Απογοητευμένο απ' τη νέα εκλογική αποτυχία σας, πήρα ανάποδες και φεύγω μακριά σας. Μα να σάς έχουν κατακτήσει με ψεύτικα χρέη κι εσείς να τους ψηφίζετε πάλι; Ούτε κι εγώ το ανίδεο σποράκι, δεν θα το έκανα αυτό. Όλη αυτή την εβδομάδα μόνο αυτό με απασχολεί. Είναι δυνατόν να είστε λογικά όντα και υπεύθυνοι πολίτες; Αδυνατώ να πιστέψω, πως ψηφίσατε πάλι τους ίδιους δυνάστες, αυτούς που σάς έχουν ήδη προδώσει. Αδιανόητο μού ακούγεται κι αναρωτιέμαι, αν υπάρχει λόγος να θυσιάζω την υπαίθρια ηρεμία μου, για να βοηθάω εσάς τους υποταγμένους στην ευρωπαϊκή μοίρα σας. Τι είπατε; Γιατί σας κατηγορώ; Δεν ξέρω… εγώ, την ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΕΩ. Αυτή που δεν σας αρέσει να την ακούτε. Εσείς που δεν έχετε το θάρρος να αποτινάξετε τον ζυγό, που σας έχουν επιβάλλει οι τοκογλύφοι δανειστές σας. Γι αυτό με αναγκάσατε να πάρω τους δρόμους απελπισμένος, αναζητώντας έναν ΑΝΘΡΩΠΟ να μιλήσω.
Μα να πονάω εγώ - μονολογώ - για την σκλαβιά σας κι εσείς να επιτρέπετε στους ίδιους προδότες, να σας πουλάνε φανερά και να μην ΑΝΤΙΔΡΑΤΕ; Ήρθα κοντά σας για να σας βοηθήσω να πάρετε την σωστή απόφαση… κι εσείς τι κάνατε; Ακριβώς το αντίθετο. Οι παραινέσεις μου έπεσαν στο κενό, μα σε ποιον να το πω; "Και τι είσαι εσύ, που θες να σε ακούσουν;" Έρχεται στ' αυτιά μου ένας απόμακρος ήχος. Σαν μαγνητισμένο απ' τον υπόκωφο τόνο της, προχωράω προς το σημείο που ακούγεται. "Δεν βρήκα εγώ, που ψάχνω χιλιάδες χρόνια για έναν ΑΝΘΡΩΠΟ… και θα βρεις εσύ σ' αυτή την ζωή;" συνεχίζει η φωνή και νοιώθω να φεύγω κι εγώ απ' αυτή τη ζωή. Σαν ένα απαλό αεράκι να με φυσάει τραβώντας με προς τα ΟΥΡΑΝΙΑ.
Βρίσκομαι ξαφνικά σ' ένα άγνωστο μέρος, όπου το μόνο που διακρίνω, είναι η φιγούρα ενός ανθρώπου, να κάθεται μέσα σ' ένα ΠΙΘΑΡΙ κρατώντας στο χέρι του ένα ΦΑΝΑΡΙ. Αναρωτιέμαι τι το θέλει το φανάρι μέρα μεσημέρι. Νοιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί του… Σε ποια γλώσσα; Τι ερώτηση είναι αυτή; Τα πλάσματα του Θεού που έρχονται στον πλανήτη με έναν ΑΝΩΤΕΡΟ προορισμό, δεν χρειάζονται ούτε ΓΛΩΣΣΑ, ούτε διαβατήρια, ούτε χρήματα. Με τους ανοιχτούς ορίζοντές τους ταξιδεύουν παντού ελεύθερα. Δεν υπάρχουν γήινα σύνορα, αυτά τα οποία χωρίζουν τους λαούς και τα ΕΘΝΗ. Μα πρέπει να σας εξηγώ τα αυτονόητα, όταν η δική σας έλλειψη σωστής ΚΡΙΣΗΣ, δυσκολεύει την αποστολή μου;
Δεν εμπιστεύομαι πλέον τους σύγχρονους κατοίκους του πλανήτη. Ίσως είναι καλύτερα να μεταναστεύσω σε άλλη εποχή. Να βρω ομοίους μου να ανοίξω τα… φύλλα μου. Αυτή την ευχή έκανα μέσα μου και φαίνεται πως εισακούστηκε απ' τον Δημιουργό μου. Γι' αυτό προσγειώθηκα μπροστά σ' αυτόν τον σοφό γέροντα, που βιώνει την γήινη δοκιμασία του μέσα στο πιθάρι. Ίσως για να πάρω το μάθημά μου. Τι ποιό ΜΑΘΗΜΑ; Μην κάνετε χαζές ερωτήσεις, γιατί θα πάρετε χαζές απαντήσεις. Όσο ζω μαθαίνω κι όσο ανασαίνω ζω… δεν το γνωρίζετε αυτό; Ήσαστε τόσο αδαείς στον απερίσκεπτο κόσμο σας; Κάνω πως δεν σας άκουσα και προχωράω την εξέλιξή μου… Επέλεξα να είμαι ένα ανεξάρτητο σποράκι και να πηγαίνω μπροστά την διάνοιά μου κι όχι πίσω, όπως εσείς.
