H αποκομιδή, η μεταφορά και η ανακύκλωση των απορριμμάτων, ένα «τέρας» που αποτελείται από τρία ανεξάρτητους φαινομενικά αλλά και απολύτως συνδεδεμένους μεταξύ τους «δράκους», αποτελεί ένα από τα 3-4 χειρότερα, δυσκολότερα και «βαρύτερα» φορτία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σήμερα. Από την Αλεξανδρούπολη ως το Γύθειο και σ΄ όλα τα νησιά, είναι το μεγαλύτερο καθημερινό πρόβλημα.
‘Εκανε μια πανελλαδική στάση εργασίας τις προάλλες η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ), με συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εσωτερικών, στην πλατεία Κλαυθμώνος αλλά τελικά τον υπουργό, τον κ. Βούτση δεν τον είδαν. Και τι ζητούν; Αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων από ορισμένους δήμους καθώς και στην απόφαση της κυβέρνησης να παρατείνει τις συμβάσεις των ιδιωτών στον τομέα της καθαριότητας των δήμων.
Συναντήθηκα με τον Ηλία Κουτσιμπέλη, γενικό γραμματέα του Σωματείου Οδηγών του Δήμου Αθηναίων και τον Σταύρο Τζιβιτζή, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Ραφήνας.
Ξεκινάω με άλλη ερώτηση που «βγάζει» μεγάλο θέμα: Τους πηγαίνω στη «μεγάλη τραγωδία» των ΧΥΤΑ. Στις 26 Μαίου,το Σωματείο Οδηγών Αυτοκινήτων του Δήμου Αθηναίων πραγματοποίησε στις 6 το πρωί, συγκέντρωση διαμαρτυρίας, μπροστά από την είσοδο του Χ.Υ.Τ.Α. Άνω Λιοσίων. Και έλεγαν οι οδηγοί: « Κάνουμε αυτή την κινητοποίηση έχοντας εξαντλήσει κάθε παρέμβαση στους αρμόδιους φορείς αναφέροντας απειλές, εκβιασμούς, πυροβολισμούς, πέτρες που δεχόμαστε από το πλήθος των ατόμων που παράνομα μπαίνουν και ψάχνουν στα σκουπίδια…», και άλλα πολλά.
Και μου λένε: «ΧΥΤΑ. Λειτουργεί στα Άνω Λιόσια. Εκεί εναποθέτουμε τα σκουπίδια. Και με το που φτάνουμε, αντιμετωπίζουμε μέγα πλήθος ανθρώπων που έχουν εισβάλλει μέσα, παράνομα, γιατί δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και ψάχνουν στα σκουπίδια.
Αντιλαμβανόμαστε το γιατί. Είναι άνθρωποι εξαθλιωμένοι. Μέσα απ ΄αυτό τον τρόπο, βγάζουνε κάποια υλικά, μέταλλα, σίδερα και τα πουλάνε και βγάζουνε μεροκάματο. Αλλά το φαντάζεστε; Μας περιμένουν παντού και στο δρόμο, μπαίνουν μέσα, ανεβαίνουν στα απορριμματοφόρα, μας πετούν πέτρες, μπαίνουν μπροστά μας και μας ζητούν με το ζόρι να τους πάρουμε στα αυτοκίνητα – γιατί ο χώρος που θα ψάξουνε είναι πολύ μακριά ενώ απαγορεύεται. Και μετά, μας απειλούν να τους πάρουμε και όταν φεύγουμε και μαζί και τα πράγματα που έχουν μαζέψει. Σαν να είμαστε φορτηγάκια μετακόμισης. Στα Λιόσια που είναι τεράστιος χώρος , υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας. Σε μικρότερους χώρους… τέλος πάντων αλλά στα Άνω Λιόσια… έχουν συμβεί φοβερά πράγματα. Μπορεί μέχρι και να τον καταπλακώσεις αυτόν που ψάχνει και δεν φαίνεται.»
Και οι πυροβολισμοί;
«Στο Δήμο Μοσχάτου, η σφαίρα πέρασε από το παρμπρίζ και βγήκε από πίσω. Υπάρχουν άνθρωποι επαγγελματίες απέξω απ΄ τους ΧΥΤΑ που θα πάρουν το σίδερο που πληρώνουνε αυτούς που μπαίνουν μέσα για να τους το φέρουνε. Και οι άλλοι, για να μπούνε μέσα, πληρώνουνε κι αυτοί διάφορους ανθρώπους στη χωματερή για να τους αφήσουνε, η δε αστυνομία είναι ανύπαρκτη. Ένα μεγάλο κι άσχημο αλισβερίσι δηλαδή.
Και ο Δήμος Αθηναίων έχει κάνει μέχρι και μήνυση κατ αγνώστων. Έχουμε και ξυλοδαρμούς. Υπάρχει ένα κύκλωμα. Κάποιοι δουλεύουν για κάποιους άλλους. Και φαντάζεστε τι συμβαίνει όταν φτάνει κάποιο φορτηγό με … «πολύτιμο υλικό». Ρούχα, αντικείμενα από κατασχέσεις. Που τα πηγαίνουν για καταστροφή στη χωματερή. Και βέβαια θα έπρεπε να είναι παρών και εισαγγελέας για να δει την καταστροφή. Μόλις αντιληφθούν ότι κάτι τέτοιο γίνεται, συγκρούονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάει πρώτος να τα πάρει. Έχουμε συρράξεις. Είχαμε και νεκρούς από τέτοιες συρράξεις. Και σ΄ όλα μέσα, είμαστε κι εμείς. Όλων των Δήμων. Αντιλαμβάνεστε;»
Αντιλαμβάνομαι… αντιλαμβάνομαι. Μεροκάματο του τρόμου. Για όλους. Και ολοκληρώνουν:
«Εκείνο που θέλαμε να το φωνάξουμε δυνατά, να το ακούσει ο κόσμος ήταν ότι ακόμα συνεχίζεται η προσπάθεια κάποιων ιδιωτών να αποκτήσουν μέρος της λειτουργίας της καθαριότητος. Είτε της αποκομιδής, είτε της επεξεργασίας. Μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης που μέσω της κυρίας Δούρου σταμάτησε τα δυο νέα κέντρα απορριμμάτων τα οποία θα χρησιμοποιούσαν μάλιστα την παλιά τεχνική της καύσης που σε όλη την Ευρώπη έχει σταματήσει, περιμέναμε το επόμενο βήμα. Την κατάργηση του άρθρου 61 στο νόμο 3979 /11 που δίνει τη δυνατότητα σε ένα Δήμο, όταν λόγω ελλείψεως προσωπικού δεν μπορεί να κάνει αποκομιδή απορριμμάτων, με τη διαδικασία της παραχώρησης να δίνει το έργο σε ιδιώτες. Είναι μια Κερκόπορτα, ακόμα ανοιχτή, για την είσοδο ιδιωτών.
Αυτό πρέπει να παραμείνει στα χέρια των Δήμων γιατί οι Δήμοι εισπράττουν τα τέλη από τους Δημότες και έχουν στόχο να κρατάνε την πόλη καθαρή. Είναι ανταποδοτική υπηρεσία. Δεν μπορείς να την παραχωρήσεις σε ιδιώτες γιατί δεν έχεις προσωπικό. Κι αν δεν έχεις προσωπικό, να σου επιτρέψουν να πάρεις. Βεβαίως για την Καθαριότητα μόνο. Το πρόβλημα αυτό γίνεται τεράστιο στους νησιωτικούς και μικρότερους δήμους, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, μετά τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και το γενικότερο πρόβλημα μειώσεων προσωπικού. Απαγορεύονται οι προσλήψεις. Ας δώσουμε λοιπόν το έργο στους ιδιώτες, κι ας πληρώνουν τα τέλη στους Δήμους οι δημότες;»
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.