ΚΥΠΡΟΣ ΥΠΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗ.

Γράφει ο Ομηρος Αλεξάνδρου

Υπό την ιδιότητα μου ως Οικονομολόγου, Λογιστή – Ελεγκτή, το πρώτο πράγμα που θα συμβούλευα κάποιο πελάτη μου να κάνει πριν επενδύσει ένα σημαντικό ποσό κεφαλαίου σε μια νέα η προϋπάρχουσα επιχείρηση είναι να ζητήσει να έχει μια μελέτη Οικονομικής Βιωσιμότητας, η οποία μελέτη, θα καταδείξει κατά πόσο η επένδυση αυτή θα είναι οικονομικά βιώσιμη και κερδοφόρα. Πολύ δε περισσότερο μια τέτοια μελέτη Οικονομικής Βιωσιμότητας επιβάλλεται να προϋπάρχει  όταν πρόκειται να  δημιουργηθεί η/και να μετεξελιχθεί ένα ενιαίο κράτος όπως η Κύπρος σε μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ).

Για 41 χρόνια τώρα συζητούμε χωρίς αποτέλεσμα τις πολιτικές πτυχές του κυπριακού με τους τουρκοκύπριους παραγνωρίζοντας ωστόσο την εξίσου σημαντικότατη πτυχή της οικονομίας και πιο συγκεκριμένα της Οικονομικής Βιωσιμότητας της προτεινόμενης λύσης. Συζητώντας τις οικονομικές πτυχές του νέου μορφώματος  με συναδέλφους, συνεργάτες και φίλους που έχουν στοιχειώδεις γνώσεις περί οικονομικών, καταλήγω σε σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο η προτεινόμενη λύση της ΔΔΟ είναι βιώσιμη για τους πιο κάτω λόγου η/και υποθέσεις:

1) Από την Τούρκικη εισβολή του 1974, η λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου» «ΤΔΒΚ» εκμεταλλεύεται περιουσιακά στοιχεία ελληνοκυπρίων αξίας πέραν των $75 δις, που άρπαξαν δια της βίας χωρίς καμία υποχρέωση προς τους ιδιοκτήτες τους. Οι ιδιοκτήτες είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ελληνοκύπριοι που άφησαν πίσω τους περιουσιακά στοιχεία, όπως δενδροφυτίες, χωράφια, ξενοδοχεία, εργοστάσια, εργαστήρια, σπίτια, υποδομές κ.λ.π, καθώς επίσης και υποδομές της Κυπριακής Δημοκρατίας ‘ΚΔ’, όπως λιμάνια, δρόμους, αεροδρόμιο, σχολικά κτήρια, νοσοκομεία, κτλ. Παρά το τεράστιο αυτό οικονομικό «κληροδότημα», προϊόν Τουρκικής εισβολής και κατοχής, η «ΤΔΒΚ» σημειώνει κάθε χρόνο από το 1974 μέχρι σήμερα τεράστια ελλείμματα.  Η διαπίστωση των οικονομικών στοιχείων των κατεχομένων είναι δύσκολη λόγω του ότι η «ΤΔΒΚ» δεν υποχρεούται να εφαρμόζει διεθνή πρότυπα και επειδή η Τουρκία κρύβει και παραποιεί στοιχεία για σκοπούς προπαγάνδας. Σε ένα βαθμό μας βοηθούν όμως τα στατιστικά στοιχεία της indexmundi. 

2) Για 41 χρόνια η Τουρκία καλύπτει υπό μορφή δανείων πέραν του 30% των λειτουργικών εξόδων της «ΤΔΒΚ».  Η Τουρκία προσφάτως έστειλε λογαριασμό στην «ΤΔΒΚ» για χρέη $10δις περίπου ως πρώτη δόση και θα ακολουθήσει και δεύτερο τιμολόγιο περίπου άλλα $5 δις με την ολοκλήρωση της μεταφοράς νερού μέσω αγωγού από την Τουρκία. Είναι γνωστό ότι η Τουρκία καλύπτει όλες της επενδύσεις της «ΤΔΒΚ» σε έργα υποδομής όπως: δημόσια κτίρια,  δρόμοι, νοσοκομεία, σχολεία, κ.λ.π. Η συνολική κατάσταση λογαριασμού των $15δις από την Τουρκία  θα φθάσει μόλις διαφανεί πως η πλευρά μας είναι έτοιμη να υπογράψει την συνθήκη παράδοσης της Κυπριακής Δημοκρατίας σαν μέρος της «λύσης».

