Αλβανική δικαιοσύνη....

Μετά το αποτρόπαιο έγκλημα του Αλβανού βαρυποινίτη Καρέλι, εναντίον του υπαρχιφύλακα Τσιρώνη στην φυλακή Άμφισας και την κατάληξη του δράστη 2 ημέρες μετά στην φυλακή Σερρών, αναλογίστηκα τί επιπτώσεις έχει επιφέρει η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Η μαζική εισροή των Αλβανών λαθρομεταναστών την δεκαετία του '90 συντάραξε την Ελλάδα ποικιλοτρόπως και έφερε νέα ήθη στην πατρίδα μας. Την πρώτη έκπληξη ένιωσαν οι Έλληνες την εποχή εκείνη από την ομοιομορφία των γειτόνων μας αφού οι Αλβανοί έμοιαζαν μεταξύ τους στην όψη, όντας πιο στεγνοί, οστεώδεις και σκληραγωγημένοι, θυμάμαι τον χαρακτηρισμό "κοντοσβέρκια".

Με το πέρασμα των χρόνων προχώρησε η "αφομοίωση" των Αλβανών στον γηγενή πληθυσμό, αφού τα παιδιά των μεταναστών φοίτησαν στα ελληνικά σχολεία. Η εκφορά της ελληνικής γλώσσας τελειοποιήθηκε ακόμη και από τους γονείς των παιδιών, που μπορεί να μην διδάχθηκαν τα ελληνικά σε σχολείο, όμως αναγκάστηκαν να τα μιλήσουν αξιοπρεπώς στην καθημερινότητά τους. Οι περισσότεροι Αλβανοί δούλεψαν σκληρά και χάρις την φθηνή προσφορά του εργατικού τους δυναμικού προτιμήθηκαν από Έλληνες επιχειρηματίες, ιδιαίτερα στον κλάδο της οικοδομής, της γεωργικής παραγωγής και γενικά στις ανειδίκευτες χειρονακτικές εργασίες. Η ελληνική νεολαία τα πρώτα χρόνια εκείνα ζούσε με το όνειρο και τον επαγγελματικό προσανατολισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της ανωτάτης σχολής και του μεταπτυχιακού. Συνεπώς δεν ενοχλήθηκε ούτε ένιωσε να απειλείται από την κατάληψη των θέσεων εργασίας από τους Αλβανούς ανταγωνιστές.

Οι Αλβανοί δείσδυσαν και συμπλήρωσαν έντεχνα τα κενά στον πλουτοπαραγωγικό ιστό της Ελλάδας και σύντομα δημιούργησαν τις δικές τους ατομικές επιχειρήσεις, περνώντας ακολούθως και στο ελεύθερο επαγγέλμα, τις δικές τους επιχειρήσεις.

Ποιό ήταν το αποτέλεσμα της αφομοίωσής τους στην ελληνική κοινωνία; Μπορούμε να μιλάμε για επιτυχημένη και υποδειγματική ενσωμάτωση των Αλβανών ή μήπως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο; Οι φυλετικές και κοινωνικοπολιτικές διαφορές Αλβανών και Ελλήνων, αλλά κυρίως η διμερής αντιπαλότητα εξ΄αιτίας της ένθεν εγκατάλειψης και κείθεν καταπίεσης της ελληνικής μειονότητας της Β. Ηπείρου, παραμένουν ανεξίτηλες.

Φέτος η παρέλευση ακριβώς 100 ετών μετά την υπογραφή της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, του πρωτοκόλλου που δεν ακυρώθηκε έκτοτε με άλλη συμφωνία, αλλά ούτε και τηρήθηκε ουσιαστικά εξ' αιτίας της προδοτικής πολιτικής του Ελευθέριου Βενιζέλου, μας φέρνουν στην μνήμη την μεταγενέστερη εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών από την ιταλική εισβολή το 1940. Το ΠΑΣΟΚ το 1987 με υπουργό εξωτερικών τον Κ. Παπούλια μονομερώς κατήργησε το εμπόλεμο παραδίδοντας στο έλεος των κομμουνιστών ακόμη τότε, τους Έλληνες της Β. Ηπείρου. Εκεί πάτησε ο επόμενος υπουργός εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας Α. Σαμαράς και ευθύς αμέσως της κατάρρευσης του κομμουνισμού στην Αλβανία άνοιξε τις πύλες της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης προς την Ελλάδα όλων των εξαθλιωμένων Αλβανών δίχως τον παραμικρό έλεγχο και αξιολόγηση του ποινικού τους μητρώου. Το πρώτο κύμα εισροής των Αλβανών άνοιξε τον δρόμο για το δεύτερο κύμα με πιο οργανωμένο τρόπο και πάντοτε με τις ευλογίες των επόμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν. Το σχέδιο των ΗΠΑ για την ισχυροποίηση της "δημοκρατικής" Αλβανίας στα Βαλκάνια είχε συντελεστεί με την άριστη συνεργασία όλων των διαδοχικών ελλαδικών κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Ακολούθησε ο παράνομος βομβαρδισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και η απόσχιση του Κοσόβου το 1999, ενώ πρόσφατα περάσαμε στην τελευταία φάση της δημιουργίας της μεγάλης Αλβανίας η οποία διεκδικεί ελληνικά εδάφη έως την Πρέβεζα! Θυμηθείτε την σχετική μας ανάρτηση παλαιότερα: αρχίσανε τα τσάμικα

Οι Αλβανοί στην Ελλάδα διέπρεψαν στο έγκλημα αφού ήταν και είναι οι πρωταγωνιστές σε όλες τις βαθμίδες της παραβατικότητας. Η συμπεριφορά αυτή ενισχύθηκε αντί να αμβλύνεται με το πέρασμα των ετών μολονότι θα περίμενε κανείς το ακριβώς αντίθετο χάρις στην φυσιολογική αφομοίωσή τους στην ελληνική κοινωνία. Η αλβανική εγκληματικότητα αντίθετα ετράφη από την προσαρμογή των Αλβανών, δίνοντας την αίσθηση υπεροχής έναντι των "τρυφερών" και ανυποψίαστων Ελλήνων νοικοκυραίων που μεγάλωσαν και έζησαν για δεκαετίες με εντελώς διαφορετικές παραστάσεις και εμπειρίες. Συγχρόνως η εξομοίωσή των Αλβανών με τους γηγενείς κατοίκους προσέφερε την βαθιά γνώση των κοινωνικών δομών και την απαραίτητη κάλυψη - απόκρυψη των προθέσεών τους. Παράλληλα η ελλιπής αστυνομική παρουσία του ελλαδικού κράτους ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία, βλέπε πολυετής απουσία χωροφυλακής, άφησε στο έλεος των σκληρών Αλβανών κακοποιών ολόκληρες επαρχιακές πόλεις και χωριά. Εύκολη λεία λοιπόν η ελληνική οικογένεια για τον κάθε είδους Αλβανό κακοποιό. 

Τα περιστατικά της αλβανικής παραβατικότητας είναι άπειρα, άλλωστε η εθνολογική σύνθεση των φυλακών στην Ελλάδα μαρτυρά ακριβώς αυτό. Πρόσφατο παράδειγμα και μοναδικό περιστατικό στα εγκληματικά χρονικά ήταν η απόδραση με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση των Κόλα, Κούπα και λοιπών Αλβανών δολοφόνων, με την γνωστή κινητοποίηση των διωκτικών αρχών που εν μέρει και με κόπο στέφθηκε με επιτυχία, αλλά δυστυχώς και με 2 ακόμα παράπλευρες απώλειες από την πλευρά των Ελλήνων. Αφού οι Αλβανοί μονοπωλούν το αστυνομικό δελτίο και επιβάλουν τους όρους τους στο έγκλημα αλλάζοντας τα δεδομένα της δίωξης και του σωφρονισμού στο ελληνικό κράτος, είναι μοιραίο να προσαρμοστεί και η ελληνική δικαιοσύνη στα αλβανικά δεδομένα. Είναι δόκιμο να μιλήσουμε λοιπόν για νέα "αλβανικού τύπου" απονομή δικαιοσύνης ως αντίβαρο στην αλβανική εγκληματικότητα που ταλανίζει την χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Ο καλύτερος τρόπος να πολεμήσεις τον εχθρό σου είναι να τον γνωρίσεις! Αφού τον γνωρίσεις πραγματικά τότε μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με την στρατηγική που θα τον κάνει ανίσχυρο και θα τον αποθαρρύνει εξ' αρχής από τις παραβατικές του βλέψεις και ορέξεις. 

Εν ολίγοις οι κακοποιοί της κατηγορίας αυτής αντιμετωπίζονται μόνο με την "αλβανική δικαιοσύνη". Είναι ο μόνος κώδικας που θα αντιμετωπίσει το κακό στη ρίζα του και συγχρόνως θα αποκαταστήσει το κύρος του ελλαδικού κράτους από την ασύμμετρη απειλή που αποτελεί η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Η κατάληξη του Καρέλι στις Σέρρες δείχνει τον τρόπο. Πως δηλαδή απονέμεται η δικαιοσύνη με συνοπτικές διαδικασίες στις περιπτώσεις ειδεχθών εγκληματιών, δίχως δικαστήρια, έξοδα και χρονοτριβές. Δίχως προπάντων οι οικογένειες των θυμάτων να ζουν εσαεί με τον παράπονο της απονομής δικαιοσύνης, εκτός του πόνου της άδικης απώλειας του προσφιλούς τους προσώπου. Να λοιπόν μία ακόμα επίδραση - επιρροή της συνύπαρξης με τους Αλβανούς: Η δόκιμη ορολογία για την αλβανική δικαιοσύνη υπάρχει και είναι ασφαλώς η θανατική ποινή!

Εφαρμόζεται μάλιστα σε αρκετές χώρες σήμερα και στην Ελλάδα καταργήθηκε το 1993, αμέσως μετά το πρώτο κύμα της εισροής των Αλβανών... Πολλές οι συμπτώσεις με τις ημερομηνίες δεν βρίσκετε;

vinyl-djs.blogspot.gr

το είδαμε ΕΔΩ