ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ (μέρος 3ο)

συνέχεια από το 2ο μέρος

τοῦ  Μοναχοῦ  π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη

Δρ. Θεολογίας ‒ Πτ. Φιλοσοφίας. 

Στ´ Οἰκονομικοθρησκεῖες-Ψυχολατρεῖες 

Ὅπως διαβάζουμε στό βιβλίο τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου Νεοφανεῖς Αἱρέσεις-Καταστροφικές Λατρεῖες στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, «Σέ πολλές νεοφανεῖς αἱρέσεις καί παραθρησκευτικές ὁμάδες, ἡ θρησκεία μετα­βάλλεται σέ οἰκονομική ἐπιχείρηση, σέ εἶδος οἰκονομικοθρησκείας.

Ὡς φορέας ὑπάρχει ἕνα σωματεῖο μέ καταστατικό, πού ἔχει συν­ταχθεῖ μέ βάση τήν κρατοῦσα νομοθεσία. Τοῦτο γιατί, δυστυχῶς, ἡ ἁρμόδια δικαστική Ἀρχή δέν εἶναι σέ θέση νά ἐρευνήσει τούς ἀληθινούς σκοπούς τῶν ὁμάδων αὐτῶν γιά νά διαπιστώσει ὅτι οἱ ἀληθινοί σκοποί τους δέν εἶναι "κοινῆς ὠφελείας" ἤ "μή κερδοσκοπικοί".

Ἀλλά παρ᾽ ὅλη τήν ὕπαρξη τοῦ "σωματείου", τά μέλη δέν ἀποκτοῦν κανένα δικαίωμα.

Τούς ἐπιτρέπεται ὅμως νά κάνουν δωρεές ἤ ἀκόμη καί νά βγοῦν στόν δρόμο πρός συλλογή χρημάτων γιά τήν ὀργάνωση. Ἡ κάθε κίνηση προχωρεῖ καί στήν ἵδρυση ἑταιρειῶν, στίς ὁποῖες ἡ σχέση μέ τήν ὁμάδα εἶναι ἐμφανής ἤ καί ἄλλων, ὅπου ἀποκρύπτεται ἡ σύνδεση αὐτή.

Οἱ ὀπαδοί καλοῦνται τότε νά ἐργαστοῦν στίς ἐπιχειρήσεις τῆς ὁμάδας τους ἀφιλοκερδῶς, γιατί αὐτή ἡ ἐργασία θεωρεῖται θεραπεία ἤ ἀκόμη καί λατρεία τοῦ Θεοῦ. Μερικές φορές προσφέρουν οἱ ὀργανώσεις στούς σκλάβους τους ὑψηλές ἀμοιβές. Ὅμως τά χρήματα αὐτά εἶναι ὑποχρεωμένοι νά τά ἐπιστρέψουν στήν ὀργάνωση μέ τήν μορφή δωρεῶν. Σέ πολλές περιπτώσεις ἡ ὁμάδα προσφέρει διάφορα σεμινάρια ἤ παροχή ὑπηρεσιῶν ἔναντι "δωρεῶν" ἤ καί ἔναντι ἐργασίας. Οἱ ἀρχηγοί ὑποτίθεται πώς ἐργάζονται ἐθελοντικά, ὅμως λαμβάνουν "δωρεές".

Στό χῶρο τῶν λεγομένων "ψυχολατρειῶν" προσφέρονται ποικίλα σεμινάρια "διεύρυνσης τῆς συνείδησης" καί "ἀπελευ­θέ­ρω­σης τοῦ δυνα­μικοῦ μέσα στόν ἄνθρωπο". Συχνά ἀποσκοποῦν στή διάβρωση μικρῶν ἤ μεγάλων ἐπιχειρήσεων. Τοῦτο ἐπιτυγ­χάνεται μέ διάφορες μεθοδεύσεις. Κατ᾽ ἀρχήν αὐτό ἐπιχειρεῖται μέ τήν προσφορά τεχνικῶν ἐπιλογῆς στελεχῶν ἐπιχειρήσεων καί στή συνέχεια μέ τήν προσφορά σεμιναρίων ἐκπαι­δεύσεως στελεχῶν διοικήσεως. Κατόπιν ἐπιχειρεῖται ἡ ἀναδόμηση τῶν ἐπιχειρήσεων μέ βάση τίς ἀρχές τῆς ὁμάδας. Ἐδῶ οἱ ὑπεύθυνες θέσεις καταλαμβάνονται ἀπό ἀνθρώπους τῆς ὀργάνωσης ἤ καί ἀπό ἄτομα πού προσηλυτίστηκαν στή διάρκεια τῶν σεμιναρίων. Εἶναι αὐτονόητο πώς οἱ ἐργαζόμενοι στήν ἐπιχείρηση, οἱ ὁποῖοι διατηροῦν κριτικό πνεῦμα καί δέν ἐγκολπώνονται τίς δοξασίες καί τίς ἀρχές τῆς ὀργάνωσης, ἀπολύονται ἀπό τήν ἐπιχείρηση.

Οἱ ἄνθρωποι τῆς ὀργάνωσης, μέσα ἀπό τίς θέσεις-κλειδιά στήν ἐπι­χεί­ρηση, ἔχουν πλέον πρόσβαση στά προσωπικά στοιχεῖα τῶν ἐργα­ζο­μένων, καθώς καί στά μυστικά τῆς ἐπιχείρησης. Αὐτοί φροντίζουν στή συνέχεια νά προσληφθοῦν στήν ἐπιχείρηση καί ἄλλα μέλη τῆς αἵρεσης καί νά σταθεροποιηθεῖ ἡ θέση της μέσα στήν ἐπιχείρηση.

Ὅλες οἱ σχέσεις (προσωπικές, ἀλληλογραφία) τίθενται στήν ὑπη­ρεσία τῆς αἵρεσης. Ἐπίσης οἱ διασυνδέσεις χρησιμοποιοῦνται στόν κατάλληλο καιρό γιά τούς σκοπούς τῆς ὀργά­νωσης. Στά πλαίσια τῶν σεμιναρίων τῶν διαφόρων ψυχολα­τρειῶν, οἱ προσωπικές καί ἐπαγγελματικές διασυνδέσεις γίνονται ἀντικείμενο ἰδιαιτέρων ἐρωτήσεων καί εἰδικῆς ἔρευνας. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἡ ὁμάδα ἔχει σαφή ἀντίληψη γιά τήν κατάσταση τῆς ἐπιχεί­ρησης, πράγμα πού σίγουρα ἐμπερικλείει σοβαρούς κινδύνους γιά τό μέλ­λον τῆς ἑταιρείας.

Ὅταν κάποιο μέλος μιᾶς τέτοιας ὀργάνωσης εἰσχωρήσει σέ ἐπίσημο ἐρευ­νητικό ἤ ἐπιστημονικό φορέα, χρησιμοποιεῖ ὅλες τίς δυνατότητες πού τοῦ παρέχονται γιά τήν προβολή τῆς ὁμάδας, ἀκόμη καί μέ τρόπο τέτοιο παράνομο καί ἀνεπίτρε­πτο» (βλ. π. Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Νεοφανεῖς αἱρέ­σεις..., σσ. 169-170).

Μερικές ἀπό τίς πιό ἐπικίνδυνες σέκτες ἀνήκουν σ᾽ αὐτήν ἀκριβῶς τήν κατηγορία, καί μάλιστα οἱ δύο πού θεωροῦνται διεθνῶς ὡς οἱ πιό ἐπικίνδυνες, κυρίως γιά τή διείσδυσή τους καί τή διάβρωση ποικίλων χώρων τῆς οἰκο­νομικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς. Πρόκειται γιά τή διαβόητη διεθνῶς «Ἐκκλησία τῆς Σαηεντολογίας» καί γιά τήν «Ἑνωτική Ἐκκλησία» (Unification Church) τοῦ Νοτιοκορεάτη Ψευδομεσσία Σάν Μυούνγκ Μούν. Ἡ «Ἑνωτική Ἐκκλησία», πού ἱδρύθηκε τό 1954 ἀπό τόν Μούν, ἔχει δεκάδες θυγατρικές ὀργανώσεις καί 3 ἑκατομμύρια πιστούς σέ 200 χῶρες σ᾽ ὅλο τόν κόσμο, ὅπως ἡ ἴδια ἰσχυρίζεται. Τό μέγεθος τῆς ἐξάρτησης στήν ὁποία ὁδηγεῖ τούς ὀπαδούς-θύματα ἡ ὀργάνωση τοῦ Μούν φαίνεται χαρακτηρι­στικά ἀπό τούς ὁμαδικούς γάμους, πού κατά καιρούς τελοῦνται στή Σεούλ, πρωτεύουσα τῆς Νοτίου Κορέας, ὅπου μέλη τῆς ὀργάνωσης παντρεύονται ἀνθρώπους (πάντα τῆς ὀργάνωσης), τούς ὁποίους ὅμως δέν διάλεξαν οἱ ἴδιοι, ἀλλά ὁ «μεσσίας» Σάν Μούνγκ Μούν!

