Μη πας στο success story party.

Τα τελευταία 3 χρόνια έχουμε δεχτεί ως κοινωνία μία πληθώρα μέτρων που υποτίθεται πάρθηκαν για την σωτηρία μας αλλά ουσιαστικά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μεγαλύτερη φτωχοποίηση του λαού και ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πόρων της πατρίδας μας. Τα μέτρα βέβαια δεν αγγίζουν όλο αυτό το διεφθαρμένο οικονομικοπολιτικό καθεστώς της μεταπολίτευσης για το οποίο η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι άγνωστες λέξεις και που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την εξουσία στα βαμμένα με το αίμα πολλών Ελλήνων που έχουν αυτοκτονήσει χέρια του. 

 

Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια οι πλατείες γέμισαν με αγανακτισμένους πολίτες, απεργίες και συλλαλητήρια έγιναν, δημόσια κτήρια καταλήφθηκαν ωστόσο τίποτα από όλα αυτά δεν σταμάτησε κανένα μέτρο από το να εφαρμοστεί. Ακόμη και σε αυτό το στημένο παιχνίδι των εκλογών, ο νεοέλληνας απέδειξε σε μεγάλο ποσοστό ότι φοβάται να έρθει απέναντι σε αυτούς που βρίζει όλη μέρα, ίσως λόγου φόβου ίσως και λόγω ότι είναι εξαρτημένος από αυτή την σάπια κατάσταση που και ο ίδιος βοήθησε να δημιουργηθεί. Το μέλλον θα επαληθεύσει ή θα διαψεύσει πολλούς που ισχυρίζονται ότι ο βολεμένος και καλοζωισμένος νεοέλληνας δεν έχει πιθανόν τα αντισώματα αντίστασης που απαιτούνται για να βάλει ένα τέλος σε αυτή την καταστροφική πορεία που προδιαγράφεται για την χώρα μας.

 

Έτσι λοιπόν αφού ξεχειλίζουν τα χρήματα από τις τσέπες μας, αφού η ανάπτυξη της οικονομίας μας έχει ξεπεράσει σε ρυθμούς αυτή της Κίνας, αφού το success story παίρνει σάρκα και οστά, είχαν τη φαεινή ιδέα να ανοίξουν τα εμπορικά καταστήματα την Κυριακή, αρχής γενομένης στην Θεσσαλονίκη την Κυριακή 3 Νοεμβρίου. Αρχικά είπαν το μέτρο θα είναι για λίγες Κυριακές αλλά ουσιαστικά επιθυμούν να το εφαρμόσουν σε όλες. Και το ερώτημα που προκύπτει για έναν απλό άνθρωπο που σκέπτεται και κρίνει ο ίδιος για τον εαυτό του και όχι οι τηλεπαρουσιαστές των ειδήσεων για αυτόν, είναι "μα καλά ο χρόνος μας λείπει για να ψωνίσουμε ή τα χρήματα;" Την απάντηση την ξέρουν και την ξέρουμε όλοι μας. Σε μία οικονομία όπου η ανεργία είναι ο μοναδικός δείκτης που ανεβαίνει, όπου ο εμπορικός της κόσμος μαραζώνει καθημερινά, που τα λουκέτα έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας και όπου το πιο συχνό που βλέπει κανείς στις βιτρίνες των καταστημάτων είναι το "Ενοικιάζεται", το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές αποτελεί ένα ακόμη χτύπημα στην μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση που δεν θα μπορέσει να αντέξει τον ανταγωνισμό προς τα εμπορικά, κυρίως ξένων συμφερόντων, πολυκαταστήματα. Δεν χτυπιέται όμως μόνο ο μικρομεσαίος Έλληνας έμπορος αλλά και ο εργαζόμενος καθώς αρκετοί εργοδότες έχουν την πάγια τακτική να μην αποζημιώνουν με τον νόμιμο τρόπο τους υπαλλήλους τους, δηλαδή με προσαύξηση 75% και ρεπό. 

 

Δεν είναι όμως μόνο το οικονομικό σκέλος σε αυτή την ιστορία. Η Κυριακή για τους Έλληνες είναι ιερή μέρα με όλη της την σημασία. Πέρα από το θρησκευτικό κομμάτι της Κυριακάτικης αργίας και της εκκλησιαστικής λειτουργίας εκείνη την ημέρα σμίγει η οικογένεια και οι φίλοι γύρω από το μεσημεριανό τραπέζι. Αυτή την παραδοσιακή κατάσταση για την ελληνική οικογένεια έρχονται τώρα οι φωστήρες της οικονομίας να την διαλύσουν. Γιατί ο υπάλληλος που εργάζεται σε ένα εμπορικό κατάστημα είναι ο/η σύζυγος μας, ο γονιός μας, ο αδερφός ή αδερφή μας, το παιδί μας. Και αν ο έμπορος μιας μικρομεσαίας επιχείρησης μπορεί να αποφασίσει να μην ανοίξει το κατάστημα του, αυτό δεν ισχύει για όλα τα μεγάλα εμπορικά πολυκαταστήματα που στο βωμό του κέρδους μίας ακόμα εργάσιμης μέρας δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν τις ανθρώπινες σχέσεις. 

 

Αυτή τη φορά τα πράματα όμως δεν είναι τόσο δύσκολα για να αντιδράσεις νεοέλληνα. Δεν χρειάζεται να κάνεις απεργία, να κατέβεις να αποκλείσεις την είσοδο κάποιου καταστήματος, να συγκρουστείς με την αστυνομία. Απλά κάνε αυτό που έκανες τόσα χρόνια. Κάτσε σπίτι σου, πάνε βόλτα, βγες έξω για καφέ ή για φαγητό. Απλά μη πας για ψώνια. Ο καθένας που θα πάει για ψώνια επιβραβεύει και δικαιώνει την επιλογή αυτών που αποφάσισαν να επιτρέψουν το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή. Αν τώρα που ξεκινάει να εφαρμόζεται το μέτρο αυτό δεν υπάρξει ανταπόκριση από τον κόσμο, ο ίδιος ο εμπορικός κόσμος θα το παραμερίσει. Ο καθένας που θα σκεφτεί την Κυριακή να μπει σε ένα κατάστημα για αγορές πριν σκεφτεί αν θα του ταιριάζουν τα παπούτσια ή τι χρώμα θα πάρει το φόρεμα ας αναλογιστεί ότι ο υπάλληλος που θα τον εξυπηρετήσει δεν είναι εκείνη τη στιγμή μαζί με την οικογένεια του και τα αγαπημένα του πρόσωπα.

 

πηγή Μακεδονική Φάλαγγα