Ο ελληνικός λαός στις εκλογές του Ιανουαρίου αποφάσισε με σημαντικό αλλά όχι αυτοδύναμο ποσοστό να ψηφίσει τον Σύριζα. Χωρίς δυστυχώς να αναλογιστεί αν οι υποσχέσεις του είναι πραγματοποιήσιμες και αν είναι, με ποιο κόστος. Ο κουρασμένος λαός, από την φορολόγηση και την αγωνία για το τι του επιφυλάσσει το μέλλον, σε κάποιο ποσοστό παρασύρθηκε από την δημαγωγία κάποιων που λέγανε λόγια παχιά, ανεύθυνα, που στοχοποιούσαν ταυτόχρονα τους πολιτικούς που παρά τα όποια μικρολάθη τους, έφερναν αργά αλλά σίγουρα την Ελλάδα ξανά στην πορεία της προόδου και της ευημερίας.
Το ποσοστό που ψήφισε Σύριζα δεν του έδινε αυτοδυναμία, όμως η ηδονή της εξουσίας είναι τέτοια που μπορεί να ενώσει πολιτικούς και πολιτικές διαμετρικά αντίθετες.
Μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης μαζί με τους ΑνEλ, τα πολλά παχιά και χωρίς πραγματικό περιεχόμενο λόγια, τόσο προς το ημεδαπό ακροατήριο όσο και προς τους εταίρους μας στην Ευρώπη έγιναν καθημερινή ρουτίνα. Ποτέ στο παρελθόν μία κυβέρνηση μέσα σε πέντε μήνες δεν είπε τόσα πολλά και δεν έκανε τόσα αρνητικά που έφεραν την Ελλάδα σε πολύ χειρότερη θέση. Ναι, σε πέντε μήνες κατόρθωσε να παγώσει την οικονομία, να μηδενίσει τις επενδύσεις, να φέρει ένα τρομακτικό κλίμα ανασφάλειας, να ακυρώσει όλες τις μεταρρυθμίσεις των τελευταίων ετών, να εξανεμίσει τις καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες.
Στο εξωτερικό παρά την προεκλογική εξαγγελία πως θα κάνουμε τους δανειστές μας να χορεύουνε, μέσα σε ελάχιστο χρόνο κατόρθωσε να δημιουργηθεί εχθρική διάθεση με πολλές φιλικές μας χώρες και εταίρους.
Διάφορες ψευτομαγκιές και ρητορική όπως «οι δανειστές μας, θέλουν να μας πιούν το αίμα. Θέλουν να μας ταπεινώσουν», «διαπραγματευόμαστε με δημιουργική ασάφεια» ;;; και άλλα πολλά έπαιξαν αρνητικό ρόλο στον τρόπο αντιμετώπισης της χώρας μας.
Προσποιούντο πως διαπραγματεύονται, ζητούσαν «πολιτική λύση» ;; χωρίς όπως έδειχναν να μπορούν να καταλάβουν πως σε αντίθεση με αυτά που υπήρχαν στο μυαλό τους η Ευρώπη ακολουθεί αποφάσεις, νόμους και κανόνες. Πιστεύω πως το πεντάμηνο που πέρασε μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση έδειχνε πως διαπραγματεύεται, λόγια πολλά μέσα, λόγια πολλά και έξω. Στο πίσω μέρος της κεφαλής πολλών ήταν πως θα φτάσουμε έντεχνα στην ρήξη, στην καταστροφή, στην συμφορά ώστε να μπορέσουν να υλοποιήσουν το όραμα της λαϊκής δημοκρατίας. Στον δρόμο που χάραξε ο Μαρξ, ο Λένιν, η Ρόζα, ο Στάλιν, ο Ενβέρ Χότζα.
Στα λόγια τα πολλά, τα χωρίς νόημα και ουσία, μετά την ρήξη υπάρχει η φτώχια, η απόλυτη μαρτυρική φτώχια μιας χώρας στοχοποιημένης από όλους, τέως φίλους και εταίρους. Προς μεγάλη ευχαρίστηση κάποιων γειτόνων μας που θα το δουν σαν μοναδική ευκαιρία για την υλοποίηση των επιδιώξεών τους. ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.