Μνημόσυνο για τον Ιωάννη Τσιγάντε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΙΓΑΝΤΕ

Ο  Αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Τσιγάντες, (1897-1943), ο οποίος  καταγόταν από την Κεφαλληνία. Ήταν δίδυμος αδελφός του επίσης στρατιωτικού Χριστὀδουλου  Τσιγάντε,
αποφοιτου της Σχολής Ευελπίδων, ως ανθυπολοχαγός της Σχολής Πεζικού. Έλαβε μέρος στην Μικρασιατική Εκστρατεία, όπου τον Μάρτιο τραυματίστηκε βαρέως (7 τραύματα). 

Μετά την κατάληψη της χώρας μας από τις δυνάμεις του Άξονος, στις 26 -2-1942 έφθασε στην καρδιά της Παλαιστίνης και από εκεί στο Κάιρο, όπου 4 μήνες αργότερα (17 Ιουλίου) ανεκλήθη στον Εθνικό Στρατό (από όπου είχε αποταχθεί ως κινηματίας) και συγχρόνως προήχθη στον βαθμό του Ταγματάρχου. Ακολούθως,  επανήλθε στην πατρίδα, ως αρχηγός μυστικού πολέμου, επιλεγείς  υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Ήταν επικεφαλής της αποστολής  ΜΙΔΑΣ 614,  η οποία οργανώθηκε  από την Βρετανική Υπηρεσία, με σκοπό  την συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου για τον συντονισμό του αντιστασιακού αγώνος  Επίσης ήθελαν να δημιουργηθεί μία αντιστάθμιση στο ΕΑΜ –ΕΛΑΣ το οποίο, εκείνη την εποχή, μονοπωλούσε ετσιθελικά την εθνική αντίσταση.

Από την Μέση Ανατολή , ο Ιωάννης Τσιγάντες. έφθασε, το καλοκαίρι του 1942, με συμμαχικό υποβρύχιο στον Κότρωνα – Λακωνίας με οκτώ άλλους Αξιωματικούς και ασυρματιστές, με τρεις ασυρμάτους, με τρόφιμα, με εκρηκτικά και με χρήματα12 χιλιάδες χρυσές αγγλικές λίρες, ένα αμύθητο ποσό για την εποχή.  Αποστολή του ήταν να αποστείλει Αξιωματικούς στη Μέση Ανατολή και να συντονίσει την αντίσταση κατά του κατακτητή στην Ελλάδα, με την εκτέλεση δολιοφθορών, ακόμη να την επεκτείνει σε μαζικούς αγώνες και στον ανταρτοπόλεμο. Βασική του, ωστόσο, επιδίωξη παρέμεινε η συγκρότηση "Κέντρου Συντονισμού του Αγώνος", που θα ανελάμβανε την όλη διοίκηση του ανταρτικού αγώνα, τον οποίον προέβλεπε ότι θα ήταν ενιαίος. Το Κέντρο θα αναγνωριζόταν από την εξόριστη Κυβέρνηση και θα ενισχύετο απ' αυτήν με όλα τα αναγκαία υλικά μέσα, για την επιτυχία της αποστολής του. Ένα από τα σπίτια που χρησιμοποιούσε στην Αθήνα ήταν ένα υπόγειο διαμέρισμα επί της οδού Πατησίων 86, πολύ κοντά στην Ιταλική Καραμπινιερία.

Στις 14 Ιανουαρίου 1943, μία γυναίκα τηλεφώνησε στην Ιταλική Καραμπινιερία και τους είπε ότι σε διαμέρισμα της οδού Πατησίων 86 εκρύπτετο ένας καταζητούμενος ταγματάρχης Βρετανός. Η Καραμπινιερία έστειλε ένα απόσπασμα πέντε  οργάνων της να κάνουν έρευνα στην Πολυκατοικία και έφθασαν και στο διαμέρισμα του Τσιγάντε, ο οποίος, ειδοποιημένος από δύο συνεργάτες του, έκαιγε χαρτιά με ενοχοποιητικά στοιχεία, για να μην τα βρουν οι καραμπινιέροι. Όταν αυτοί έφθασαν στο διαμέρισμά του, βγήκε στην πόρτα και τους έδειξε μία πλαστή ταυτότητα αστυνομικού που είχε, έκανε όμως το λάθος να αφήσει την πόρτα του διαμερίσματός του ανοικτή και να φαίνεται ο καπνός. Ακολούθησε συμπλοκή και ο Τσιγάντες έπεσε νεκρός από τα Ιταλικά πυρά. 

