω τους για να σκοτωθούν όλοι οι Τζιχαντιστές που επιτίθονταν στην βάση.
Εκείνη τη στιγμή, «σφραγίστηκε» μια για πάντα η μοίρα της βάσης και τα τρία ολόκληρα χρόνια λυσσώδους άμυνας. Όποιος μπορούσε να φέρει όπλο είτε ήταν τραυματίας είτε όχι πολεμούσε με μανία τους ισλαμιστές, πέρα και πάνω από κάθε ανθρώπινη λογική.
Λόγω της αμμοθύελλας η συριακή Πολεμική Αεροπορία, δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει καμία εναέρια επιχείρηση για την υποστήριξη των τριακοσίων Σύρων ΗΡΩΩΝ υπερασπιστών της βάσης.
Χάρη σε μια άμεση στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς τους ισλαμιστές τρομοκράτες, οι τελευταίοι προμηθεύτηκαν αντιαρματικά συστήματα «Kokurs» ικανά να χτυπούν στόχους με κατευθυνόμενα βλήματα από απόσταση μέχρι 4 χιλιομέτρων, τονίζει το δημοσίευμα.
Σχεδόν λοιπόν από απόσταση «πλήρους ατιμωρησίας» οι Τζιχαντιστές και έχοντας μεγάλη αυτοπεποίθηση χτυπούσαν τους ήρωες Σύρους κομάντος καταστρέφοντας όλα τα συριακά άρματα μάχης, ΤΟΜΑ αλλά και κτίρια. Οι επιθέσεις των ισλαμιστών συνεχίζονταν μέρα και νύχτα.
Σύμφωνα με την εικόνα των μεγάλων πυρκαγιών και των εκρήξεων που ξέσπασαν, έγινε κατανοητό κάποια στιγμή ότι είχαν χτυπηθεί αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών της βάσης.
Σε κάθε περίπτωση, οι υπερασπιστές έφθασαν σε ακραία σημεία φυσικής και ψυχικής εξάντλησης μετά από συνεχείς επιθέσεις τριών συνεχόμενων ημερών, του πυροβολικού των ισλαμιστών, που είχαν τεράστια αριθμητική υπεροχή, «ένας Σύρος προς 80 Τζιχαντιστές» προκαθορίζοντας την μοίρα της βάσης.
Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες, που υπερασπίστηκαν την βάση πέθαναν.
Οι επιζώντες και οι τραυματίες που θα μπορούσαν να κινηθούν, άφησαν τους Τζιχαντιστές να «πλησιάσουν» στα 30 μέτρα, και τότε έριξαν χειροβομβίδες παίρνοντας την ζωή τους, μαζί με την δική τους.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.