Ο «ΕΜΦΥΛΙΟΣ» ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ.

Του κ. Θεολόγη Θωμά,

Συγγραφέα/Ιστοριοδίφη 

Με  τίτλο «Οι Στρατιωτικές Επιχειρήσεις της περιόδου 1946-1949» δημοσιεύθηκε στην εφημ. «Εθνική Ηχώ» του Ιουνίου 2014 άρθρο του Ταξίαρχου ε.α. Ιωάννη Παπαμαρκάκη, ο οποίος διαμαρτύρεται για την υποκατάσταση του αρχικού όρου «ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ» από τον προδοτικό «ΕΜΦΥΛΙΟΣ». Ο κ. Παπαμαρκάκης αγωνίστηκε ηρωικά κατά τον Συμμοριτοπόλεμο στο Βίτσι, τραυματίστηκε ηρωικά την  10η Αυγούστου 1949 και η Πατρίδα τον τίμησε με πολλά διπλώματα επαίνους και μετάλλια.

Δυστυχώς όμως 19 συνάδελφοί του Ανθυπολοχαγοί ΣΣΕ Τάξεως 1949 έχασαν τη ζωή τους για την Πατρίδα! Επειδή το 1948 αγωνίστηκα κι εγώ ως ημιονηγός (με την Ψάρρω) σε ηλικία μόλις 12 ετών, σε λόχο με έδρα τα Βραγγιανά θέλω να διαμαρτυρηθώ για την Παραχάραξη της Ιστορίας. Και συγκεκριμένα αναφέρω τα εξής από το βιβλίο μου «ΜΑΝΟΥΣΑΚΙΑ».

Χωρίς κοινή γλώσσα η συνεννόηση είναι ανέφικτη. Δεδομένου ότι οι λέξεις «Συμμοριτοπόλεμος» και «εμφύλιος» δεν είναι συνώνυμες, ας δούμε τελικά, τι ήταν ο ολέθριος σπαραγμός που άρχισε διαρκούσης της Κατοχής και έληξε στο Γράμμο τον Αύγουστο του 1949. 

Δεδομένου ότι μετά την Κατοχή η χώρα μας διέθετε Κυβέρνηση εκλεγμένη από το λαό και με ισχυρή πλειοψηφία, αυτοί που «ανταρσίασαν» ήταν αντάρτες κι οπωσδήποτε όχι Δημοκρατικός Στρατός. Για τον Τύπο-ελληνικό και ξένο- για την Εκκλησία, για τη Νόμιμη Κυβέρνηση, για την Ακαδημία των Αθηνών, αλλά και για τον Ο.Η.Ε., ήταν συμμορίτες.

Ακόμα και αφοσιωμένοι αγωνιστές του Κ.Κ.Ε., ερυθροφρουροί που αγωνίστηκαν με αυτοθυσία, το είπαν και το 'γράψαν., όπως ο Τάκης Λαζαρίδης στο «Ευτυχώς Ηττηθήκαμε Σύντροφοι» σελ.95 : «.ο πόλεμος δεν ήταν εμφύλιος αλλά, απλά και ξεκάθαρα, ξενοκίνητη ανταρσία.»

Πριν καλά-καλά περάσει  μία δεκαετία από το πέρας των εχθροπραξιών, η μάνα πατρίδα πόνεσε τα ξενιτεμένα παιδιά της που ζούσαν σε κομμουνιστικές χώρες και, ορθώς ποιούσα, άρχισε να τα καλεί κοντά της, συγχωρώντας τους την προδοσία! Κακώς ποιούσα, όμως, τους παραχώρησε πολλά προνόμια. Το να εισάγεται άνευ εξετάσεων στο Πανεπιστήμιο το παιδί του θύτη και να μένει εκτός αυτό του θύματος, που έχασε τη ζωή του για να ζήσουμε ελεύθεροι, δεν είναι απλώς άδικο, είναι εγκληματικό!

