Ο ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ.

Γράφει η Μαίρη Καρά 

Να είναι κανείς ΕΛΛΗΝΑΣ ή να μην είναι; Ιδού η μεγάλη απορία! Απορία για κάθε άλλον θνητό, που δεν είχε την τύχη να γεννηθεί Έλληνας! Όχι όμως και για το ευλογημένο άτομο που γεννήθηκε στα Ιερά Χώματα της Ελλάδας. Της προικισμένης με πακτωλό αγαθών και με ΑΘΑΝΑΤΗ πολιτιστική κληρονομιά. Στον επίγειο Παράδεισό της τα τυχερά τέκνα της έγιναν αποδέκτες της εθνολογικής παράδοσής της. Αξιοζήλευτα προνόμια για έναν Λαό. Που προκαλούν ανάμικτα συναισθήματα στους δήθεν εταίρους της. Άλλοι θαυμάζουν τα ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ της κι άλλοι σκόπιμα δεν τα… αποδέχονται. Γι’ αυτό επιδιώκουν να την… εξυψώσουν διεθνώς. Με ανυπόστατες συκοφαντίες και οικονομικές συνωμοσίες… υψηλού επιπέδου σχεδιασμών και επιθέσεων. Επιδεικτική αναγνώριση εκ του πονηρού, που «σκλαβώνει» με την καλοσύνη της… οδηγώντας σε Εθνική ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ! 

Ναι είμαστε γνήσιοι Έλληνες, με αγάπη για την καταγάλανη πατρίδα μας, που τόσο απλόχερα μας προσφέρει ποιοτική και πολιτισμένη διαβίωση. Μας διακατέχει ιερή υποχρέωση να την υπερασπιζόμαστε από κάθε κίνδυνο και γι’ αυτό θεωρούμε τιμή μας να λεγόμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ.  Νοιώθουμε περήφανοι για την ένδοξη Ιστορία μας με τον ΧΡΥΣΟΥΝ ΑΙΩΝΑ του Περικλέους που καθιέρωσε την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Για τους σπουδαίους Φιλοσόφους που δίδασκαν όχι μόνο τους συμπολίτες τους αλλά και τους λαούς των Εθνών. Για τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ που κοσμούν και τη νεότερη Ελλάδα μας… και ενίοτε λεηλατήθηκαν. Για το δοξασμένο Έθνος με τους απελευθερωτικούς αγώνες της νεότερης Ιστορίας με τους αθάνατους ΗΡΩΕΣ του.

Όλα αυτά τα γεννεσιουργά ΙΔΑΝΙΚΑ τα οποία μας εμφύσησαν οι γονείς και οι δάσκαλοί μας, είναι που μας ξεχωρίζουν απ’ τους άνευ Εθνικής συνέχειας λαούς της Υφηλίου. Τα Ιερά μας ΣΥΜΒΟΛΑ και την Εθνική μας ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ζηλεύουν οι παγκοσμιοποιητές κι έβαλαν στόχο να μας τα στερήσουν. Γιατί αυτά μας διακρίνουν σαν ΕΘΝΟΣ. Και γι’ αυτά πρέπει να  αγωνιστούμε, τώρα που κατάφεραν να μας υποδουλώσουν με έναν ύπουλο οικονομικό πόλεμο, που όμοιό του δεν έχει ξαναζήσει η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. 

Σήμερα είμαστε ανυπεράσπιστοι μπροστά στην δίνη μιας Εθνικής συμφοράς, που μας απειλεί με ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ. Ένα ύπουλο και υποχθόνιο σχέδιο Εθνικής αποδόμησης εκτελέστηκε από την Μεταπολίτευση και μετά, εν αγνοία του ΛΑΟΥ. Οι εκλεγμένοι πολιτικοί αποδείχτηκαν υποταγμένα ανδρείκελα στις επιθυμίες των «κρυφών» αφεντικών τους. Αφεντικά που απέκτησαν στα Κολλέγια όπου «σπούδασαν» έναν άκρατο ανθελληνισμό, με αντάλλαγμα προσωπικά τους οφέλη… Αποφασισμένους προσκυνητές για τον πολιτικό ρόλο, που τους προόριζαν, μας τους έστειλαν πίσω εγκάθετους… 

Κι ο ανυποψίαστος λαός για την προδοσία που συμφώνησαν σε βάρος της… πρώην πατρίδας τους, τους ψήφισε. Κι αυτοί απέδειξαν πως είναι «καλοί μαθητές», συναινώντας στον σχεδιασμό της κατάρρευσης (νομίζουν) του Ελληνικού Κράτους και της εξαφάνισης (ελπίζουν) της Φυλής μας. Αυτές είναι εμπνεύσεις διεθνών «φωστήρων», που μας κατέκτησαν με εικονικά χρέη, τα οποία δεν έχουμε τη δυνατότητα να πληρώσουμε.  Με την ένοχη αποδοχή και συνεργασία της πολιτικής ηγεσίας μας έδεσαν χειροπόδαρα, ώστε να μην μπορούμε να αντιδράσουμε. Κι εμείς οι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ξαφνικά χάσαμε τις δυνάμεις μας, την ανδρεία μας, την θέλησή μας για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και γίναμε υπάκουοι πολίτες σε ξένες Κατοχικές Δυνάμεις…

«Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά ως μία βροχή, έπεσε σε όλους η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι, και κληρικοί, και προεστοί, και καπεταναίοι, και πεπαιδευμένοι, και έμποροι, και μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση». 

Έτσι σκεφτόταν ο γενναίος ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, στον οποίο οφείλουμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας από τον τουρκικό ζυγό. Αυτή που δεν εκτιμήσαμε όσο της άξιζε κι επιτρέψαμε να μας την στερήσουν. Αυτή που είναι το ζητούμενο και πρέπει να γίνει σκοπός ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ. Αυτή που μας χάρισε ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ, το πιο τρανό παράδειγμα προς ΜΙΜΗΣΗ!