Ὁ Μούν κατάφερε νά δημιουργήσει μιά οἰκονομική αὐτοκρατορία, ἐκ­μεταλλευόμενος τά ἑκατομμύρια τῶν θυμάτων του. Κύριος στόχος τῆς ὀργανώσεώς του ἦταν καί εἶναι ἡ διάβρωση ὅλων τῶν τομέων τῆς ζωῆς καί κυρίως ἡ διείσδυση στήν ἐκπαίδευ­ση καί στήν οἰκονομία. Ἰσχυριζόταν ὅτι θά ἐπιτύ­χει ἐκεῖ πού «ἀπέτυχε» ὁ Ἰησοῦς Χριστός!

Χαρακτηριστικό τῆς διαβρώσεως τοῦ δικοῦ μας Ὀρθοδόξου Ἀκαδη­μαϊκοῦ χώρου, πού πέτυχε ἡ «Ἑνωτική Ἐκκλησία» τοῦ Μούν, εἶναι τό ἑξῆς. Τό μεταφέρουμε ἀπό τό περιοδικό Διάλογος (τ. 3 τοῦ 1995) τοῦ «Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιῶν Γονέων». 

Μέ ἐντολή τοῦ Μούν εἶχε δημιουργηθεῖ εἰδική συντακτική ἐπιτροπή γιά τή συγγραφή μίας «Παγκόσμιας Ἁγίας Γραφῆς» (World Scripture), μέ βάση τό πνεῦμα τοῦ Μούν. Στή συντακτική αὐτή ἐπιτροπή, μετεῖχε δυστυχῶς καί ἕνας Ἕλληνας Ὀρθόδοξος Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν. Ὅπως φαίνεται μέσα ἀπό τήν «Παγκόσμια Ἁγία Γραφή», πρόκειται περί τοῦ κ. Σάββα Ἀγουρίδη. Τό πιό συνταρακτικό εἶναι ὅτι ὁ ἐν λόγῳ Καθηγητής παρέδωσε τά δύο πρῶτα ἀντίτυπα αὐτῆς τῆς ἀντίστροφης «Ἁγίας Γραφῆς» στόν Μούν. Στή λεζάντα τῆς σχετικῆς φωτογραφίας, ὅπου φαίνεται ὁ Καθηγητής πάνω στό βῆμα νά προσφέρει τά ἀντίτυπα στόν Μούν, ἀναφέρεται: «Ὁ Δρ. Σάββας Ἀγουρίδης παρουσιάζει στόν Πατέρα τό δῶρο τῶν δύο εἰδικῶν ἐκδοτικῶν ἀντιγράφων τῆς Παγκόσμιας Ἁγίας Γραφῆς». Ἡ προσφώνηση, τήν ὁποία ἀπηύθυνε πρός τόν Μούν καί τή σύζυγό του, ὅπως δημοσιεύτηκε, εἶναι ὄντως ἀνατριχιαστική. Σημειώνουμε ἐνδεικτικά τίς πρῶτες φράσεις τῆς προσφώνησης αὐτῆς: «Αἰδεσιμότατε Μούν, Εἶστε ἕνας μεγάλος πρωτοπόρος καί θρησκευ­τικός ἀρχηγός. Τά σχέδια τοῦ «Διεθνοῦς Θρησκευτικοῦ Ἱδρύματος» ἀπέδειξαν ὄχι μόνον ἀξεπέραστη ὑπεροχή, ἀλλά στάθηκαν στήν πρωτοπορεία τῆς ἀναζή­τησης πού θά φέρει τήν εἰρήνη ἀνάμεσα στίς θρησκεῖες. Θρησκευτικοί ἀρχηγοί καί λόγιοι ἀπ᾽ ὅλο τόν κόσμο συγκινήθηκαν καί μεταμορφώθηκαν ἀπό τίς ἐμπειρίες τους σ᾽ αὐτήν τήν δραστηριότητα πού ἐκφράζει τό δικό σας ὅραμα γιά παγκόσμια εἰρήνη. Ὅλοι ἐμεῖς, πού συγκεντρωθήκαμε ἐδῶ εἴμαστε ὑπερβολικά εὐγνώμονες διότι μᾶς δίνετε τέτοιες εὐκαιρίες»! 

