Βλέποντας στην τηλεόραση και διαβάζοντας στις εφημερίδες, τις πρόσφατες τελετές που έλαβαν χώρα στην Μόσχα, με πυροτεχνήματα και μεγαλειώδεις παρελάσεις στις οποίες παρέστησαν ηγέτες από όλο τον κόσμο, για την 70η επέτειο του τέλους του Β΄Π.Π. με παράπονο και θλίψη σαν Έλλην, έκαμα μια νοητή ιστορική αναδρομή στην σκέψη μου και κατέληξα στο συμπέρασμα, «ποτέ το κλίμα της ειρηνικής περιόδου δεν ευνοεί τους ήρωες».
Ακούσαμε τους Ηγέτες πολλών κρατών ν’ αναφέρονται για την ιστορική προσφορά του Σοβιετικού Στρατού εναντίον του φασισμού, που δεν ήταν μόνον αυτός. Ακούσαμε και για πολλούς άλλους, όμως! Με σκόπιμη απουσία και αναφορά στην προσφορά της Ελλάδος. Γιατί;
Ουδείς αμφισβητεί τον ηρωισμό του τότε Σοβιετικού Στρατού, άσχετα αν μετά την πτώση του Χίτλερ ο ρόλος του από Ελευθερωτή μετετράπη σε κατακτητή για πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Τα κράτη αυτά χρειάστηκαν άλλα 50 χρόνια, από την πτώση του Χίτλερ, για να ελευθερωθούν πραγματικά, από τον νέο δυνάστη των, σαν κράτη και σαν έθνη.
Υπάρχει επίσης μια πικρή αλήθεια, θα μπορούσε άραγε η και θα τολμούσε ακόμη ο Χίτλερ να βάλλει σε εφαρμογή τα κοσμοκρατορικά σχέδια του αρρωστημένου μυαλού του, εάν δεν υπήρχε η συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας της 23ης Αυγούστου 1939 «ΠΕΡΙ ΜΗ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ» που υπεγράφει στο Κρεμλίνο μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών Μολότοφ και Φον Ρίμπετροπ; Ασφαλώς όχι.
Ας σημειωθεί επίσης το σύμφωνο αυτό προέβλεπε και την μοιραία κατανομή μεταξύ των δύο, των εδαφών των ανατολικών χωρών της Ευρώπης. Έτσι λοιπόν αφού πρώτα ο Χίτλερ παραβίασε το σύμφωνο αυτό, στη συνέχεια δημιούργησε τα εκατομμύρια των νεκρών και την τελεία καταστροφή σχεδόν ολόκληρης της Ευρώπης.
Η Ελλάς το προπύργιο της Δημοκρατίας και του ηρωισμού, επέτελε εναντίον του φασισμού, για το καλό ολοκλήρου της ανθρωπότητος, το ιστορικό της καθήκον κατά τον πιο αξιοθαύμαστο τρόπο.
Επέτυχε την πρώτη νίκη στο πεδίο της Μάχης κατά της Πολεμικής Μηχανής του Σιδηρόφρακτου άξονα του Γ΄ Ράιχ, όταν μεγάλα και ιστορικά κράτη της Ευρώπης, το ένα μετά το άλλο έπιπταν σαν χάρτινοι πύργοι.
Έκπληκτη τότε ολόκληρη η ανθρωπότης έβλεπε με δέος και θαυμασμό τον τιτάνιο αγώνα της ιστορικής πατρίδος μας εναντίον δυο αυτοκρατοριών του φασισμού.
Ο εξάμηνος επικός και άνισος αγώνας των Ελλήνων στα πεδία των μαχών κατά τον Β΄ Π.Π., είχε την μεγαλυτέρα συμβολή στην τελική συντριβή του φασισμού, με βασικό στοιχείο την καθυστέρηση επιθέσεως εναντίον της Ρωσίας. Γεγονός που αναγνώρισαν οι τότε πρωταγωνιστές του Β΄ Π.Π. σύμμαχοι και αντίπαλοι.
Αποτέλεσμα αυτής της καθυστέρησης ήτο:
Πρώτον: Ν’ αναπτερωθεί το ηθικό των ελεύθερων λαών, και να αμφισβητηθεί το ανίκητο των φασιστικών μεραρχιών.
Δεύτερον: Έδωσε την δυνατότητα στην Μ. Βρετανία και τις Η.Π.Α. να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο πολεμικό υλικό των και να οργανώσουν τον στρατό των δι’ άμυναν αρχικώς.
Τρίτον: Έδωσε επίσης την δυνατότητα στην Ρωσία να προετοιμάσει κατά το διάστημα αυτό τον αμυντικό μηχανισμό του. Και!
