Ο ΠΑΟΚ είναι η νέα... είσοδος στους μεγάλους του ελληνικού βόλεϊ, καθώς
μετά το Κύπελλο Ελλάδας που κατάκτησε στη Σύρο στις 15 Μαρτίου και
σήμανε τον πρώτο τίτλο στην ιστορία του, χθες έφτασε και στο πρώτο
νταμπλ παίρνοντας και το πρωτάθλημα.
Ο «Δικέφαλος» νίκησε για τρίτο συνεχή αγώνα τον Ολυμπιακό στη σειρά των
τελικών και με συνολικό σκορ 3-0 νίκες έφτασε δίκαια στην κορυφή της Α1
για το 2015, εκτοπίζοντας από αυτή τον αντίπαλό του που είχε πανηγυρίσει
τους δύο τελευταίους τίτλους.
Να σημειωθεί ότι το πρωτάθλημα επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη τρία χρόνια
ύστερα από την επιτυχία του Ηρακλή, που το είχε κατακτήσει το 2012, ενώ ο
ΠΑΟΚ είναι μόλις η όγδοη ομάδα στην ιστορία του αθλήματος που κατακτά
τίτλο.
Μέσα σε κλίμα αποθέωσης από 10.000 φίλους του, ο ΠΑΟΚ πήρε πολύ εύκολα
τα πρώτα δύο σετ, με 25-16 και 25-19, ενώ στο τρίτο ο Ολυμπιακός
θυμήθηκε ότι είχε... αγώνα, κόντραρε πολύ τους γηπεδούχους αλλά έχασε το
σετ 25-23 και μαζί αγώνα και πρωτάθλημα, με τον Ερνάντο Γκόμεζ να αναδεικνύεται MVP του πρωταθλήματος και των τελικών.
Λάβαμε την ακόλουθη επιστολή της συντονιστικής επιτροπής αγώνος της ενορίας του Προφ. Ηλία Θεσσαλονίκης, εναντίον της δίωξης του π. Νικολάου Μανώλη: Πέρασαν ήδη 2 μήνες από την ώρα που ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος αποφάσισε την τρίμηνη απόσπαση του πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Μανώλη. Η απόσπαση έγινε με την δικαιολογία της κάλυψης λατρευτικών αναγκών της μητροπόλεως. Για μας όμως δεν ήταν τίποτα άλλο από μία περιττή και αντιλειτουργική κίνηση της μητρόπολης. Από τη μία εγκαταλείφθηκε ο Ι. Βυζ. Ν. Προφ. Ηλιού μόνο με έναν ιερέα για τη δύσκολη περίοδο της Μεγ. Σαρακοστής, ενώ η απόσπαση για φερόμενη κάλυψη λατρευτικών αναγκών έγινε σε μία ενορία που εξηπηρετούνταν ήδη από τέσσερεις ιερείς, συμπεριλαμβανομένους και δύο συνταξιούχους. Αυτό καταμαρτυρείται από τους συνενορίτες, που σε όλο αυτό το διάστημα πάρα πολλές φορές μέχρι και σήμερα βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις κλειστές πόρτες του Προφ. Ηλία και την έλλειψη των καθημερινών ακολουθιών. Ποιός λοιπόν Ναός είχε ανάγκη για πραγματική κάλυψη λατρευτικών αναγκών; Από την άλλη επιμένουμε να λέμε πως ήταν περιττή η απόφαση της απόσπασης, καθώς έπεσε στο κενό η κλήση εις γραπτή και προφορική απολογία και η έναρξη διαδικασίας προ εκκλησιαστικών δικαστηρίων κατά του πατρός. Για το γεγονός αυτό υφίσταται και σχετική γραπτή βεβαίωση της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης.
Θυμίζουμε, πως ο π. Νικόλαος σύρθηκε ενώπιον της προϊσταμένης του αρχής με τις κατηγορίες της φατρίας, της εξύβρισης και συκοφάντησης, απείθειας και καταφρόνησης της προϊσταμένης του εκκλησιαστικής αρχής και τέλος σκανδαλισμό των πιστών. Είναι πολύ σοβαρές αυτές οι κατηγορίες. Σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας μας επισύρουν ακόμα και την ποινή της καθαιρέσεως. Για μας είναι ξεκάθαρο ότι οι ενέργειες αυτές, οι οποίες ισοδυναμούν με δίωξη, δεν αφορούν τις συγκεκριμένες κατηγορίες, που ήδη κατέπεσαν στο κενό ως ανυπόστατες, αλλά αποκλειστικά αφορούν τον αντιοικουμενιστικό, αντιπαπικό και αντιαιρετικό αγώνα του πατρός. Έχουμε άλλωστε τοποθετηθεί πάνω σε αυτό. Μέλη της επιτροπής αγώνος έχουν ενημερώσει την ενορία για τον πόλεμο εναντίον του αγωνιστή πατρός Νικολάου. Με την τρίμηνη απόσπαση σταματήσαμε τους αγώνες μας, τις διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις κτλ. Περιμέναμε να λήξει η άδικη ποινή και να επιστρέψει ο πατήρ Νικόλαος στην ενορία μας. Αυτό πρέπει να γίνει σε λίγες ημέρες, στις 21 Μαῒου 2015. Όπως ορίζει ο σχετικός Νόμος, έως τρεις μήνες έχει δικαίωμα να επιβάλλει απόσπαση ο μητροπολίτης σε ιερέα που έχει οργανική θέση. Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό στον Παναγιώτατο, ότι τον π. Νικόλαο τον στερήθηκε η ενορία του, όχι μόνο κατά το τελευταίο τρίμηνο, αλλά από το προηγούμενο Πάσχα του 2014 συνεχώς. Με μια άτυπη απόσπαση εξυπηρετούσε ανελλιπώς σχεδόν τον Ι. Ν. Αγ. Παντελεήμονος στην Καμάρα. Σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες όμως, τις λατρευτικές ανάγκες μιας μητρόπολης πρέπει να τις καλύπτουν οι ιερομόναχοι της μητρόπολης και όχι οι ιερείς που έχουν οργανική θέση στην ενορία. Γι αυτούς και άλλους πολλούς λόγους το θέμα του π. Νικολάου για εμάς έχει τη μορφή διώξεως. Ο πατήρ Νικόλαος έκανε υπακοή και ανταποκρινόμενος πλήρως στα εφημεριακά καθήκοντα του στον Ι.Ν. του Αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας, αναμένει και αυτός την επιστροφή του στην ενορία της καρδιάς του! Όμως άλλα είναι τα σχέδια της Μητρόπολης! Άλλα σχεδίασε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης για να μη γίνει πραγματικότητα η επιστροφή στη ενορία του. Πληροφορούμαστε από πολύ έγκυρη πηγή, πως με αίτημά του ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ζητά από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, να επιβάλλει στον π. Νικόλαο, την αναγκαστική μετάθεσή του από την ενορία του Ι. Βυζ. Ναού Προφ. Ηλιού Θεσσαλονίκης. Για τον λόγο αυτό, η Ιερά Σύνοδος, κάλεσε τον π. Νικόλαο προκειμένου να ληφθεί υπ’ όψη και η γνώμη του σχετικά με το αίτημα του Μητροπολίτου. Έτσι, ο π. Νικόλαος Μανώλης θα παραστεί ενώπιον των συνοδικών Αρχιερέων στις 12 Μαῒου 2015, στις 11πμ. Ήδη η συντονιστική μας επιτροπή αγώνος εναντίων της δίωξης του π. Νικολάου Μανώλη, ετοιμάζει μία σειρά αγωνιστικών κινήσεων. Δεχόμαστε πάρα πολλές προτάσεις για μεγάλο συλλαλητήριο μπροστά στο μητροπολιτικό μέγαρο της μητρόπολης και του Ι. Ν. Αγ. Γρηγορίου Παλαμά με τηλεοπτική κάλυψη. Ήδη η ενορία, που ησύχασε για ένα διάστημα, άρχισε να βράζει πάλι. Όπως προβλέπουμε θα έρθει μεγάλη ταραχή στην μητρόπολη, που όμοιά της δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Φαίνεται ανεξήγητη η επιθυμία του μητροπολίτη για την εκδίωξη του πατρός από την ενορία του. Όμως, οι λόγοι που δικαιολογούν την απόφαση, κατά τη γνώμη μας, είναι οι εξής: Πιστεύουμε πως δέχεται πιέσεις από ανθρώπους σε υψηλότερα κλιμάκια της Εκκλησίας, για να φιμώσει το στόμα του π. Νικολάου. Στο πλαίσιο αυτής της κατεύθυνσης εναρμονίζεται και η απόφασή του να απαγορεύσει τον πατέρα Νικόλαο να κηρύττει και να κατηχεί την ενορία μας. Έχει βέβαια και την επιμονή του προϊσταμένου του Ναού μας, του π. Φιλουμένου Κοσμαδάκη, που παρά τις αγαπολογίες περί του προσώπου του π. Νικολάου, με τίποτα δε θα αντέξει την επιστροφή του στην ενορία (για λόγους που θα εξηγήσουμε με νέο άρθρο μας). Έχει επίσης και έναν στενό κύκλο συνεργατών, που επιμένουν επηρεάζοντάς τον, πως μια επιστροφή του πατρός στη βάση του θα σήμαινε ήττα για τον μητροπολίτη! Τέλος, στηρίζοντας τον αγώνα του π. Νικολάου, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι στην Εκκλησία ισχύει το Συνοδικό σύστημα. Οι Αποστολικοί και λοιποί Κανόνες δεν εισήχθησαν από ένα μόνο πρόσωπο, αλλά από Συνόδους, που ενήργησαν υπακούοντας στον ένα και μοναδικό αρχηγό της Εκκλησίας, ήτοι τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και όχι σε «αλάθητους» ανθρώπους, όπως συμβαίνει με την αίρεση του παπισμού. Συνεπώς, οι κινήσεις ενός μεμονωμένου ανθρώπου, όσο υψηλά στην Ιεραρχία και αν βρίσκεται, εφόσον αντιδιαστέλλουν τα εισηγμένα δια του συνοδικού συστήματος, όχι μόνο δεν δεσμεύουν το σώμα της Εκκλησίας, αλλά αποτελούν αιτία αποκοπής του από αυτήν. Διαφορετικά θα ομιλούμε για πνευματική δικτατορία και αφύσικη δεσποτοκρατία, κατά τον μακαριστό επίσκοπο Φλωρίνης κυρό Αυγουστίνο. Ευελπιστούμε, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στο συνοδική κρίση, πως ο π. Νικόλαος Μανώλης θα επιστρέψει στην ενορία του χωρίς άλλες δυσκολίες, ευχόμενοι επιτέλους να λήξει το θέμα.
Συντονιστική επιτροπή αγώνος της ενορίας του Προφ. Ηλία Θεσσαλονίκης, εναντίον της δίωξης του π. Νικολάου Μανώλη πηγή: http://katanixis.blogspot.com το είδαμε ΕΔΩ
Ποσειδώνας ΣΧΟΛΙΟ Υπάρχει κανένας εκεί στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης να μας πει και την άποψη της Μητροπόλεως για το θέμα; Ευχαρίστως να την αναρτήσουμε.... Κι επίσης όποιος πραγματικά θίγεται από τις απόψεις του εν λόγω κειμένου παρακαλούμε να μας στείλει απάντησή του και θα την δημοσιεύσουμε. Οσο κι αν φαίνεται ότι ο π. Νικόλαος έχει το δίκιο ωστόσο πρέπει να ακουστεί και η άλλη φωνή... Πάντως αν βρεθεί απάντηση της Μητροπόλεως έστω και σε κάποιο άλλο ιστολόγιο θα την αναδημοσιεύσουμε. Παρακαλούμε και τους αναγνώστες μας να έχουν το νου τους...
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία” egerssi@otenet.gr www.apostoloupanos.gr Αγαπητοί φίλοι, Διαβάζω εκτενείς αναφορές για την Τράπεζα της Ελλάδος και το που ακριβώς ανήκει. Εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία θα ήθελα να θυμίσω σχετικό άρθρο μου με τίτλο “ΠΟΙΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;” Το οποίο δημοσιεύθηκε σε εφημερίδες τον Οκτώβριο του 2011. Έτσι, θεωρώ χρήσιμη την αναδημοσίευσή του, γιατί το έγκλημα έχει ονοματεπώνυμο!! Η τράπεζα της Ελλάδος είναι η κεντρική τράπεζα της χώρας και ιδρύθηκε το 1927. Η λειτουργία της άρχισε τον Μάιο του 1928 με απόφαση της τότε Κοινωνίας των Εθνών. Τα κεφάλαια για την ίδρυση και λειτουργία της, προήλθαν από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο με την μεσολάβηση της Κοινωνίας των Εθνών προκειμένου να σταθεροποιηθεί η χειμαζόμενη τότε Ελληνική οικονομία. Μέχρι την εισαγωγή της χώρας στο ευρώ το 2002, η τράπεζα της Ελλάδος είχε το αποκλειστικό δικαίωμα της κοπής Εθνικού νομίσματος. Μαζί με τις άλλες κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης είναι οι αποκλειστικοί μέτοχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και συμμετέχει στο σύστημα κεντρικών τραπεζών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Συνθήκη Μάαστριχ). Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι δημόσιος οργανισμός όπως πιστεύουν, ίσως, οι περισσότεροι των Ελλήνων, αλλά είναι μια Ανώνυμη Εταιρεία, εισηγμένη μάλιστα στο Χρηματιστήριο των Αθηνών. Μαζί με την Κεντρική Τράπεζα του Βελγίου είναι οι μόνες εισηγμένες σε Χρηματιστήρια κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης. Επίσης, ίσως είναι η μόνη Κεντρική Τράπεζα στην Ευρώπη η οποία ασκεί εμπορικές δραστηριότητες και μοιράζει κέρδη στους μετόχους της, εφ΄όσον υπάρχουν. Ανώτατο όργανο της Τραπέζης της Ελλάδος είναι η Γενική Συνέλευση των μετόχων της και το καταστατικό της. Ωστόσο, δυστυχώς μέχρι σήμερα ουδείς γνωρίζει το μετοχολόγιο της Τραπέζης της Ελλάδος. Είναι λυπηρό και εν πολλοίς αντεθνικό να γνωρίζουμε από το μετοχολόγιο, μόνο το 9% του συνόλου των μετοχών, που κατέχει το Ελληνικό δημόσιο. Παρ΄όλα ταύτα, προς διασφάλιση της Ελληνικότητας της τράπεζας και διασφάλισης του Εθνικού της ελέγχου, στο άρθρο 14 του καταστατικού της αναγράφονται τα παρακάτω: «Δεν δικαιούνται να ασκήσωσι τα δικαιώματα μετόχων εν Γενικαίς Συνελεύσεσιν ούτε αυτοπροσώπως, ούτε δι΄ αντιπροσώπου οι εξής: α) Οι μη έχοντες την Ελληνικήν υπηκοότητα. β) …γ)…δ)…»