Το ποτήρι ξεχείλισε στις 18-09-1989 με το Νόμο 1863/ΦΕΚ 204 Α'. Απολαύστε το μέγεθος της προδοσίας: 

Αρθρο1, παραγ.2 «'Όπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος συμμοριτοπόλεμος αντικαθίσταται με τον όρο Δημοκρατικός Στρατός». Τσακ, τσάκ! Τόσο απλά! Πριν όμως, το κάνουν αυτό, δε θάπρεπε να στείλουν αντιπροσωπεία στον Άδη, να ρωτήσει 2.545 αξιωματικούς και 40.837 οπλίτες αν εγκρίνουν την αλλαγή; Εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα ποιος τους σκότωσε!...

Αρθρο2 «Αίρονται οι οποιεσδήποτε συνέπειες από καταδίκες αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και όσων έλαβαν μέρος στον εμφύλιο πόλεμο.» Αλήθεια! Ακούσατε εσείς   να καταδικάστηκε ποτέ κανείς για την δραστηριότητα του κατά των κατακτητών; Το έβαλαν εκ του πονηρού για να δικαιολογήσουν το «και όσων έλαβαν μέρος στον εμφύλιο πόλεμο». Μ' άλλα λόγια παίρνουν συγχωροχάρτι  όσοι ευθύνονται ακόμα και για ομαδικές δολοφονίες! Ούτε για το Παιδομάζωμα ευθύνεται κανείς! Εξάλλου σιγά το έγκλημα! Δεν ήταν παρά 28.000 νέες και νέοι αυτοί που απήχθησαν! Αναφερόμαστε βέβαια, «στο μεγάλο έγκλημα κατά της φυλής» Βλέπε το Βιβλίο «Παιδομάζωμα» του Γ.Μανούκα, που ήταν ο Γενικός Επιθεωρητής του Παιδομαζώματος. Μην πεταχτεί η Παπαρήγα και πει ότι τον διόρισε η Βασίλισσα Φρειδερίκη, γιατί θα πάρω πέτρα!...

Άρθρο3: Αυτό καλύπτει τις συντάξεις από το  Δημόσιο Ταμείο. Δεν ρωτούν πόσους σκότωσες, αν αυτοί ήταν από το 5/42 του Ψαρρού, ούτε αν ήταν δάσκαλοι, παπάδες ή στρατιώτες. Αρκεί να έχεις δύο μάρτυρες της επιλογής σου που να δηλώσουν ενόρκως ότι αγωνίστηκες! Πολλοί από αυτούς που κατέστρεψαν την Πατρίδα μας, ακόμα και σήμερα εισπράττουν συντάξεις και ας ήταν μωρά στην Κατοχή!..

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού ετοίμασε Βιβλίο με τίτλο «Η Απελευθέρωση της Ελλάδος και τα μετά ταύτην γεγονότα» με ειδική αναφορά στα Δεκεμβριανά. Μην το ψάχνετε! Πολτοποιήθηκε με την αγαστή σύμπραξη Κων.Καραμανλή και του τότε ΥΠ.ΕΘ.Α. Ε. Αβέρωφ. Σιγά μην εξέθεταν τους κομμουνιστές!

Η σήψη προσέβαλε και το Γ.Ε.Σ.!... Να φανταστείτε ότι από Γ.Ε.Σ. κατάντησε να λέει όλο YES!... Διαβάζοντας το τελευταίο ημερολόγιο τσέπης του Επιτελείου, θα δείτε πως η φθορά -για να μην πω η διαφθορά- μαγάρισε τους συντάκτες του, αφού ανερυθρίαστα αναφέρονται στον «Εμφύλιο πόλεμο 1946-1949» και «σε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδος και του Εθνικού Στρατού» κι άλλα πολλά.