3) Η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) χρωστά στην Τρόικα, σε εξωτερικό και εσωτερικό δανεισμό περίπου $25 δισ. Εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι: ποιος επωμίζεται το χρέος προς την Τουρκία, την Τρόικα κτλ; Το νέο μόρφωμα θα βρεθεί καταχρεωμένο σε ξένους και ακόμη χειρότερο στην Τουρκία;

4)  Σε ότι αφορά το περιουσιακό, θα επιστραφούν στους κατόχους τους οι υπό κατοχή περιουσίες δημοκρατικά και χωρίς απολύτως κανένα εμπόδιο, ή θα αναγνωριστούν τα τετελεσμένα της εισβολής; Το πρώτο σενάριο προϋποθέτει μηδενικό κόστος, το δε δεύτερο σενάριο προυποθέτει αποζημιώσεις των ιδιοκτητών που με κάποιους υπολογισμούς μπορεί να ξεπεράσουν τα $40 δισ. Ποίος θα καταβάλει αυτά τα χρήματα στους ιδιοκτήτες;

5) Το κατά κεφαλήν εισόδημα των κατεχομένων  είναι περίπου $11.800, ενώ αυτό της ΚΔ, με βάσει στοιχεία που πήρα πρόσφατα από το Υπουργείο Οικονομικών, είναι περίπου $20.000. Με δεδομένο ότι το αφορολόγητο εισόδημα στην ΚΔ είναι  €19.500, ποίος θα πληρώνει φόρους; Λόγω χαμηλού εισοδήματος η τεράστια πλειονότητα των κατοίκων του τουρκικού κρατιδίου δεν θα καταβάλλει φόρους. Πού θα φθάσουν οι φόροι των υπολοίπων, κυρίως ελληνοκυπρίων για συντήρηση του τούρκικου κρατιδίου και το ανέβασμα του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων του, ώστε τα επόμενα χρόνια να εξισωθεί με αυτό του ελληνοκυπριακού κρατιδίου; Για σκοπούς σύγκρισης αναφέρω ότι 26 χρόνια μετά την πτώση του τοίχους του Βερολίνου, το βιοτικό επίπεδο των ανατολικογερμανών είναι ακόμη στο 80% του εισοδήματος των ομόθρησκων και ομοεθνών τους Δυτικογερμανών!

6)  Η ΔΔΟ προβλέπει ότι «...ο καθορισμός της έκτασης του κάθε κράτους θα στηρίζεται στη βιωσιμότητα και την παραγωγικότητα του κάθε ιδρυτικού κρατιδίου…». Δηλαδή και τα δύο συνιστώνται κράτη θα πρέπει να είναι βιώσιμα με δική τους διοίκηση, οικονομία, κτλ.

Όμως, ήδη η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πρόβλημα βιωσιμότητας λόγω του μικρού μεγέθους της οικονομίας και της γεωγραφικής της επικράτειας και βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις του Global Competitive Index. Η λειτουργία του κράτους της ΚΔ,  λόγω μεγέθους, απαιτεί δυσανάλογη με την οικονομία της Δημόσια Υπηρεσία, δυσανάλογο αστυνομικό σώμα (έναν αστυνομικό ανά 120 πολίτες αντί ανά 800 όπως ισχύει σε άλλα κράτη), κ.λ.π  Άρα, εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ήδη πρόβλημα οικονομικής βιωσιμότητας λόγω μεγέθους, τι θα γίνει με το τουρκικό κρατίδιο των μόλις 3,000 τχμ;

Εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία μετά δυσκολίας συντηρεί Δημόσια Υπηρεσία, υπουργούς, βουλευτές, δικαστές, δήμους, αστυνομία, κ.λ.π, πώς θα συντηρηθεί υπερδιπλάσιος αριθμός υπαλλήλων ενός τρικέφαλου κράτους που θα αποτελείται από 3 Κυβερνήσεις, 3 Βουλές και 3 Αστυνομικά σώματα; Μήπως θα πρέπει αναγκαστικά να  μειωθούν κάθετα οι μισθοί των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα; Και πώς θα γίνει πρακτικά αυτό;

7)  Σε σχέση  με την εξίσωση εξαγωγών-εισαγωγών προς και από την Τουρκία. Ποίο  από τα δύο κρατίδια θα βγει κερδισμένο, νοουμένου ότι το κόστος παραγωγής της Τουρκίας είναι το μισό αυτού της ΚΔ και ότι η Τουρκία θα κατευθύνει τα πράγματα από δική της βάση μέσα στο τουρκικό κρατίδιο;

8) Σε ότι αφορά την τουριστική βιομηχανία. Θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε μετά που νόμιμα πλέον θα δημιουργηθεί τεράστιος αριθμός τουριστικών μονάδων στην ομορφότατη αλλά υπό κατοχή σήμερα γη μας με πολύ χαμηλότερο λειτουργικό κόστος; 

9) Είναι προφανές ότι το νέο μόρφωμα θα αναλάβει τις οικονομικές υποχρεώσεις του νέου «κράτους» και αναπόφευκτα θα συμπεριλαμβάνει τόσο τα βάρη και χρέη της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) όσο και της παράνομης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου»(“ΤΔΒΚ”). Το δημόσιο χρέος που θα κληροδοτήσει το λεγόμενο νέο ομόσπονδο κράτος με βάσει τα πιο πάνω στοιχεία (15+25+40) θα ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό, για το μέγεθος της μικρής Κύπρου, των $80δις. Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της ΚΔ ανέρχεται σήμερα περίπου στα $17δις ενώ αυτό των κατεχομένων στα $8δις, σύνολο και για τα δύο κρατίδια $25δις, άρα το δημόσιο χρέος του νέου μορφώματος, εκτός μελλοντικών τοκοχρεολυσίων, θα είναι της τάξης του 320% του ΑΕΠ.

Δεν υπάρχει κράτος στην Υφήλιο που να έχει τόσο χρέος. Με βάση τους κανόνες της οικονομίας, χρέος άνω του 105% του ΑΕΠ δεν είναι βιώσιμο και άρα η χώρα που το έχει θεωρείται πτωχευμένη (Το χρέος της πτωχευμένης Ελλάδας είναι μόλις στο 175% του ΑΕΠ). Ακόμη και αν δεχθώ την άποψη του τελούντος σε μόνιμη σύγχυση και πλάνη, θερμού υποστηρικτή του σχεδίου ΑΝΑΝ του 2004, Προέδρου Αναστασιάδη και των κομμάτων ΔΗ.ΣΥ και ΑΚΕΛ και μέρους του ΔΗ.ΚΟ που τον στηρίζουν, ότι η ενοποίηση θα φέρει ανάπτυξη και έκρηξη στη οικονομία και πάλιν το νέο μόρφωμα δεν θα είναι βιώσιμο. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το ΑΕΠ θα διπλασιασθεί, πράγμα ανέφικτο, το δημόσιο χρέος με τα τοκοχρεολύσια στα επόμενα χρόνια θα είναι σε τέτοιο ύψος που δεν θα επιτρέψει ποτέ στο μέλλον η οικονομία του νέου μορφώματος να είναι βιώσιμη.

