Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης 

Εκτιμάται ότι, ως ατέρμων κοχλίας κάθε τόσο θα λαμβάνει χώρα, κύκλος συνομιλιών μεταξύ εκπροσώπων Ελλάδος και Σκοπίων, για την επίλυση του θέματος του ονόματος της Π.Γ.Δ.Μ. Η πλευρά των Σκοπίων από ότι πληροφορούμεθα όπως πάντα θα προσκομίζει πακέτο προτάσεων που θα αφορούν αποκλειστικά, διαδικασία ανάπτυξης μέτρων εμπιστοσύνης, χωρίς ν’ αγγίξουν ποτέ το βασικό θέμα του ονόματος. 

Επομένως περί ποίας επίλυσης του θέματος του ονόματος, θα διαπραγματευθούν οι αντιπροσωπείες Ελλάδος Σκοπίων, συμπαρομαρτούντων μάλιστα και των δηλώσεων του προέδρου της Π.Γ.Δ.Μ. κ. Μπράνκο Τσερβενκόφσκι ότι «Το θέμα της ονομασίας είναι αδιαπραγμάτευτο»; 

Χωρίς να είναι στις προθέσεις μου, ν’ αναμοχλεύσω τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος, πρέπει για άλλη μια φορά εδώ να προσδιορίσουμε τους λόγους για τους οποίους εφθάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο. Φαίνεται από το σημερινό αποτέλεσμα, δεν υπήρξε στο παρελθόν ικανή κυβέρνηση στην Ελλάδα, υπεύθυνα να εξηγήσει την κατάσταση στον Ελληνικό λαό, παίρνοντας τις δύσκολες αποφάσεις, όσο ακόμη ευνοούσαν, οι συγκυρίες της εποχής εκείνης. 

Είναι γεγονός ότι το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων είναι το ένα μέρος που είναι αθώο. Υπάρχουν και άλλες πτυχές του προβλήματος εξ ίσου σοβαρές, που είναι ίσως πιο κατανοητές στον διεθνή παράγοντα που απαιτούν και την λύση όπως π.χ. οι «αλυτρωτικές» εξαγγελίες της γειτονικής χώρας, διατυπωμένες ακόμη και σε θεσμικά των κείμενα. 

Έχω την γνώμη, εάν ακόμη δεν είναι αργά, θα πρέπει η κυβέρνηση της Ελλάδος ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα συνολικά, διότι έτσι θα ανοίξει τις δυνατότητες για την χρησιμοποίηση πειστικοτέρων δικαιολογητικών σκέψεων, που δεν θα στηρίζονται μόνο σε συναισθηματικούς λόγους. 

Ο Σκεπτόμενος Έλλην πιστεύει ότι εάν συνεχισθεί αυτή η διαδικασία των ατερμόνων συζητήσεων δια διαφόρων εκάστοτε μεσολαβητών, όχι μόνο δεν πρόκειται να λυθούν τα προβλήματα μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων αντίθετα το θέμα θα αμβλύνεται και θα είναι τελικά εις βάρος των Ελληνικών Συμφερόντων. Εφ’ όσον δεν θέλει το Κράτος των Σκοπίων να γίνει καλός γείτονας, προκαλώντας συνεχώς την Ελλάδα στηριζόμενο στα συμφέροντα στην περιοχή του, των Μεγάλων δυνάμεων, ας μείνει κακός γείτονας. 

Η Ελλάδα όμως οφείλει κατά την γνώμη μας, λόγω της σοβαρότητος να πάρει αποφάσεις, οι οποίες να είναι αναγκαστικά αποδεκτές από όλα τα κόμματα, ως επιθυμία του Ελληνικού λαού και ως εθνική πολιτική της Ελλάδος. Έτσι όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, υπέρ ή κατά της Ελλάδος να μην υπάρξει κομματική εκμετάλλευση. 