Μετά ανέλαβαν τις έρευνες οι Γερμανοί, όπου βρήκαν και εκτέλεσαν τους ασυρματιστές που ήταν στην ομάδα του Τσιγάντε, Κώστα Ρούσο, Θεόδωρο Λιάκο, Ματθαίο Ανδρόνικο και Μάριο Δανηιλίδη, καθώς και άλλους που είχαν σχέση με την υπόθεση.   Αλλά και το ΚΚΕ έκανε τις δικές του ‘εκκαθαρίσεις΄, προδίδοντας και δολοφονώντας αναρίθμητους εθνικά σκεπτόμενους Έλληνες, είτε αυτοί ήσαν απλοί πολίτες, είτε στρατιωτικοί.

Σημειωτέον ότι καμία εθνικά σκεπτόμενη αντιστασιακή ομάδα δεν εσκέπτετο την αρπαγή της εξουσίας, εκτός από  ΕΑΜ και ΚΚΕ, που είχαν σκοπό την εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στην χώρα μας.

ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ  ΤΣΙΓΑΝΤΕ (2015) 

Την 5ην Απριλίου 2015 και ώρα 11.30 π.μ., η Λέσχη Καταδρομών και Ιερολοχιτών, με την συνεργασία των συγγενών και φίλων της Μυστικής Οργανώσεως «ΜΙΔΑΣ 614» ετέλεσε τρισάγιο εις μνήμην:

- Του ‘Αντ/ρχου Πεζ. ΤΣΙΓΑΝΤΕ ΙΩΑΝΝΟΥ, Αρχηγού τῆς Ὸργανώσεως, φονευθέντος εις Συμπλοκήν, μετά των Ιταλικῶν Ἀρχῶν Κατοχῆς, 

- Τῶν Ἀσυρματιστῶν τῆς Ὂργάνωσεως: Ἀνδρονίκου Ματθαίου, Δανηιλίδου Μαρίου, Λιάκου Θεοδώρου, Μωραϊτου Ἰωάννου και Ρούσσου Κωνσταντίνου, εκτελεσθέντων υπό των Αρχών Κατοχής,  

ω ς  ε π ί σ η ς  κ α ί  υ π έ ρ  

- Των φονευθέντων εν τη εκτελέσει αποστολῆς, των εκτελεσθέντων υπὸ των Αρχών Κατοχής και των Αποβιωσάντων Μελών (Στρατιωτικών και ΜΗ) ΑΠΑΣΩΝ τωνΜυστικών Οργανώσεων και Υπηρεσιών που έδρασαν κατά την Εχθρικήν Κατοχήν, υπὸ τον Επιχειρησιακόν Έλεγχον του Συμμαχικού  Στρατηγείου Μέσης Ανατολής.

Το Τρισάγιον ετελέσθη στην Προτομήν του Αντ/ρχου Πεζ. ΤΣΙΓΑΝΤΕ ΙΩΑΝΝΗ, ποὺ ευρίσκεται στην Συμβολην των Λεωφόρων 28ης Οκτωβρίου και Αλεξάνδρας (έναντι του κτιρίου της Γ.Σ.Ε.Ε.).

ΤΟ  Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ ΕΙΧΕ ΩΣ ΕΞΗΣ: 
- Πέρας Προσελεύσεως 11.30 π.μ. 
- Ἐπιμνημόσυνος Δέησις 
-  Ὁμιλία 
- Κατάθεσις Στεφάνων 
- Τήρησις Σιγῆς Ἑνὸς Λεπτοῦ 
- Ἐθνικὸς Ὓμνος 
(Πέρας Τελετῆς)

Η εκδήλωση άρχισε με την επιμνημόσυνη δέηση και συνεχίστηκε με την ομιλία του στρατηγού Γεωργίου Παπαδοπούλου, με θέμα «Η εθνική αντίσταση στην χώρα μας κατά την Κατοχή 1941 -1944».

