“Φροντίδα και ανατροφή της ψυχής” (από τους λόγους του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ)

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ 

Ο άνθρωπος, όσο άφορα τό σώμα του, είναι σάν ένα αναμ­μένο κερί. Τό κερί αναπόφευκτα θά λιώσει. Έτσι καί ό άνθρωπος θά πεθάνει. Ή ψυχή όμως είναι αθάνατη, γι’ αυτό ή φροντίδα μας πρέπει νά είναι περισσότερο γιά τήν ψυχή παρά γιά τό σώμα «Τί ωφελήσει άνθρωπον έάν κερδήσει τόν κόσμον όλον, καί ζημιωθή τήν ψυχήν αύτού;» (Μαρκ. η ‘ 36). 

ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 

Ο άνθρωπος πρέπει πάνω άπ’ όλα νά φροντίζει γιά τήν ψυχή του. Ή τροφή της ψυχής είναι ό λόγος του Θεού. Ό λόγος του Θεού, όπως λέει ό άγιος Γρηγόριος ό θεο­λόγος, είναι αγγελικός άρτος μέ τόν όποιο τρέφονται οι ψυχές εκείνων πού αναζητούν τό Θεό. 

Πρίν άπ’ όλα εί­ναι ανάγκη ν’ ασχολείται κανείς μέ τήν ανάγνωση της Καινής Διαθήκης καί του Ψαλτηρίου, τήν οποία ανάγνω­ση θά πρέπει νά κάνει όρθιος. Μέ αυτή τήν ανάγνωση ό νους φωτίζεται καί υφίσταται μιά θεία αλλοίωση.

Θά πρέπει νά συνηθίσει ό άνθρωπος στην ανάγνωση αυτή, ώστε ό νους του νά βυθιστεί στό νόμο του Κυρίου καί μέ τήν καθοδήγηση αύτού του νόμου νά ρυθμίζει τή ζωή του.

Είναι πολύ ωφέλιμο νά μελετά τό λόγο του Θεού στην ησυχία καί νά διαβάζει ολόκληρη τή Βίβλο μέ προσοχή. Γιατί καί μόνο γιά μιά τέτοια ενασχόληση, σέ συνδυασμό μέ τά καλά έργα, ό Κύριος δέ θά αφήσει τόν άνθρωπο χωρίς τό έλεος Του, αλλά θά του χαρίσει τό δώρο της γνώσης.

Όταν ό άνθρωπος τρέφει τήν ψυχή του μέ τό λόγο του Θεού αποκτά τή γνώση του καλού καί του κακού.

Ή ανάγνωση του λόγου του Θεού πρέπει  νά  γίνεται στην ησυχία, ώστε ολόκληρος ό νους του αναγνώστη νά βυθίζεται μέσα στις αλήθειες της θείας Γραφής καί έτσι νά θερμαίνεται. Καί ή θέρμη αυτή στην ησυχία μπο­ρεί νά προκαλέσει δάκρυα. Από τά δάκρυα ό άνθρωπος φλέγεται ολόκληρος καί γεμίζει μέ πνευματικές δωρεές, οι όποιες προκαλούν ευφροσύνη στό νου καί στην καρδιά περισ­σότερο άπό οποιοδήποτε λόγο.
Όπως ό Θεός κυβερνά τό σύμπαν, έτσι καί ή ψυχή πρέπει νά κυβερνά τό σώμα.

Θά πρέπει κανείς επίσης νά τρέφει τήν ψυχή του μέ τή γνώση της ιστορίας της Εκκλησίας: πώς διατηρήθηκε άπό τήν αρχή μέχρι σήμερα καί τί έχει υποστεί τή μιά ή τήν άλλη εποχή, θά πρέπει όμως νά αποκτήσει αυτή τή γνώση όχι επιθυμώντας νά διοικεί τους ανθρώπους, αλλά γιά νά μπορέσει ν’ απαντήσει σέ περίπτωση πού θά προκληθεί καί θά συναντήσει σθεναρή αντίδραση άπ’ αυτούς.

Πάνω άπ’ όλα θά πρέπει ν’ αποκτήσει κανείς τή γνώση του νόμου του Θεού μόνο γιά τόν εαυτό του, ώστε νά αποκτήσει ψυχική ειρήνη, σύμφωνα μέ τή διδασκαλία του Ψαλμωδού: «ειρήνη πολλή τοις άγαπώσι τόν νόμον Σου, Κύριε» (Ψαλμός ριη’165).

Αν θέλεις νά φτιάξεις τήν ψυχή σου κατοικητήριο του Θεού, πρώτα άπ’ όλα νά προετοιμάσεις τό απαραίτητο υλικό, ώστε ό ουράνιος Αρχιτέκτονας νά μπορεί νά αρχίσει τό χτίσιμο. Τό σπίτι πρέπει νά είναι φωτεινό καί ευάερο. Νά έχει παράθυρα, πού είναι οι πέντες αισθή­σεις, ώστε τό ουράνιο φως, ό Ήλιος της δικαιοσύνης, νά μπορεί νά εισχωρήσει μέσα στον εσωτερικό άνθρωπο. Ή πόρτα του σπιτιού είναι ό ίδιος ό Χριστός, γιατί είπε: «έγώ είμαι ή θύρα». Εκείνος φυλάει τό σπίτι καί ζει μέσα σ’ αυτό. Ναί, άν ή ψυχή σου είναι έτσι προετοιμασμένη ό Θεός μπορεί νά έρθει καί νά κατοικήσει έκεί. 

από το βιβλίο: “Φιλικαλία των Ρώσων νηπτικών”- Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, εκδόσεις Πέτρου Μπότση, Αθήνα 1983
για την αντιγραφή: ιστολόγιο “Αντέχουμε…”