Ζ´ Ἐσχατολογικές ὁμάδες

Οἱ ὁμάδες αὐτές διακηρύσσουν ὅτι ὅπου νά εἶναι πλησιάζει τό τέλος αὐ­τοῦ τοῦ κόσμου.

Αὐτή τήν παράνοια ζήσαμε καθώς πλησίαζε ἡ 21η Δεκεμβρίου 2012, ἡμερομηνία πού σύμφωνα μέ τό ἡμερολόγιο τῶν Μάγιας(!) θά ἐρχόταν ἡ μεγάλη καταστροφή.

Στό παρελθόν, ξεκινώντας ἀπό τό 1979, εἴχαμε ὁμαδικές αὐτοκτονίες μελῶν καταστροφικῶν λατρειῶν, μέ πρώτη καί μαζικότερη αὐτή τῶν 923 μελῶν τοῦ «Ναοῦ τοῦ Λαοῦ» τοῦ «Μεσσία» Τζίμ Τζόουνς στή Γουϊάνα τό 1979. Γιά μερικές ἀπό τίς αὐτοκτονίες αὐτές εὐθύνονται ἐσχατολογικές σέκτες, ὅπως ἐκείνη πού περίμενε πρό ἐτῶν τό τέλος τοῦ κόσμου, τό ὁποῖο εἶχε συνδυάσει μέ τό πέρασμα ἑνός κομήτη.

Ἡ πλέον γνωστή ὅμως ἐσχατολογική σέκτα εἶναι οἱ γνωστοί μας χιλια­στές ἤ «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ». Γι᾽ αὐτούς ἡ «ἁγνή λατρεία τοῦ Ἰεχωβᾶ Θεοῦ» συνίσταται στό νά πηγαίνουν ἀπό πόρτα σέ πόρτα καί νά λένε μέ τρό­πο φορτικό στούς ἀνθρώπους, πού θά τούς ἀνοίξουν τήν πόρτα, ὅτι ἔρχεται ὁ Ἀρμαγεδών, ὁ μεγάλος πόλεμος στό τέλος τῆς Ἱστορίας, ἀπό τόν ὁποῖο θά ἐπιζήσουν μόνο τά μέλη τῆς «Ἑταιρείας Σκοπιά» τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ»!

Ἐκτός ὅμως ἀπό τήν «Ἑταιρεία Σκοπιά» ἔχουμε καί πάμπολλες προ­τεσταντικές παραφυάδες, τῶν ὁποίων βασικό κήρυγμα εἶναι ἡ ἄμεση ἔλευ­ση τοῦ Χριστοῦ καί ἡ καταστροφή αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Τό κήρυγμα αὐτό πολ­λές φορές συνδυάζεται μέ τήν ἐξαγγελία μιᾶς ἐπίγειας χιλιετοῦς βασιλείας.

Ἀναφέρουμε μερικά ὀνόματα τέτοιων παραχριστιανικῶν ὁμάδων, ὅπως καταγράφονται στό «Ἐγκυκλοπαιδικό Λεξικό θρησκειῶν καί αἱρέσεων» πού ἐξέδωσε ὁ Θεοφιλέστατος Καρπασίας: «Ἐκκλησία τῶν Ἀντβεν­τιστῶν τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας», «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», «Μελετητές τῆς Βίβλου», «Ἱεραποστο­λική κίνηση Οἶκος τῶν Λαϊκῶν», «Ἐκκλησία Εὐαγ­γελιστῶν», «Ἐλευθέρα Βιβλική Κοινότητα», «Φιλανθρωπικό ἔργο», «Φίλοι τοῦ ἀνθρώπου», «Παγκόσμια Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ», «Ἑταιρεία τοῦ Ναοῦ», «Ἱεραποστολική Μεσονύκτιος Κραυγή», «Βασιλική Ἀδελφότης Ἰησοῦ Χρι­στοῦ», «Κίνηση Φιλαδελφείας», «Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ», «Ἡ Ἀποκαταλλαγή τῶν πάντων» κ.ἄ. 