Ο στρατηγός. Γ.Π. αναφέρθηκε στους παράλληλους αγώνες που έδιναν οι Έλληνες, κατά την διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης, σε Βόρεια Αφρική και Ελλάδα. Δυστυχώς όμως, η δράση των ομάδων του ΚΚΕ αμαύρωσαν την ιστορία και δεν επέτρεψαν να δικαιωθούν οι αγώνες αυτοί. Και τούτο διότι, χάριν σκοπιμότητος, το ΚΚΕ ηθέλησε να επωφεληθεί από την γενική αναστάτωση που επικρατούσε και να περάσει τον μπολσεβικισμό. Επέβαλε ετσιθελικά τις θέσεις του σε ΄πόλεις και χωριά, ενώ κατέστησε την δράση των εθνικών οργανώσεων απαγορευτική Στην συνέχεια οργάνωσε δίκτυα  κατασκοπείας,  πληροφοριών και δικών του αντάρτικων ομάδων για να τις εξοντώσει. 

Στην συνέχεια, ο στρατηγός Γ.Π. αναφέρθηκε στις πιο γνωστές αντιστασιακές ομάδες και αρχηγούς, που δρούσαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως ήταν οι ΜΙΔΑΣ 614, ΕΔΕΣ – Ναπολέων Ζέρβας, ΕΚΚΑ - Συντ/ρχης Ψαρρός, ΠΑΟ -Τσαούς Αντόν, Ανταρτικές Ομάδες Κρήτης κ.α..  Στην Πελοπόννησο ήταν οι ομάδες των Γεωργίου και Χρήστου Καραχάλιου κ.α., οι οποίες άργησαν, σχετικώς με τις άλλες, να οργανωθούν, σε αντίθεση με αυτές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, που στελεχώθηκαν τάχιστα από φανατικούς οπαδούς. Η διοίκησή του ΚΚΕ [ΕΑΜ-ΕΛΑΣ] κατόρθωσε όχι μόνο να μην επιτρέψει σε καμία εθνική – πατριωτική ομάδα να πολεμήσει τον κατακτητή, αλλά και τις πολέμησε με μένος, σκοτώνοντας μάλιστα όλους τους ηγήτορες  αξιωματικούς.  Η επίσημη πολιτεία δεν αναγνωρίζει την θυσία των ανθρώπων αυτών, ούτε και την προσφορά τους προς την πατρίδα.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων: 

- Εκ μέρους των Επιζώντων Αγωνιστών όλων των Αντιστασιακών Οργανώσεων 1941 - 1944, ο κ. Μιχαήλ  Τουρναβίτης, μέλος της αντιστασιακής Οργανώσεως Ἁγωνιζομένη Ελλάς, ο οποίος, 18χρονος τότε, συνελήφθη να τοιχοκολλά αντιστασιακές ανακοινώσεις. Συνεληφθη και κατάδικάσθηκε σε θάνατο από Γερμανικό Στρατοδικείο, σώθηκε δε από καθαρή τύχη. Έχει εκδώσει σχετικό αυτοβιογραφικό βιβλίο, με τίτλο: «Ἱστορικό ενός Μελλοθανάτου». 

- Εκ μέρους της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού 

- Για την Πανελληνια Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αθηνών –Δημητρόπουλος Παναγιώτης, 

- Για τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ»,  ο Πρόεδρος Ιωάννης Γιαννάκενας 

- Για τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Συνταξιούχων Αστυνομίας Πόλεων, ο Αστυνομικός Δ/ντης  Κορμάς Ιωάννης 

- Για τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ Ναπ.  Ζέρβα, ο  Γ.Γ. Δημήτριος Γερογιάννης 

- Για την Πανελλήνιο Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών, ο Ταξίαρχος κ. Δημητρόπουλος Ανδρέας

Ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο

Ο Πρόεδρος της Λέσχης Καταδρομών και Ιερολοχιτών, κ. Κων/νος Καλαντζής ευχαρίστησε τους παρισταμένους και η κ. Ελένη, εγγονή του Χριστόδουλου Τσιγάντε, δίδυμου αδελφού του Ιωάννη, προσέφερε καφέ στην παρακείμενη καφετέρια του Μουσείου.

ΘΩΜΑΙΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