Σήμερα η χώρα δέχεται βίαιη εσωτερική επίθεση από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που ναι μεν εξελέγη από τον Ελληνικό λαό τον Οκτώβριο του 2009, όμως δεν έχει πλέον καμία δεδηλωμένη γιατί στο προεκλογικό της πρόγραμμα δεν είχαν γνωστοποιηθεί στους πολίτες, ούτε στο ελάχιστο, οι πολιτικές αποφάσεις που παίρνει επί δυο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας. Η Ελλάδα πένεται, η χώρα και ο λαός της εξαθλιώνεται, η μικρομεσαία τάξη διαλύεται και ο λαός μας εάν συνεχισθεί αυτή η συνεχιζόμενη και αυξανόμενη εξαθλίωση, θα ψάχνει την τροφή του στα σκουπίδια που θα δημιουργεί ένα μέρος των πολιτών της χώρας που θα έχουν εκμεταλλευτεί αυτή την εξαθλίωση των πολλών. Αυτή η ανίκανη, αναιμική και επικίνδυνη κυβέρνηση με την υπογραφή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου έχει εκποιήσει τις τηλεπικοινωνίες, έχει εκχωρήσει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, έχει πωλήσει τις αερομεταφορές, έχει χρονομισθώσει τις Εθνικές οδούς, έχει εκχωρήσει την Εθνική κυριαρχία γενικότερα. Μέσα σ΄ αυτό το ζοφερό πλαίσιο σε Γενική Συνέλευση των μετόχων στις 18 Απριλίου 2011 πραγματοποιήθηκε η εκχώρηση και της Τραπέζης της Ελλάδος στους ξένους επικυρίαρχους του Έθνους μας, που δυστυχώς «πέρασε στα ψιλά» των ΜΜΕ και πολλοί λίγοι από τον λαό μας είναι γνώστες αυτής της προδοτικής απόφασης. Πιο συγκεκριμένα, τροποποίησαν το άρθρο 14, στοιχείο α΄ του καταστατικού της ΤτΕ και πλέον διαγράφεται από το καταστατικό η δικλίδα ασφαλείας της Ελληνικότητας της τράπεζας που πρόσταζε πως «δεν ψηφίζουν μέτοχοι που δεν έχουν την Ελληνική υπηκοότητα». Πλέον μετά από αυτή την τροποποίηση έχουν δικαίωμα ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της Τράπεζας και οι ξένοι μέτοχοι. Έτσι, με την κατάργηση αυτής της δικλίδας ασφαλείας σε μια Γενική Συνέλευση που θα ψηφίζουν οι πάντες και θα έχουν εξασφαλίσει το απαιτούμενο κατά το νόμο ποσοστό συμμετοχής, θα μπορεί να δεσμευθεί μια μελλοντική απόφαση Ελληνικής κυβέρνησης για τον ορισμό Έλληνα διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Επίσης, μπορεί να μπλοκάρει μελλοντικές αποφάσεις Ελληνικών κυβερνήσεων, όπως το δικαίωμα κοπής Εθνικού νομίσματος, σε περίπτωση που οι πολιτικές εξελίξεις επέβαλαν την επιστροφή στη δραχμή. Αποτέλεσμα της παραπάνω τροποποίησης είναι πως οι ξένοι μέτοχοι για πρώτη φορά αποκτούν ρυθμιστικό ρόλο σε θέματα που διαχειρίζονταν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της Ελλάδος. Είναι δεδομένο πλέον πως αυτή η κυβέρνηση απεμπόλησε κάθε Εθνικό πλεονέκτημα της χώρας και στην προκειμένη περίπτωση είναι τεράστιες οι ευθύνες και του διοικητή της ΤτΕ, κ. Προβόπουλου. Κε Προβόπουλε, μη γνωρίζοντας οι Έλληνες πολίτες το μετοχολόγιο της ΤτΕ και ταυτόχρονα με την τροποποίηση του άρθρου 14 του καταστατικού της ΤτΕ, γεννάται εύλογα το ερώτημα για το ποιος τελικά ελέγχει την Τράπεζα της Ελλάδος; Κε Προβόπουλε, δυστυχώς ανοίξατε με ευθύνη σας άλλη μια κερκόπορτα στην υποδούλωση της πατρίδας μας από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, από τους διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους.
Όπως έδειξε έρευνα της ΕΜΑΣ (Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας), του Ανδρολογικού Ινστιτούτου και του Ινστιτούτου Σεξουαλικής Υγείας της Γυναίκας, το 69% των Ελληνίδων φαίνεται να… είναι χωρίς σύντροφο. Παράλληλα, με τη μελέτη της συγκεκριμένης έρευνας οι ειδικοί καταλήγουν ότι το ίδιο ισχύει και σε μεγάλο ή και ανάλογο ποσοστό ανδρών. Ο Κωνσταντίνος Κωσταντινίδης, Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος και Πρόεδρος της ΕΜΑΣ και η Ελεάνα Ελευθερίου, ψυχοθεραπεύτρια και κλινική θεραπεύτρια ψυχοσεξουαλικών διαταραχών, υπεύθυνη του ψυχολογικού τμήματος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου όπως και του Ινστιτούτου Γυναικείας Σεξουαλικής Υγείας, μιλούν στο tvxs με την Κρυσταλία Πατούλη για ένα κοινωνικό πρόβλημα που η βάση του μοιάζει να είναι κυρίως η αδυναμία ή και ανωριμότητα των δύο φύλων να επικοινωνήσουν και να σχετιστούν. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα σχεδόν 7 στις 10 Ελληνίδες, έχουν περιστασιακή σεξουαλική ζωή, και μάλιστα το 75% είναι σε ηλικία 25-34 χρόνων. Επίσης, το 60% του δείγματος δήλωσε ότι καταφεύγει στην αυτοϊκανοποίηση, ενώ το 22,4% έχει να κάνει σεξ από έξι μήνες έως και έναν χρόνο. Το 17,4%, δε, απέχει από την ερωτική συνεύρεση από ένα έως δύο χρόνια.
Συγχρόνως, μία στις τρεις γυναίκες (30%) παραδέχεται ότι δεν είναι μονογαμική. Ερωτήσεις που τέθηκαν στον κ. Κωνσταντίνο Κωσταντινίδη: Τί έχετε να σχολιάσετε ειδικά για το μεγάλο ποσοστό των Ελληνίδων που είναι μόνες, αλλά και το γεγονός ότι πολύ νέες ηλικιακά γυναίκες έχουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό εντελώς περιστασιακή σεξουαλική ζωή; Η έρευνα αυτή είχε στόχο να δούμε πόσες γυναίκες σήμερα αντιλαμβάνονται τα θέματα της σεξουαλικότητας, αλλά και πόσο τα συζητάνε. Διότι οι άντρες εδώ και είκοσι χρόνια το αντιλήφθηκαν και το εκφράζουν.
Η γυναίκα, ακόμη, φαίνεται να έχει μεγαλύτερο ταμπού να συζητήσει το πρόβλημά της πάνω σε θέματα σεξουαλικότητας.
Υπάρχει πάντα ένας σκόπελος, ένα εμπόδιο σε ανάλογες έρευνες, και όχι μόνο εδώ σε εμάς, αλλά και παγκόσμια στο να απαντούν οι γυναίκες ειλικρινά για τα θέματα της σεξουαλικότητάς τους. Φαίνεται να υπάρχει ένα αρχαϊκό συναίσθημα ότι η γυναίκα πρέπει να είναι σεξουαλική, πρέπει να είναι επιθυμητή, οπότε εάν δηλώσει πρόβλημα σημαίνει ότι απορρίπτει την εικόνα της, άρα το αποφεύγει και δεν απαντά.