Τέταρτον: Ανάγκασε τα Γερμανικά Στρατεύματα ν’ αναβάλλουν τον χρόνο επίθεσης κατά της Ρωσίας. Με αποτέλεσμα, εκτός την αντίσταση του Ρωσικού Στρατού ν’ αντιμετωπίζουν το πολικό ψύχος και την δυσχέρεια ανεφοδιασμού των επιθετικών μεγάλων σχηματισμών τα οποία συνετέλεσαν αποφασιστικά στον αποδεκατισμό των στρατευμάτων των.
Ο θαυμασμός και οι έπαινοι που εκδηλώθηκαν από τους συμμάχους για την Ελληνική εποποιία κατά την διάρκεια του Β΄ Π.Π. λησμονήθηκαν όταν ήλθε η ώρα της αλήθειας και της έμπρακτης απόδειξης, αυτών που υπεσχέθησαν. Και! Δεν έφθανε μόνο αυτό της αχαριστίας, αλλά και το χειρότερο, εξεδόθη ακόμη προσφάτως από Ευρωπαίους ιστορικούς επίτομος ιστορία του Β΄ Π.Π. με παγκόσμια εμβέλεια, στην οποία σκόπιμα λησμονώντας τα πραγματικά γεγονότα της εποχής εκείνης και τα λεχθέντα από τους πρωτεργάτες της, χαρακτηρίζουν το Ελληνικό έπος του 40, την Μάχη των οχυρών και την λίαν καταστροφική για τον Χίτλερ μάχη της Κρήτης: Ως! «Περίπατο του Χίτλερ στα Βαλκάνια».
Προτού κλείσω τις σκέψεις μου και το παράπονο κάθε σκεπτομένου Έλληνα, θα ήθελα να υπενθυμίσω στους υπευθύνους των τελετών αυτών και στην Ελληνική αντιπροσωπεία, ελάχιστα από τα λεχθέντα, για την προσφορά της Ελλάδος, από τους τότε πρωταγωνιστές, για την ήττα του φασισμού:
Στρατάρχης Κάιτελ. Aρχηγός Ε.Δ. της Γερμανίας στον Β.Π.Π. δήλωσε στην δίκη της Νυρεμβέργης ότι: « Η αναπάντεχη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων, επιβράδυνε κατά δύο και πλέον ζωτικούς μήνες την επίθεση μας κατά της Ρωσίας. Αν δεν είχαμε την μεγάλη αυτή καθυστέρηση, άλλη θα ήταν η έκβαση του πολέμου και άλλοι θα ήταν σήμερα οι κατηγορούμενοι.
Χίτλερ. Σε συνομιλία του στις 30-3-44 στην γνωστή κινηματογραφίστρια και φίλη του Leni Riefenstahl του είπε : «Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν την βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε την Μόσχα και το Λένινγκραντ, πριν μας πιάσει το Ρωσικό ψύχος. Τα ίδια επανέλαβε και στην πολιτική του διαθήκη που υπαγόρευσε προ του θανάτου του στις 30-4-45.
Pierre Bourdan [Γάλλος διανοούμενος]. Σε συνέντευξη στο B.B.C. το 1942 δήλωσε: "Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940, ήταν η ανδρεία του Ελληνικού Λαού, που συνέβαλε περισσότερο για να σωθεί ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό Λαό πριν από 2400 χρόνια. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να το σκέπτονται αυτό. Κάθε αχαριστία στο μέλλων προς την Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη.
Ρ/Σ της Μόσχας. Τον Μάιο του 1942 μετέδωσε: "Άοπλοι πολεμήσατε πάνοπλους και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και υπερισχύσατε. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς διότι είστε Έλληνες. Εμείς οι Ρώσοι κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε, χάριν στην αντίστασή σας. Σας ευχαριστούμε.
Δυστυχώς! Σήμερα οι ισχυροί της Ευρώπης στήνουν μία καινούργια ιστορία για το τότε, για ν’ αλλάξουν το σήμερα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
- Αναρωτήθηκαν ή προβληματίσθηκαν οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις, πως και γιατί φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο την Ελλάδα, ώστε να τίθεται αυτή σήμερα στην ίδια πλάστιγγα και χειρότερα για τα εθνικά μας θέματα, με κράτη που ήσαν τότε φιλικά με τον φασισμό ή κράτη ανύπαρκτα τότε και να αμφισβητείται σήμερα η Ελλάς; Εάν ναι! Τί έπραξαν;
- Η αντιπροσωπεία μας [Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας], όταν στην τελετή είδαν σκόπιμα λησμονημένη την Πατρίδα μας και την πρωταγωνιστική προσφορά της, γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν ή έστω δεν έκαναν μία δήλωση για την ιστορική αλήθεια;
- Δυστυχώς και πάλι η ιστορία διδάσκει, ότι ο Έλλην μαχητής κέρδισε στο πεδίο της μάχης, χάθηκαν στις πολιτικές τράπεζες των διαπραγματεύσεων.
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.