Σπαρακτικές φωτογραφίες του εφιάλτη της άνοιας.

Στην παραλία γύρω στο 2010. Οι άνθρωποί της γύρω της. Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλά

Στα 48 της χρόνια η Jacquie Heath αρρώστησε από τη νόσο του Pick, με τις φωτογραφίες που μοιράστηκε ο γιος της στο διαδίκτυο να δείχνουν την επίδραση της πρώιμης εμφάνισης της άνοιας στη ζωή μιας οικογένειας.

"Έχω τις καλές και τις κακές μέρες μου όταν ασχολούμαι με την ασθένεια της μητέρας μου. Είχα έναν άσχημο εφιάλτη και ανέβασα στο διαδίκτυο τις φωτογραφίες.

 

2010: Λάτρευε να ανεβαίνει στη μηχανή του πατέρα μου. Αυτή η συνήθεια σταμάτησε το 2011 μετά από μια κρίση της που παραλίγο να προκαλέσει ατύχημα

Φωτογραφία του 2005: Σε ηλικία περίπου 48 ετών. Η νόσος του Pick είχε διαγνωσθεί λανθασμένα ως εμμηνόπαυση

Τα σχόλια που πήρα με οδήγησαν να πιστεύω πως αγγίζει πολύ περισσότερους ανθρώπους από ό,τι θα περίμενε κανείς.

 

Βόλτες στην παραλία. Έχανε βάρος. Δεν μπορούσε να συζητήσει

Η γέννηση του πρώτου εγγονιού της. Ανυπομονούσε χρόνια να γίνει γιαγιά

Η συμβουλή μου σε οικογένειες που καλούνται να το αντιμετωπίσουν είναι να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ευχάριστες αναμνήσεις.

 

Ακόμα ξέρει πώς να παρτάρει

Αγκαλιά με τον 14 μηνών εγγονό της. Είναι πολύ προσεκτικός μαζί της γιατί ξέρει πως είναι ιδιαίτερη

Ευτυχισμένες στιγμές στην παραλία. Είναι 58. Τα μάτια της δεν είναι πάντα ανοιχτά και όταν είναι κοιτάζει επίμονα στο κενό

Στην περίπτωσή μας, τα μέλη της οικογένειάς μου ήρθαν πιο κοντά. Οι μνήμες μπορεί να ξεθωριάσουν για κάποιον που πάσχει από άνοια, αλλά θα συνεχίσουν να ζουν για την οικογένεια και τους φίλους", σημείωσε ο γιος της Jake Heath από το Σίδνεϊ στην Αυστραλία.

 

Δεν περπατά πολύ πλέον και έχει χάσει πολλά κιλά

Ορισμένες φορές θα τη μεταφέρουμε στις μαξιλάρες της στο πάτωμα

Ακόμα χαμογελά και ξεσπά σε γέλια ορισμένες φορές. Δεν έχω ιδέα γιατί. Πραγματικά ελπίζω να πεθάνει σύντομα

Πηγή: Metro

το είδαμε ΕΔΩ

 

ΣΧΟΛΙΟ

Πραγματικά πρόκειται για μια τρομερά δύσκολη δοκιμασία για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και για το οικογενειακό του περιβάλλον...

 

Ομως δεν μπορω να αποφύγω την κρίση μου και τις σκέψεις μου...

 

Οι λεζάντες των φωτογραφιών είναι από τον ίδιο τον γιό της....

Προσωπικά δεν καταλαβαίνω την τελευταία λεζάντα όπου ελπίζει να πεθάνει η μητέρα του σύντομα!!!!!!!!!!!

 

Εδώ βλέπουμε συμπιεσμένη ολόκληρη την δυτική ηθική και πνευματική παρακμή...

Η μητέρα του δεν αισθάνεται κάποιο πόνο και προφανέστατα δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω της... συνεπώς η "ελπίδα" του να πεθάνει προφανώς προκύπτει στο ότι ο ίδιος ο γιός της και πιθανότατα οι υπόλοιποι του οικογενειακού της περίγυρου κουράστηκαν να την φροντίζουν... και θέλουν να απαλλαγούν από το βάρος της...

Αυτή η καθαρά εγωιστική αντίληψη του δυτικού ανθρώπου πηγάζει από την αθεϊα του και την ψύχρανση της αγάπης μέσα του, η οποία τον οδηγεί σε απάνθρωπες λύσεις...

Αυτοί οι δυτικοί παρακμιακοί νεοταξίτες είναι που θέλουν την ευθανασία...

Αυτοί είναι που θέλουν τις ελεύθερες εκτρώσεις...

Αυτοί φεύγουν στο τέλος τέλος κατά χιλιάδες για να καταταχθούν στους τζιχαντιστές!!!!!!

Οσο η μητέρα καταλαβαίνε και τους χαμογελούσε την ανέχτηκαν τώρα πλέον δεν την χρειάζονται...

Ισως αν πονούσε και υπέφερε να μπορούσε κάποιος έστω να συζητήσει μια σκέψη του τύπου "ας την πάρει ο Θεός να μην υποφέρει (χωρίς βέβαια την ευθανασία που γίνεται στα ζώα...)"...

Ομως τώρα δεν πονάει και δεν καταλαβαίνει... Οπότε γιατί τόση πρεμούρα να πεθάνει;

Ευτυχώς ακόμα στην Ελληνορθόδοξη πατρίδα μας παρόλη την πλύση εγκεφάλου που γίνεται καθημερινά από την τηλεόραση κάποια πράγματα ακόμα τα κρατάμε...

 

Εμείς θέλουμε τον αγαπημένο μας μαζί μας μέχρι την τελευταία στιγμή που θα ορίσει ο Θεός, έστω κι αν δεν μας γνωρίζει πλέον...

Θέλουμε να τον αισθανόμαστε δίπλα μας...

Θέλουμε να ελπίζουμε στον Θεό και σε ένα θαύμα...

Θέλουμε να συνεχίζουμε εμείς να τον αγαπάμε γνωρίζοντας ότι αν ήταν καλά θα μας αγαπούσε κι αυτός...

 

Κάποτε ρώτησαν έναν παπού του οποίου η αγαπημένη του σύζυγος (η γιαγιά) είχε αλτσχάιμερ και δεν τον γνώριζε πιά...

"Μήπως θα ήταν καλύτερα να "φύγει" αφού έτσι κι αλλοιώς δεν σας γνωρίζει..."...

Κι αυτός απάντησε...

"Δεν πειράζει, την γνωρίζω εγώ"....