Τελειώνω με τον Καταραμένο Μάη του 2005 που βγήκε ο ήλιος σκοτεινός και το φεγγάρι μάυρο! Η πατρίδα μας έχασε το Χαρίλαο Φλωράκη, τον «καπετάν-Γιώτη», αυτόν που το 1947 σκότωσε με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο τη δασκάλα Ουρανία στο Κροκύλειο Δωρίδος, αφού πρώτα έβαλλε τα «παλληκάρια» του να βιάσουν τη 18χρονη κόρη της έξω από το ιερό της εκκλησίας και μπροστά στα μάτια της μάνας για να πονέσει περισσότερο, αυτόν που διέταξε να μείνουν άταφες οι δύο γυναίκες. Τα εγκλήματά του δεν χωρούν σε δεκάτομο βιβλίο και θα τελειώσω με τούτο. Τον  Ιανουάριο 1949-παρέα με τον συναγωνιστή Διαμαντή-μπήκε στο Καρπενήσι και σκότωσε 100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, δολοφόνησε 28 στρατιώτες που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο και απήγαγε 1200 νέους και νέες!

Να ποιόν κήδευσε η Κυβέρνηση δημοσία δαπάνη, να για ποιόν κυμάτισαν οι ελληνικές σημαίες μεσίστιες στις 25 Μαίου του 2005, με εντολή που δόθηκε προς όλες τις Στρατιωτικές Μονάδες. Εθνικό Πένθος  για αυτόν που έκανε το εθνικό μας σύμβολο  κόσκινο από σφαίρες! Αν  θέλετε να μάθετε γιατί το έκαναν αυτό, πρώτα καθίστε, μετά κρατηθείτε και τέλος διαβάστε το σκεπτικό κοτζάμ δι υπουργικής αποφάσεως: «Για τις προσφερθείσες εξαιρετικές υπηρεσίες προς την Πατρίδα και το Λαό».

Φίλοι απόστρατοι Αξιωματικοί που πίνετε το καφεδάκι σας και με μακαριότητα παίζετε τάβλι στις αμέτρητες Λέσχες. Ο Αγώνας σας δεν τελείωσε στο Γράμμο, ούτε ο δικός μου στα Άγραφα όπου πολέμησα το Φλωράκη το 1948 ενταγμένος σε Λόχο ως ημιονηγός με την Ψάρρω. Μην ψάχνετε να με βρείτε στους αντιστασιακούς συνταξιούχους, ούτε στους κατ' εξακολούθηση και κατά συρροήν βραβευθέντες και τιμηθένετες γιαμία σημαία στην Ακρόπολη! Το ότι ζω μέσα στην αφάνεια , δεν με εμποδίζει να βροντοφωνήσω με υπερηφάνεια πως εγώ  ''ου καταισχύνω όπλα τα ιερά''. Εσείς τι περιμένετε; 

Την Κύπρο τη χάσαμε, τα Ίμια τα απολέσαμε με «thank you» τα Σκοπια μας κάνουν να νιώθουμε σκόρπια κι από πάνω μας ζητά τα ρέστα το Κ.Κ.Ε., το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας, κατά τον αείμνηστο Γεω. Παπανδρέου, ξεχνώντας ότι από το 1924 οι εκπρόσωποι του Παν. Πουλιόπουλος και Σερ. Μάξιμος εψήφισαν στη Μόσχα υπέρ της δημιουργίας Ανεξάρτητου Μακεδονικού Κράτους παραχωρώντας σε αυτό την  ελληνική Μακεδονία!

Μην περιμένετε τη σωτηρία μας από τους Πολιτικούς που λένε «κάψτε τη σημαία αν έτσι εκφράζεστε» ούτε καν από τους τσολιάδες που εγκαταλείπουν τη σκοπιά τους για να την κάψουν τα τσογλάνια. (σ.σ. Στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη). Όσοι ότι κείμενα σαν αυτό αναμοχλεύουν μίση του παρελθόντος , μάλλον υποκρίνονται! Τα μίση επανεμφανίζονται όταν συνταξιοδοτούνται οι κηφήνες, όταν ηρωοποιοούνται οι προδότες, όταν προωθούνται οι έσχατοι κι όταν επικρατούν οι φελέλληνες!

Νομίζω ότι η πρώιμη Υπηρεσία μου προς την Πατρίδα νομιμοποιεί και δικαιολογεί την παρούσα διαμαρτυρία μου.

Νέα Σμύρνη, 17-Ιουλίου-2014