ΠΡΩΤΟΝ: Προτείνεται να τεθεί το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων και των άλλων σοβαρών θεμάτων που αφορούν στις σχέσεις της Ελλάδος με τα Σκόπια σε Δημοψήφισμα. Ώστε! να καθορισθεί η ακολουθητέα πολιτική στο σοβαρό πρόβλημα ως Εθνική πολιτική όλων των κομμάτων του Ελληνικού κοινοβουλίου, που βαυκαλίζονται ότι, στηρίζουν την λαϊκή κυριαρχία. Έτσι! το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος πολύ πιθανόν, θα έκλεινε τον δρόμο των Σκοπιανών προς την Ευρωπαϊκή Ένωσή και το Ν.Α.Τ.Ο., για όσο χρόνο αρνούνται μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση. 

Εκτός αυτού, όπως αναφέρθηκε πολλάκις, ουσιαστικά αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα είναι σε δύο τάσεις διάσπαρτες στα πολιτικά κόμματα, ήτοι! οι υπέρμαχοι του «διεθνισμού» ή της «Παγκοσμιοποίησης» και όσοι ακόμη επιμένουν στην επίκαιρη και δυναμική για το μέλλον, γονιμότητα της Ευρωπαϊκής ιδιαιτερότητας. 

Υπάρχει λοιπόν το ενδεχόμενο το δημοψήφισμα αυτό, να γίνει καταλύτης για την συγκρότηση δύο κομμάτων πραγματικής αντιπαλότητας για το μέλλον. 
 
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: θα πρέπει να τεθεί μία σειρά ερωτημάτων εις την Κυβέρνηση των Σκοπίων, παρουσία των εκάστοτε μεσολαβητών των πατρόνων των, βάσει των οποίων η Ελλάς ν’ αποδεικνύει ότι τα σημερινά ως έχουν Σκόπια, δεν έχουν καμία σχέση με την Μακεδονία γεωγραφικώς (πλην μικράς περιοχής του Μοναστηρίου κ.λπ.) και κυρίως εθνολογικά και πολιτισμικά. Οι Ερωτήσεις να είναι της μορφής, όπως συνοπτικά, και λίαν περιληπτικά καθορίζονται παρακάτω: 

α. Οι Σημερινοί Σκοπιανοί αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες. Αποφεύγουν ν’ αναφέρουν ότι σύμφωνα με την ιστορία, οι Μακεδόνες είναι Έλληνες , με τους αυτούς θεούς, πολύ πριν από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου και ότι η γλώσσα που ομιλείτο και που υπάρχουν σ’ όλες τις μαρμάρινες επιγραφές ήταν Ελληνική. 

Ερώτηση: Πως! είναι δυνατός ένας Σλαβικός Λαός, που, μεγάλο μέρος, ήλθαν στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα, να αυτοονομάζονται Μακεδόνες; και μία γλώσσα που είναι κράμα σλαβοβουλγαρικού γλωσσικού ιδιώματος, να υποστηρίζεται ως αρχαία Ελληνική γλώσσα των Μακεδόνων;

β. Η ονομασία των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» κατά σφετερισμό του ονόματος της Ελληνικότατης από αιώνων Μακεδονίας, εδημιουργήθη δολίως το 1944 από τον ΤΙΤΟ και τον ΣΤΑΛΙΝ, με άμεσο και προφανή στόχο την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα και την ένταξη στο τότε Σοβιετικό Μπλόκ. Αυτός ήτο ο κύριος λόγος, της μετονομασίας της περιοχής της Νότιας Γιουγκοσλαβίας που ονομάζετο μέχρι τότε Βαρντάνσκα (το μαρτυρεί, πλην ιστορικών κειμένων και γραμματόσημα της Σερβίας από το 1939). 

