ΔΙΧΟΝΟΙΑ Ή ΟΜΟΝΟΙΑ;

Γράφει η Μαίρη Καρά

Όταν δυο υπεύθυνα άτομα με τα ίδια ενδιαφέροντα και κοινό στόχο επιθυμούν να προβούν σε μια ΕΝΩΣΗ… βάζουν τα θεμέλια μιας ευτυχισμένης συμβίωσης (αν είναι αντιθέτου φύλου) ή μιας επιτυχημένης επιχείρησης. Μακροημέρευση του συνεταιρισμού θα επιτευχθεί, αν τα μέλη του ενεργούν με αλληλοσεβασμό και ειλικρίνεια. Έτσι θα ευοδωθούν τα σχέδιά τους. Αν όμως δεν εμφορούνται από συναισθήματα εντιμότητας και ήθους αλλά "βλέπουν" τον άλλον σαν μέσον της δικής τους επιτυχίας, μπορεί προς στιγμήν να φανεί πως προοδεύουν, όμως γρήγορα ο συνεταιρισμός θα οδηγηθεί σε διάλυση.

Απαραίτητος παράγοντας για επιτυχία ενός συνεταιρισμού, είτε επαγγελματικού, είτε προσωπικού, είναι να υπάρχει ομοψυχία συνεργασίας ανάμεσα στους συμβαλλόμενους. Ένας λογικός κι έντιμος εταίρος πριν επιλέξει να μοιραστεί ένα μέρος της ζωής του με έναν άλλον, πρέπει να είναι σίγουρος πως κι ο άλλος θα έχει τις ίδιες ΙΔΕΕΣ ή ΑΠΟΨΕΙΣ με τον ίδιο. Στην περίπτωση που δεν συμφωνούν ως προς τις ενέργειές τους, θα βρει πρόσφορο έδαφος να εισχωρήσει ανάμεσά τους η ΔΙΧΟΝΟΙΑ. Κι αν της επιτρέψουν να ρυθμίζει τις σκέψεις και τις πράξεις τους, δηλαδή αν κυριαρχήσει το εγωιστικό στοιχείο και η προσωπική προβολή του ενός κατά του άλλου ή η επιθυμία για προσωπικό συμφέρον, τότε είναι αδύνατη κάθε επίτευξη συμφωνίας, αμοιβαιότητας αισθημάτων και διαθέσεων.

Η λέξη ΔΙΧΟΝΟΙΑ είναι παρασύνθετη και προέρχεται από το επίρρημα δίχα (= χωριστά) και την λέξη ΝΟΥΣ. Αν δηλαδή ο νους είναι χωρισμένος στα δυο… πώς θα λειτουργήσει συλλογικά; Αν ένας άνθρωπος δεν συμπεριφέρεται σωστά και με ειλικρίνεια στον συνέταιρό του… τι ανταπόκριση περιμένει να έχει; Αν κάποια μέλη μιας κοινωνίας δεν τηρούν σωστά τις κοινωνικές επιταγές ώστε να συγκαταλέγονται στα παραγωγικά στοιχεία της… τότε πως μπορεί να μακροημερεύσει αυτό το κοινωνικό σύνολο; Αν ο ένας εποφθαλμιά την επιτυχία του άλλου, αντί να χαίρεται μαζί του… σύντομα θα επέλθει ρήξη μεταξύ τους. Κι αυτό σίγουρα θα έχει αρνητική επίπτωση και σε άλλα μέλη. Κι αν τα μέλη αυτά είναι οι πολίτες μιας Χώρας, η χώρα αυτή είναι καταδικασμένη σεΕΜΦΥΛΙΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ.

Η διαπίστωση αυτή είναι σωστή και γνωστή στους Έλληνες πολίτες,  που είτε έχουν βιώσει οι ίδιοι σε προηγούμενες εποχέςαλληλοσπαραγμούς, είτε τους έχουν ακούσει από τους γονείς τους, είτε ακόμα τους έχουν διαβάσει σε ανάλογα ιστορικά ντοκουμέντα.  Η Ελληνική Ιστορία από τα βάθη των αιώνων έχει να επιδείξει πολλά τέτοια παραδείγματα επιζήμιων διαφωνιών ανάμεσα σε Αρχηγούς πολεμικών συρράξεων, σε Προέδρους Συνεταιρισμών Κοινωνικών φορέων και προπάντων Πολιτικών Κομμάτων. Ανάμεσα στους πολιτικούς που κυβέρνησαν την Χώρα, πάντα υπήρχαν Ιδεολογικές διαφωνίες, οι οποίες αποτελούσαν την ΑΙΤΙΑ για πολιτικές αναταράξεις. Κι αυτές δυστυχώς έγραψαν μελανές σελίδες στην Ιστορία μας.

