ΑΡΧΑΙΑ ΓΛΩΣΣΑ = ΑΘΑΝΑΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.

Γράφει η Μαίρη Καρά

Εν αρχή ειν’ ο ΛΟΓΟΣ! Ο Λόγος που εκφέρεται με την μητρική  γλώσσα κάθε λαού ή ανθρώπου. Είναι το μεγαλύτερο γνώρισμα που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και τον ξεχωρίζει από τα άλλα όντα του ζωικού βασιλείου. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα ΛΕΓΩ που σημαίνει μιλώ, διηγούμαι, ανακοινώνω. Οι άνθρωποι έρχονται συνεχώς σε άμεση επαφή με τον ΛΟΓΟ, την ουσία του κόσμου μας. Κι ενώ αυτός τους φανερώνει τα πάντα, αυτοί προτιμούν άλλα να πιστεύουν. Ο Λόγος μπορεί να παρομοιασθεί με ένα φύλλο χαρτιού. Η σκέψη είναι η μία όψη του και οι ήχοι (η γλώσσα) είναι η άλλη. Δεν μπορεί κανείς να κόψει την μία όψη, χωρίς να κόψει συγχρόνως και την άλλη.

Από την ΓΡΑΦΗ ξεκινά η πνευματική και τεχνολογική εξέλιξη του ανθρώπου, που είναι το γραπτό αποτέλεσμα της σκέψης του. Ο προφορικός Λόγος έχει διάρκεια ζωής, όσο προφέρεται ή όσο παραμένει σαν πληροφορία στην μνήμη. Ο γραπτός λόγος όμως παραμένει σταθερά στην... έντυπη έδρα του, έτοιμος προς απόδειξη των σκέψεων του γράφοντος. Γι’ αυτό λέμε ότι ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ και προσέξτε που βάζετε την... υπογραφή σας. Ενώ τα προφορικά.... τα παίρνει ο άνεμος... άρα δεν αποδεικνύονται. Η επιλογή έκφρασης βέβαια είναι υποκειμενική κι άρα αυταπόδεικτη. 

Η μητρική γλώσσα δημιουργείται στην μνήμη του νεογέννητου, απ’ το οικογενειακό περιβάλλον και μεταφέρει την ψυχοσύνθεση των μελών της γλωσσικής κοινότητας. Δηλαδή η κατάκτηση της βιωματικής διάστασης της γλώσσας, είναι μια πολιτιστική κατάκτηση. Κι εμείς οι Έλληνες είμαστε τυχεροί, αφού η γλώσσα μας είναι συνέχεια της Αρχαίας Ελληνικής, η οποία επιβάλλεται να  διδάσκεται στα σχολεία, για να την εμπεδώνουν και οι νέες γενιές και να διαιωνίζεται.

Η κοινωνία είναι μια εξελιγμένη μορφή οργάνωσης και συμβίωσης των ανθρώπων. Είναι το σημείο μετάβασης απ' την βαρβαρότητα στον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζει με τον Λόγο τα προβλήματα που δημιουργεί η κοινωνική εξέλιξη. Έτσι γίνεται ικανός να ρυθμίσει τις ανάγκες του βίου του και της συμβίωσής του με τους άλλους. Επομένως ο Λόγος και η Κοινωνία είναι σε μια σχέση  αλληλεπίδρασης, όπως φαίνεται από το πότε ο άνθρωπος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον ΓΡΑΠΤΟ λόγο. Η σκέψη του πρωτόγονου ανθρώπου πιθανόν να ήταν έντονα συναισθηματική με επικράτηση του ανθρώπινου θυμικού. Όταν ο τρόπος ζωής και η γνώση του περιβάλλοντος επέβαλλαν περισσότερη εκλογίκευση της σκέψης του, τότε ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το λογικό. Από αυτή την διαφορά προέκυψε η ανάγκη χρήσης του ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.

Στον Λόγο στηρίζονται όλες οι επικοινωνίες και σ’ αυτόν οφείλουν να καταλήγουν, για να είναι γόνιμες. Εκφράζεται δε και γραπτώς, με την Τέχνη της Γραφής, δηλαδή με την ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, που είναι σύνολο γραπτών έργων με αισθητική αξία. Ο πνευματικός άνθρωπος που συγγράφει λογοτεχνικά έχει τις απαραίτητες ΓΝΩΣΕΙΣ και σε συνδυασμό με ένα έμφυτο ταλέντο - το οποίο καλλιεργεί και εμπλουτίζει με την πείρα του - δημιουργεί το λογοτεχνικό του έργο. Επίσης ο Λόγος εκφράζεται και ποιητικά, δηλαδή με την τέχνη της σύνθεσης ποιημάτων, που δημιουργεί ο ΠΟΙΗΤΗΣ. Η ποίηση έχει την ιδιότητα να εκφράζει και να εμπνέει ανώτερα συναισθήματα και συγκινήσεις στον άνθρωπο και να τον απογειώνει!

