σε απόδοση-επιμέλεια κειμένου του Μάριου-Ανέστη Καϊτάζη, Κέντρο Ανατολικών Σπουδών
Ρεκόρ στρατιωτικής βοήθειας για το Ισραήλ θα είναι η κληρονομιά του Barack Obama για την αραβό-ισραηλινή σύγκρουση, καθώς η θητεία του πλησιάζει προ το τέλος της. Η ισραηλινή κυβέρνηση κι η Επιτροπή Δημόσιων Αμερικανό-Ισραηλινών Υποθέσεων (American Israel Public Affairs Committee/AIPAC) απέτυχαν να επιστρατεύσουν την αντιπολίτευση στο Κογκρέσο για να αντιταχθεί στην πυρηνική συμφωνία του Προέδρου, Barack Obama, με το Ιράν.
Αλλά, αυτή η αποτυχία πυροδότησε πάμπολλες συζητήσεις για την ανεπανόρθωτη ζημία, που έγινε στις σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ και το θάνατο της AIPAC ως σχεδόν παντοδύναμου λόμπι.
Παρά τα εκατομμύρια δολάρια που έριξε σε αυτή της την εκστρατεία, κατακλύζοντας τα ραδιοκύματα και μπλοκάροντας τις μεταδόσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι προσπάθειες της AIPAC να επηρεάσει τα μέλη του Κογκρέσου, απέφεραν ελάχιστα αποτελέσματα.
Αλλά, αυτό σημαίνει πως η AIPAC έχασε το ταλέντο της και πως ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός, Benjamin Netanyahu, μπορεί να αγνοηθεί τώρα με ασφάλεια από την κυβέρνηση Obama ως ψώνιο; Ούτε καν…
Αυτό το φιάσκο για το Ισραήλ και το λόμπι του ήταν απολύτως προβλέψιμο ακόμα και προκαθορισμένο, αφού ο Netanyahu προτίμησε να συνωμοτήσει με τον John Boeher, Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, για να δώσει την αμφιλεγόμενη ομιλία του στο Κογκρέσο τον Μάρτιο εναντιωνόμενος στις διαπραγματεύσεις με το Ιράν.
Η ασέβεια του Netanyahu, παρακάμπτοντας τον Πρόεδρο, προκάλεσε περίπου 60 Δημοκρατικούς -μέλη του Κογκρέσου που αντιστοιχούν περίπου στο έναν τέταρτο της κοινοβουλευτικής ομάδας- να μποϊκοτάρουν δημοσίως το διάγγελμα, διαπράττοντας μια άνευ προηγουμένου κομματική παράβαση.
Μετά το ακροβατικό τύπου κασκαντέρ του Netanyahu στο Κογκρέσο, ήταν αυτονόητο πως κανένα Δημοκρατικό μέλος του Κογκρέσου -εκτός από τους πιο σκληροπυρηνικούς Σιωνιστές του κόμματος, όπως ο Γερουσιαστής Charles Schumer της Νέας Υόρκης κι ο Ben Cardin του Maryland- δε θα καταψήφιζε αυτό, που αναμφισβήτητα είναι to χαρακτηριστικότερο επίτευγμα εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Obama.
Η AIPAC θα μπορούσε να έχει ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια σε αυτή την εκστρατεία και κατά πάσα πιθανότητα πάλι δε θα είχε καταφέρει να αλλάξει ούτε μια ψήφο.
Αποζημίωση
Ο Netanyahu δεν είναι ανόητος και το ίδιο ισχύει και για τη AIPAC. Επομένως, γιατί επέλεξαν να δαπανήσουν ένα τόσο μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο και ένα τόσο μεγάλο χρηματικό ποσό σε μια χαμένη υπόθεση;
Είναι απλό: όσο πιο δυνατά φώναζε το Ισραήλ και το λόμπι του πως η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ και την παρουσίαζαν ως απειλή για την ύπαρξή του, τόσο μεγαλύτερη θα ήταν η αποζημίωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, στηρίζοντας τα αιτήματά τους για στρατιωτική βοήθεια.
Είναι πιθανό το Ισραήλ να αποζημιωθεί για τη συμφωνία του Ιράν με δύο τρόπους.
Ο πρώτος είναι μέσω έγκρισης του Κογκρέσου να μεταφερθούν στο Ισραήλ προηγμένα οπλικά συστήματα όπως bunker buster bombs. Για παράδειγμα, o Cory Booker, Δημοκρατικός Γερουσιαστής από το New Jersey, που συγκρούστηκε με τον μέντορά του ραβίνο Shmuley Boteach, υποστηρίζοντας τη συμφωνία, δήλωσε: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να παρέχουν στο Ισραήλ πρόσβαση στο Massive Ordnance Penetrator για να βοηθήσει στην αποτροπή μιας ιρανικής εξαπάτησης.»
Κι ο Obama φαίνεται δεκτικός στο να αναβαθμίσει την ποιότητα των οπλικών συστημάτων, που οι ΗΠΑ παρέχουν στο Ισραήλ. Σε μια επιστολή προς τον Jerrold Nadler, Δημοκρατικό Αντιπρόσωπο από τη Νέα Υόρκη, ο Obama δεσμεύθηκε πως «η υποστήριξή μας προς το Ισραήλ είναι επίσης ένα σημαντικό στοιχείο για την αποτροπή του Ιράν από το να αποκτήσει ποτέ ένα πυρηνικό όπλο».
