Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης 

«Η Άθληση, ο έτερος των παραγόντων της αληθούς κατά ΠΛΑΤΩΝΑ παιδείας».

Στον τόπο μας υπάρχουν πολλοί, που βλέπουν τον Αθλητισμό και τα σπορ, σαν υποχρέωση αλλά και αρκετά βαρετή φυσική αγωγή που επιβάλλεται (κι αυτό αμφίβολο στις μέρες μας) στη σχολική νεότητα. Άλλοι νομίζουν πως πρόκειται για μία αποκλειστική ασχολία μερικών εκλεκτών και προικισμένων με σωματικά προσόντα ανθρώπων, που μόνος σκοπός τους είναι οι υψηλές επιδόσεις για διακρίσεις σε διεθνείς αγώνες, ώστε να καρπωθούν ηθικά και υλικά οφέλη. 

- Υπάρχουν όμως και οι ιδεολόγοι κάθε ηλικίας, που ασχολούνται με τα αθλήματα γιατί πιστεύουν στην παράδοση της ευγενούς άμιλλας και στην προσφορά του αθλητισμού στο σώμα, στο πνεύμα και στην ψυχή. 

- Νέοι με αθλητικά προσόντα που οδηγούνται στο στίβο και στα γήπεδα από το απλό ορμέμφυτο του αγώνα και της διάκρισης. 

- Βέβαια υπάρχουν και μερικοί φαρισσαίοι που προσπαθούν να επιδειχθούν εκφωνώντας σε αθλητικές εκδηλώσεις βαρυσήμαντους λόγους και καταλήγοντας σε εκείνο το παραποιημένο φαιδρό λογύδριο, «νους υγιής εν σώματι υγιή» που επιτέλους ας το επισημάνουμε για άλλη μια φορά, δεν το είπε κανένας «Αρχαίος ημών πρόγονος», αλλά ένας Λατίνος συγγραφέας ο Γιουβενάλης (γεν. 39 μ.Χ.) που το εξέφρασε σαν ευχή, όταν έγραψε… πόσο σπουδαίο θα ήταν αν μπορούσαμε να είχαμε ικανό μυαλό μέσα σε γερό κορμί…

Εάν προσπαθήσουμε τώρα να οργανώσουμε τον αθλητισμό, θέτοντας στόχο την προετοιμασία και δημιουργία ικανών αθλητών, που θα διαπρέψουν σε διεθνείς αγώνες χωρίς να στοχεύουμε στην ανάγκη της κοινωνίας για καθολική συμμετοχή τότε έχουμε εξασφαλίσει με σιγουριά την αποτυχία.

Για να οργανωθεί σωστά ο αθλητισμός και να υπάρχει καθολική συμμετοχή του λαού, θα πρέπει ν’ αποδείξουμε την αναγκαιότητα του αθλητισμού. Δηλαδή ποια τα οφέλη στον άνθρωπο από την ατομική του άθληση και ποια η αξία των διαφόρων αθλητικών εκδηλώσεων (υγεία, κοινωνικά, πολιτιστικά, ψυχικής και σωματικής αρμονίας κ.λπ.). Χωρίς αυτή την πνευματική προετοιμασία όλες οι προσπάθειές μας, θα πέσουν στο κενό και η καθολική συμμετοχή του λαού και η απόδοσή του θα είναι μηδαμινή.

Οι προσπάθειές μας θα πρέπει να επικεντρώνονται στο ν’ αποδείξουμε την πνευματικότητα του Αθλητισμού αφ’ ενός και αφ’ ετέρου στην συμμετοχή μεγάλου πλήθους νέων και μη Ανθρώπων και όχι σε μερικούς ταλαντούχους αθλητές. Τέλος δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν οι άνθρωποι που έχουν επωμισθεί αυτό το δύσκολο αλλά ωραίο έργο, πως πάνω από όλα υπάρχει ο παράγων «άνθρωπος» και αυτός παραμένει πάντα με ψυχή, με καρδιά, με αισθήματα, με σώμα και με πνεύμα.

Πρέπει για να πείσουμε το σύνολο του λαού για άθληση, πρέπει πρώτα να πείσουμε το σύνολο των πνευματικών ανθρώπων και τους γονείς, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν την νεότητα, ότι η αθλητική ιδέα και η άθληση δεν είναι ένα από χόμπι. Ο Αθλητισμός είναι μια φιλοσοφία που εμπνέει τους ανθρώπους γιατί είναι «τρέχουσα ζωή», είναι ένα κίνημα που έχει την δύναμη να επιδρά ευεργετικά πάνω στην σωματική και πνευματική τελειοποίηση του ατόμου, έχει τρόπους να ακονίζει τις δημιουργικές δυνάμεις των ανθρώπων, προσφέρει αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση και τέλος σωματική και ψυχική δύναμη, για ν’ αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τις αντιξοότητες της ζωής.

Για να επιτευχθούν όλα αυτά, στην σημερινή εποχή υπάρχει μία βασική υποχρέωση η δημιουργία της απαραίτητης Υποδομής.

Θα πρέπει στους διάφορους Δήμους κάθε αλάνα και κάθε πάρκο να διαθέτει χώρους Άθλησης, για νέους, ακόμη και για την τρίτη ηλικία (διαδρόμους βάδισης).

Να γίνουν γήπεδα ποδοσφαίρου μικρών διαστάσεων, γήπεδα μπάσκετ, απλές κατασκευές, συντηρούμενες και καλαίσθητες και με σχετική ασφάλεια υποδομής, που ν’ αποτελούν στολίδι των πάρκων και όχι σαν την θλιβερή εικόνα που παρουσιάζουν κάποιες παρόμοιες εγκαταστάσεις. 

Ζούμε σήμερα σ’ ένα κόσμο πολύ ανήσυχο, σχεδόν επαναστατημένο εναντίον όλων των αρχών και των ιδεών και παρακολουθούμε μια γενιά δυσαρεστημένη γιατί πολλά ζητά και με τίποτε δεν ικανοποιείται. Πως! δυστυχώς να δεχθεί τις συνθήκες ζωής που τους έχουν δημιουργήσει οι μεγαλύτεροι. Ίσως ο πραγματικός Αθλητισμός είναι το μοναδικό μέσον για ψυχοσωματική ισορροπία και εκτόνωση από πάσης πλευράς. Διότι η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη, η πνευματική της όμως αποθήκη,  είναι έρημη και άδεια.

Τέλος, εάν ο άνθρωπος θέλει να παρατείνει ως τα βαθειά γεράματα τις ψυχοσωματικές του ικανότητες, μπορεί να το επιτύχει μόνο με τον υγιή αθλητισμό και το μέτρο στα σπορ.

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης 

Αντιστράτηγος ε.α. 

Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.