Παράπλευροι χῶροι 

Παράπλευροι χῶροι ἀπό τούς ὁποίους ἀντλοῦν οἱ σύγχρονες αἱρέσεις ἀνθρώπινο δυναμικό ἤ καί ἀντίστροφα, στέλνουν οἱ σέκτες ἀνθρώπους ἐκεῖ, εἶναι καί οἱ παρακάτω: 

Α´ Ὁ χῶρος τῶν λεγομένων ἐναλλακτικῶν θεραπειῶν ἤ καλύτερα «Ἀνορθοδόξων (μέ τήν ἰατρική ἔννοια) Θεραπευτι­κῶν Μεθόδων» (ΑΝ. ΘΕ.Μ.). 

Τόν ὅρο ΑΝ.ΘΕ.Μ. ἔχει υἱοθετήσει σέ σχετική ἔρευνα καί μελέτη του ὁ Ἰατρικός Σύλλογος Ἀθηνῶν. Θεωροῦμε ὅτι ὁ ὅρος ΑΝ.ΘΕ.Μ. εἶναι πιό σωστός καί δέν ἀφήνει περιθώρια ἰατρικῆς νομιμοποιήσεως τῶν μεθόδων αὐτῶν, πρᾶγμα πού κάνει ὁ ὅρος «ἐναλλακτικές θεραπεῖες».

Οἱ ΑΝ.ΘΕ.Μ. ξεκινοῦν ἀπό τήν παραδοχή ὅτι ἡ ἀρρώστεια ὀφείλεται σέ μπλοκάρισμα τῆς ἐνέργειας πού κυκλοφορεῖ στό ἀνθρώπινο σῶμα, τό ὁποῖο μέ τή σειρά του κολυμπᾶ σέ ἕναν ὠκεανό ἐνέργειας (πράνα τῶν Ἰνδῶν, τσί τῶν Κινέζων, παγκόσμια ἐνέργεια ἤ συμπαντική ἐνέργεια τῶν δασκάλων τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς κ.ο.κ.). Ἡ κάθε μέθοδος εἰσηγεῖται τρόπους ἀπο­κα­τάστασης τῆς ὁμαλῆς ροῆς τῆς ἐνέργειας. Π.χ. ἡ Ὁμοιοπαθητική μέ τό δυναμοποιημένο ὁμοιοπαθητικό φάρμακο, ὁ Βελονισμός μέ τίς βελόνες, τό Ρέικι ἤ οἱ βιοενεργειακές θεραπεῖες μέ τό πλησίασμα τῶν χεριῶν στόν ἀσθενῆ ἀπό ἕνα ἄτομο φορέα ὑψηλῆς ἐνέργειας (διάμεσο - μέντιουμ).

Μιλοῦμε γιά παράπλευρους χώρους, ἐπειδή ἡ βασική ἔννοια μέ τήν ὁποία ἐργάζονται οἱ ΑΝ.ΘΕ.Μ. εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ἐνέργειας (πράνα κ.λπ.), ἡ ὁποία δέν ἀνιχνεύεται ἐπιστημονικά. Αὐτή ἡ μεταφυσικῆς τάξεως ἐνέργεια εἶναι καί ἡ ἔννοια κλειδί σέ ὅλες τίς ὁμάδες τοῦ εὐρύτερου χώρου τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Ἀπό τόν κατάλληλο χειρισμό τῆς ἐνέργειας ἐξαρτᾶται ἄν θά φθάσει κανείς «στή διευρυμένη συνείδηση» τοῦ ἀνθρωπο-θεοῦ τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καί στήν αὐτο-πραγμάτωση / αὐτο-θέωση.

Χρειάζεται προσοχή ὥστε νά μή βάλουμε «στό ἴδιο τσουβάλι» ὅλες τίς ΑΝ.ΘΕ.Μ. Π.χ. τό Ρέϊκι ἔχει ξεκάθαρα σχέση μέ τόν ἀποκρυφισμό (βλ. π.χ. Θεοφιλ. Καρπασίας «Ἐγκυκλοπαιδικό Λεξικό θρησκειῶν καί αἱρέσεων» σσ. 881-884).

