ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ «ΛΟΓΙΚΗ» ΤΗΣ ΣΕΧΤΑΣ.

Γράφει ο Χρίστος Γούδης 

Να εξηγούμεθα εξ αρχής: η παρούσα παρέμβασή μου γράφεται μερικές ώρες προ των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015 και δημοσιοποιείται μετά από αυτές. Το αποτέλεσμα δεν είναι γνωστό και είναι εν πολλοίς αδιάφορο σε σχέση με τα όσα λεχθούν. Γιατί αναφέρεται για μία ακόμη φορά στο πρόβλημα του εθνικισμού και της μελλοντικής του πορείας.

Έναυσμα αποτελεί η συνεχιζόμενη διαδικτυακή αντίδραση από χρυσαυγίτες γύρω από τα γραφόμενά μου στις πρόσφατες παρεμβάσεις μου «Πολιτική Ανθρωπογεωγραφία» και «Ίνα τί εφρύαξαν οι λαοί της γης;». Οφείλω να σημειώσω ότι ο τρόπος τους είναι κατά βάση ευπρεπής και πολλά επί μέρους θέματα αποτελούν όντως αντικείμενα μακράς συζήτησης, προβληματισμού, και σε τελευταία ανάλυση επιδέχονται υποκειμενικής αξιολόγησης. Το βάθος του χρόνου θα καταδείξει την ορθότητα ή μη των απόψεων όλων μας.

Κοινή πάντως συνισταμένη των χρυσαυγίτικων αντιδράσεων είναι η «λογική» της σέχτας ότι καλώς διατηρείται η περίκλειστη πολιτική φυσιογνωμία της Χρυσής Αυγής και δι’ αυτής η πολιτική «καθαρότητα» των μελών της. Όμως, αν όντως η πολιτική της ιδεολογία είναι ο εθνικισμός και τίποτε άλλο πίσω από τις κουρτίνες, πως εξηγείται αυτή η ενδοστρέφεια; Οι πολίτες που την ψηφίζουν, πέραν του εθνικισμού, ψηφίζουν και για κάτι άλλο που δεν το γνωρίζουν παρά μόνον οι «εκλεκτοί» και «μυημένοι» στα άδυτα μιας πολιτικής ιεροτελεστίας; 

Γιατί τότε, αν δεν είναι έτσι, ποιά λογική έχουν οι αντιδράσεις του τύπου «δεν χρειαζόμαστε πολλούς γιατί θα μας αλλοιώσουν», τη στιγμή μάλιστα που η ΧΑ κατέρχεται στον πολιτικό στίβο ζητώντας ψήφους και κάνει εκτεταμένη χρήση των δημοσκοπικών ευρημάτων προβάλλοντας την μαζικότητα της στήριξής της από τους πολίτες; Τους θέλει ως τί: Ως αποπλανημένα πρόβατα; Για να κάνει τί; Να κατακτήσει την τρίτη θέση μεταξύ των κομμάτων, κάτι που εύκολα θα το επιτύχει, για να την κάνει όμως τί; Είναι αρκετή για να διοικήσει την χώρα, τη στιγμή μάλιστα που αρνείται και της αρνούνται τη συμμετοχή της σε ένα ευρύτερο σχήμα; Ή απλά τους θέλει επειδή μία ολιγάριθμη περίκλειστη πολιτικά ομάδα ανθρώπων επιθυμεί να υπάρχει απλά και μόνον για να υπάρχει;

Θα πρέπει να συνειδητοποιηθεί έγκαιρα ότι ο εθνικισμός στην Ελλάδα δεν αποτελεί μονοπώλιο μιας σέχτας αλλά το ιδεολογικό υπόβαθρο της υποστάσεως ενός ολοκλήρου έθνους, και έχει νόημα πολιτικής έκφρασης μόνο ως μείζον κίνημα με πλειοψηφική προοπτική. Ένα κίνημα με διαφανείς και δημοκρατικές εσωτερικές διεργασίες το οποίο να μπορεί να θέτει επί τάπητος – και όχι κάτω από συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού –  τα σοβαρά και επιμελώς κρυπτόμενα από την καθεστηκυΐα τάξη, υπό το πρόσχημα της οικονομικής κρίσεως, προβλήματα παιδείας, εθνικής συνείδησης, και των πολλών κινδύνων μεθοδευμένης ή μη αλλοίωσής της (φυλετικής, θρησκευτικής και πάνω από όλα πολιτισμικής).

Και φυσικά, να παρουσιάζει δείγματα γραφής ότι θα μπορέσει να τα επιλύσει. Δεν αρκεί η επίκληση σε μία μελλοντική αόριστη κυβέρνηση  αρίστων, όπως διακηρύχθηκε πρόσφατα από την ηγεσία της, τη στιγμή μάλιστα που περισσεύει ο χλευασμός των διανοουμένων από την παλικαρίσια πλέμπα της. Οι άριστοι πρέπει να είναι οργανικά ενταγμένοι στις τάξεις της, και αυτό δεν θα συμβεί ποτέ κάτω από μια καποραλιστική νοοτροπία.

Ως προς το θέμα των αντιφάσεων, την απάντηση έχει δώσει προ πολλού ο μεγάλος αμερικανός ποιητής, Ουώλτ Ουΐτμαν: «αντιφάσκω με τον εαυτό μου; Πολύ καλά, αντιφάσκω με τον εαυτό μου. Είμαι πελώριος. Εμπεριέχω πολλαπλότητες». Το πρόβλημα δεν είναι οι «αντιφάσεις» ή οι «αντίφα». Το πρόβλημα είναι πως η χρυσαυγή να μην γίνει ηλιοβασίλεμα. 

Χρίστος  Γούδης

Δημοτικός Σύμβουλος

της Ελληνικής Αυγής

στον Δήμο Αθηναίων