ΖΟΦΕΡΕΣ ΚΑΙ KΑΘΑΡΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ.

«Τι γαρ φίλτερον ανδρί πατρώας χθονός;» (ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ)

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

Πάει καιρός που άκουσα στο ραδιόφωνο, τον αξιότιμο κ. Παπαδημούλη να λέει, εάν δεν κάνω λάθος: «… θα πρέπει πλέον να προβληματισθεί ο Ελληνικός λαός τι επιθυμεί ή μια Κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τις απόψεις του ή μια Κυβέρνηση με βάσει την Νέα Δημοκρατία και τις αντίστοιχες απόψεις της, εις ότι αφορά την διακυβέρνηση της χώρας, στις προσεχείς Εθνικές Εκλογές.»

Συμφωνεί κ. Παπαδημούλη με την θέση σας αυτή, εις ότι αφορά τον προβληματισμό και τις επιλογές του Ελληνικού λαού, κάθε σκεπτόμενος Έλλην πολίτης. Εάν όμως και οι πολιτικές Δυνάμεις στον τόπο μας, και κάθε πολιτικός έδιδαν την σωστή και αντικειμενική Ερμηνεία, αυτών των απόψεών σας, με βάσει όλοι, την αγάπη προς την Πατρίδα και τον Λαό μας.

Όλα τα κόμματα θα πρέπει να έχουν, εκ των προτέρων, την δυνατότητα να συνεργάζονται, για την συγκρότηση Κυβέρνησης, ανάλογα με το ποσοστό επιθυμίας του Ελληνικού Λαού. Και! από την άλλη μια σωστή αντιπολίτευση, με την δαμόκλειο Σπάθη άνωθεν της κεφαλής των Κυβερνώντων, να ελέγχει και να βοηθά το έργο της εκάστοτε Κυβέρνησης.

Πιστεύουμε απόλυτα, δεν υπάρχουν κόμματα που μπορούν να σώσουν τη χώρα μας και να μεγαλουργήσει αυτή, αυτό άνδρες πολιτικοί βάλτε το καλά μέσα στο μυαλό σας, ένας μόνον τρόπος υπάρχει, όταν Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεργασθούν αρμονικά γι’ αυτόν τον παράδεισο που λέγεται Ελλάς, και για τους λίγους εναπομείναντες Έλληνες.

Εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όχι μόνο δεν συνεργάζονται τα κόμματα, αλλά και όποιες καλές ενέργειες γίνονται, αυτός είναι κανόνας, η αντιπολίτευση θεωρεί υποχρέωσή της να τορπιλίζει κάθε προσπάθειά της, με μοναδικό σκοπό να εκθέσει την Κυβέρνηση και την χώρα γενικότερα διεθνώς και ενώπιον του Ελληνικού λαού με μοναδικό στόχο να πέσει η Κυβέρνηση. Όχι μόνο τώρα αλλά δυστυχώς πάντοτε. Έλεος πλέον, λυπηθείτε την ωραία αυτή Πατρίδα μας. Ελπίζαμε με την είσοδο νέων σε ηλικία ανθρώπων στην πολιτική κονίστρα, θ’ άλλαζαν την παλαιοκομματική άθλια νοοτροπία στην χώρα μας, αντιλαμβανόμενοι τα κομματικά λάθη του παρελθόντος (Διαχωρισμός των Ελλήνων μέχρι μίσους μεταξύ των, «Εγώ» μόνο μπορώ και κανένας άλλος).

Όλα τα κόμματα, το επισημαίνουν οι πάντες, θα πρέπει πρωτίστως να συμφωνήσουν στα Εθνικά μας θέματα και θα υποστηρίζουν την εκάστοτε Κυβέρνηση στα παρακάτω βασικά θέματα επιβίωσης της Πατρίδος μας.

- Παιδεία

- Υπογεννητικότητα

- Λαθρομετανάστευση

- Σχέσεις με τα όμορφα Κράτη

- Ισχυρό Στρατό και Σώματα Ασφαλείας

- Οργάνωσης του Κράτους δηλ. ουσιαστική Ιεραρχία με δικαιώματα και υποχρεώσεις

- Παραγωγή – εργασία – έσοδα για το Κράτος και τον πολίτη

Είναι η ύστατη κραυγή του σκεπτόμενου Έλληνα πολίτη. Εάν στ’ ανωτέρω δεν υπάρχει μια συμφωνημένη των Κομμάτων κοινή σε βασικά σημεία Εθνική συμφωνία, τότε αυτή η χώρα θα καταστραφεί από τους ίδιους τους πολιτικούς της. Διότι! Καμία Κυβέρνηση, μονοκομματική ή συνεργασίας κομμάτων, δεν πρόκειται να κάμει τίποτε, όταν η εκάστοτε αντιπολίτευση, με την άνοδο νέας Κυβέρνησης, αποσκοπεί πώς! θα παρεμποδίσει το έργο της, με τελικό σκοπό την πτώση της.

Εάν και σήμερα σ’ αυτή την δύσκολη κατάσταση της πατρίδος μας, δεν υπάρχει συμφωνία των πολιτικών για την διάσωσή της, τότε πολύ σωστά το συμπέρασμα είναι: ότι· οι πολιτικοί της πατρίδος μας και οι παρατρεχάμενοί τους, το μόνο που τους απασχολεί, πλην εξαιρέσεων, η «καρέκλα» και η «κουτάλα» και η πατρίδα μας, με τα πλούσια ελέη, που ο θεός τόσο απλόχερα μας χάρισε, θα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.

Εάν δεν διακηρύξουμε, δεν παλέψουμε και δεν αναγκάσουμε όλοι μαζί τον θάνατο της διχαστικής και απατηλής ιδεολογίας του αριστερού και δεξιού Πολιτικού φάσματος, αυτή θα παραμείνει στη χώρα μας ως μόνη πολιτική ιδέα, με βέβαιο αποτέλεσμα την κατάρρευση των Εθνικών μας θεμάτων, του πολιτισμού μας, της Γλώσσας και του Πατριωτισμού των Ελλήνων.

Επειδή η παιδεία των νέων είναι το παν, η εκπαίδευση οφείλει να είναι συντηρητική, με την απλή σημασία της λέξεως. Να συντηρεί την ωραιότερη και πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου την Ελληνική, τον πολιτισμό και τις αρχές και αξίες που οι πρεσβύτεροι έχουν δημιουργήσει για να τα παραδώσουν στους νεότερους. Αυτό είναι παράδοση.

Ποίοι λοιπόν είναι αυτοί και με ποιο δικαίωμα, αντικαθιστούν τα ωραία αυτά ανθολόγια με Έλληνες συγγραφείς και ποιητές με βόθρους και τουαλέτες; Πότε επί τέλους θ’ αντιληφθούμε, ότι η Πατρίδα μας αργοπεθαίνει πλέον από τα σχολεία;

Πιστεύω απόλυτα το τεράστιο και σοβαρό αυτό θέμα της αγαστής συνεργασίας των πολιτικών αρχηγών, πρέπει να γίνεται με πρωτοβουλία πάντοτε του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας της χώρας ο οποίος θα πρέπει να εξαντλεί όλες τις δυνατότητες για συνεργασία τουλάχιστον στα σοβαρά θέματα. Εάν αυτό συνεχίζει να μην συμβαίνει, τότε η χώρα μας, αυτή η «Ζαφειρόπετρα στης Γης το δακτυλίδι» θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και ο αιώνιος «διχασμός» θα συνεχίζει το έργο του σε διάφορες μορφές (Μνημονικοί – Αντιπνευμονικοί κ.λπ.), με την εκτός ελέγχου ρητορική πολιτική αντιπαράθεση, άνευ ουσίας και προ παντός με ψευδεπίγραφα διλήμματα.

Υπόψη των νέων πολιτικών ηγετών της χώρας μας, εάν θέλουμε νέα γενεά αντάξια των προγόνων μας, που απελευθέρωσαν την πατρίδα μας μετά από τέσσερις αιώνες δουλείας και την μεγάλωσαν στα σημερινά σύνορα, και όχι βιομηχανία παραγωγής κουκουλοφόρων, τότε πρέπει όλοι μαζί, με μπροστάρηδες της πολιτικές και λοιπές ηγεσίες της χώρας μας, να τηρήσουμε την ρήση του Ισοκράτη, που ακόμη και σήμερα είναι τόσο επίκαιρη και αναγκαία: «Να προτρέπουμε τους νέους προς την Αρετή, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με Παράδειγμα τις πράξεις μας».

Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ «Αυτοί που μελέτησαν τον τρόπο διακυβερνήσεως των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των Νέων».

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Αντγος ε.α.

Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.