Από τον Όμηρο είναι γνωστή η διαμάχη μεταξύ Αχιλλέα και Αγαμέμνονα, που λίγο έλειψε να οδηγήσει στην ήττα των Αχαιών από τους Τρώες. Από την πρόσφατη ελληνική Ιστορία οι Εμφύλιοι Πόλεμοι 1823-1824 μείωσαν τις δυνατότητες της Ελληνικής Επανάστασης, σε μια εποχή μάλιστα που οι Τούρκοι  συμμαχούσαν με τους Αιγυπτίους. Από τον Εθνικό Διχασμό στην διάρκεια του Α' Παγκοσμίου πολέμου, αλλά και μετά, όταν η Ελλάδα ανέλαβε το δύσκολο εγχείρημα της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Από τονΕμφύλιο Πόλεμο στην διάρκεια της Κατοχής ανάμεσα στις δύο Αντιστασιακές Οργανώσεις (ΕΔΕΣ-ΕΛΑΣ). Χαρακτηριστικά ιστορικά γεγονότα των συνεπειών που επέφερε η Διχόνοια στο Έθνος μας. Και απ' τις δυο πλευρές η Ελλάδα πλήρωσε πολλαπλάσια τις συνέπειες της Εμφύλιας Διαμάχης, ενώ ωφεληθήκαν οι υποτιθέμενοι Σύμμαχοι, με το δόγμα ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ ανάμεσα στον Ελληνικό Λαό.

Γενικότερα η Διχόνοια δημιουργεί μίση, φανατισμούς ανάμεσα στον λαό, που αναστέλλουν κάθε προσπάθεια κοινής συνεργασίας αποτελώντας τροχοπέδη σε κάθε εξέλιξη και πρόοδο του λαού και του Κράτους. Η Διχόνοια καλλιεργεί την έλλειψη εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης, αμοιβαίου σεβασμού, πράγματα ολέθρια για ένα κοινωνικό σύνολο. Χαρακτηριστικά ο Δημόκριτος έλεγε: "τα μεγάλα έργα προέρχονται από την Ομόνοια" κι αυτό πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα και γνώμονα συμπεριφοράς, ιδιαίτερα για την ελληνική κοινωνία, που έχει γνωρίσει τα καταστροφικά αποτελέσματα της Διχόνοιας και η οποία εξακολουθεί να ταλανίζει το ΕΘΝΟΣ.

Αντίθετο της Διχόνοιας είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ δημιουργός ταυτότητας διαθέσεων, Γνωμών ή Ιδεών μεταξύ των πολιτών. Η λέξη προέρχεται από το επίθετο Ομόνοος (ομού και νόος), που σημαίνει αυτόν που έχει τις ίδιες Σκέψεις, τις ίδιες Αντιλήψεις, τον ίδιο νου με άλλους. Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν αναδείξει την Ομόνοια σε Θεότητα θεωρώντας πως προσωποποιεί την ΕΙΡΗΝΗ και την συνεργασία των πολιτών. Αν και συχνά στην διάρκεια της Ιστορικής εξέλιξης οι Έλληνες υποτίμησαν την ανάγκη της Ομόνοιας και προτίμησαν τον ολισθηρό, επικίνδυνο κι αδιέξοδο δρόμο της Διχόνοιας. Μα όταν υπήρξε Ομόνοια και Ομοψυχία στην συνεργασία των Ελλήνων στους Περσικούς Πολέμους, μπήκαν οι βάσεις για την διάσωση του Ελληνικού Έθνους και την ανάπτυξη του Πολιτισμού. Ενώ η Σύμπνοια στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-13) είχε σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση αλύτρωτων περιοχών στο Ελληνικό Κράτος.

Η Ομόνοια έχει μεγάλη Αξία για τους Λαούς, γιατί καλλιεργεί την Αλληλεγγύη και την ειλικρινή συνεργασία. Είναι πηγή ενότητας σε όλες τις ανθρώπινες δράσεις και συντονίζει τις δυνάμεις για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού. Αποτρέπει τον στείρο εγωισμό και τονατομικισμό, καλλιεργώντας την ηπιότητα στις κοινωνικές σχέσεις. Έτσι αποτρέπει τους επιζήμιους φανατισμούς, τις άγονες αντιπαραθέσεις και τους ολέθριους εμφύλιους σπαραγμούς. Ισχυροποιεί ένα Κράτος, ώστε να κινδυνεύει λιγότερο από τους εχθρούς του.
Είναι πηγή προόδου και επιφέρει την κοινωνική ειρήνη. Συντελεί στην οικονομική ανάπτυξη… αυτά ακριβώς που συμβαίνουν και σήμερα; Τι ωραίο όνειρο θα ήταν αυτό για τον Λαό μας!

Δυστυχώς σήμερα ο Ελληνικός Λαός πολιορκούμενος με όλα τα οικονομικά μέσα από τους επικυρίαρχους εχθρούς μας, δεν  έφτασε ακόμα στο σημείο να αναζητήσει την ΟΜΟΝΟΙΑ, σαν σανίδα σωτηρίας του και Απελευθέρωσης της Πατρίδας του.
Αιωρείται ανάμεσα στην σκληρή επιβίωσή του και στα αντικρουόμενα πιστεύω του για την προδοτική κυβέρνηση, που του στερεί όλα τα ανθρώπινα δικαιώματά του και το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΖΩΗ. Επιτρέπει να κυριαρχεί η ΔΙΧΟΝΟΙΑ στις πολιτικές του επιλογές κι αδιαφορεί για τις τραγικές συνέπειές της. Είναι άξιος της μοίρας του για ό,τι είναι σχεδιασμένο να πάθει, αλλά του διαφεύγει, πως δεν του χρωστάει τίποτα η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ.