Σελίδες

31 Μαρτίου 2015

Η ιστορία με την οικονομική υποδούλωση της Ελλάδος ξεκινά από το 1204.

Πολλοί θεωρούν ότι η συμπεριφορά προς την Ελλάδα ειδικά τις τελευταίες ημέρες, των θεσμών, δανειστών, Τρόικα ή όπως αλλιώς ονομάζονται τα « κοράκια» της «ιερής συμμαχίας» της Μέρκελ, είναι αποσπασματική και αφορά τα τελευταία 35 χρόνια, είναι όμως έτσι;

Κατηγορούν τους Έλληνες ότι κατασπατάλησαν εκατομμύρια από κοινοτικά πλαίσια στήριξης, ότι ελάμβαναν δάνεια που υπερφόρτωναν τον κρατικό κορβανά, κά.

Λάθη από τις ελληνικές κυβερνήσεις έγιναν και μάλιστα σοβαρά, τα οποία θα μπορούσαν να «απασχολήσουν» ένα ειδικό δικαστήριο με όλους τους εμπλεκόμενους στο «σκαμνί».

Ελληνες στρατιώες της εποχής της Αλώσεως του 1204
Άλλο όμως αυτό και άλλο να λαμβάνεις ως χώρα ένα δάνειο σαν τα περίφημα SWAPS, αξίας 2,8 δις Ευρώ το 2001, από το οποίο οι «δανειστές» να ζητούν σήμερα το 2015, 12 δις ευρώ. Έχει και η «κλεψιά» τα όρια της.

Ελληνες βυζαντινοί στρατιώτες της εποχής των Σταυροφοριών
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης αρκετούς οικονομολόγους, όπως ένας Γάλλος πριν μερικές ημέρες,  οι οποίοι μας μιλούν, για επαχθές χρέος, στα 320 δις που χρωστά η πατρίδα μας στους δανειστές. Μιλούν δηλαδή για ένα ποσοστό του χρέους το οποίο θα πρέπει να ελεγχθεί «εξονυχιστικά» και να αποδεχτούμε αυτό που μας «αναλογεί» και όχι τα παράλογα επιτόκια που παράνομα μας «φόρτωσαν» οι «δανειστές».

Το ίδιο έργο η Ελλάδα δυστυχώς το ζει και ξαναζεί επίσημα από την επανάσταση του 1821, και τα θαλασσοδάνεια της Αγγλίας που μας χρέωναν 1.000000 αγγλικές λίρες, και στα χέρια μας  «έρχονταν» μόνο 200.000 Λίρες !!!!!!

Μάλιστα το 1897 μας κήρυξαν πτώχευση διότι προφανώς δεν τα έβρισκαν οι «δανειστές» μεταξύ τους, επιβάλλοντας μας  επαχθέστατους  όρους για την αποπληρωμή των χρημάτων τους. Με λίγα λόγια πάντα οι «δανειστές» μας είχαν σε μια ιδιότυπη οικονομική ομηρία, και όταν δεν εξυπηρετούσαμε τα παράλογα αιτήματα τους απλά μας  «τραβούσαν το σκοινί στον λαιμό μας».

Η Αλωση του 1204
Αυτή όμως η ιστορία  πραγματικά, ξεκινά από πολύ παλιά , από την εποχή της ύπαρξης της μεγαλοπρεπούς και χιλιόχρονης βυζαντινής αυτοκρατορίας.  Από τότε οι «βάρβαροι» Φράγκοι δηλαδή ( Γερμανοί, Γάλλοι, Βρετανοί κτλπ), εποφθαλμιούσαν, την Πόλη, την πρωτεύουσα της κραταιάς Βυζαντινής αυτοκρατορίας, των 700.000 κατοίκων, που ήταν τόσο όμορφη και αρμονικά χτισμένη πάνω σε επτά λόφους, που καμία πόλη δεν μπόρεσε ποτέ να πλησιάσει το κάλος και την ομορφιά της. Αυτήν την ΠΟΛΗ ήθελαν οι βάρβαροι Φράγκοι  σταυροφόροι που ζούσαν στις δικές τους παραγκουπόλεις μέσα στις λάσπες και τις αρρώστιες.

Ανδρες της Καταλανικής εταιρείας
Το απίστευτο πλούτο της ζηλοφθονούσαν συνεχώς και όταν τους δόθηκε η ευκαιρία από δικά μας λάθη, συμπεριφέρθηκαν χειρότερα από κτήνη.

Ο πλούτος που εξήχθη από την βασιλεύουσα ήταν απίστευτος, ένας πλούτος που γέμισε τις πόλεις της δυτικής Ευρώπης δίνοντας ώθηση στον οικονομικό τομέα για να γίνουν οι Γάλλοι, οι Γερμανοί αυτό που είναι σήμερα.

Αυτή ήταν η δεύτερη  επιχείρηση μεταφοράς ελληνικού θησαυρού στην Δύση, η πρώτη  έλαβε χώρα επί Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, όταν τα ελληνικά αγάλματα και επιτεύγματα γέμισαν την αιώνια πόλη, και την στολίζουν ακόμη και σήμερα.

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.