ΓΕΩΡΓΙΑ το μεγάλο ¨σάλτο¨ των Ρώσων;

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ;

Τον Αύγουστο του 2008 με τον πόλεμο στην Οσετία- Απχαζία- Γεωργία η επικαιρότητα είδε το Γεωπολιτικό ¨τρελοκομείο¨ από μακριά.

Σήμερα με τα διαδραματιζόμενα γεγονότα στην Ουκρανία- Κίεβο δεν πλησιάσαμε απλώς το ¨τρελοκομείο¨αυτo αλλά είδαμε και την πόρτα του να ανοίγει.

Ουσιαστικά ο Αύγουστος του 2008 δίχως να το καταλάβουμε τότε σηματοδότησε το σήμερα, όπως το βιώνουμε.

Η σπουδαιότητα της Γεωργίας έγκειται στο γεγονός ότι  γεωγραφικά ομοιάζει με  γεωπολιτικό λαιμό-  το μοναδικό   εγγύτερο  ηπειρωτικό καθοδικό πέρασμα των βλέψεων της Ρωσίας προς την Μέση Ανατολή ( και την ευαίσθητη προς αυτήν Συρία) και τις νότιες περιοχές της Ευρασίας- Εγγύς Ανατολής. Αυτή και είναι μία διαχρονική θέση της Ρωσικής Εξωτερικής Πολιτικής.

Η βραχυπρόθεσμη θέση αυτής της πολιτικής των Ρώσων είναι να  διασφαλίσουν τουλάχιστον την ουδετερότητα της Γεωργίας.

Τα πρόσφατα όμως γεγονότα στην Κριμαία άλλαξαν  το status quo ανεπιστρεπτί, φυσικά και τις στρατηγικές θέσεις των μεγάλων και ουσιαστικά ενεργοποίησαν όλους τους εναλλακτικούς μηχανισμούς που έχουν τα επιτελικά γραφεία διαχείρισης κρίσεων.

Με το που ¨έσκασε μύτη¨η Ουκρανία στις 26 Φεβρουαρίου 2014 οι ΗΠΑ προτρέπουν την Γεωργία να ευθυγραμμιστεί με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ταυτόχρονα  ο Υφυπουργός Τζον Κέρι ανακοίνωσε συμπληρωματική αλλά απροσδιόριστη βοήθεια των ΗΠΑ "για να βοηθήσει τη στήριξη της ευρωπαϊκής και ευρω-ατλαντικής  προοπτικής της Γεωργίας." 

Κατήγγειλε επίσης την συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στις αποσχισθείσες γεωργιανές περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας και κάλεσε τη Μόσχα να τηρήσει τους όρους της κατάπαυσης του πυρός που τερμάτισε την σύγκρουση Ρωσίας-Γεωργίας του 2008. ΜΑΤΘΑΙΟΥ LEE WASHINGTON (AP) . 

Οι Αμερικάνοι είχαν καταλάβει ότι κάτι έρχεται προς την πλευρά της Κριμαίας παρ όλες τις  πρόσφατες δηλώσεις τους ¨ότι πιάστηκα στον ύπνο¨.   

Ήδη οι προπαρασκευαστικές ενέργειες γινόταν από παλιά και γνώριζαν που θα παεί το πράγμα γιατί στις 29 Νοεμβρίου του 2013 όταν είχε αρνηθεί ο αποπεμθείς πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανούκοβιτς  την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ,  την ίδια ώρα η Μολδαβία και η Γεωργία υπέγραφαν( προκαταρκτικές) συμφωνίες συνδέσεις με την ΕΕ.

Μάλιστα παραμονές των γεγονότων στο Κίεβο 19 Φεβρουαρίου 2014 ο υπουργός Άμυνας της Γεωργίας Irakli Alasania δήλωσε ότι η χώρα έχει αποφασίσει να συμμετάσχει στην «Δύναμη Ταχείας Αντιδράσεως» του ΝΑΤΟ ( NRF ), το 2015 με την οικονομική υποστήριξη των ΗΠΑ. Η απόφαση αυτή της Γεωργίας ανακοινώθηκε σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ Knud Bartels, κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσκεψης του στη χώρα του Νοτίου Καυκάσου. 

Ο Νατοϊκός αξιωματούχος, πραγματοποίησε συνομιλίες με την γεωργιανή ηγεσία σχετικά με την ασφάλεια, την συνεργασία και τη συμμετοχή της Γεωργίας στην αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.

Η προσθήκη του γεωργιανού στρατού στην νατοϊκή δύναμη ταχείας αντιδράσεως (NRF), αποτελούσε τρόπο τινά τον «προάγγελο» της πιθανής εισόδου της χώρας στο ΝΑΤΟ http://www.shanghaidaily.com Γ. Μοτσάκος http://www.analystsforchange.org/ 

Ουσιαστικά  οι ΗΠΑ επεδίωκαν με κάθε τρόπο την στενότερη συνεργασία με την Γεωργία στα πλαίσια της διεθνούς πολιτικής τους. Από την άλλη πλευρά η κίνηση αυτή για την Ρωσία απετέλεσε «κόκκινο πανί», διότι τοποθέτησε την Γεωργία apriori στο δυτικό συνασπισμό, «φέρνοντας» το ΝΑΤΟ στην «αυλή» της. 

Ουσιαστικά πριν ¨ανάψει¨ η φωτιά στην Ουκρανία κάποιοι φρόντιζαν να ανάβουν μικρές διπλωματικές εστίες φωτιάς στην ευρύτερη περιοχή. 