Ήταν να δούμε την πιθανότητα εξομοίωσης στην έρευνα της ΕΜΑΣ, το πόσο οι γυναίκες έχουν αλλάξει σε σχέση με όλα αυτά και οι αλλαγές φάνηκαν όχι μόνο σε αυτή την πίτα της αποχής, αλλά και στις προηγούμενες, ότι κυνηγάνε τους άντρες, είναι πιο επιθετικές, διεκδικούν την ηδονή, ζητούν ακόμη και το σεξ χωρίς σχέση κ.λπ. Παραταύτα όμως, φαίνεται όμως στο δείγμα, σε ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών που έπρεπε να έχουν πολύ πιο συχνά σεξουαλική ζωή, είχαν αποχή από δύο έως πέντε μήνες, μέχρι και ένα χρόνο κ.λπ. Και η σημαντικότερη αιτία της αποχής ήταν ότι δεν έβρισκαν ερωτικό σύντροφο.
Επίσης, μοιάζει οι γυναίκες να ζητάνε κωδικοποιημένα: έναν άντρα εραστή – σύντροφο – πατέρα και ο άντρας μοιάζει σήμερα να μην μπορεί να το προσφέρει ή μοιάζει να μην είναι ρεαλιστικό, γιατί σε παλιότερες εποχές ένας άντρας πατέρας-προστάτης, και σεξ να μην έκανε ήταν τα εν οίκω μη εν δήμω.
Σήμερα που υπάρχει μία ισοτιμία και μία κοινωνική απελευθέρωση με ή χωρίς εισαγωγικά, φαίνεται ότι οι γυναίκες έχουν λογικές απαιτήσεις τις οποίες οι άντρες δεν μπορούν να εκπληρώσουν. Σαν να τρομάζουν και σαν να φεύγουν.
Υπάρχει ένα είδος απόρριψης. Δηλαδή η γυναίκα λέει: παρά να είμαι με αυτόν, καλύτερα να είμαι μόνη μου. Άρα υπάρχει θα έλεγα, ένα είδος απραξίας, μείωσης της συχνότητας, της δυνατότητας επικοινωνίας, της δυνατότητας επαφών, κ.λπ. Ο άντρας δεν μπορεί να υποστηρίξει τον ρόλο που του ζητάει η γυναίκα, δηλαδή, μοιάζει να είναι πολύ πιο ανώριμος. Δεν πιστεύω ότι ευθύνονται οι γυναίκες. Γιατί καμία γυναίκα δεν ζητάει και τα τρία (πατέρα, εραστή, σύντροφο) σε ένα. Μπορεί να συμβιβαστεί και με τα δύο ή μόνο με το ένα.
Αλλά ούτε σε αυτό δεν φαίνεται να μπορεί να ανταποκριθεί σήμερα ο άντρας. Και φεύγει από την όποια σχέση.
Είναι σαν αυτό που ακούγεται σε πάρα πολλές γυναικείες παρέες: «μα χάθηκαν οι άντρες;».
Δηλαδή, εννοούν, ότι χάθηκε αυτό το αρχετυπικό αρσενικό που μπορεί να πάρει ρίσκο, μπορεί να πει τα πράγματα με το όνομά τους, μπορεί να φάει τη χυλόπιτα χωρίς να εκτεθεί και να απορριφθεί χωρίς να καταποντιστεί.
Μοιάζει δηλαδή ο άντρας να μην θέλει να υποδυθεί έναν ρόλο που του έχει δώσει η βιολογία και η κοινωνία.
Ενώ βιολογικά είναι πολύ πιο κυνηγός, που θέλει το σεξ για το σεξ απλά και μόνο στην αρχή, ένας άντρας προστάτης ή ένας άντρας σύντροφος που να το διεκδικήσει.
Δεν υπάρχουν πλέον… μονοπώλεια στους ρόλους ανάμεσα στα δύο φύλα. Χρειάζεται να υπάρξει πλέον μία πιο άμεση επικοινωνία για να σχετιστούν, και όχι όπως παλιά μία επικοινωνία μέσω του αρσενικού ή του θηλυκού ρόλου τους. Φαίνεται, δηλαδή, να μην μπορούν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά τα δύο φύλα σε αυτές τις νέες συνθήκες; Τα πρότυπα που έχουν αλλάξει, μοιάζει από την άλλη να μην έχουν αντικατασταθεί.
Είναι μια μεταβατική περίοδος για όλα αυτά τα μηνύματα που η βιολογία έδινε μέχρι τώρα, δηλαδή άρρεν και θήλυ. Ο πολιτισμός και η κοινωνία επεμβαίνει και δημιουργεί νέα πρότυπα. Σήμερα με την έκθεση των σωμάτων καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχει καθιερωθεί ένα πρότυπο γυναίκας που προβάλουν οι διαφημιστές, που όμως δεν είναι αυτό που είναι και το πιο ποθητό.
Οι άντρες, μάλιστα, σε όλες τις έρευνες, φαίνεται ότι προτιμούν γυναίκες πιο ώριμες, από τις μικρότερες που δείχνουν οι στατιστικές ότι τελικά επιλέγουν. Δηλαδή υπάρχει μία αντίφαση σε αυτό που κοινωνικά τους δίνεται να προτιμούν και επιλέγουν, από αυτό που πραγματικά προτιμούν.
Το πρότυπο το οποίο πλασάρεται για την γυναίκα, φαίνεται να το επιλέγουν όχι μόνο οι άντρες, αλλά και οι γυναίκες, οι οποίες εάν δεν του μοιάζουν έχουν μάλλον πρόβλημα. Οπότε ένας άντρας συμβιβάζεται με τις κοινωνικές επιταγές, βρίσκει ένα ανάλογο πρότυπο γυναίκας, για να κάνει σοβαρή σχέση ή να παντρευτεί, που όμως δεν σημαίνει ότι θα της είναι και πιστός.
Γιατί οι φαντασιώσεις του είναι διαφορετικές από αυτές που έχει κατασκευάσει η κοινωνία για να παντρευτεί ή να κάνει σχέση.
Δεν είναι πάντα αυτό που θέλει, αλλα αυτό που του επιβάλλει ο ρόλος, η οικογένεια, η μάνα του, κ.λπ. Το πρόβλημα που αναδεικνύει η έρευνα είναι πλέον κοινωνικό.
Βλέπουμε ανθρώπους πλέον που δεν θέλουν να εκτεθούν. Χωρίς να δώσεις μάχη όμως δεν κερδίζεις τίποτα. Τα κάστρα της Τροίας πρέπει να πολιορκηθούν. Δεν γίνεται με virtual reality.
Είναι εντυπωσιακό, ότι ούτε οι γυναίκες ούτε οι άντρες δεν έχουν αντιδράσει σε αυτά τα κατασκευασμένα πρότυπα και ειδικά τη σεξιστική επίθεση που έχει εισπράξει η γυναίκα εδώ και δεκαετίες, που ακόμη και όταν διαφημίζεται ένα π.χ. βιολογικό γιαούρτι ταυτίζεται με ένα καθαρά… βιολογικό σεξουαλικό υπονοούμενο. Το κίνημα της διαμαρτυρίας, νομίζω θα πρέπει να το ξεκινήσει η γυναίκα.
Ζούμε ακόμη μία αντρική κυριαρχία και ηλίθια κυριαρχία κατά την άποψή μου, που μοιάζει να την αποδέχεται η γυναίκα που από τη φύση της κατά τα άλλα, φαίνεται να είναι και πιο ευφυής.
Είμαστε μία κοινωνία πορνό. Δηλαδή το μόνο που βλέπει κυρίως ο άλλος, είναι το τί αντίτιμο έχεις μέσα στην κοινωνία. Και κυρίως οικονομικό αντίτιμο.
Το οποίο βέβαια, παραμορφώνει τις σχέσεις. Η πόρνη είναι πιο τίμια σε αυτό που κάνει. Το βλέπει σαν επάγγελμα. Δεν βλέπει την αξία της σε σχέση με το χρήμα. Απλά επιβιώνει.
Οπότε και οι σχέσεις πώς να ορθοποδήσουν;
Όταν ο καθένας βλέπει τον άλλον με… αξίες κατασκευασμένες και όχι με ανθρώπινες; Βγάζουν τις γυναίκες στον δρόμο για να πάρουν ένα νυφικό, ένα κενοτάφιο είναι αυτό το νυφικό, και πιστεύουν ότι έτσι θα εξαργυρώσουν μία ασφάλεια. Ο Στίγκλιτς, ο νομπελίστας οικονομολόγος κατέληξε ότι η οικονομία δεν είναι θέμα μαθηματικών ούτε θέμα φυσικής. Είναι θέμα ηθικής. Κι έτσι είναι. Είναι οι σχέσεις των ανθρώπων.
Χρειάζεται να ψάξουμε για τη χαμένη συνείδηση, να γνωρίσουμε ξανά τί θα πει σχετίζομαι και τί θα πει ηθική. Γιατί και το ανήθικο σήμερα ονομάζεται ηθικό. Ιδιαίτερα αν είναι «ντυμένο» με μία εξουσία, πολιτική, ιδεολογική κ.λπ.
Το μπουρδέλο σήμερα μάλλον ονομάζεται ηθική και τάξη.
Το σεξ είναι ο καθρέφτης μιας σχέσης και η κορυφαία επικοινωνία της…
Η έρευνα όμως δείχνει ότι οι σημερινοί άνθρωποι μάλλον είναι στερημένοι και από αυτό, αλλά και από όσα επιπλέον θα μπορούσε να τους δώσει.
Το σεξ δεν έγινε για να κάνουμε παιδιά, αλλά για να επικοινωνήσουμε.
Ούτε έγινε για να έχουμε τρία δευτερόλεπτα οργασμό, αλλά για να βρεθούν οι άνθρωποι απέναντι ο ένας από τον άλλον και να συνομιλήσουν, να ανταλλάξουν ιδέες και να γίνουν πιο έξυπνοι. Χρωμοσωμικά και γενετικά η σεξουαλική έλξη είχε αυτόν τον ρόλο.
Και ντετερμινιστικά ο ρόλος του σεξ είναι η επικοινωνία.
Να ξεντυθούμε από τους ρόλους τους κοινωνικούς, γιατί στο κρεβάτι βγάζεις και το Αρμάνι σου, βγάζεις και το Γκούτσι σου, και γίνεσαι ένας αληθινός άνθρωπος.
Γίνεσαι δηλαδή… Θεός. Το θεϊκό χάρισμα, το φυσικό χάρισμα που έδωσε η φύση, ας το πει ο καθένας όπως θέλει.
Ντυμένος μπορείς να είσαι οτιδήποτε… fifo.blog-spot.gr
το είδαμε ΕΔΩ
ΣΧΟΛΙΟ
Κοινωνία χωρίς Θεό και χωρίς ηθικές αξίες είναι μια κοινωνία μοναξιάς και δυστυχίας....
Είναι η κοινωνία που απομακρύνεται από τον πνευματικό και το εξομολογητήριο και οδεύει ολοταχώς στον καναπέ του ψυχολόγου.... Φεμινισμός, πανσεξουαλισμός και τα κατεστραμμένα πρότυπα που πλασάρουν στην νεολαία μας τα διεφθαρμένα νεοταξίτικα ΜΜΕ οδηγούν τους νέους μας στην καταστροφή και στην πνευματική αποκτήνωση... Η έρευνα κατά την γνώμη μου είναι αξιόλογη και δείχνει το πραγματικό πρόβλημα της κοινωνίας μας.... Οσο κι αν υστερεί λίγο στην ερμηνεία του προβλήματος...
Απόφαση του ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές στις συντάξεις και την κατάργηση των δώρων στους συνταξιούχους Με μια απόφαση βόμβα το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές όλες τις περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, που έγιναν λόγω των μνημονίων, αλλά και την κατάργηση των δώρων καθώς και την ρήτρα μηδενικού ελλέιματος…. Όπως αποκάλυψε πριν από λίγο
ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, στον ΑΝΤ1, το Συμβούλιο της Επικρατείας, έκρινε αντισυνταγματικές όλες τις μειώσεις συντάξεων καθώς και τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Έτσι με την απόφαση του ΣτΕ κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης αλλά και ο προϋπολογισμός της χώρας. Σχετικές προσφυγές έχουν κατατεθεί από συνταξιούχους του τραπεζικού τομέα αλλά και του ιδιωτικο-ασφαλιστικού τομέα. Αφορούν τις συντάξεις του ΙΚΑ, των ΔΕΚΟ και των Ταμείων των τραπεζών. Στην Ολομέλεια του ΣτΕ ήρθαν οι υποθέσεις μετά από κρίση του Α’ τμήματος του ΣτΕ ότι οι περικοπές είναι συνταγματικές. Υπενθυμίζεται πάντως ότι σχετική απόφαση για τους συνταξιούχους του Δημοσίου (ένστολους, δικαστές και γιατρούς του ΕΣΥ) πήρε το Ελεγκτικό Συνέδριο και ήδη άρχισαν να καταβάλλονται τα αναδρομικά. Το Συμβούλιο της Επικρατείας με προηγούμενη απόφαση είχε κρίνει ως συνταγματικές τις περικοπές των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης εκτός από αυτές των γεωργικών ασφαλίσεων. Εκριναν ότι οι περικοπές δεν αντίκεινται στο άρθρο 22 του Συντάγματος, αλλά και στο πρωτόκολλο 1 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα της Ρώμης. Είχαν προσφύγει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων της ΔΕΗ, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Εταιρειών Πετρελαίου και Υγραερίου, ο Σύλλογος Συνταξιούχων Αγροτικής Ανάπτυξης και άλλοι σύλλογοι. http://www.dikaiologitika.gr το είδαμε ΕΔΩ
Του Αριστοτέλη Βασιλάκη Αναρωτιούνται πολλοί φίλοι μου, πως είναι δυνατόν ένας τύπος που ποτέ δεν αυτοπροσδιορίστηκε ως αριστερός ή ΠΑΣΟΚος, ούτε καν ως φιλελεύθερος κεντροδεξιός, να είναι θετικά προκείμενος απέναντι από μια συγκυβέρνηση, η οποία έχει ως βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ!!! Θα μου πείτε… και θα έχετε απόλυτο δίκιο πως οι αυτοπροσδιορισμοί του καθενός δεν παίζουν κανέναν ρόλο… Είμαι πεπεισμένος πως όλοι μας έχουμε γνωρίσει αμέτρητους αριστερούς με δεξιές τσέπες και ακόμα περισσότερους δεξιούς με άδειες τσέπες… Σημασία έχει η «μετάβαση» των ιδεών στην πραγματική ζωή, και κατά πόσο συνεπείς είμαστε απέναντι σ’ αυτές… Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πως κατά την γνώμη μου, στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν προβλέπονται «από μηχανής θεοί». Προφανώς και τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Αν περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση να επιλύσει σε 3 μήνες, όσα δεν κατάφεραν οι προηγούμενοι σε 35 χρόνια είναι επιεικώς επικίνδυνος… Γι’ αυτό και δίνω στην κυβέρνηση την περίοδο χάριτος που δικαιούται, χωρίς αυτό να σημαίνει πως της δίνω και λευκή επιταγή… Άλλωστε ήμουν ο πρώτος που στάθηκε απέναντι στις ιδεοληπτικές ανοησίες της Χριστοδουλοπούλου στο μεταναστευτικό, καθώς και αμυντική στάση έως φίλα προσκείμενη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους «αντιεξουσιαστές»… Ο υποφαινόμενος από το 2010 που ξεκίνησε η ελληνική κρίση, έχει ταχθεί ξεκάθαρα ΚΑΤΑ των μνημονιακών πολιτικών… Με μετριοπάθεια και χωρίς εξαλλοσύνες, οι οποίες το ΜΟΝΟ που καταφέρνουν είναι να γεμίζουν τα σακούλι του κοινωνικού αυτοματισμού και άμβλυνση των ταξικών διαφορών…. Η ιστορία δικαίωσε την εκτίμηση μου, πως οι παλιές ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές αντικαταστάθηκαν από το νέο διλημματικού τύπου διαχωρισμό των μνημονιακών και των αντιμνημονιακών… Αυτό μεσοπρόθεσμα το κρίνω ως καλό, αλλά μακροπρόθεσμα ως κακό και επικίνδυνο…. Η ιδεολογική ισοπέδωση, σαπίζει την κοινωνία και οδηγεί σε αποχαύνωση. Στο δια ταύτα, για να είμαι καθαρός απέναντι σας, θεωρώ το Μνημόνιο και τα συμπαρομαρτούντα του, δηλαδή τις υφεσιακές πολιτικές και την εσωτερική υποτίμηση εντός ευρώ, εντελώς λανθασμένη συνταγή για την Ελληνική οικονομία, όπως αυτή οικοδομήθηκε από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους… Πάμε λοιπόν στο περιβόητο μνημόνιο. Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πως καμία σημασία δεν έχει το όνομα… Τα βαπτίσια είναι επικοινωνιακά και αυτό το αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής… Είτε όταν πρόκειται για «γραμμές στήριξης», είτε για «θεσμούς»… Σημασία έχουν οι πολιτικές και πως αυτές προσαρμόζονται στην οικονομική πραγματικότητα μιας χώρας… Για παράδειγμα τα Μνημόνια σε άλλες χώρες, είχαν επιτυχία διότι σ’ εκείνες τις χώρες δεν έχουν τους πολιτικούς που έχουμε εμείς. Δεν έχουν τους επιχειρηματίες που έχουμε εμείς. Δεν έχουν την διαπλοκή που έχουμε εμείς. Δεν έχουν τον δημόσιο τομέα που έχουμε εμείς. Δεν έχουν τον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα που έχουμε εμείς. Δεν έχουν τα ΜΜΕ που έχουμε εμείς. Και βέβαια δεν έχουν τους πολίτες που έχουμε εμείς… Κάθε χώρα έχει δομήσει την δική της κοινωνία και την δική τους οικονομία… Ούτε η Ελλάδα μπορεί να γίνει Γερμανία, ούτε η Γερμανία μπορεί να γίνει Ελλάδα… Αυτό που χρειάζεται είναι μετριοπάθεια και ενότητα… Η στάση του Κώστα Καραμανλή δείχνει τον δρόμο και αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουν και οι πλέον έξαλλοι… Κάπως έτσι θα ξεχωρίσει η πραγματική ήρα, από το πραγματικό στάρι… πηγή
Γράφει ο Διάκος Xριστός Ανέστη Σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από μια υπέροχη ανάρτηση που βρήκα εδώ "Σε καλώ στην εκκλησία, όχι για να ρίξεις ένα ευρώ στο παγκάρι για να πάρεις κερί - δεν έχω να κερδίσω τίποτα απ' αυτό. Μη ρίξεις λεφτά, πάρε μόνο το κερί σου. Έλα στην εκκλησία για τον εαυτό σου, όχι για τον παπά ή για μένα. Για το Χριστό και τον εαυτό σου και για όλους εκείνους που αγαπάς, και για εκείνους που αγαπάνε εσένα, που σίγουρα θα υπάρχουν.
Στην εκκλησία που θα πας, αν βρεθεί κάποιος αδύναμος στην ψυχή και σε λοξοκοιτάξει (ή αν κάποιος έρθει και σου πει "μα πώς είσαι ντυμένος έτσι, τι σκουλαρίκια είν' αυτά" κ.τ.λ.) μη θυμώσεις. Αν δεις ότι σου μιλάει με αγάπη, συζήτησέ το μαζί του. Αν δεις ότι σου μιλάει με εμπάθεια, ξέρεις τι να του απαντήσεις. "Έχω τέτοια εμφάνιση, αλλά ήρθα γιατί με περίμενε ο Χριστός, και ξέρω πως η εξωτερική μου εμφάνιση δεν πρέπει να είναι λόγος να μένω μακριά Του". Ο Διάκος
Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο. Κάποτε δουλεύαμε 8 ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα. Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω msn και skype. Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάμε το χρώμα του ουρανού, να ακούμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση. Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation. Κάποτε ζητούσαμε συγγνώμη ζωντανά. Σήμερα το γράφουμε με sms στο κινητό και με email στο διαδίκτυο. Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών κι ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα έχουμε τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε, που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών. Κάποτε αγοράζαμε ρούχα και τα είχαμε για χρόνια. Τώρα τα φοράμε δυο φορές και τα πετάμε για να πάρουμε άλλα. Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τ.μ. κι ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τ.μ. και δεν μας χωράνε… Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε έναν περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator. Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης κι ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο κι... κι όλο αρρωσταίνουμε. Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας. Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς κι έχουμε και λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός. Κάποτε ξυπνούσαμε πρωί-πρωί την Κυριακή, για να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι... μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες κι επιχειρηματίες. Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν βρίσκουμε κανένα πρόγραμμα που να μας αρέσει. Κάποτε μαζευόμασταν πάντα όλη η οικογένεια γύρω απ' το κυριακάτικο στολισμένο τραπέζι κι αισθανόμασταν ενωμένοι κι ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και σπάνια να βρισκόμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι… Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό. Σήμερα είναι βλακεία. Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη απ' τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν απ' τους Καρβέλες κι άλλους αστέρες... Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνουν οι ηλεκτρονικές μαριονέτες. Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με την φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο…. Γνωστό αλλά άγνωστο! Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο, που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου. Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς. Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψιθυρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Κι ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ. Κάποτε είχαμε το θάρρος και την λεβεντιά να λέμε «Συγνώμη έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Οι άλλοι φταίνε πάντα»... Κάποτε νοιαζόμασταν για τον γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς. Κάποτε ζούσαμε με τον μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε και τα δάνεια βέβαια...
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο, μα ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα... μιζεριάζουμε σε σικ ρεστοραν κολωνακιότικα και παραθαλάσσια… Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος. Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες και μας τα παίρνουν όλα. Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους φίλους και γνωστούς. ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε περίεργα στην τσέπη. Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε κι όχι μόνο… χωρίς να ζούμε! Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα... Υπάρχουμε μόνο για τις ανάγκες μας! Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή.... πηγή (μας εστάλλει από την Μαίρη Καρά) ΣΧΟΛΙΟ Αν και φαίνεται ότι το κείμενο γράφτηκε προ της κρίσης ωστόσο πολλά από όσα περιγράφει ισχύουν και σήμερα....
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε τον νέο ευρωπαϊκό κανονισμό που
ορίζει την εγκατάσταση συστήματος eCall σε όλα τα νέα μοντέλα
αυτοκινήτων και ελαφρών φορτηγών από τις 31 Μαρτίου 2018.
Το eCall είναι το σύστημα κλήσης έκτακτης ανάγκης που θα ειδοποιεί
άμεσα και αυτόματα τις υπηρεσίες διάσωσης σε περίπτωση τροχαίου
ατυχήματος. Το σύστημα eCall υπολογίζεται ότι θα μειώσει κατά 10% τον
αριθμό των θανάτων από τροχαία ατυχήματα, τη στιγμή που μόνο το 2014 οι
νεκροί από τροχαία ατυχήματα στην ΕΕ έφτασαν τους 25.700.
Το σύστημα eCall στο αυτοκίνητο χρησιμοποιεί την τεχνολογία κλήσης
έκτακτης ανάγκης στον πανευρωπαϊκό αριθμό 112 ειδοποιώντας αυτόματα τις
υπηρεσίες διάσωσης σε περίπτωση σοβαρού τροχαίου ατυχήματος. Αυτό δίνει
τη δυνατότητα στις υπηρεσίες διάσωσης να αποφασίσουν άμεσα για το είδος
και το μέγεθος της επιχείρησης που απαιτείται, καθώς και να φτάσουν πιο
γρήγορα στο σημείο του ατυχήματος, να σώσουν ζωές και να μειώσουν τη
σοβαρότητα των τραυματισμών.
Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές ενίσχυσαν τη ρήτρα προστασίας των
προσωπικών δεδομένων ώστε να μην επιτρέπεται η παρακολούθηση του
εξοπλισμένου με το σύστημα eCall αυτοκινήτου εάν δεν έχει συμβεί κάποιο
ατύχημα. Σύμφωνα με το νέο κανονισμό, η αυτόματη κλήση θα δίδει στις
υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης μόνο ελάχιστα βασικά δεδομένα, όπως ο τύπος
του οχήματος, το καύσιμο που χρησιμοποιεί, τα στοιχεία που αφορούν την
ώρα που συνέβη το ατύχημα, την ακριβή τοποθεσία και τον αριθμό των
επιβατών.
Τα δεδομένα που θα συγκεντρώνουν τα κέντρα έκτακτης ανάγκης μέσω του
συστήματος eCall δεν θα πρέπει να παρέχονται σε τρίτους χωρίς την ρητή
συγκατάθεση του ενδιαφερομένου. Οι κατασκευαστές θα πρέπει επίσης να
διασφαλίσουν ότι ο σχεδιασμός της τεχνολογίας eCall επιτρέπει την πλήρη
και οριστική διαγραφή των δεδομένων που συγκεντρώνονται.
Οι ευρωβουλευτές εισήγαγαν επίσης υποχρεωτική ρήτρα για την Ευρωπαϊκή
Επιτροπή να αξιολογήσει, κατά τα τρία έτη μετά την άνοιξη του 2018, εάν
οι συσκευές eCall θα πρέπει να τοποθετηθούν και σε άλλα οχήματα, όπως
λεωφορεία, πούλμαν ή φορτηγά.
Ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός ορίζει τις υποχρεωτικές ρυθμίσεις για
τους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Ένας ξεχωριστός κανονισμός, που διέπει
τις υποδομές που θα πρέπει να αναπτύξουν τα κράτη μέλη από την 1η
Οκτωβρίου 2017 ώστε να μπορούν να επεξεργάζονται τις κλήσεις eCall,
τέθηκε ήδη σε ισχύ τον Ιούνιο του 2014.
Υπήρχε μια χώρα που είχε έναντι των ισχυρών ξένων
τραπεζών ένα χρέος πολλών δισεκατομμυρίων, που ισοδυναμούσε σε χρέος
εις βάρος του κάθε πολίτη δεκάδων χιλιάδων ευρώ! Οι πιστώτριες τράπεζες,
που υποστηριζόντουσαν από την κυβέρνηση, προτείνουν δραστικά μέτρα εις
βάρος των πολιτών, και ότι κάθε πολίτης θα πρέπει να πληρώνει ή με
φόρους ή και με ήσσονος σημασίας υπηρεσίες, γύρω στα 100 ευρώ το μήνα
για 15 χρόνια! Οι πολίτες δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
και μπήκε σε ροή η ιδέα ότι δεν ήταν δίκαιο ΄ότι ο καθένας πρέπει να
πληρώσει για τα λάθη και τις ληστείες που διαπράχθηκαν από μια χούφτα
τραπεζιτών και πολιτικών. Στη συνέχεια, αποφάσισαν να γίνει ένα
δημοψήφισμα που με πάνω από το 90% των ψήφων, καθορίστηκε ότι δεν
επρόκειτο να πληρωθεί το χρέος.
Στη συνέχεια, κρατικοποίησαν τις τράπεζες (προηγουμένως ιδιωτικές)
που είχαν οδηγήσει σε αυτήν την οικονομική καταστροφή και, μέσω του
Διαδικτύου, αποφάσισαν να ξαναγράψουν το Σύνταγμα (υπό την προϋπόθεση
ότι η οικονομία ήταν στην εξυπηρετηση του πολίτη και όχι το αντίστροφο).
Για να ξαναγραφτεί το νέο σύνταγμα εξελέγησαν πολίτες οι οποίοι επρεπε
να είναι ενήλικες, έχουν την υποστήριξη τουλάχιστον 30 ανθρώπους και να
μην ειναι γραμμένοι σε κανένα κόμμα! Ο καθένας θα μπορούσε να
παρακολουθεί την πρόοδο της σύνταξης του Συντάγματος απ’ευθείας μπροστά
στα μάτια του. Οι συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου μεταδίδονταν
σε απευθείας σύνδεση και κάποιος θα μπορούσε να αποφανθεί επί των
σχεδίων από το σπίτι και να προτείνει τις δικές τους ιδέες. Έτσι
ανατράπει η ιδέα ότι τα θεμέλια ενός έθνους πρέπει να τίθενται σε
σκοτεινούς και μυστικούς χώρους δια χειρός ολίγων σοφών. Ακούγεται σαν
ένα παραμύθι, έτσι δεν είναι; Αλλά δεν είναι καθόλου!
Παρ ‘όλα αυτά, ακούγοντας τα παράσιτα των Βρυξελλών η απόφαση της
Ισλανδίας να παραμένουν εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα κολοσσιαίο
λάθος, διότι τέτοια άρνηση θα καταδικάσει τους Ισλανδούς πολίτες σε
δεκαετίες φτώχειας, παρακμής και χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης, αλλά
δυστυχώς γι’ αυτούς, τα μαθηματικά δεν είναι απλώς γνώμη και τα στοιχεία
που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα από τη Στατιστική Υπηρεσία της Ισλανδίας
δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα.
Και έτσι, ενώ οι χώρες της ζώνης του ευρώ έχουν βαλτώσει και
εξακολουθούν να βιώνουν μια ύφεση χωρίς τέλος, για το τρέχον έτος η
ισλανδική οικονομία προβλέπεται ότι θα αυξηθεί κατά 2,7% το 2015 και
3,3% μεταξύ 2016 και 2018, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης πρέπει να είναι
μεταξύ 2,5 και 2,9%.
Αυτή η ανάπτυξη δημιουργείται από την αύξηση της ιδιωτικής
κατανάλωσης η οποία φέτος αναμένεται να αυξηθεί κατά 3,9% και 4% το 2015
και στη συνέχεια παρέμεινε στο 3% ετησίως μέχρι το 2018.
Έτσι, ενώ οι Ιταλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν ακόμα και την αγορά
βασικών αγαθών όπως τα ζυμαρικά και το ψωμί, οι ισλανδέζοι πολίτες τους
επιτρέπεται να έχουν την δυνατότητα να ξοδέψουν κάτι περισσότερο- να το
πω έτσι, σωστά; – μια που δεν πρέπει να ακολουθούν τις διαταγές της ΕΚΤ
και της Μέρκελ.
Αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος πίσω από την αύξηση της
κατανάλωσης, που συνδέεται με την απόφαση της ισλανδικής κυβέρνησης να
διαγράψει μέρος των δανείων που είχαν συνάψει οι ισλανδικές οικογένειες.
Πράγματι, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, αμέσως μετά την πτώχευση των
τριών κύριων ισλανδικών τραπεζών, η κυβέρνηση αποφάσισε να εθνικοποιήσει
τις τράπεζες αυτές και να μειώσει μέρος των δανείων που έπρεπε να
πληρωθούν σε αυτές – μειώνοντας κατά πολύ τους τόκους επί των δανείων –
έτσι ώστε να δώσει λίγο οξυγόνο στις ισλανδικές οικογένειες που
πλήττονταν από την κρίση.
