Σπρώχνουν τα παιδιά μας στον Αποκρυφισμό …

Γράφει η Σοφία Τσέκου
Εκπαιδευτικός 

Το ότι η Νέα Εποχή  επιβάλλεται  με τους αλλοτριωτικούς ρυθμούς της σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής είναι όχι μόνο πρόδηλο, αλλά και προ πολλού γνωστό. Παρ΄ όλα αυτά δεν μπορεί να μην αγανακτεί  και να μην οργίζεται κανείς, όταν διαπιστώνεται η ολοένα και με ταχείς ρυθμούς διείσδυση διεστραμμένων ιδεολογιών στις υπό διαμόρφωση  συνειδήσεις νεαρών ατόμων.

Μηνύματα ύποπτα, συγκεχυμένα σήματα,  αποκρυφιστικά σύμβολα και γενικά όλα τα ζοφώδη στοιχεία  μιας νοσηρής  και διαστρεβλωμένης εικόνας του ανθρώπου διοχετεύονται αφειδώς, μέσα από δράσεις που απευθύνονται  στα παιδιά μας.

Η μόδα, η μουσική, ο κινηματογράφος, οι στίχοι τραγουδιών, τα αναγνώσματα, ακόμα και αυτά τα ίδια τα σχολικά βιβλία, αλλά και κάποιες μαθητικές εκδηλώσεις (δες schoοlwave) έχουν  επιστρατευθεί, προκειμένου να μετατρέψουν τους έφηβους της πατρίδας μας σε άμορφο ανθρωποπολτό,  αποχαυνωμένο και χειραγωγούμενο. Στο βωμό της Νέας Εποχής απαιτείται η θυσία της νεανικής ικμάδας και η μετατροπή των συνειδήσεων των μαθητών μας από ελεύθερα πρόσωπα σε μηχανικά εξαρτήματα.

Η αγανάκτηση γίνεται οργή και αυτή θυμός, όταν μέσα από σελίδες σχολικών εγχειριδίων πλασάρονται, τάχα μου αθώα και συγκαλυμμένα, υφέρποντα στοιχεία αποκρυφιστικών αντιλήψεων και αθεϊστικών ιδεολογιών, όλα μαζί πακεταρισμένα σε μια δήθεν σύγχρονη αντίληψη των πραγμάτων.

Πού ακούστηκε, δηλαδή, η διαβόητη για τα ύποπτα μηνύματά της ταινία, «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών» να χρησιμοποιείται ως παράδειγμα διαφημιστικής αφίσας στο βιβλίο της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α΄ Γυμνασίου  (σελίδα 83).

Σιγά το αριστούργημα που επελέγη από τους νόες του πάλαι ποτέ Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για να φιγουράρει σε σχολικές σελίδες ... Μαγεία, δυνάμεις του κακού, μαύρες πύλες, δαιμονιώδεις υπάρξεις  και όλα τα σχετικά που συνθέτουν μια αποκρυφιστικού χαρακτήρα υπόθεση. Σε άλλες εποχές η ταινία θα θεωρείτο ως ταινία τρόμου, θα αποκηρυσσόταν και κυρίως δεν θα υποδεικνυόταν ως κατάλληλη για όλους, πολλώ δε μάλλον για δωδεκάχρονους που έμμεσα, μέσω του μαθήματος, τους συστήνεται να την δουν και να ... την απολαύσουν. 

Ως αντιλαμβάνεσθε, η τακτική αυτή αποτελεί μιας πρώτης τάξεως δυνατότητα να «περάσουν» με αθέατο τρόπο, τεχνηέντως και ασυνειδήτως,  τα μηνύματα αποκρυφιστικών δοξασιών. Και ως γνωστόν, το μάθημα των Νεοελληνικών Κειμένων, της Γλώσσας κλπ προσφέρονται ως εργαλεία διαμόρφωσης νοοτροπιών και διάπλασης χαρακτήρων. Και μετά ανησυχούμε και θρηνούμε για το ξεχαρβάλωμα τόσων ψυχών ...

Και σαν να μην φτάνει  το χάλι των σχολικών βιβλίων (που τα τρωτά τους σημεία είναι πάρα πολλά, σε πολλά επίπεδα και δεν είναι  του παρόντος για να επεκταθούμε) έχουμε και τις υποτιθέμενες θεσμοποιημένες καταστάσεις που ακούν στο ... ψευδώνυμο «καλλιτεχνικά μαθητικά φεστιβάλ», όπως το αμφιλεγόμενο scoolwave. Μαθητικά μουσικά συγκροτήματα διαγωνίζονται σε μουσική heavy metal κυρίως υπό την αιγίδα, χορηγία  και την ... ευλογία του Υπουργείου Παιδείας και φυσικά όχι του Θεού. 

Το τι συμβολίζει και τι σηματοδοτεί το είδος αυτής της μουσικής είναι «γνωστόν τοῖς πᾶσι» ... Σατανιστικού περιεχομένου στίχοι, ουρλιαχτά και κραυγές και βεβαίως ώθηση σε έκρυθμες και άκρατες έως βίαιες συμπεριφορές και  τελετές, για να αναφέρω μερικά μόνο εκ των ... «πολιτιστικών» στοιχείων τους.

Κανείς δεν λέει να μην γίνονται μουσικές εκδηλώσεις, νεανικά φεστιβάλ κλπ.  που προωθούν τις καλλιτεχνικές εκφράσεις της μαθητιώσας νεολαίας μας. Γιατί όμως η ευρωπαϊκή αυτή συνήθεια της τελευταίας δεκαετίας εξαντλεί το μουσικό ενδιαφέρον της σε είδη μουσικής που μεταφέρουν τα παιδιά μας, τόσο με τους στίχους,  όσο και με τους ήχους, στον κόσμο των νεκρών, των νεκροζωντανών, του θανάτου, των ζόμπυ και των αυτοκτονιών με έναν τρόπο ένθεης ή, ακριβέστερα, αντί-θεης μανίας;

Τι άλλο εκτός από αποκρυφισμός υφέρπει ή και έρπει, για να μην πω φαίνεται ολοφάνερα βγάζοντας μάτι, στο Death rock, heavy metal  και όλα τα συναφή;

Και να θέλει κάποιος να τοποθετηθεί με σκεπτικισμό και επιφυλακτικότητα απέναντι σε τέτοια φαινόμενα ενός υποτιθέμενου πολιτιστικού δρώμενου με καλλιτεχνικές διαστάσεις, συμμεριζόμενος ίσως τον ενθουσιασμό για τα όσα διαφημίζει το μαθητικό αυτό φεστιβάλ, σχετικά με την επαφή, την προβολή και τις καλλιτεχνικές εκφράσεις των νέων, κλπ. κλπ., δεν το κατορθώνει. Ακούγοντας και μόνο τις επωνυμίες  συγκροτημάτων και εκπροσώπων της heavy metal μουσικής βγάζει  θλιβερά και ανησυχητικά συμπεράσματα.

Πώς να μην ανατριχιάσει στο άκουσμα ονομάτων που παραπέμπουν σε δαίμονες, σε μυστικιστικές θεότητες και σατανικές οντότητες; Πώς να μην τρομάξει από τους στίχους που ωθούν στον  εκστασιασμό μιας ψυχεδελικής, άκρως νοσηρής ατμόσφαιρας, οδηγώντας στην πλήρη υποδούλωση του ανθρώπινου προσώπου στον Σατανά;

Και τρέχουν ανυποψίαστοι οι πιτσιρικάδες και συρρέουν χωρίς κριτήρια διάκρισης τα πλήθη νεαρών ατόμων και διαφημίζεται η όλη πρωτοβουλία ως πολύ ... «προχωρημένη κατάσταση». Το ότι οδεύουν στην κρεατομηχανή  για να γίνουν κιμάς, ούτε λόγος. Και μετά θρήνος και κοπετός για το ξεχαρβάλωμα τόσων ψυχών.

Δυστυχώς, βαλλόμεθα πανταχόθεν ... Από πού να φυλαχτείς και από πού να προσέξεις ... Κάποιες φορές έχω την αίσθηση ότι τα σημερινά παιδιά ακροβατούν πάνω σε ακονισμένες λεπίδες, έτοιμες να καταξεσκίσουν τις σάρκες τους.

Απαιτείται εγρήγορση και προσοχή και κυρίως ενημέρωση των νέων μας με σοβαρότητα, ψυχραιμία και  επιχειρηματολογία για τους  κινδύνους που κρύβουν αυτά τα υποτιθέμενα αθώα μονοπάτια της μουσικής, της μόδας, της ενδυμασίας, του σινεμά και των θεαμάτων γενικότερα.

Και επειδή, δυστυχώς, το σχολείο αναπαράγει τα έωλα πρότυπα που επιβάλλουν σε ολόκληρη την κοινωνία τα σκοτεινά πεδία λήψης αποφάσεων, και επειδή, δυστυχώς, η Εκκλησία με τους εκπροσώπους της, συνήθως φαίνεται να είναι αποστασιοποιημένη από τις νεανικές ηλικίες, έγκειται στην ... φιλοτιμία, την αγάπη και την ομολογιακή διάθεση του Έλληνα εκπαιδευτικού να ενημερώσει και να καθοδηγήσει τους μαθητές του με γνώμονα τα αληθινά φώτα πορείας, που δεν είναι άλλα από την μόνη Αλήθεια, τον Ιησού Χριστό.

πηγή 
Ποσειδώνας