10) Προβάλλεται από τους θειασώτες της λύσης της ΔΔΟ ότι, οι ξένοι θα μας δώσουν οικονομική βοήθεια στα αρχικά στάδια της λύσης προκειμένου το νέο μόρφωμα να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του. Αυτό και αν είναι ουτοπία, μια που σήμερα λόγω οικονομικής κρίσης και μεταναστευτικού, κάθε κράτος προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του. Εδώ, το 2013 μετά από τόσες ‘’δεσμεύσεις’’ από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι δεν θα αποδεχθεί κούρεμα καταθέσεων, για €8δις η ΤΡΟΙΚΑ μας επέβαλε σκόπιμα κούρεμα στις καταθέσεις και κατέστρεψε το τραπεζικό μας σύστημα και την οικονομία, και θα αναμένουμε σήμερα από αυτούς οικονομική βοήθεια; Ακόμη και αν δεχθώ ότι οι ξένοι θα πλήρωναν το σύνολο του χρέους των $80 δις, που θα έχει το νέο κράτος με την ίδρυση του, και πάλιν η οικονομία δεν θα ήταν βιώσιμη, γιατί απλά το νέο τρικέφαλο κράτος με τους υπεράριθμους υπαλλήλους και τα λειτουργικά έξοδα στα επόμενα λίγα χρόνια θα δημιουργούσε μεγάλα ελλείμματα και συνεπώς το χρέος δεν θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί.

Για αρκετούς μήνες τώρα ψάχνω κάποιες απαντήσεις στα πιο πάνω επιχειρήματα μου από τα αρμόδια σώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν είναι σε θέση κανείς να μου τις δώσει. Είναι απίστευτο, ύποπτο έως και εγκληματικό να μην έχει γίνει  καμία μελέτη Οικονομικής Βιωσιμότητας του νέου μορφώματος και από την άλλη ο Αναστασιάδης και τα κόμματα που τον στηρίζουν να προσπαθούν να μας πείσουν ότι το νέο κράτος θα φέρει ειρήνη και ευημερία. Αν όμως μια τέτοια οικονομική μελέτη υπάρχει και την κρύβουν, γιατί απλά δεν είναι βιώσιμη και θέλουν να παραπλανήσουν τον λαό, τότε αυτό αγγίζει τα όρια της προδοσίας, καθ ότι δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι εκάστοτε ηγεσίες του ελληνισμού ήταν όλοι τόσο βλάκες και δεν αντιλαμβάνονται το προφανές.

Δεν υπάρχει κράτος στο κόσμο με μικρή οικονομία και μικρό γεωγραφικά μέγεθος που να είναι ομόσπονδο και να είναι και οικονομικά βιώσιμο, πολύ δε περισσότερο όταν στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα θα καταπατούνται όπως προβλέπει η λύση της ΔΔΟ για την Κύπρο. Αν δε προσθέσουμε σε αυτό και τη διαφορετική θρησκεία και τα μίση και πάθη του παρελθόντος, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Κλασσικό παράδειγμα αποτυχημένης ομοσπονδίας είναι αυτό του Λιβάνου, της Βοσνίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας που είτε κατέρρευσαν είτε είναι έτοιμα να καταρρεύσουν. Ακόμη και το μοντέλο του Βελγίου με δυσκολία επιβιώνει και κρατείται στο αναπνευστήρα καθ’ ότι αποτελεί βάση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

Δεν χωράει αμφιβολία ότι η ΔΔΟ είναι μια διχοτομική λύση γιατί καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, δημιουργεί αναγνωρισμένα σύνορα, καταπατεί βασικά δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα και θα οδηγήσει σταδιακά ελληνοκυπρίους και τουρκοκυπρίους στη μετανάστευση όπως ακριβώς έχει γίνει και στην Βοσνία την οποία κάποιοι ξένοι και κύπριοι καλοθελητές οπαδοί του εθνο-φεντεραλισμού παρουσιάζουν ως πρότυπο μοντέλο λύσης για την Κύπρο. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όπως και τα κόμματα ΔΗ.ΣΥ και ΑΚΕΛ που υποστηρίζουν με πάθος την ΔΔΟ μας διαβεβαιώνουν ότι με την λύση θα ακολουθήσει »οικονομική έκρηξη» που θα φέρει ευημερία στο λαό και πολλές οικονομικές ευκαιρίες. Αντί οι ηγεσίες μας να προτάσσουν την αποδεδειγμένα μη βιώσιμη οικονομικά λύση της ΔΔΟ για να να έχουν επιχειρήματα να πείσουν Τουρκία και ξένους να στραφούν σε μια λύση πιο λειτουργική π.χ. Ενιαίου Κράτους, προπαγανδίζουν για το ακριβώς αντίθετο. Αν όντως πιστεύουν σε αυτό που προπαγανδίζουν, ας μου υποδείξουν με βάση ποία δεδομένα πιστεύουν ότι το νέο μόρφωμα θα είναι οικονομικά βιώσιμο. 