Πίσω από τις πλάτες μας και πίσω από τα χαμόγελα των ηγετών πάντα συνεχιζόταν ο ψυχρός πόλεμος. Άλλωστε ο πρόεδρος Πούτιν απ ότι φαίνεται ποτέ δεν ξέχασε την προηγούμενη επαγγελματική σταδιοδρομία του σαν πράκτορας του ψυχρού πολέμου με αποτέλεσμα να ¨ψυχανεμίζεται¨ τις προθέσεις ¨των φίλων¨ηγετών της Δύσης. 

Όλες οι ενέργειες των Δυτικών αποσκοπούσαν στην μετά Γιέλστιν εποχή να ακουμπήσουν το υπογάστριο της Ρωσίας  και να ελέγξουν  την έξοδο της στην Μαύρη Θάλασσα και από αυτήν μέσω των Στενών του Βοσπόρου στην Μεσόγειο και δια του Σουέζ στις υπόλοιπες  Θάλασσες του κόσμου. 

Η είσοδος  των χωρών που βρέχονται από την Μαύρη Θάλασσα βλ. Βουλγαρία, Ρουμανία στην ΕΕ πριν λίγα χρόνια,  η εσπευσμένη κίνηση προς τελική συμφωνία σύνδεσης της  Μολδαβίας ( Υπερδεινιστερία) και κανείς δεν ξέρει αν όχι και  με την Γεωργία   και την είσοδο τους στην ΕΕ αυτό το πράγμα δείχνουν. 

Οι δηλώσεις του κ. Γιούγκερ σημειώνουν και  το επείγον της υπόθεσης. 

«Μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία, είναι πολύ επείγον οι Ευρωπαίοι να υπογράψουν τη συμφωνία σύνδεσης με τη Μολδαβία πολύ σύντομα, μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες», δήλωσε ο Jean Claude Juncker σε συνέντευξή του που δημοσιεύει σήμερα η γερμανική εφημερίδα Die Welt am Sonntag.  22 Φεβρουαρίου 2014  http://politika-gr.blogspot.gr/ 

Κάποιοι πήγαιναν για μαλλί και φεύγουν κουρεμένοι ¨γεωπολιτικά¨. 

Δηλ μόνο εμάς θα  κουρεύουν εδώ στην Ελλάδα;  βλ. οικονομικά, κοινωνικά κ.α  κουρέματα ¨τιμής και αξιοπρέπειας¨. 

Όμως η ρεαλιστική προσέγγιση των παραπάνω γεγονότων  δείχνει ότι οι Δυτικοί γνώριζαν πως θα αντιδράσουν οι Ρώσοι και αυτό φάνηκε από την Κριμαία όπου ¨πολέμησαν¨ μόνο με πολιτικούς διαπληκτισμούς ρίχνοντας το βάρος των επιλογών τους στην κατοχύρωση και ενίσχυση των θέσεων τους περιμετρικά της Μαύρης Θάλασσας.

Για να εφαρμόσουν τάχιστα την περικύκλωση της Αρκούδας στην Μαύρη Θάλασσα χρειαζόταν μια αιτία και σήμερα την έχουν με την προσάρτηση της Κριμαίας( Ταυρίδος). 

Γίνεται όμως η Μαύρη Θάλασσα ¨Αμερικάνικη λίμνη¨; 

Σίγουρα  ΟΧΙ. 

Αν και αυτό αποτύχει που σχεδιάστηκε μάλλον για να αποτύχει  θα πρέπει να στήσουν σε μηδενικό χρόνο ένα ΑΝΑΧΩΜΑ στην Γεωργία εξ ου και η στρατηγική αξία της περιοχής αυτής γιατί θα διακινδυνεύσουν άμεσα όλα τα συμφέροντα τους στην Μέση και Εγγυς Ανατολή. 

Η σπουδαιότητα της Γεωργίας είναι εφάμιλλη της γεωπολιτικής αξίας των Στενών γιατί έτσι η Ρωσία διαθέτει στο νότιο μέτωπο της δύο σημαντικές εξόδους μία από θαλάσσης( ΣΤΕΝΑ) και μία από ξηράς( ΓΕΩΡΓΙΑ). 

Όμως στην ανωτέρω γεωπολιτική εξίσωση υπάρχει  για τους Δυτικούς και τους Ρώσους ένας άγνωστος Χ.

Και αυτή είναι η ουδέτερη προς το παρόν και ανάλογη με τα αντίστοιχα ανταλλάγματα ουδέτερη στάση της Τουρκίας. 

Τα διαδραματιζόμενα γεγονότα σε σχέση με το πρόσωπο του κ. Ερντογάν ¨παίζουν¨πάνω σε αυτή την εξίσωση. 

Όμως κάποια στιγμή αυτήν την εξίσωση θα την¨λύσουν¨ και θα δούμε τα αποτελέσματα της συντόμως γιατί όλοι βιάζονται. 

Το επικίνδυνο είναι αν ο κ. Ερντογάν διαβλέποντας όλα αυτά θελήσει να βάλει και την Ελλάδα μέσα σε αυτή την εξίσωση και να την κάνει γρίφο στους Δυτικούς ώστε να μην μπορούν να την λύσουν.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι τυχόν μεταβολές του καθεστώτος  των Στενών θα καθορίσουν και την αποφασιστικότητα των Ρώσων να σπάσουν το ΑΝΑΧΩΜΑ της Γεωργίας για να μπορούν με ένα ¨σάλτο¨ να ανεβοκατεβαίνουν στην Συρία ¨παρακάμπτοντας¨ τα ΣΤΕΝΑ. 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας