ΤΑ ΕΝ ΟΙΚΩ (ΑΝΟΧΗΣ) ΜΗ ΕΝ ΔΗΜΩ (ΑΘΗΝΑΙΩΝ).

Σε ανάρτηση στον ιστότοπο ΜΑΚΕΛΕΙΟ αμέσως μετά την σημερινή συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων (της 18ης Δεκεμβρίου 2014)  αναφέρεται  επί λέξει:

“«Να φυτέψουμε και συκιές προς τιμήν του»: Αυτή ήταν η… απάντηση του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, Χρήστου Γούδη, στην  πρόταση του δήμαρχου Αθηναίων,  Γιώργου Καμίνη προς το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας να δοθεί το όνομα του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα, ο οποίος βρέθηκε πρόσφατα δολοφονημένος στο διαμέρισμά του, στην Κεντρική Αγορά της Κυψέλης. Το γεγονός προκάλεσε ένταση ανάμεσα στους δημοτικούς συμβούλους αλλά ο Καμίνης καθησύχασε τα πνεύματα και έλαβε την καταρχήν θετική γνώμη του Σώματος”.

Προς αποκατάσταση της αλήθειας θα πρέπει να πληροφορήσω τους πολυάριθμους επισκέπτες του δημοφιλούς αυτού ιστότοπου αλλά και το ευρύτερο αθηναϊκό κοινό για το τι ακριβώς ελέχθη, να επανορθώσω ορισμένες ανακρίβειες, και να σχολιάσω ορισμένα θέματα που ανέκυψαν εκ του γεγονότος αυτού καθεαυτού και του τρόπου κάλυψής του.

1. Δεν γνωρίζω τον πληροφοριοδότη του ιστότοπου, αλλά είναι εντυπωσιακό ότι έσπευσε να μεταδώσει μία πληροφορία επί μιας ήσσονος σημασίας παρέμβασης μου, αγνοώντας το ευρύτερο και σημαντικότερο μέρος της, που αναφέρονταν στην λανθασμένη και απαράδεκτη απόδοση στα αγγλικά πινακίδων ιστορικών οδών της Πλάκας προς τιμήν μεγάλων φιλελλήνων ποιητών, όπως του Λόρδου Βύρωνα και του Σέλλεϋ, σε βαθμό ακαταληψίας για τους πολυάριθμους Ευρωπαίους και Αμερικανούς επισκέπτες της χώρας μας για τους οποίους τα ονόματα αυτά είναι ιδιαιτέρως γνωστά από την εγκύκλιο παιδεία τους, όπως επίσης και την αναφορά μου στην  αδιαφορία για το ερειπωμένο σπίτι στην Πλάκα (επί της οδού Περιάνδρου) στο οποίο πέθανε κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, αλλά και την προκλητική αναφορά των Βρετανών, όταν χρειάζεται να δηλώσουν την διεύθυνση της οικίας του Βρετανού πρεσβευτή (παλαιότερα οικία Έλενας Βενιζέλου) ως «Λουκιανού 2», αντί του ορθού «Καραολή και Δημητρίου» εις μνήμην των απαγχονισθέντων από τους Άγγλους αγωνιστών της ΕΟΚΑ στην Κύπρο.

2. Επίσης εντυπωσιακό είναι ότι ουδεμία άλλη από τις κατά πολύ ουσιαστικότερες παρεμβάσεις μου στις μέχρι τούδε συνεδρίες του Δημοτικού Συμβουλίου έχει ποτέ δημοσιοποιηθεί, όπως για παράδειγμα:

- αντίθεσή μου στην αύξηση του αριθμού των αμειβόμενων αντιδημάρχων από επτά σε δέκα σε μια εποχή που ο κόσμος πεινάει,

- θέσεις σχετικές με τα Πανεπιστήμια ώστε να μην απαξιωθούν και εισβάλλουν τα ιδιωτικά, όπως έγινε με τα ιδιωτικά σχολεία, όπου κάποιοι υποκριτικοί ηγέτες της αριστεράς που κόπτονται για την δημόσια παιδεία, στέλνουν τα παιδιά τους,

- θέσεις για τον εορτασμό της απελευθέρωσης των Αθηνών και της οφειλόμενης απόδοσης τιμής στους εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς Έλληνες αξιωματικούς και πολίτες που ανατίναξαν την φιλογερμανική ΕΣΠΟ στο μεγαλύτερο κατόρθωμα της ελληνικής αντίστασης στην Αθήνα με διεθνή απήχηση,

- αλλά και θέσεις για το μεταναστευτικό με την εισήγησή μου στον Δήμαρχο να καταγράψει τις πόλεις της Ευρώπης στις οποίες επιθυμούν να μεταβούν οι παράνομοι μετανάστες και να διερευνήσει την στάση των συναδέλφων του δημάρχων της Εσπερίας ως προς την δυνατότητα φιλοξενίας τους εκεί, για να καταδείξει που βρίσκεται ο πραγματικός ρατσισμός για τον οποίον αδίκως κατηγορούμεθα ως χώρα.

3. Η αναφορά στο πρόσωπό μου ως εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής είναι ανακριβής. Η Χρυσή Αυγή ουδέποτε μέχρι τώρα έχει καλύψει τις θέσεις μου στην ιστοσελίδα της ή έχει δημοσιεύσει οποιοδήποτε κείμενό μου μετά την ορκωμοσία μου ως Δημοτικού Συμβούλου της Ελληνικής Αυγής, η οποία σημειωτέον αποτελεί αυτόνομη και διευρυμένη αυτοδιοικητική παράταξη του εθνικιστικού αναμφίβολα χώρου, χωρίς όμως να συναρτάται ή εξαρτάται καθοιονδήποτε τρόπο από ένα πολιτικό κόμμα.

4. Αναφορικά με τον Μένη Κουμανταρέα του οποίου το λογοτεχνικό έργο εκτιμώ, χωρίς, μέχρι την στιγμή της παρέμβασής μου να γνωρίζω την οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα της πολιτικής του δράσεως ή της προσωπικής του ζωής, ήμουν σύμφωνος και με την «δημοτική δαπάνη» κηδεία του και με την ονομασία της πλατείας της γειτονιάς του στην μνήμη του. Μάλιστα, όπως είπα και στην παρέμβασή μου, περίμενα από τον Δήμαρχο να προτείνει την ανέγερση ανδριάντα ή προτομής, και απλά υπέδειξα ότι καλόν θα είναι οι πλατείες να μην διακοσμούνται μόνον με ονόματα και προτομές, αλλά να δενδροφυτεύονται με καρποφόρα δέντρα, τα οποία  λόγω της πείνας που έχει ενσκήψει στην χώρα, να χρησιμεύουν και ως τροφική διέξοδο σε απελπισμένους Έλληνες και μετανάστες της περιοχής, και έφερα ως παράδειγμα τοιούτων (δέντρων) τις συκιές.

5. Όντως, η αναφορά μου στις συκιές προκάλεσε μια στιγμιαία και ουρανομήκη ιαχή έκπληξης και διαμαρτυρίας μιας μερίδας (όχι μαρίδας) δημοτικών συμβούλων  («αίσχος», «ντροπή»), ενώ η συμπαθέστατη Μάρω Δούκα, σε μετέπειτα παρέμβαση της, αναφέρθηκε στην «αντιχρυσαυγίτικη» δράση του αειμνήστου λογοτέχνη και στην «χυδαιότητα» του προλαλήσαντος (δηλαδή εμού).

6. Απορημένος, έσπευσα να πληροφορηθώ περισσότερα για τον Μένη Κουμανταρέα, γιατί αντελήφθην ότι είπα κάτι που δεν έπρεπε να πω, καθώς όλοι οι προαναφερθέντες τοιούτοι εγνώριζαν προφανώς κάτι που εγώ δεν γνώριζα μέχρι τότε, κάποιο «ταμπού» που άγγιξα, και που θεωρήθηκε ότι το βεβήλωσα.

7. Τελικά και επειδή «γηράσκω αεί διδασκόμενος» κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η συκιά δεν είναι «χυδαιότητα». Είναι όμως ο επί χρήμασι έρως, ο οποίος ευτελίζει το «ύψιστον» κατά τον Πλάτωνα, ανθρώπινο συναίσθημα και το ανάγει σε εμπόριο σαρκός, δουλεμπόριο και σωματεμπόριο. Και η τύχη τέτοιου είδους εμπόρων δεν είναι πάντα καλή.

Κατά τα άλλα, για να είμαστε συμβατοί και με τον μοντερνισμό «α λά Τσίπρα» παίζοντος τον «ζουρνά» του για να χορέψει στο ταψί τις αγορές: «αναναμούμινι ζουρνά, μπεν τσελάρεμ, σεν οϊνά». Υποθέτω ότι η τουρκομάθεια είναι επαρκής στον πνευματικό μας κόσμο για να συλλάβει το νόημα του ευγενούς αποφθέγματος των γειτόνων μας («Τούρκσε μπιλιορσούν καρντάσια;»). Αυτά προς το παρόν, και αν χρειασθεί θα επανέλθω δριμύτερος.

Χρίστος  Γούδης

Δημοτικός Σύμβουλος

της Ελληνικής Αυγής

στον Δήμο Αθηναίων