Η απόφαση αυτή , τότε, επικρίθηκε έντονα κατά από τους οργανισμούς αξιολόγησης (agenzies of rating) – και από
τις ξένες τράπεζες που έχασαν πλούσια “κέρδη” οι τοκογλύφοι – αλλά οι
ισλανδοί πολιτικοί, τους αγνώησαν εντελώς και τώρα οι ευεργετικές
επιδράσεις της εν λόγω απόφασης, αρχίζουν να δίνουν τους καρπούς τους.
Εκείνο που συμβαίνει στην Ισλανδία είναι «ένα χαρακτηριστικό
παράδειγμα για το πώς πρέπει να διοικείται μια χώρα \ώστε να οδηγηθει
έξω από την οικονομική κρίση, αλλά φυσικά ο ιταλικός Τύπος του
καθεστώτος υπέβαλε σε λογοκρισία αυτή την ιστορία επειδή« η αλήθεια»
ενοχλεί τα παράσιτα των Βρυξελλών και τους κυβέρνηση-μαριονέτα Renzi,
ξεκινώντας απο τον Υπουργό Οικονομίας Padoan.
ΣΧΟΛΙΟ Τα έχω γράψει πολλές φορές... Αλλά δεν μπορώ ρε παιδιά να μην τα επαναλαμβάνω κι ας γίνομαι γραφικός... Τα αντιγράφω λοιπόν όπως τα είχα πει και παλιότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
(1ο Σχόλιο)
Η
Ισλανδία είναι μια νησιωτική χώρα με ηφαίστεια και πάγους.... στην
αρκτική ζώνη... χωρίς αγροτική παραγωγή και στηρίζεται μόνο στην αλιεία
της... Η
Ελλάδα είναι μια χώρα στην εύκρατη ζώνη με πλήθος μοναδικών σε ποιότητα
αγροτικών προϊόντων (εξαιρετικά λάδια, καπνά, σιτηρά, δημητριακά,
φρούτα, μαστίχα, αμπέλια, κρασιά, μέλι... κλπ), με εύφορη κι ευλογημένη
γη και σπάνιας ομορφιάς και κάλλους φυσικό περιβάλλον... Η Ισλανδία δεν έχει τουρισμό... Η
Ελλάδα έχει εκατομμύρια τουρίστες, λόγω των ανεπαναληπτων ιστορικών
μνημείων της, του εξαιρετικού κλίματός της, της φιλικής πανέμορφης
θάλασσάς της... Εχει θρησκευτικό τουρισμό λόγω των καταπληκτικών και μοναδικών θρησκευτικών προσκυνημάτων της. Η Ισλανδία δεν έχει ναυτιλία.... Η Ελλάδα έχει τον πρώτο εμπορικό στόλο παγκοσμίως... Τα
πλοία με την ελληνική σημαία πλέουν παντού στον κόσμο σε όλους τους
ωκεανούς αλλά αν συνυπολογίσουμε και τα ελληνόκτητα πλοία υπό ξένη
σημαία τότε πραγματικά μιλάμε για μια υπερδύναμη στην υπερπόντιο
ναυτιλία.... Η Ισλανδία δεν έχει φυσικούς πόρους και ορυκτό πλούτο... Η Ελλάδα έχει Φυσικό αέριο, πετρέλαιο, ορυκτά (λιγνίτη, χρυσό, πετρώματα, μοναδικά μάρμαρα κ.α......) Η Ισλανδία δεν έχει βιομηχανία, βιοτεχνία και εμπόριο... Η
Ελλάδα έχει βιομηχανία (έστω και υποτυπώδη και αρκετά αναπτυσσόμενη πριν
την καταστρέψουν οι προδότες), είχε βιοτεχνία (πριν την διαλύσουν κι
αυτήν οι προδότες) και το εμπόριο της άνθιζε με την βοήθεια της
ναυτιλίας της.... Η Ισλανδοί δεν φημίζονται για το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο σε αντίθεση με τους Ελληνες.... Η
Ισλανδοί είναι ένας βόρειος ψυχρός λαός (με μικρή πολιτισμική ιστορία)
σε αντίθεση με τους Ελληνες που είναι λαός με μεγάλη κι ένδοξη ιστορία,
μεγάλο πολιτισμό με μοναδικά επιτεύγματα παγκόσμιας σημασίας.... Οι Ελληνες είναι θερμός λαός με έντονο μεσογειακό ταπεραμέντο, με δυναμισμό, φιλότιμο και ευφυία.... Η Ισλανδία έχει όμως κάτι που δεν έχει η Ελλάδα... Πατριώτες πολιτικούς......
(2ο σχόλιο) Στην
Ελλάδα έχουμε την έφεση εδώ και αρκετές δεκαετίες (ίσως από τότε που
ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος) να κάνουμε συχνά πρωθυπουργούς και
βουλευτές αυτούς που οι πρόγονοί μας κρέμαγαν για προδότες.... Ρε παιδιά η Ισλανδία είναι μια μικρή νησιωτική χώρα χωρίς βιομηχανία, βιοτεχνία, αγροτική παραγωγή και γενικά χωρίς πόρους... Εχει ελάχιστο τουρισμό και οι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με την αλιεία... Πρόσφατα πέρασε και μια χρεωκοπία.... Και παρόλα αυτά απέσυρε την υποψηφιότητά της για ένταξη στην Ε.Ε. Κι εδώ γεννούνται τεράστιες απορίες... 1.
Σύμφωνα με όσα μας λένε οι πολιτικοί μας δεξιοί κι αριστεροί στην χώρα
μας, δεν μπορείς να ζήσεις έξω από την ΕΕ και το ευρώ... οι Ισλανδοί πως
ζούνε; 2.
Τι ξέρουν οι Ισλανδοί και δεν θέλουν να μπούνε στην ΕΕ... Μήπως ότι δεν
θέλουν να χάσουν την εθνική τους κυριαρχία και να τους βρίζει κάθε τόσο
ο Σόϊμπλε και να κάνει κουμάντο στις ζωές τους το Βερολίνο, η ΕΚΤ, οι
Βρυξέλλες και το ΔΝΤ; 3. Πόσο ισχυρό νόμισμα έχει η Ισλανδία που αδιαφορεί για το Ευρώ; 4.
Τι είδους πολιτικοί είναι οι Ισλανδοί; Γιατί στην Ελλάδα για να βρείς
τέτοιους πολιτικούς πρέπει να ψάξεις στην άκρα δεξιά ή στην άκρα
αριστερα; και η τελευταία ερώτηση/απορία..... Η
Ισλανδία έχει μεγαλύτερη και ενδοξότερη ιστορία από την Ελλάδα; Ποιους
εχθρούς νίκησε; Πόσες φορές είχε κατοχή; Τι πολισμός έχει αναπτυχθεί στο
έδαφός της; Ποια είναι τα επιτεύγματά της και η συμβολή της στον παγκόσμιο πολιτισμό; Τι από τα παραπάνω δικαιολογεί το να είναι περισσότερο περήφανοι ως λαός οι Ισλανδοί από τους Ελληνες; Κάτι
πολύ σάπιο και βρωμερό υπάρχει μέσα σε όλα τα κυβερνώντα κόμματα της
πατρίδας μας στο μνημονιακό, αλλά δυστυχώς (όπως διαπιστώσαμε) και στο
αντιμνημονιακό στρατόπεδο.... Αλλοιώς
δεν δικαιολογείται αυτή η καταστροφική εμμονή στην Ε.Ε. και στο
γερμανικής επινόησης οικονομικό, κατακτητικό όπλο που ονομάζεται ευρώ...
.jpg)