Σήμερα! συνεχίζει όπως τότε το κράτος των Σκοπίων, να διαπαιδαγωγεί το Λαό του, με «Αλύτρωτες Πατρίδες», πως αυτοί είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, πως η χώρα τους είναι η κοιτίδα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, να εκδίδει χάρτες της Μακεδονίας που φθάνει μέχρι την Θεσσαλία και να ονομάζει το Αεροδρόμιο των Σκοπίων προκλητικά «Μ. Αλέξανδρος». Επομένως δεν είναι απλή ιδιοτροπία των Ελλήνων η εμμονή των στην εξάλειψη της λέξεως «Μακεδονία» από το όνομα των Σκοπίων, υπάρχει πολύ βαθύτερος λόγος στην στάση της Ελλάδος. 

Ερώτηση: Όταν υπάρχει τέτοια προκλητική σημερινή συμπεριφορά και με δόλιο ιστορικό προηγούμενο της ονομασίας των Σκοπίων σε δημοκρατία της Μακεδονίας. Η Ελλάδα πλην των συναισθηματικών λόγων, δεν πρέπει να λάβει τα στοιχειώδη μέτρα για την διασφάλιση της ειρήνης και της εδαφικής ακεραιότητάς της; 

γ. Η Σημερινή περιοχή του κρατιδίου των Σκοπίων ελέγετο από πολύ παλαιά Δαρδανία, η οποία εξετείνετο, ως αναφέρει η Εγκυκλ. ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ μεταξύ της Μοισίας και της Μακεδονίας και κυρίως μεταξύ των ορέων Σκάρδου και Ορβήλου. Ιδρύθηκε από τον Δάρδανο Βασιλέα της Δαρδανίας περιοχή που ευρίσκετο στην Τρωάδα και συγκεκριμένα στην έξοδο του Ελλησπόντου (Εγκυκλ. ΠΑΠ. ΛΑΡΟΥΣ). Ο Μ. Αλέξανδρος προτού ξεκινήσει για την εκστρατεία του προς ανατολάς, αρχικά οδήγησε τον Στρατό του εναντίον της Δαρδανίας για να εξασφαλίσει τα σύνορα της Μακεδονίας από Βορρά. Το 335 π.Χ. ο Μ. Αλέξανδρος ενίκησε τους Δαρδάνους, οι οποίοι αναγκάσθηκαν τότε, ν’ αναγνωρίσουν την επικυριαρχία της Μακεδονίας. 

Ερώτηση: Τι σχέση μπορεί να έχει η Δαρδανία, τα σημερινά Σκόπια, με το Ελληνικό Έθνος των Μακεδόνων και με την Γεωγραφική Μακεδονία; 

δ. Ο Μ. Αλέξανδρος μετά την νικηφόρα μάχη του Γρανικού, εναντίον των Περσών, απέστειλε στην θεά ΑΘΗΝΑ τριακόσιες περσικές πανοπλίες ως ανάθημα στην πολιούχο της πόλεως των Αθηνών, διατάξας να γραφεί το παρακάτω επίγραμμα στο συνοδευτικό: «Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των Βαρβάρων των εις την Ασία κατοικούντων». 

Ερώτηση: Το γεγονός αυτό και μόνο, πείθει ή δεν πείθει και τον ποιο ανιστόρητο, ότι η Μακεδονία ήταν Ελληνική γη και οι κάτοικοί της Έλληνες; 

ε. Κατά τα επακολουθήσαντα χρόνια, η Μακεδονία αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα από τις επιδρομές των Δαρδάνων. Το δε 229 π.Χ. ή Μακεδονία ήτο σε εμπόλεμο κατάσταση με την Δαρδανία και μάλιστα σε μία από τις μάχες σκοτώθηκε και ο Βασιλεύς της τότε Μακεδονίας Δημήτριος Β΄ πολεμώντας εναντίον των. Κατά τα μέσα του 1ου π.Χ. αιώνα οι Δάρδανοι υποτάχθηκαν στους Ρωμαίους. Τα Σκόπια (SCUPI) εξελίχθησαν σε πρωτεύουσα της Δαρδανίας και έκτοτε αυτή απετέλεσε τμήμα της Ρωμαϊκής επαρχίας της Μοισίας και από την εποχή του Διοκλητιανού η Δαρδανία ήτο πλέον ξεχωριστή επαρχία. Τέλος την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας η Δαρδανία ήταν επαρχία που ανήκε στο «Θέμα του Δυρραχίου» (εγκυκλ. ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ) και όχι στην Θεσσαλονίκη. 

