Απαγορεύτηκε η συγκέντρωση των Εφέδρων.

Απαγορεύτηκε η προγραμματισμένη συγκέντρωση που έχει προαναγγείλει η «Κοινότητα Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων», σύμφωνα με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας, για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας, κατά το χρονικό διάστημα από 06.00 ώρα του Σαββάτου μέχρι και τα μεσάνυχτα, δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση της υπαίθριας συνάθροισης της «Κοινότητας Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων».

Η ανακοίνωση της Αστυμνομίας αναφέρει:

«Ανακοινώνεται ότι με Απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής, δεν επιτρέπεται, για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας, κατά το χρονικό διάστημα από 06.00 ώρα του Σαββάτου 28 Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι και την 24.00 ώρα της ιδίας, η πραγματοποίηση της υπαίθριας συνάθροισης της «Κοινότητας Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων», στην περιοχή του Κέντρου Πόλεως Αθηνών που περικλείεται από τις οδούς Σταδίου (από τη συμβολή της με την Πλατεία Ομονοίας) – Φιλελλήνων – δεξιά Λ. Β. Αμαλίας – αριστερά Λ. Β. Όλγας – αριστερά Λ. Β. Κωνσταντίνου – αριστερά Λ. Β. Σοφίας – δεξιά Πλουτάρχου – αριστερά Πατριάρχου Ιωακείμ – Κανάρη – δεξιά Σόλωνος – αριστερά Καποδιστρίου – αριστερά Γ’ Σεπτεμβρίου –δεξιά Σατωβριάνδου – Σωκράτους – αριστερά Λυκούργου – αριστερά Αθηνάς (μέχρι τη συμβολή της με την Πλατεία Ομονοίας), ως και κατά μήκος των τμημάτων των ανωτέρω οδών που αποτελούν τα όρια της εν λόγω περιοχής.»

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη...
Κρίμα τελικώς αν κιοτέψουν και οι έφεδροι...
Ενα ένα τα πατριωτικά κάστρα αποδεικνύονται κοτέτσια....

Που να ελπίσει αυτή η άμοιρη πατρίδα...

Κιοτήδες έφεδροι της ΚΕΕΔ.... νομοταγείς στον προδότη, σας αφιερώνω τους παρακάτω στίχους:

Εκεί μέσα εκατοικούσες πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα εκαρτερούσες, «έλα πάλι», να σου πεί.

'Αργειε νάλθει εκείνη η μέρα κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σού έμενε να λές
περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις.

Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά
το ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι από την απελπισιά

Κι έλεες: «Πότε, α, πότε βγάνω το κεφάλι από τσ' ερμιές;».
Και αποκρίνοντο από πάνω κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα μες στα κλάιματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα πλήθος αίμα ελληνικό.

Ισως κάτι να σας θυμίζει.... 

ΥΓ. Υπόσχομαι αν τελικά κάνετε την διαδήλωση κόντρα στις αστυνομικές διαταγές να αποσύρω την ανάρτηση και να ζητήσω συγνώμη....
Αν τελικά δειλιάσετε και δεν πάτε, δεν θέλω συγνώμες...
Την συγνώμη την οφείλετε στην πατρίδα κι όχι σε εμένα....