Ο άνθρωπος από βρέφος είναι μέλος ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η πνευματική του καλλιέργεια εξαρτάται από την γονική ανατροφή και από την ΠΑΙΔΕΙΑ που θα λάβει κατά τα μαθησιακά του χρόνια. Οι σχολικές γνώσεις που θα αποκτήσει από τους δασκάλους του είναι καθοριστικές για την εξέλιξή του και θα είναι ο καλύτερος σύμβουλός του σε όλη τη ζωή του. Πόσο μάλιστα όταν η Παιδεία αφορά τους Έλληνες μαθητές, που έχουν στο D.N.A. τους την τάση προς την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, που κληρονόμησαν από τους δοξασμένους προγόνους τους. Η δε ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ έχει το προνόμιο στην αποκλειστικότητα της δημιουργίας και χρήσης των λέξεων «φιλότιμο» και «λεβεντιά»!

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη "Ο Λόγος είναι η πηγή της ΑΡΕΤΗΣ και της ευδαιμονίας. Ο κυβερνήτης και προνοητής των πάντων κι εκδηλώνεται στη νομοτέλεια του Σύμπαντος, στο οποίο τίποτα δεν είναι παράλογο και τυχαίο". Οι πρόγονοί μας εκείνον που είχε διαβάσει πολλά βιβλία τον έλεγαν πολυμαθή. Μορφωμένο ονόμαζαν κάποιον, που είχε υποβληθεί στην διαδικασία να μορφοποιήσει τον Πνευματικό Εαυτό του και να απαλλαγεί απ' τα πάθη του. Στον Χριστιανισμό ο λόγος είναι ο λόγος του Θεού, ο δημιουργός των πάντων: "Εν αρχήν ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς Θεον και Θεός ην ο Λόγος… πάντα δι' αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν". 

Την αξία της ΠΑΙΔΕΙΑΣ έβαλαν ως στόχο να υποβαθμίσουν οι "ευφυείς" της αρνητικής σκέψης παγκοσμιοποιητές και φαίνεται πως, για δεκαετίες εκτελούσαν το σχέδιό τους, εν αγνοία του ελληνικού λαού. Γι' αυτό σήμερα οι νέοι μας δεν παίρνουν την μόρφωση που τους αξίζει κι όταν τελειώνουν το σχολείο δεν έχουν ένα συγκεκριμένο όραμα για το μέλλον τους. Σκόπιμα τους αφήνουν ημιμαθείς, για να μην αποκτήσουν σωστό ΚΡΙΤΗΡΙΟ και να μην είναι ικανοί να παίρνουν σωστές αποφάσεις. Αλλά κι όταν αρκετοί ευτυχώς κατάφερναν να αποκτήσουν Πτυχία, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα που τους εκπαίδευσε ΔΩΡΕΑΝ, λόγω της ΑΝΕΡΓΙΑΣ.

Πέραν όμως της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ γλώσσας που είναι η μητρική μας, τις τελευταίες δεκαετίες οι μαθητές έπρεπε να μαθαίνουν και μια ξένη γλώσσα, για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εκπαιδευτικής εξέλιξης. Γι’ αυτό η ΓΝΩΣΗ μιας άλλης γλώσσας, σημαίνει την κατάκτηση ενός «νέου κόσμου», μα όχι βέβαια στην ολότητά του. Όμως η κατάκτηση της μητρικής γλώσσας, σημαίνει ταυτόχρονα την συνειδητοποίηση της ιδιαίτερης ταυτότητας, των στοιχείων εκείνων δηλαδή, που διαφοροποιούν το άτομο απ’ τα άλλα, με διαφορετική μητρική γλώσσα.

Όμως η πολύτιμη ΓΛΩΣΣΑ μας, παρόλες τις σκόπιμες αλλοιώσεις της, είναι πηγή της ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ και ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ. Κι όσο και να προσπαθούν να την διαστρεβλώσουν με καθιέρωση ξενόγλωσσων εκφράσεων… ποτέ δεν θα το καταφέρουν. Γιατί ο Έλληνας όσο αγαπά την ΠΑΤΡΙΔΑ του άλλο τόσο αγαπά και τιμά και την γλώσσα του κι όσο υπάρχει, ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΙΛΑ ΣΩΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ! Γιατί ένας είναι ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ! Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ! Ένα είναι το μέλλον του ανθρώπου! Η ΕΛΛΑΔΑ!