Η ιδανικότερη και μόνη βιώσιμη λύση του Κυπριακού είναι η λύση του Ενιαίου Κράτους με εκλελεγμένο Πρόεδρο ελληνοκύπριο και Αντιπρόεδρο τουρκοκύπριο, με μια νομοθετική και δικαστική εξουσία και πραγματικά ενωμένη οικονομία, δηλαδή μια λύση βελτιωμένης ‘’Ζυρίχης-Λονδίνου’’. Η Τουρκία όμως για 41 χρόνια στηριζόμενη στην υποχωρητικότητα μας και την έλλειψη ενότητας και κοινής εθνικής γραμμής Ελλάδας και Κύπρου που να ακολουθείται πιστά από όλες τις κυβερνήσεις, παραμένει αδιάλλακτη και πιστή στο σχέδιο της εκ 5 σημείων για προσάρτηση όλης της Κύπρου  που είχε εκπόνησε το 1956 ο τούρκος συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ. Τα 4 πρώτα στάδια του σχεδίου έχουν ήδη υλοποιηθεί και τώρα υλοποιείται το 5^ο στάδιο που είναι ο επικοισμός μια που εμείς αναπληρωνόμαστε με 1,3 ανά ζεύγος και οι τούρκοι στα κατεχόμενα με 3,2 ανά ζεύγος. 

Είμαι εξ εκείνων που διακαώς επιθυμούν μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού, και πιστεύω ότι το ίδιο επιθυμεί και  η συντριπτική πλειοψηφία ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Εύλογα κάποιος θα με ρωτήσει, καλά μας συμφέρει σαν ελληνοκύπριους να μείνει άλυτο το Κυπριακό; Αναμφίβολα  η απάντηση είναι όχι. Θα πρέπει να βρεθεί λύση, όχι όμως λύση διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και αν ακόμη η Τουρκία συναινούσε στις ιδανικότερες για μας λύσεις επί της πολιτικής πτυχής, που αφορά το Εδαφικό και την Ασφάλεια, εφόσον επιμένει στη λύση της ομοσπονδίας με συνοποσπονδιακά στοιχεία και χαρακτηριστικά δύο κρατών, η οποία είναι οικονομικά μη βιώσιμη, η κατάρρευση αυτής της λύσης θα είναι θέμα μόνον μερικών μηνών για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω. Αν εμείς αποδεχτούμε μια μη βιώσιμη λύση αφού προηγουμένως με την υπογραφή μας θα έχουμε αποδεχθεί την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέλος του Ο.Η.Ε και της ΕΕ, τότε τι αναμένουμε ότι  θα πράξει η Τουρκία; Απλά θα προσαρτήσει το τουρκοκυπριακό κρατίδιο και εμείς θα είμαστε ένα ελληνοκυπριακό κρατίδιο υπό προσάρτηση χωρίς όνομα και κρατική υπόσταση.

Με την ίδια προχειρότητα που οι εκάστοτε κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου χειρίστηκαν το θέμα της οικονομίας με αποτέλεσμα Ελλάδα και Κύπρος να πτωχεύσουν, με την ίδια προχειρότητα χειρίστηκαν και το Κυπριακό. Η τελευταία ευκαιρία για να αποφύγει  η Κύπρος την πλήρη τουρκοποίηση της, είναι να απαλλαγούμε από διεφθαρμένους και δοσίλογους ηγέτες και οι νέες ηγεσίες να χαράξουν μια νέα εθνική γραμμή στο Κυπριακό την οποία να ακολουθούμε αταλάντευτα για να γίνουμε πειστικοί, μόνο έτσι η Τουρκία θα πεισθεί να εγκαταλείψει τα υποχθόνια σχέδια της για προσάρτηση της Κύπρου. 

Όμηρος Αλεξάνδρου