Σελίδες

6 Μαρτίου 2015

Προσωπικές σκέψεις επί απραξίας της Δύσης στην Μέση Ανατολή.

οι περιοχές της Μέσης Ανατολής και Αφρικής που είναι υπό καθεστώς επιρροής φανατικών Ισλαμικών στοχείων είναι αρκετά μεγάλες αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανές να επηρρεάσουν πέρα από τα σύνορα τους σε τακτικό επίπεδο στρατηγικών χτυπημάτων. --- IISCA, Αλέξανδρος Νίκλαν
Μα γιατί δεν επεμβαίνουν στο θέμα του ΙΚ από την Δύση; Γιατί δεν κάνουν κάτι οι ΗΠΑ; Είναι ερωτήματα που έχουμε ακούσει πολλές φορές. Οι απαντήσεις όσο και αν δεν αρέσουν, έχουν πολύ μεγάλη λογική και ίσως θέλουν καλή σκέψη από όλους μας, σε όλη την περιφέρεια της Δύσης.

1. Οι ΗΠΑ έχουν δώσει πολλά χρήματα και ανθρώπινο δυναμικό σε παρόμοιους πολέμους. Σίγουρα κέρδισαν και εκείνοι (οι ιδιώτες και τα κέντρα συμφερόντων, όχι οι ΗΠΑ), όμως το πολιτικό κόστος τους είναι τεράστιο, συν το γεγονός πώς έχουν ορατή οικονομική κρίση στα χέρια τους μετά το 2008. Έτσι, έχουν δηλώσει με όλους τους τρόπους ότι παραιτούνται από αστυφύλακες της υδρογείου και πρέπει ο καθείς να αναλάβει τα δικά του προβλήματα, ανεξάρτητα βέβαια αν οι ίδιοι κινούνται παρασκηνιακά.

2. Η Ε.Ε. δεν θέλει να δώσει και παράλληλα δεν θέλει να δεχτεί πώς πλέον η ασφάλεια της είναι στα χέρια της. Ο "προστάτης" ΗΠΑ, το πολύ να έχει καμιά μεραρχία στα εδάφη της και ίσως και μερικές συστοιχίες αντιπυραυλικής ασπίδας. Όμως, πλέον, όλες οι απειλές που εμφανίζονται είτε από Ισλάμ, είτε από Ρωσία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από την ίδια την Ευρώπη και με τα δικά της μέσα.

Ποια μέσα όμως; Διότι ουσιαστικά ισχυρό στρατό  έχουν μόνο 3 χώρες, η Βρετανία, η Γαλλία και η ΕΛΛΑΔΑ (ναι,μην φαίνεται παράξενο). Η χώρα που έχει ισχυρό και αξιόμαχο στράτευμα, που μπορεί να κάνει τη διαφορά με το ετοιμοπόλεμο (λόγω συνθηκών και περιοχής) δυναμικό της, είναι η χώρα μας, μαζί με τις άλλες δύο. Η Γερμανία παρότι έχει τεράστια οικονομική δύναμη, ο στρατός της υποφέρει (δηλώσεις της δικής τους ΥΕΘΑ), ενώ οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης μπορεί να έχουν εξοπλισμούς και πλήθος στρατού, αλλά δεν διαθέτουν αξιόμαχο δυναμικό, επιπέδου αντίστοιχου των παραπάνω τριών. Ας μην ξεχνάμε και ότι στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, η Βρετανίας και οι ΗΠΑ είναι οι μόνες που συμμορφώνονται στις δαπάνες αμυντικών συμμετοχών σύμφωνα με το ΑΕΠ τους ποσοστιαία.

3. Ένας πόλεμος κοστίζει. Κοστίζει σε χρόνο, κοστίζει σε ζωές και κοστίζει σε πολιτική σημασία. Όποιες χώρες είχαν συμμετάσχει σε πολέμους της Μέσης Ανατολής πρόσφατα, το βίωσαν καλά και το βιώνουν ακόμη και σήμερα. Η Γαλλία το ένιωσε καλά με την Λιβύη, όπου στο τέλος ζήτησε βοήθεια από το ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ. όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, το έχουν βιώσει στο πετσί τους, γνωρίζοντας τα αρνητικά.  Η Βρετανία με συμμετοχή και στη περιοχή του Ιράκ αλλά και σε άλλες αποστολές, γνωρίζει ακριβώς τα αρνητικά και τις επιπτώσεις. Το παράδειγμα τους έχει "τρομάξει" τους υπόλοιπους, που θέλουν πλέον στο "δωρεάν" να είναι ασφαλείς, ζητώντας παράλληλα και την προστασία των ΗΠΑ που απλά δηλώνουν αμέτοχοι εκτός των περιοχών στις οποίες έχουν οι ίδιες συμφέροντα.

Με όλα αυτά, όμως, πρέπει κάποιος να θεωρήσει πώς η Μέση Ανατολή είναι ένα τεχνητό μόρφωμα όλων των παραπάνω. Και όταν οι δημιουργοί αδιαφορούν ή είναι αδύνατον να διατηρήσουν την κατασκευή/δημιουργία τους, αυτή θα διαλυθεί ως συνετέθη. Έτσι οι νέες τάσεις της φανατικής προσήλωσης στο Ισλάμ θυμίζουν τις αρχές του 20ου αιώνα, που η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε διαλυθεί και χρειάστηκε ένας παγκόσμιος πόλεμος για να δημιουργηθούν νέα δεδομένα που θα περιόριζαν  τις εξάρσεις της "Αραβικής Εθνότητας και Αναγέννησης" της εποχής.

Ο όρος Arab Spring στη σημερινή εποχή δεν είναι τυχαίος. Έχει βάσεις στο παρελθόν για να μπορέσει να συσπειρώσει. Όμως, τώρα, ουδείς θέλει να αναλάβει, να βοηθήσει/διαμορφώσει/επιβάλει ένα νέο status quo στη περιοχή της Μέσης Ανατολής, καθώς θα κοστίσει και θα κοστίσει πολύ.

Για αυτό και η κατάσταση θα διαιωνιστεί με αυτό τον τρόπο, όμως δεν θα επεκταθεί κιόλας. Κυρίως, γιατί οι δυνάμεις του ΙΚ είναι πεπερασμένες και στηρίζονται περισσότερο στην τοπική υποστήριξη παρά στην παγκόσμια αποδοχή.

Είναι θέμα χρόνου, μάλιστα, να διογκωθούν και οι ήδη κλιμακούμενες εσωτερικές διαφορές για την εξουσία επί του Ισλάμ (βλ. Ιράν vs Σαουδική Αραβία ή αλλιώς Σιίτες vs Σουνίτες).

Οπότε ίσως τίθεται και το ερώτημα, μήπως είναι καλύτερα να μην επέμβει κανείς αλλά να τους περιορίσουμε εντός περιφερειών τους για να λύσουν το δικό τους πρόβλημα μόνοι τους; (Σημείωση αυτό που αναφέρει ο Λ. Οίκος δηλαδή). Εκείνο, όμως, που δεν λαμβάνεται υπόψιν είναι πώς 80% της ενέργειας παγκοσμίως έρχεται από την περιοχή της Μέσης Ανατολής και αν οι ΗΠΑ δηλώνουν απεξαρτημένες  λόγω του σχιστόλιθου, δεν μπορεί να πει το ίδιο και ο υπόλοιπος παγκόσμιος χάρτης.

Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
IISCA Sec Group

Geopolitics & Daily News

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.