Κάθε ΑΝ.ΘΕ.Μ. πρέπει νά ἐξετάζεται χωριστά καί μάλιστα τόσον ὅσον ἀφορᾶ στήν ἰατρική της διάσταση (ἄν δηλ. ἔχει ἐπιστημονική βάση ἤ ἀποτελέσματα καί πῶς αὐτά ἐξηγοῦνται), ὅσο καί στό κοσμοθεωριακό της ὑπόβαθρο.

Μέ τόν χῶρο τῶν ΑΝ.ΘΕ.Μ. συνδέονται καί διατροφικές συνήθειες, οἱ ὁποῖες συνήθως ἔχουν σχέση μέ τό ἀνατολίτικο κοσμοθεωριακό ὑπόβαθρο. Π.χ. χορτοφαγική διατροφή γιά νά μή συσσωρεύει κανείς «ἀρνητικό κάρ­μα», ἀφοῦ ἡ κρεωφαγία προϋποθέτει ἀφαίρεση ζωῆς καί ἄρα συσσώρευση «ἀρνητικοῦ κάρμα».

Ἄλλος παράπλευρος στίς νεοεποχίτικες αἱρέσεις χῶρος εἶναι: 

Β´ Ὁ χῶρος τῶν λεγομένων πολεμικῶν τεχνῶν τῆς Ἀνατολῆς. 

Δουλεύουν καί αὐτές μέ βάση τήν νεοεποχίτικη ἐνέργεια-πράνα.

Χρειάζεται καί ἐδῶ προσοχή γιά νά μή βάλουμε ὅλα τά «στύλς» (δηλ. τά εἴδη τῶν πολεμικῶν τεχνῶν) καί τίς σχολές «στό ἴδιο τσουβάλι». Π.χ. τό Σαολίν Κούνγκ Φού ἔχει ξεκάθαρα πιό μυητικό χαρακτῆρα ἀπό ὅτι π.χ. τό Τάε Κβόν Ντό. Πάντως δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε τό στοιχεῖο τῆς μόδας. Σέ κάθε γυμναστήριο «πουλάει» τό νά ὑπάρχει δίπλα στή σουηδική γυμνα­στική καί γιόγκα ἤ πολεμικές τέχνες τῆς Ἀνατολῆς. Τό ἐάν θά μείνει κανείς μόνο στίς σωματικές ἀσκήσεις ἤ θά προχωρήσει καί στό πνευματικό - κοσμοθεωρητικό ἤ μυητικό σκέλος ἐξαρτᾶται τόσο ἀπό τό συγκεκριμένο στύλ ὅσο καί –κυρίως– ἀπό τόν δάσκαλο τῆς πολεμικῆς τέχνης. 

«Super Market θρησκεία» 

Οἱ σύγχρονες αἱρέσεις πάντως χρησιμοποιοῦν ὅλους τούς κανόνες τοῦ σύγχρονου μάρκετινγκ. Χρησιμοποιοῦν τή διαφήμιση, κάνουν χρήση ἔντυ­πων καί ἠλεκτρονικῶν μέσων, προσεγγίζουν τόν ὑποψήφιο πελάτη μέσῳ τοῦ ταχυδρομείου κ.ἄ. Εἶναι εὔστοχος ὁ ὅρος «Super Market θρησκεία», ὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖται γιά νά δηλώσει τήν ἐμπορική καί οἰκονομική διάσταση τῶν συγχρόνων αἱρέσεων.

Ἡ ἐπικινδυνότητα τῶν συγχρόνων αἱρέσεων ἤ σεκτῶν –τίς ὁποῖες ὁ Γάλλος δημοσιογράφος Bruno Fouchereau στό βιβλίο του Le Mafia des sectes χαρακτηρίζει ὡς δούρειο ἵππο τῶν Η.Π.Α. γιά τήν ἅλωση τῆς Εὐρώπης (βλ. Le Monde Diplomatique, Μάϊος 2001, τεῦχος 566) –σχετίζεται, ὅπως ἤδη εἴπαμε, καί μέ τή χρήση παραπλανητικῶν ὀνομάτων. Αὐτό φθάνει μέχρι τή χρήση ὀνομάτων ἁγίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Π.χ. «Ἕνωση ἐρευ­νητῶν μεταφυσικῶν φαινομένων μέ μέντιουμ "Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος"» (ὑπ᾽ ἀριθ. 98 στόν κατάλογο πού κατήρτισε ἡ Ζ´ Πανορθό­δοξη Συνδιάσκεψη Ἐν­τεταλμένων ἐπί θεμάτων αἱρέσεων) καί «Σύλλογος προσκυνητῶν ἀκτίστου φωτός "Ἅγιος Πατάπιος"» (ὑπ᾽ ἀριθ. 354 στόν ἀνωτέρω κατάλογο). 

