Γράφει ο Χρίστος Γούδης
Σε
μια άμεση αντίδρασή μου της 20ης Φεβρουαρίου 2015, μόλις έγιναν
γνωστά τα αποτελέσματα του Γιούρογκρουπ (μου θυμίζει λίγο Γιούρα, όπως λέγανε
παλιά την Γυάρο), είχα παρομοιάσει τον Τσίπρα με δαρμένο σκύλο. Δεν ξέρω αν
έγινε αντιληπτός ο αυτοσαρκασμός διότι περί αυτοσαρκασμού πρόκειται. Όλοι μας
βγήκαμε από αυτήν την περιπέτεια σαν δαρμένοι σκύλοι.
Ακούω
τώρα παράταιρες υλακές αντιστασιακών ευρωσυριζαίων, γηραιών και θηλέων,
βολεμένων στο «ευρωκυνοβούλιο» με τους παχυλούς μισθούς τους, για το απαράδεκτο
της αθέτησης των προεκλογικών τους προγραμμάτων, πρακτικά δηλαδή γιατί
επικράτησε η σωφροσύνη και δεν γίναμε (ακόμη) Συρία, Λιβύη, Αίγυπτος ή
Ουκρανία, λες κι αν γινόμασταν θα μας έσωζε η υπερηφάνειά μας.
Δυστυχώς,
άνθρωποι που ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν μετάσχει σε διεθνείς διαπραγματεύσεις,
δεν αντιλαμβάνονται τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που συναντούν εκείνοι εκ των
Ελλήνων που έχουν το θάρρος, τη δύναμη και την ικανότητα να το πράττουν. Αντί λοιπόν
όλοι αυτοί από τις κερκίδες, τον πάγκο, και τις πλατείες, να γαβγίζουν,
οφείλουν να σιωπούν μπροστά σε μια πραγματικότητα που δεν έχουν τη δύναμη να
αλλάξουν με αερολογίες. Αρκετά με τις ιαχές και τα κραξίματα. Αλήθεια,
διερωτήθηκαν οι πανταχού παρόντες δημο(σ)κόποι πόσοι από αυτούς που έτρεχαν
στις πλατείες φωνασκώντας εκ του ασφαλούς δεν είχαν προηγουμένως αποσύρει τα
λεφτάκια τους από τις τράπεζες και δεν είχαν πληρώσει τους φόρους τους; Μήπως
εκεί κάποιος θα έπρεπε να τους μοιράζει καθρεφτάκια;
Και
κάτι τελευταίο που όφειλε να μην διαφύγει της προσοχής μας. Η εμφανής αφυδάτωση
που είχε υποστεί ο Βαρουφάκης, κάτι που τον ανάγκαζε να πίνει συνεχώς νερό κατά
την διάρκεια της συνέντευξης τύπου που έδωσε αμέσως μετά, είναι δείγμα της
αγωνίας, της υπερέντασης και της υπερπροσπάθειας που κατέβαλε στις
διαπραγματεύσεις. Τί κατάφερε;
Να είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή. Κι εμείς οι
λίγοι πραγματιστές και οι πολλοί φαντασιόπληκτοι και κουφιοκεφαλάκηδες
συμπατριώτες μας. Αυτό που κατάφερε λίγο δεν είναι. Ανώμαλη προσγείωση, αλλά προσγείωση.
Δεν πέσαμε στο βυθό της θάλασσας για να μας φάνε τα ψάρια και τα ευρωσκυλόψαρα.
Η αναγνώριση των σχοινοβατικών δεξιοτήτων και των αεροπλανικών κόλπων ενός
μεγάλου «ηθοποιού» είναι κάτι που δεν θα πρέπει να υπερκαλύπτεται από την
ζηλοφθονία, την μικροψυχία, τον ναρκισσισμό και την γεροντική άνοια του
περιβάλλοντος ιδεολογικού του χώρου.
Χρίστος Γούδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.