Έτσι, το Ισραήλ είναι πιθανό να λάβει από τις ΗΠΑ τα οπλικά συστήματα, που θα χρειαστεί για να απειλήσει ή να πραγματοποιήσει μια επίθεση στο Ιράν, που οι ΗΠΑ ενδεχομένως και να απέφυγαν με την πυρηνική συμφωνία.
Ο δεύτερος τρόπος είναι η πιθανότητα το Ισραήλ να κερδίσει τον πρώτο λαχνό του λαχείου διαπραγματευόμενο με τις ΗΠΑ μια νέα 10ετή συμφωνία για επιπλέον στρατιωτική βοήθεια. Κατά τη διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Bush, οι ΗΠΑ υπέγραψαν μια συμφωνία για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στο Ισραήλ ύψους 30δις δολαρίων από το 2009 ως το 2018.
Από τότε που επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ τον Μάρτιο του 2013, ο Obama έχει επανειλημμένως καταστήσει σαφές πως θέλει να επεκτείνει -ακόμα και να αυξήσει- τη στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ.
Παρ’ ότι η χρονική συγκυρία της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν κι η επικείμενη λήξη της συμφωνίας με το Ισραήλ είναι συμπτωματική, ο Netanyahu έξυπνα χορογραφεί τα βήματά του για να μεγιστοποιήσει το πλεονέκτημά του στις ΗΠΑ και να αποκομίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες παραχωρήσεις.
Σύμφωνα με την ισραηλινή Haaretz, ο Obama επικοινώνησε προσωπικά με τον Netanyahu -δύο φορές από τον Απρίλη- σχεδόν παρακαλώντας τον να ξεκινήσει συνομιλίες με σχετικά με το πως οι ΗΠΑ μπορούν να ενισχύσουν το οπλοστάσιο του ισραηλινού στρατού. Αλλά ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός αρνήθηκε σθεναρά.
Αλώβητη
Τώρα με το Ιράν να είναι μια τελειωμένη υπόθεση αυτές οι συζητήσεις θα ξεκινήσουν στα σοβαρά - κι αναφορές των μέσων υποδεικνύουν πως το Ισραήλ θα προσπαθήσει να πάρει ως και 45δις δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ μέχρι το 2028. Με άλλα λόγια, ο Obama μπορεί τώρα να καταλήξει να κλείσει μια συμφωνία που θα αυξήσει τη δέσμευση της κυβέρνησης Bush προς το Ισραήλ κατά 50%.
Αν κι είναι αμφίβολο ότι το Ισραήλ θα χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα για να επιτεθεί μονομερώς στο Ιράν, θα χρησιμοποιηθούν αναμφισβήτητα για να εδραιωθούν και να σταθεροποιηθούν η στρατιωτική κατοχή κι ο εποικισμός του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, κάνοντας τις ΗΠΑ ακόμα περισσότερο συνενόχους στις θηριωδίες που συνοδεύουν το Ισραήλ.
Αυτή η νέα συμφωνία στρατιωτικής βοήθειας -δυστυχώς- θα είναι η κληρονομιά του Obama στην αραβό-ισραηλινή σύγκρουση, καθώς η προεδρία του οδεύει προς το τέλος της.
Η πανωλεθρία του Netanyahu και της AIPAC στο θέμα του Ιράν δείχνει ευαπόδεικτα πως το Ισραήλ κι οι σύμμαχοί του δεν υπαγορεύουν τους όρους και το πλαίσιο των ευρύτερων στόχων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, η δύναμή τους να διατηρήσουν το status quo στην αμερικανική πολιτική σε ό,τι αφορά στο Ισραήλ και στους Παλαιστινίους έχει μείνει αλώβητη από αυτή τη μάχη.
Ο Netanyahu έρχεται στην Washington τον Νοέμβρη για να τα βρει με τον Obama σε ό,τι αφορά στο Ιράν και για να παραλάβει την επιταγή του. Αν δεν προηγηθεί μια τεράστια αναταραχή στην αμερικανική κοινωνία, οι αμερικανοί φορολογούμενοι θα βρεθούν αλυσοδεμένοι με το Ισραήλ για άλλη μια δεκαετία, να καλύπτουν την καταπίεση των Παλαιστινίων από αυτό.
Ο Αντιπρόεδρος, John Biden, αναγνώρισε πρόσφατα πως οι αμερικανοί φορολογούμενοι καλύπτουν το 20% του συνολικού στρατιωτικού προϋπολογισμού του Ισραήλ.
Φτάνει πια.
Ευτυχώς συμφωνεί ένας αυξανόμενος αριθμός Αμερικανών με αυτό.
Για να γίνει σαφές το μήνυμα αυτό, ήδη δέκα χιλιάδες έχουν ήδη υποστηρίξει την εκστρατεία καλώντας τον Obama να μην δώσει άλλα οπλικά συστήματα στο Ισραήλ.
πηγή
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.