Ερώτηση: Επομένως μετά από τα στοιχειώδη ανωτέρω αναφερθέντα ιστορικά στοιχεία, τι σχέση μπορεί να έχει η σημερινή περιοχή των Σκοπίων γεωγραφικά, εθνολογικά ακόμα και Διοικητικά με τους Έλληνες της Μακεδονίας; και με την χώρα των Μακεδόνων; 

στ. Ο προ ολίγων ετών αποβιώσας γνωστός Άγγλος Ιστορικός ΝΙΚΟΛΑΣ ΧΑΜΟΝΤ καθηγητής της Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ συγγραφέας του τρίτομου έργου «Ιστορία της Μακεδονίας» γράφει μεταξύ άλλων στο βιβλίο του: «Οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν είχαν καμία σχέση με τους Σκοπιανούς, οι οποίοι με την κατάληψη της χώρας των από τον Μ. Αλέξανδρο ήσαν υπήκοοι των Μακεδόνων, είχαν δική των γλώσσα, ήσαν ως επί το πλείστον Σλάβοι και Αλβανοί. Η Μακεδονική Γλώσσα ήταν η Ελληνική. Άλλωστε ο προσδιορισμός Μακεδών ήταν τοπικός και όχι εθνολογικός, αφού και οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες, που πολέμησαν μεταξύ των (Πελοποννησιακός Πόλεμος), ονόμαζαν τους εαυτούς των, σύμφωνα με το όνομα της πόλεώς των, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήσαν Έλληνες….» 

Ερώτηση: Γνωρίζετε ότι ο κ. ΝΙΚΟΛΑΣ ΧΑΜΟΝΤ στο βιβλίο του εν όψει των γεγονότων της προσπαθείας αναγνωρίσεως της Δημοκρατίας των Σκοπίων με την επωνυμία «Μακεδονία» γράφει: «Θα απετέλει επιβράβευση μιας προσπαθείας παραποιήσεως της πραγματικότητος και βιασμό της Ιστορικής Αλήθειας»; 

ΤΡΙΤΟΝ: Θα πρέπει με πειστικό τρόπο και αποφασιστική θέση, να ενημερώσουμε και να ρωτήσουμε, αντί πάσης θυσίας τις Ηνωμένες πολιτείες να μας απαντήσει: 

α. Όταν το 1944 ανήγγειλε την ίδρυση κράτους της Σερβίας με την ονομασία «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» στα σύνορα της Ελληνικής Μακεδονίας, η τότε Κυβέρνηση των Η.Π.Α. αντέδρασε πολύ σκληρά διά του υπουργού εξωτερικών κ. Στετίνιους. Ενημέρωσε τους πρέσβεις και προξένους όλων των κρατών ότι: «Οι Η.Π.Α. ουδέποτε θα δεχθούν την δημιουργία στο χώρο αυτό κράτος με το όνομα Μακεδονία».  

Ερώτηση: Γιατί σήμερα αγνοείται ή σκόπιμα λησμονείται η ξεκάθαρη θέση αυτή της τότε Αμερικανικής κυβέρνησης; 

β. Όταν! Το Συμβούλιο κορυφής της Λισσαβώνος τον Ιούνιο του 1992 αποφάσισε την αναγνώριση των Σκοπίων χωρίς την λέξη «Μακεδονία», η σημερινή Αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησε με την απόφαση αυτή μέχρι την δεύτερη εκλογή του κ. Μπους στην προεδρία των Η.Π.Α. 

Ερώτηση: Γιατί αμέσως μετά την δεύτερη εκλογή του η Κυβέρνηση του κ. Μπους, μη σεβόμενη την απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής και μεγάλης μερίδος ψηφοφόρων του, αναγνώρισε το Κράτος των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία; Αυτό λέγεται ή δεν λέγεται ατιμία και ανεντιμότητα; 

γ. Όταν! Ο Μπιλ Κλίντον έχοντας υπ’ όψιν τις ενέργειες και αποφάσεις του Υπουργού των Εξωτερικών των Η.Π.Α. Έντουαρντ Στετίνιους το 1944, είπε τα εξής στις 2/10/1992: «Για πολλούς Αμερικανούς το πρόβλημα χρήσης του ονόματος «Μακεδονία» μπορεί να φαίνεται δύσκολο να κατανοηθεί. Όμως! στο τέλος του Β΄Π.Π. χαρακτηρίστηκε από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, πρόσχημα επιθετικών ενεργειών κατά της Ελλάδος. Αυτό μπορεί να γίνει ξανά, αιτία αστάθειας και συγκρούσεων». Είπε επίσης: «Χαιρετίζω την απόφαση της Ε.Ε. σύμφωνα με την οποία, η νοτιότερη πρώην Γιουγκοσλαβία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο Κράτος, υπό τον όρο να μην περιλαμβάνεται στην ονομασία του η λέξη Μακεδονία». 

Ερώτηση: Γιατί λοιπόν η σημερινή Κυβέρνηση της Αμερικής, συμπεριφέρεται τόσο εχθρικά απέναντί μας; Δεν είναι ντροπή, Δεν είναι αδικία; 

δ. Όταν! Η Μεγάλη Βρετανία για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, μετονομάστηκε σε «Ηνωμένο Βασίλειο» κατ’ απαίτηση των Γάλλων, για να μην συγχέεται το όνομα της Αγγλίας με την Γαλλική περιφέρεια της Βρετάνης, της οποίας οι αρχικοί κάτοικοι σημειωτέον ήσαν αγγλικής καταγωγής. 

Ερώτηση: Γιατί! δεν ελήφθη αυτό υπ’ όψιν, στην απόφαση της Αμερικανικής κυβερνήσεως ν’ αναγνώριση τα Σκόπια, παρά τις δραματικές εκλύσεις της Ελληνικής κυβέρνησης; Είναι βέβαιο πλέον, ότι ο Ελληνικός λαός ο παραδοσιακά σύμμαχος των Η.Π.Α., νοιώθει αθεράπευτα πληγωμένος και προδομένος από την ανέντιμη και άδικη πέρα ως πέρα συμπεριφορά των Η.Π.Α. και συγκεκριμένα από την κυβέρνηση του κ. Μπους. 

ΤΕΤΑΡΤΟ: Η Ελλάς κατά την γνώμη των σκεπτομένων Ελλήνων, πρέπει να καθορίσει σταθερή και αταλάντευτη Εθνική Πολιτική επί του θέματος των Σκοπίων, στηριζόμενη στην βούληση του Ελληνικού Λαού και με την σύμφωνο γνώμη όλων των κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων. 

Διότι! φθάσαμε σήμερα στο σημείο ώστε η θρασύτης του κράτους των Σκοπίων να εκδηλώνεται παντού ακόμη και στον Ο.Η.Ε. με την γνωστή συμπεριφορά του προεδρεύοντος Σκοπιανού, με την θρασύτητα των δηλώσεων του Υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων «…δεν εισερχόμεθα στο ΝΑΤΟ, αν πρόκειται ν’ αλλάξουμε την συνταγματική ονομασία του Κράτους…μας.» Και! μετά την μεθοδευμένη από το ίδιο το κράτος των Σκοπίων ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑΣ και ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, δεν φαίνεται στον ορίζοντα να υπάρχει σημείο επαφής επί του θέματος αυτού με το κράτος των Σκοπίων.

Χαρτονόμισμα των Σκοπίων

Όσο δε περνάει ο χρόνος η θέση μας γίνεται χειρότερη, διότι είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μία εξελικτική πορεία της Ευρώπης όπου, ο αυτοπροσδιορισμός ως δικαίωμα κατακτά συνεχώς έδαφος. 

Μετά από τα παραπάνω αναφερθέντα και εάν δέν αλλάξει τακτική το γειτονικό κράτος, θα ήτο αστείο και διπλωματικά επικίνδυνο, να καθίσουμε σε τράπεζα διαπραγματεύσεων, προτού καθορισθεί Βασική Εθνική πολιτική της πατρίδος μας με δημοψήφισμα ή έστω και ακόμη, κοινή απόφαση όλων των κομμάτων, το αποτέλεσμα του οποίου θα πρέπει να είναι γνωστό στους άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους. 

Με τον τρόπο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση θα πετύχει ώστε να σταματήσουν οι πιέσεις προς την χώρα μας από εξωθεσμικούς παράγοντες και η πρόταση που θα υποστηρίξει θα στηρίζεται στην Βούληση του Ελληνικού λαού και θα έχει την σύμφωνο γνώμη όλων των πολιτικών κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου. 

Παράλληλα χρειάζεται, έστω και τώρα, ποτέ δεν είναι αργά, συνεχής και αδιάκοπος διεθνής εκστρατεία της Ελλάδος για ενημέρωση, δι’ όλων των φορέων της πατρίδος μας, όχι μόνο για την συναισθηματική και ιστορική θέση της Ελλάδος για το όνομα των Σκοπίων αλλά και για την μελλοντική Ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή των Βαλκανίων. Να σκεφθείτε πόσο υπολειπόμεθα στην διεθνή ενημέρωση φαίνεται και από το γεγονός ότι, στην Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου για την Μακεδονία υπάρχουν 187 Βιβλία. 

Από αυτά τα τρία (3) μόνο είναι γραμμένα από Έλληνες Ιστορικούς, τα δε υπόλοιπα από Σκοπιανούς. 

«Σε συνετούς άνδρες, ανήκει να προνοήσουν τις επικείμενες δυσχέρειες πριν γίνουν. Σε ανδρείους δε αφού γίνουν να τις διευθετήσουν». 
(ΠΙΤΤΑΚΟΣ) 

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης 
Αντιστράτηγος ε.α. 
Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε. 

ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ 
Κείμενο: Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ 
1. Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ 
2. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (7-1-07): «Διαβλητή άρνηση Δημοψηφίσματος» (Χ. Γιανναρας) 
3. ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (20-6-07): «Οι πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας» (Ι. Ασλανίδης) 
4. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (30-9-07): «Μερικά πρωταρχικά δεδομένα του Σκοπιανού ζητήματος (Α. Καρκαγιάννης) 
5. «ΕΣΤΙΑ» (6-10-07): «Σκοπιανή Προπαγάνδα» (Θ. Χαραλαμπόπουλος) 
6. «ΕΣΤΙΑ» (11-10-07): «Η ονομασία του Κράτους των Σκοπίων» (Κ. Χιώλου) 
7. ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (5-10-07): «Οι Σκοπιανοί και οι Σύμμαχοί τους» (Α. Βασιλειάδης) 
8. «ΕΣΤΙΑ» (20-10-07): «Προκαλούν πάλι οι Σκοπιανοί» (Β. Κόκκινος) 
9. «ΕΣΤΙΑ» (6-11-07): «Τα σφάλματα με το Σκοπιανό» (Ε. Πέτρου) 
10. ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ (Νοε. 2007): «Μια λύση για το Σκοπιανό» (Ι. Ασλανίδης) 
11. «ΕΣΤΙΑ» (24-12-07): «Το Άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου» (Π. Νάντσος) 
12. «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (30-12-07): «Πρώτο στην ατζέντα το Μακεδονικό» (Σ. Λυγερός)