Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να δείχνει σεβασμό προς τον θεσμό του δημοψηφίσματος. Δείχνει να τον χρησιμοποιεί ευκαιριακά, είτε ως διαπραγματευτικό χαρτί, είτε ως μια πόρτα για ηρωική έξοδο, από εκεί που έμπλεξε.
Αν πραγματικά πίστευε στον ελληνικό λαό και ήθελε πραγματικά τη βούλησή του, μέσω ενός δημοψηφίσματος, θα έπρεπε να κάνει το εξής: Μόλις κέρδισε τις εκλογές, δεν θα έπρεπε να υπογράψει καμία ενδιάμεση συμφωνία που επιβεβαίωνε το δεύτερο μνημόνιο, και στη συνέχεια να το παίζει οπαδός της δημιουργικής ασάφειας και άλλων αερολογιών, που τελικά στράφηκαν εναντίον μας.
Θα έπρεπε ο κ. Τσίπρας να εμφανιστεί ενώπιον των τριών δανειστών και να θέσει αφενός το θέμα του χρέους, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο, αφετέρου το θέμα των μέτρων λιτότητας που θα ληφθούν. Ταυτόχρονα όμως, θα έπρεπε να βάλει στο τραπέζι από την αρχή και το θέμα της οριστικής έγκρισης, της όποιας κατάληξης των διαπραγματεύσεων, από τον ελληνικό λαό με ένα δημοψήφισμα. Είχε ένα μήνα παράτασης του προγράμματος μπροστά του, χρόνος πολύ ικανός για να διαφανεί αν τα μέρη συμφωνούν ή όχι.
Αν οι δανειστές δέχονταν αυτό το πλαίσιο διαπραγματεύσεων, τότε να προχωρούσε. Αν το απέρριπταν, τότε θα έπρεπε να καταγγείλει την ασέβεια των δανειστών προς τη βούληση του ελληνικού λαού και να προσέφευγε αμέσως στο λαό με δημοψήφισμα και με το ξεκάθαρο ερώτημα "ευρώ ή δραχμή".
Έτσι κάνουν οι πολιτικοί ηγέτες και τα σοβαρά κόμματα, που αφενός σέβονται τη βούληση του λαού τους, αφετέρου εμφανίζονται ως αξιόπιστοι απέναντι στους συνομιλητές τους, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Αν δεν έχουμε δίκιο σ' αυτά που λέμε και έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα φανεί στη συνέχεια εκ του αποτελέσματος.
πηγή
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ...
ΑπάντησηΔιαγραφή