Λεπτές διακρίσεις 

Θά ἐπαναλάβουμε ὅτι ἡ ἐργασία παρακολουθήσεως καί καταγραφῆς τοῦ σκηνικοῦ τῶν συγχρόνων αἱρέσεων εἶναι μία ἐργασία, ἡ ὁποία ὅσο πιό λεπτές διακρίσεις κάνει, τόσο πιό ἀντικειμενική καί ἀξιόπιστη ἐπιστη­μονικά εἶναι. Εἴπαμε καί ἐνωρίτερα ὅτι δέν μποροῦμε νά τά βάλουμε ὅλα «στό ἴδιο τσουβάλι». Π.χ. δέν μποροῦμε νά βάλουμε μαζί μία νεοσατανιστική σέκτα καί μία ὁμάδα πού ὑπόσχεται αὐτοβελτίωση. 

Οἱ σέκτες συνασπίζονται 

Ἕνα σημαντικό στοιχεῖο πού πρέπει νά τονισθεῖ εἶναι ὅτι οἱ σέκτες δέν γνωρίζουν γεω­γραφικά σύνορα στή δράση τους. Οἱ περισσότερες ἀπό αὐτές, ὄντας ἐξα­πλωμένες σέ περισσότερες ἀπό μία χῶρες, κάνουν σχεδια­σμούς καί διακινοῦν ἀνθρώπινο δυναμικό ἔξω καί πέρα ἀπό γεωγραφικά σύνορα. Ἐπίσης οἱ σέκτες συνασπίζονται μεταξύ τους δημιουργώντας μετωπικά σχήματα. Π.χ. στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει ἡ «Ὁμο­σπονδία Μεταφυσι­κῶν καί Φιλοσοφικῶν Ὀργανώσεων γιά Ἐλεύθερη Πνευματική Ἔκφραση». Ἡ Ὁμοσπονδία αὐτή συνεστήθη γιά νά διεκ­δι­κήσουν –καθώς οἱ ἴδιοι λένε– τά δικαιώματα, πού ὑποτίθεται, ὅτι τούς στερεῖ τόσο ἡ Ἑλληνική Πολιτεία, ὅσο καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία!

Ὁπότε, ἀφοῦ οἱ σέκτες δροῦν πέρα ἀπό σύνορα, ἀνάλογη πρέπει νά εἶναι καί ἡ ἀντιμετώπισή τους. Σ᾽ αὐτό τό πλαίσιο τῆς διορθοδόξου ἀλλη­λοενημερώσεως καί συνεργασίας γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν σεκτῶν κινοῦν­ται καί οἱ δύο ἐτήσιες Συνδιασκέψεις γιά ἀνταλλαγή ἐμπειριῶν καί χάραξη κοινῆς γραμμῆς, ὅσο αὐτό εἶναι δυνατόν. Ὁμιλῶ γιά τήν ἐτήσια Πανορ­θόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων ἐπί θεμάτων αἱρέσεων, τήν ὁποία συγκαλλεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί γιά τήν ἐτήσια Συνδιάσκεψη τοῦ Δικτύου Μελέτης Θρησκειῶν καί Καταστρο­φι­κῶν Λατρειῶν, ὅπου τόν συντονισμό καί τή γραμματειακή ὑποστήριξη ἔχει ἡ Παγκύπρια Ἕνωση Γο­νέ­ων ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ Θεοφιλεστάτου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου. 

