Η κατάκτηση της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας από τον Χίτλερ, το 1936 και 1938/39, αντίστοιχα, υπό τις ευλογίες Βρετανών και Γάλλων, βοήθησε καίρια την Γερμανία, σώζοντάς την αρχικά από την οικονομική κατάρρευση, στην οποία την οδηγούσαν τα τεράστια ποσά που η ναζιστική κυβέρνηση ξόδευε για την αναδημιουργία των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση της χιτλερικής Γερμανίας σημειώθηκε το 1936 και θα είχε σίγουρα επιδράσει καταλυτικά στην εξέλιξη της Ιστορίας αν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι αντιδρούσαν.
Για να αντιμετωπίσει την κρίση ο Χίτλερ εισέβαλε και κατέλαβε την αποστρατικοποιημένη, βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών, Ρηνανία. Η Ρηνανία καταλήφθηκε από τρία γερμανικά τάγματα πεζικού, τα οποία σε περίπτωση κρίσης θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν 30 γαλλικές μεραρχίες, δύναμη δηλαδή τρεις φορές μεγαλύτερη από το σύνολο των δυνάμεων του Γερμανικού Στρατού, εκείνης της εποχής.
Οι μεραρχίες αυτές όμως δεν κινήθηκαν ποτέ. Με την κατάληψη της Ρηνανίας, ο Χίτλερ όχι μόνο εξευτέλιζε τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, όχι μόνο ταπείνωνε τους Γάλλους, αλλά και έθετε υπό τον έλεγχό του μία από τις πλέον αναπτυγμένες οικονομικά περιοχές του πλανήτη. Στη Ρηνανία βρίσκονταν μερικά από τα μεγαλύτερα χαλυβουργεία και ανθρακωρυχεία του κόσμου. Η κατάληψη της Ρηνανίας επέτρεψε στη Γερμανία να πολλαπλασιάσει «εν μία νυκτί» το βιομηχανικό δυναμικό της, αυξάνοντας παράλληλα τη δυνατότητα παραγωγής όχι μόνο καταναλωτικών προϊόντων, αλλά κυρίως πολεμικού υλικού.
Με τον ίδιο τρόπο καταπολεμήθηκε και η οικονομική κρίση του χειμώνα του 1937-38, όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αυστρία και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές και -το κυριότερο- τα αποθέματα χρυσού της.
Ακόμα περισσότερο ωφέλησε τη γερμανική οικονομία η παράδοση από τους Δυτικούς της Τσεχοσλοβακίας στον Χίτλερ. Η Τσεχοσλοβακία είχε ιδιαίτερα ανεπτυγμένη βαριά βιομηχανία και τα εργοστάσιά της παρήγαγαν τεράστιες ποσότητες αρμάτων μάχης, όπλων και γενικά πολεμικού υλικού. Η κατάληψή της έσωσε κυριολεκτικά τη Γερμανία από τη χρεοκοπία -την προοπτική της οποίας αντιμετώπιζε σοβαρά το 1938- αλλά και προμήθευσε τον Γερμανικό Στρατό με όπλα για την κατασκευή των οποίων τα γερμανικά εργοστάσια θα χρειάζονταν δύο χρόνια.
Συνολικά στα χέρια των Γερμανών περιήλθαν: 1.582 πολεμικά αεροσκάφη κάθε τύπου, 2.172 πεδινά και αντιαρματικά πυροβόλα, 500 αντιαεροπορικά πυροβόλα, 469 άρματα μάχης, 43.000 πολυβόλα, 1.090.000 τυφέκια, 114.000 πιστόλια και περίστροφα, δισεκατομμύρια φυσιγγίων φορητών όπλων και περισσότερα από 3.000.000 βλήματα πυροβολικού! Όσον αφορά στον τσεχοσλοβακικό χρυσό που περιήλθε στην κατοχή των Γερμανών η αξία του υπολογίζεται σε 100.000.000 δολάρια της εποχής. Στην κατοχή τους περιήλθαν επίσης πρώτες ύλες και βιομηχανικά προϊόντα αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων της εποχής.
Το επόμενο θύμα του Χίτλερ ήταν η Πολωνία, με την οποία είχε ο ίδιος υπογράψει δεκαετές Σύμφωνο μη Επίθεσης το 1934. Και πάλι ο οικονομικός παράγοντας βάρυνε ιδιαίτερα στην απόφαση του Φύρερ να εξαπολύσει τα Panzer του κατά των Πολωνών. Η χιτλερική Γερμανία, εφόσον ξόδευε το 50% του ΑΕΠ της στους εξοπλισμούς, ήταν υποχρεωμένη να διενεργεί «λαφυραγωγικές» επιθέσεις, εάν ήθελε να επιζήσει οικονομικά. Ο Χίτλερ το γνώριζε αυτό καλύτερα από τον καθένα.
Γι’ αυτό επιτέθηκε στην Πολωνία, αν και ο ίδιος γνώριζε ότι ο στρατός του δεν ήταν απολύτως έτοιμος για αυτό. Αποφάσισε όμως να διακινδυνεύσει με το σκεπτικό ότι οι δυτικοί σύμμαχοι θα έμεναν και πάλι αδρανείς. Και εν μέρει δικαιώθηκε πάλι, γιατί, ναι μεν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι του κήρυξαν τον πόλεμο, αλλά δεν έπραξαν το παραμικρό για να ενισχύσουν στρατιωτικά τη σύμμαχό τους Πολωνία.
Μοιραία ο Πολωνικός Στρατός, παράλογα ανεπτυγμένος σε μέτωπο 1.750 χμ., υπέκυψε, και η Πολωνία καταλήφθηκε. Ο Χίτλερ είχε ήδη πριν την επίθεση αποφασίσει για την Πολωνία και τους πολίτες της και είχε φροντίσει να διαλύσει τις όποιες αυταπάτες έτρεφαν ορισμένοι στρατηγοί του. «Η καταστροφή της Πολωνίας είναι ο πρωταρχικός μας στόχος», τους είπε. «Να είστε ανηλεείς. Να είστε σκληροί. Αυτός ο πόλεμος είναι πόλεμος εξόντωσης. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσουμε τις ευρείες εκτάσεις γης που χρειαζόμαστε. Σκεφτείτε τους Αρμένιους. Ποιος σήμερα θυμάται την εξόντωσή τους;» κατέληξε.
Η Πολωνία μοιράστηκε μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών. Το γερμανικό κομμάτι χωρίστηκε σε δύο μέρη. Στο πρώτο εντάχθηκαν τα πρώην γερμανικά εδάφη, τα οποία διανεμήθηκαν σε Γερμανούς εποίκους, και στο δεύτερο, που ονομάστηκε «Γενική Διοίκηση», συσσωρεύτηκαν όλοι οι Πολωνοί. Οι Πολωνοί θα ήταν οι «σκλάβοι» της νέας γερμανικής αυτοκρατορίας. Θα έπρεπε να εργάζονται για το Ράιχ μέχρι η φυσική εξάντληση να τους οδηγήσει στον θάνατο. Σύμφωνα με επίσημο γερμανικό έγγραφο της εποχής, οι Πολωνοί δικαιούνταν 670 θερμίδες την ημέρα και οι Εβραίοι μόλις 184, έναντι 2.600 των Γερμανών. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης δημιουργήθηκαν στην Πολωνία, ούτε ότι δίπλα στο καθένα από αυτά χτίστηκαν τεράστια εργοστάσια-χαλυβουργεία της Κρουπ, χημικά εργοστάσια, διυλιστήρια της Φάρμπεν κ.α.
hellasforce.com
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.