Εδώ μπροστά μου λοιπόν είναι και ο… πώς τον είπαμε; Ναι, τον θυμάμαι απ' το σχολείο, που μ' έστελνε ο πατέρας μου, για να γίνω μορφωμένο σποράκι. Είναι ο Αρχαίος Φιλόσοφος με το ανατρεπτικό πνεύμα ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ. Κάνοντας μια κίνηση να τον χαιρετήσω και να ανοίξω διάλογο μαζί του… άντε πάλι διακοπή για… εξηγήσεις. Τι μου λέτε; Πώς θα μιλήσω μαζί του, αφού είμαι αόρατο; Μα δεν ξέρετε… πως οι Μεγάλοι Φιλόσοφοι έχουν την ικανότητα να διαβλέπουν και πέρα απ' αυτά που βλέπετε εσείς, με τα ανθρώπινα μάτια σας; Με διακόψατε όμως κι έτσι έγινα αυτόπτης μάρτυρας σε μια ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ των Ελλήνων. Μερικοί έφιπποι στρατιώτες πέρασαν μπροστά μου κι ο αρχηγός τους ξεπεζεύοντας το ξακουστό άλογό του, πλησιάζει τον Διογένη και του δηλώνει:
"Είμαι ο Βασιλεύς Αλέξανδρος της Μακεδονίας". Ο Διογένης ατάραχος απαντά: "Κι εγώ είμαι ο Διογένης ο Κύων". Ο Μέγας Αλέξανδρος ρωτάει απορημένος: "Δεν με φοβάσαι;" Ο Διογένης απαντάει: "Και τι είσαι; Καλό ή κακό;". Ο Αλέξανδρος σκέφτεται: Δεν μπορεί ένας βασιλιάς να δεχτεί πως είναι το κακό, αλλά αν είναι καλό, γιατί πρέπει κάποιος να το φοβάται; Κι αντί να απαντήσει, τον ξαναρωτά: "Τι χάρη θες να σου κάνω;" Κι ο φιλόσοφος του απαντάει με το γνωστό λογοπαίγνιο: "Αποσκότισόν με". Βγάλε με απ' το σκότος, την λήθη, δείξε μου την ΑΛΗΘΕΙΑ. ΄Η "Μη μου κρύβεις τον ήλιο", αφού οι κυνικοί πιστεύουν πως "Η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται στην λιτότητα, στην ζεστασιά του ήλιου κι όχι στα υλικά πλούτη" κι αυτό μπορεί να εννοούσε.
Μόλις κι ο Αλέξανδρος ερμήνευσε το λογοπαίγνιο, έδωσε την περίφημη απάντηση: "Εάν δεν ήμουν Αλέξανδρος, θα ήθελα να ήμουν Διογένης". Και μετά τον ξαναρώτησε: ”Πώς σου φάνηκε Κύων, το πιάτο με τα κόκαλα, που σου έστειλα για δώρο;” Κι ο Διογένης ατάκα κι επί τόπου: "Ήταν άξιο δώρο για κύνα, αλλά καθόλου άξιο για Βασιλέα". Με την πληρωμένη απάντηση ο Αλέξανδρος αποχωρεί. Τότε κι εγώ τον ρώτησα: "Διογένη γνωρίζεις άλλον πατριώτη ΕΛΛΗΝΑ και έντιμο κυβερνήτη;". Κι εκείνος με κοίταξε συλλογισμένος και μου είπε: "Αυτόν έψαχνα κι εγώ να βρω στους Αιώνες και μάλλον ο Αλέξανδρος είναι ο μοναδικός. Εσύ που είσαι ταξιδευτής στον ΧΡΟΝΟ… εκεί κάτω στους απογόνους μου, τι μαθαίνεις; Υπάρχει κάποιος έντιμος άνθρωπος και πολιτικός,, για να έρθω να τον βρω;;" Καλή ερώτηση, μα απάντηση δεν είχα.
Τι να του πεις τώρα του Φιλόσοφου για τη νέα γενιά Ελλήνων, που έχει ξεχάσει τα ΙΔΑΝΙΚΑ της κι έχει αποποιηθεί την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της; Τι να πεις για το ελάττωμα της Φυλής, να γεννάει ΕΦΙΑΛΤΕΣ; Τι να πεις για την ευλογημένη χώρα που δεν προστατεύει τον πλούτο της και τα σύνορά της; Τι να του πεις για τους ανθέλληνες πολιτικούς, που συνωμοτούν με τους προαιώνιους εχθρούς της, για να την διαμελίσουν; Τι να του πεις για τους αδιάφορους πολίτες, που περιμένουν ένα θαύμα για να τους ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ; Τι να του πεις για τη νεολαία της, που αντί για ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ γίνεται ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣ; Τι να πω κι εγώ, που τιμώ την ΕΛΛΑΔΑ, που δεν είναι ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ;
Το σποράκι
(της Μαίρης Καρά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.