Νεοεποχίτικα clubs τῶν ἰσχυρῶν καί μυημένων 

Καθώς πραγματευόμεθα τό θέμα τοῦ σκηνικοῦ τῶν συγχρόνων αἱρέ­σεων θά μπορούσαμε νά ἀναφερθοῦμε καί σέ κάποιες δυνάμεις, ὅπως π.χ. ἡ Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ἡ Τριμερής Ἐπιτροπή ἤ τό παγκόσμιο δίκτυο μα­σονικῶν στοῶν, δυνάμεις ὅλες αὐτές πού ἔχουν ἕνα κοσμοθεωρητικό ὑπό­βαθρο ἀποκρυ­φιστικό (ὅπως ἡ μασονία) ἤ νεοεποχίτικη καί νεοταξική-παγ­κοσμιοποιητική στόχευση (ὅπως οἱ ἄλλες δύο προαναφερθεῖσες Λέ­σχες) καί ἐπιδιώκουν μέσῳ οἰκονομικῆς καί πολιτικῆς δυνάμεως νά ἐπη­ρεά­σουν τίς παγκόσμιες γεωπολιτικές ἐξελίξεις πρός τήν κατεύθυνση πού ἐπι­θυμεῖ ἡ λεγομένη «Νέα Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου» (δηλ. νά φτιάξει ἕναν κόσμο καί μία πανθρησκεία ὑπό ἕναν παγκόσμιο κυβερνήτη - ἀβατάρ τῆς «Νέας Ἐποχῆς»). 

Ἐπίλογος 

Κλείνοντας, θά ἤθελα νά ἀναφέρω κάτι πού μᾶς ἐτόνιζε ὁ μακαριστός π. Ἀντώνιος Ἀλεβι­ζό­πουλος, θεμελιωτής σέ πανορθόδοξο ἐπίπεδο τῆς ποιμαντικῆς ἐργασίας ἀντιμετωπίσεως τῶν συγχρόνων αἱρέσεων. Ἔλεγε, λοιπόν, ὁ π. Ἀντώνιος ὅτι ἡ «Νέα Ἐποχή» δέν θέλει νά ἀδειάσουν οἱ ναοί. Τό ἀντίθετο ἀκριβῶς! Ἐπι­θυμεῖ νά γεμίσουν. Μέ ἀνθρώπους ὅμως πού θά ἔχουν ἀλλοιωμένο φρό­νημα. Δηλαδή θά νομίζουν ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξοι, καί μάλιστα ὅτι ἔγιναν καλύ­τεροι Ὀρθόδοξοι (αὐτό π.χ. ἰσχυρίζεται ἡ ὀργάνωση «Ἁρμονική Ζωή» τοῦ Μπόμπ Νάτζεμυ, ὁ ὁποῖος εἶχε γκουρού τόν ἀποθανόντα τό 2012 Σάτυα Σάι Μπάμπα), ἐνῶ συγχρόνως θά κάνουν γιόγκα, θά πιστεύουν στό κάρμα καί στή μετενσάρκωση καί θά ἐπισκέπτονται τόν τάδε γκουρού στήν Ἰνδία γιά νά πάρουν τήν «εὐλογία» του νά πᾶνε καλά στούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶ­νες!

Ἔτσι, λοιπόν, ὁ μεγάλος κίνδυνος –καί αὐτό πρέπει νά προσέξουμε– ἀπό τή δράση τῶν νέων αἱρέσεων ἤ σεκτῶν εἶναι ἡ ἀλλοίωση τοῦ φρονή­ματος τῶν ἀνθρώπων. Καί ὁ τρόπος γιά νά ἀντιμετωπισθεῖ αὐτός ὁ κίν­δυνος εἶναι ἡ σωστή κατήχηση καί ἡ συνειδητή ζωή ἐντός τῶν κόλπων τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή ἐντός τῶν κόλπων τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

Παραπομπές 

[1]. Βλ. π. Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, «Νέα Ἐποχή», Ἀθῆναι 1993³ σ. 5.

[2]. Στό ἴδιο, σ. 209.

[3]. Βλ. π. Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Αὐτογνωσία, αὐτοπραγμάτωση, σωτηρία, Ἀθῆναι 1991 σ. 20 & σσ. 98-124.

[4]. Βλ. π. Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, «Νέα Ἐποχή», Ἀθῆναι 1993³, σσ. 142-143.

(Πηγή: Ἀπό εἰσήγηση πού πραγματοποιήθηκε τό Μάρτιο 2013, στήν Κύπρο, στά πλαίσια Ἀντι­αιρετικοῦ - Ἐπιμορφωτικοῦ Σεμιναρίου, πού διοργάνωσε ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.)

(ΔΙΑΛΟΓΟΣ, τεύχη 74-75)

πηγή 

Δείτε και μια παλαιότερη ανάρτησή μας του μοναχού π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ.