Ελληνική ΑΟΖ και Ευρωπαϊκή Προεδρία.

Του Νίκου Λυγερού  

Το Υπουργικό Συμβούλιο προετοιμάζεται ήδη να καθορίσει μερικές από τις προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρχίζει τον Ιανουάριο του 2014. Σε αυτό το πλαίσιο μεταξύ άλλων παρουσιάζεται και το θέμα της ΑΟΖ ως βασικός άξονας. Το περιβάλλον, οι θαλάσσιες ζώνες και οι ΑΟΖ στη Μεσόγειο, θα απασχολήσουν τους Υπουργούς και μ’ αυτό τον τρόπο θα συνεχιστεί σε εθνικό επίπεδο η στρατηγική του Ευρωπαϊκού Ψηφίσματος (Μάρτιος 2013) και η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ιούνιος 2013) για να ενταχθεί σε ευρωπαϊκό πλαίσιο με όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή την Ιταλία, τη Μάλτα, την Ελλάδα και την Κύπρο. Αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι η ΑΟΖ από μια απόμακρη ουτοπία που ήταν για τους περισσότερους πριν μερικά χρόνια, ότι έχει γίνει πια ένα όραμα με πρακτικούς στόχους που ανήκουν στις προτεραιότητες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι σημειώνεται μια εξέλιξη που πραγματικά δείχνει μια πορεία υψηλής στρατηγικής που δεν σκοντάφτει πάνω σε τοπικά εμπόδια που δεν συνειδητοποιούν ακόμα σε ποια αλλαγή φάσης έχουμε εισέλθει με το θέμα της ΑΟΖ. Η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη γι’ αυτή την εξέλιξη και να δείχνει το παράδειγμα δίχως φοβίες, γιατί αποδεικνύει ότι έχει βρει τον δρόμο της ανάκαμψης μέσω της ΑΟΖ και τις δικές της δυνάμεις.

πηγή

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.

Αξιολογώντας «αριστούχους» και «πρωτιές!…» Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος.

Κλείνει ο φετινός Ιούλιος, αφού αναρτήθηκαν οι βαθμολογίες των πανελληνίων, έληξε η «επιστράτευση» των καθηγητών και τα παιδιά μας κατέθεσαν τα μηχανογραφικά τους δελτία.

Αφορμή έψαχνα  για να καλέσω την προσοχή σας στο στίχο του λαϊκού μας άσματος που περιγράφει με περισσή ψυχοκοινωνική διείσδυση  την αμοιβαιότητα της σχέσης  ανάμεσα στον δάσκαλο, που χρειάζεται  το αστέρι του για να επιβεβαιωθεί, και στο μαθητή που εκφράζει την εσώτερη ανάγκη του να διαπρέψει, λέγοντας «ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη, κι δάσκαλοί μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει...»

Εκδικούμενοι αυτή τη σχέση, υποβαθμίζουν τη διαφορά οι υπόλοιποι της  τάξης, διαφοροποιώντας τους πρώτους από τους εαυτούς τους κράζοντάς τους ως «φυτά, κοράκια και φλώρους».

Η αλήθεια είναι ότι η «πρωτιά» αναδεικνύει στην αντιμετώπιση των τρίτων το εγγενές κωμικοτραγικό στοιχείο της συμπεριφοράς κάθε αλεπούς που... «όσα δεν φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια» αλλά και κάθε ξεχωριστής προσωπικότητας που γεύεται την «μοναξιά» καθώς στερείται χαρές της καθημερινότητας για να ξεπεράσει αυτήν την ίδια την ισοπεδωτική καθημερινότητα!..

Το σχολείο, όπως αργότερα το πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ, αποτελούν μια πράξη στην καθημερινά εξελισσόμενη, σύνθετο παράσταση της ζωής όπου ισχύουν οι ίδιοι κανόνες:

Οι πολλοί μένουν στην αφάνεια και αρκούνται στην αναγνώριση που τους προσφέρει ένας περιχαρακωμένος κύκλος επιδόσεων, φίλων και θαυμαστών.

Μερικοί ξεφεύγουν από την αφάνεια, δεσπόζουν στο κέντρο της ομάδας και απολαμβάνουν όσα περιέχει ο χαρακτηρισμός της «χρυσής μετριότητας».

Ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέτουν ως  στόχο την κορυφή, που θέλουν να διαπρέψουν, να ξεχωρίσουν, να  πρωτεύσουν όντας έτοιμοι να υποστούν τις μύριες θυσίες, ταλαιπωρίες, πικρίες και στερήσεις ακόμη και την εφηβική και «καλοπροαίρετη» σκωπτική προσέγγιση των υπολοίπων συμμαθητών που έμμεσα τους προωθούν σε ακόμη ψηλότερες κορφές του συμβολικού Ολύμπου καθώς τους διαφοροποιούν  από την υπόλοιπη ομάδα...

Κάθε φορά  που συνομιλώ με παιδιά που πρωτεύουν διαπιστώνω ότι έχουν έντονο μέσα τους, πέρα από  τον ψηλό δείκτη νοημοσύνης, και  το θεμελιακό ψυχοκίνητρο της ανάγκης για αναγνώριση, διάκριση και επιτυχία!

O προικισμένος μαθητής που σήμερα πρωτεύει στο σχολείο ή σε πανελλήνια κλίμακα και αύριο θα εξελιχθεί σε σπουδαίο επιστήμονα, ο δημιουργικά προικισμένος έφηβος, τελικά γεννιέται ή γίνεται;

Η απάντησή μου είναι ότι «και γεννιέται... και  γίνεται» καθώς στη μορφοποίηση της συμπεριφοράς μας εμπλέκονται τρείς αλληλένδετοι παράγοντες: ο βιολογικός, ο ψυχολογικός και ο κοινωνιολογικός.

Η διαμάχη ανάμεσα στους υποστηρικτές της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος  στο θέμα της ποιοτικής και  ποσοτικής σημασίας του ενός από τους δύο παράγοντες στην τελική διαμόρφωση, στην απόληξη που αποτελεί η ατομική συμπεριφορά και επίδοση κάθε καλού, μέτριου ή κακού μαθητή  είναι, σχεδόν, πανάρχαια.

Πάντως «Μεγαλοφυΐα»  είχε πει κάποτε ο Αϊνστάιν «είναι το άθροισμα δύο μόνο παραγόντων όπου το 1 τοις εκατό είναι η ευφυΐα και το 99 τοις εκατό ο... ιδρώτας!» Με άλλα λόγια ο πρώτος μαθητής όπως και ο τελευταίος ΚΑΙ γεννιέται ΚΑΙ γίνεται..

Η ζωή του καθένα  μας, από την αρχή ως το τέλος, αποτελεί μια ξέχωρη κουκίδα μέσα στα εκατομμύρια άλλων που στο σύνολό τους συνθέτουν «το υπαρξιακό μωσαϊκό της ζωής κάθε Λαού» ή αλλιώς την προσωπογραφία του.

Ερχόμαστε  στον κόσμο φορτωμένοι με κληρονομικές  προδιαθέσεις που μας επιφύλαξε  η φύση καθώς διάλεξε 23 χρωμοσώματα του κάθε γονέα μας και δημιουργούμε βιώματα επηρεασμένοι από το κοινωνικό, το ψυχολογικό και το οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, δρούμε, ωριμάζουμε.

Σε κάθε κοινωνικό σύστημα από την ουτοπιστική ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλάτωνα μέχρι την  ψευδεπίγραφη σοσιαλδημοκρατία της απόλυτης ισότητας που ισοπεδώνει τα πάντα προς χάριν αποφυγής δημιουργίας συμπλεγμάτων «κατωτερότητας»  στους λιγότερο προικισμένους ελαχιστοποιώντας έτσι και τις αναγκαίες προσφορές σε ολάκερο το κοινωνικό σύστημα των πραγματικά προικισμένων και ταλαντούχων η ΔΙΑΦΟΡΑ είναι και ευδιάκριτη και απαραίτητη και χρειάζεται ενίσχυση.

Εδώ και μερικά χρόνια στον Αγγλοσαξονικό χώρο έχει επικρατήσει η άποψη να δίνεται μεγαλύτερη σημασία στον μαθητή του Λυκείου που  έχει ψηλές επιδόσεις σε συνδυασμό με πολλές κοινωνικό-πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες και ΟΧΙ αποκλειστικά ΜΟΝΟ στον μαθητή που περιχαρακώνει τον εαυτό του στην απόλυτη πρωτιά των βαθμών.

Πιστεύω ότι  αυτή η τάση χρειάζεται να υιοθετηθεί από παιδιά και δασκάλους και καθηγητές και στο σύγχρονο ελληνικό εκπαιδευτικό-παιδαγωγικό σύστημα γιατί έτσι θα κερδίσει στον 21ο αιώνα και η Ελλάδα παρά τα δραματικά δεδομένα της οικονομικής μας κατάστασης...

Διαβάζουμε, βλέπουμε ακούμε στα ΜΜΕ και τα Blogs από την ημέρα που αναρτήθηκαν οι φετινές βαθμολογίες για δραματικές πτώσεις βάσεων σε όλα σχεδόν τα γνωστικά επίπεδα.

Ας ψάξουμε τις αιτίες, ας σκύψουμε με προσοχή και αγάπη πάνω από τα παιδιά μας και ας δημιουργήσουμε με κουράγιο και προοπτική βάθους χρόνου απαλλαγμένοι από την ηλιθιότητα του «πολιτικού κόστους».

Ποτέ δεν θα λείψουν από ανάμεσά μας «φυτά, κοράκια και φλώροι» που ανέκαθεν βηματίζουν στον ήχο ενός διαφορετικού τυμπανιστή!.. 

Αρκεί ως σώφρονες παιδαγωγοί, δάσκαλοι, καθηγητές  και στελέχη του κοινωνικού συστήματος να αμείβουμε αυτά τα παιδιά για τον κόπο και τις προσωπικές τους θυσίες που κάποια μέρα στο μέλλον θα απολήξουν  θετικά για  όλους τους υπόλοιπους, συμπεριλαμβανομένων και των συμμαθητών τους που έχουν μέτριες ακόμη και φτωχές επιδόσεις… 

Ο Παρθενώνας "ταξίδεψε" στην Λατινική Αμερική.

Τον Παρθενώνα, ένα μνημείο εμβληματικό για τον δυτικό πολιτισμό, σύμβολο αρχιτεκτονικής τελειότητας, ευρυθμίας και αρμονίας, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι φιλότεχνοι και φιλέλληνες στο Μεξικό, μέσα από την έκθεση "Παρθενώνας, αρχιτεκτονική και τέχνη", που φιλοξενείται στο Εθνικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής, στο Μέγαρο Καλών Τεχνών της χώρας, τον σημαντικότερο εκθεσιακό χώρο στη Λατινική Αμερική.

Η έκθεση περιλαμβάνει ένα ολοκληρωμένο σύνολο φωτογραφικού υλικού και πολυμέσων σχετικά με την τέχνη και την αρχιτεκτονική του Παρθενώνα, καθώς και αντίγραφα από το μνημείο, αναδεικνύοντας το εξαιρετικό έργο της αναστήλωσής του τα τελευταία χρόνια, ως παράδειγμα για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η πρωτοβουλία γι' αυτή τη διοργάνωση ανήκει στην Ελληνική Κοινότητα Μεξικού και συγκεκριμένα στον Αλέξανδρο Αποστολάκη, αρχαιολόγο, ιστορικό τέχνης, συντηρητή μνημείων και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Κοινότητας.

Στόχος της Ελληνικής Κοινότητας είναι, μέσα από την έκθεση, να προβάλει τον ελληνικό πολιτισμό στο Μεξικό, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη κινήματος φιλελληνισμού, να επαπροσδιορίσει την εικόνα της Ελλάδας μέσα σε θετικό πλαίσιο στην Κεντρική Αμερική, αλλά και να δώσει ένα μήνυμα ενότητας και ελπίδας για τις δύσκολες στιγμές που βιώνει η πατρίδα μας. "Χωρίς ιδιαίτερα πολλά χρήματα κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε μαζί μια διοργάνωση που η επιρροή της φαίνεται ήδη από τη θετική απήχηση και τον ενθουσιασμό που έδειξε το μεξικανικό κοινό στα εγκαίνια" δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο κ. Αποστολάκης, ο οποίος έχει και το ρόλο του έφορου της έκθεσης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο Μεξικό είναι "ιδιαίτερα αδύναμη" και γι' αυτό τον λόγο η Ελληνική Κοινότητα επιζητεί έναν καινούριο, δραστήριο και δυναμικό δίαυλο επικοινωνίας για την εκπλήρωση του οράματός της, που είναι η ανάδειξη της της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό. "Ο Παρθενώνας ως σύμβολο ταυτότητας για την ελληνική κοινωνία και ως σύμβολο αξεπέραστης αρχιτεκτονικής τελειότητας, ευρυθμίας και αρμονίας καθώς και ως ένα μνημείο δημιουργημένο μετά την καταστροφή της Αθήνας από τους Πέρσες και ταυτόχρονα νίκης των ελληνικών πόλεων μπροστά στην απόλυτη στρατιωτική μηχανή της Περσίας, μετατρέπεται σε έναν φάρο ελπίδας στην σύγχρονή εποχή, διδάσκοντάς μας ότι μετά την τρικυμία και την καταστροφή έρχεται η γαλήνη και η δημιουργική έκφραση ενός πολιτισμού που πότε δεν ξέχασε τα ανθρώπινα ιδεώδη και τις πνευματικές αξίες που εκπέμπουν τα μνημεία του και η ιστορία του" υπογράμμισε ο κ. Αποστολάκης. 

"Είμαστε ένας περήφανος λαός με ελαττώματα και προτερήματα που πάντοτε σε δύσκολες στιγμές καταφέρνουμε να ξεπεράσουμε τη φύση μας και να μετατρεπόμαστε σε σύμβολο δύναμής και πολιτιστικής δημιουργίας. Ο Παρθενώνας, δημιουργημένος από ελληνικά χέρια, εκφράζει ακριβώς αυτήν τη μοναδική φιλοσοφία για τη ζωή σε όλες τις εκφράσεις της" πρόσθεσε.

Ο κ. Αποστολάκης εξέφρασε την πεποίθηση ότι μέσα από την έκθεση θα προβληθούν οι ελληνικοί φορείς που σχετίζονται με τον Παρθενώνα, θα αναδειχθεί παγκοσμίως το αναστηλωτικό έργο της Ακρόπολης και θα ενδυναμωθεί ο πολιτιστικός τουρισμός και ευρύτερα οι σχέσεις Ελλάδας και Μεξικού. Καταλήγοντας, επεσήμανε ότι το Μέγαρο Καλών Τεχνών είναι πολύ προσεκτικό στις επιλογές του και υπάρχουν εκθέσεις που περιμένουν χρόνια για να παρουσιαστούν στον συγκεκριμένο εκθεσιακό χώρο, ωστόσο "δέχτηκε αμέσως και με μεγάλη χαρά το πρότζεκτ σχετικά με το Παρθενώνα, δίνοντάς μας μια μοναδική ευκαιρία προώθησης της ελληνικής κληρονομιάς στο κέντρο του Μεξικού".

Την έκθεση, που εγκαινιάστηκε στις 25 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου, διοργανώνει το Εθνικό Ινστιτούτο Καλών Τεχνών του Μεξικού, σε συνεργασία με το Μουσείο Ακρόπολης, την Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ), το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, το Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου - Ευταξία, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), την Ελληνική Κοινότητα Μεξικού καθώς και την Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή του Μεξικού. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την ιστορία της θεάς Αθηνάς, μέσα από αφηγήσεις, ενώ θα υπάρξουν ξεναγήσεις κι εργαστήρια για παιδιά. 

[Πηγή Εφημερίδα Αγγελιοφόρος] 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και μισθοί Κίνας με νόμο...

Aθρόες απολύσεις και με τη… βούλα θέλει η τρόικα στον ιδιωτικό τομέα και βέβαια, όπως φαίνεται, η κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως αντίρρηση. Τρέχει να προωθήσει νομοθετική διάταξη προκειμένου να αυξήσει το όριο των απολύσεων ή και να το καταργήσει. 

Το ζήτημα των απολύσεων τίθεται στην έκθεση της Κομισιόν στο όνομα της… ανάπτυξης. Αυτής για την οποία έχει καταστραφεί τέσσερα χρόνια τώρα η χώρα και η ελληνική κοινωνία. Αυτής για την οποία υποτίθεται πώς η κυβέρνηση δεν θα έπαιρνε άλλα μέτρα αλλά ισοπεδώνει ότι έχει απομείνει. 

Σήμερα το όριο των απολύσεων στις επιχειρήσεις από 150 άτομα προσωπικό και πάνω είναι 5%. Το υπουργείο Εργασίας υπό τον κ. Βρούτση επεξεργάζεται σχέδιο για το διπλασιασμό του, στο 10%, ενώ η τρόικα αξιώνει ακόμη και την κατάργηση του, με ταυτόχρονη απελευθέρωση της διαδικασίας, αφού μέχρι τώρα απαιτείται υπογραφή υπουργού. 

Θέλει επίσης η τρόικα να επιτρέπονται μαζικές απολύσεις και στις επιχειρήσεις που απασχολούν μικρότερο αριθμό εργαζομένων από τους 150.

Όχι πώς τώρα ο εργοδότης δεν μπορεί να απολύσει μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων από το 5% του ορίου. Ίσα ίσα η κυβέρνηση του «έλυσε» νομικά τα χέρια να απολύει και χωρίς να καταβάλει αποζημιώσεις, ενώ το άρθρο 99 έχει γίνει της μόδας και όποιος θέλει προσφεύγει στην πτωχευτική διαδικασία «πετώντας» στο δρόμο τους εργαζόμενους χωρίς να τους δώσει απολύτως τίποτα, διασώζοντας ο ίδιος τα περιουσιακά του στοιχεία.

Πίσω δε από τη νέα αυτή απαίτηση της τρόικας κάποιοι θεωρούν πως κρύβονται και Έλληνες επιχειρηματίες που θέλουν να κερδοσκοπούν διατηρώντας τις επιχειρήσεις τους αλλά με μεροκάματα… Κίνας. 

Το μοντέλο των αθρόων απολύσεων εκτιμάται πώς θα εγκαινιασθεί από τις τράπεζες που πρέπει το συντομότερο να μειώσουν το προσωπικό τους κατά 12.500. Αφού οι τραπεζίτες «τσέπωσαν» τα δις της ανακεφαλαιοποίησης που πληρώνει ο ελληνικός λαός και δεν έχουν δώσει με τη μορφή δανείου ούτε ένα ευρώ, τώρα πάνε σε μαζικές απολύσεις και εκατοντάδες «λουκέτα» σε καταστήματα. 

Ο κατήφορος της κυβέρνησης δεν έχει τελειωμό. Εκτελώντας τις εντολές της τρόικας διαλύουν τα πάντα. Κάνουν στάχτη Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα για να πατήσουν αύριο κάποιοι στα αποκαΐδια και να θησαυρίσουν. 

Είναι πασιφανές πλέον πώς στόχος είναι η καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας και η μετατροπή της χώρας σε αποικία. Όσοι δεν το έχουν ακόμη αντιληφθεί προφανώς ζουν σε άλλο τόπο και χρόνο! 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τουρκική πυραυλάκατος ανέκοψε την πορεία ιταλικού πλοίου στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Σε επιφυλακή από την περασμένη Πέμπτη 25/7/2013 μέχρι και το Σάββατο 27/5/2013, βρίσκονταν τουρκικά πλοία στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ ένα από αυτά ανέκοψε μάλιστα την πορεία ιταλικού πλοίου που ενεργούσε για λογαριασμό της Cyta.

Τις προθέσεις τους, αναφορικά με την αμφισβήτηση της κυπριακής ΑΟΖ και γενικότερα τις εργασίες που γίνονται για το φυσικό αέριο, δείχνουν ολοένα και με πιο έντονο τρόπο οι Τούρκοι, σε μία προσπάθεια να στείλουν μηνύματα τόσο προς την Κυπριακή Δημοκρατία, όσο και προς τους διεθνείς «παίκτες» του φυσικού αερίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Πολίτης», το ιταλικό πλοίο «Odin Finder», ενώ εξερχόταν από το σημείου που συναντούνται τα οικόπεδα 7 και 1 της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου, καθώς πραγματοποιούσε εργασίες για την πόντιση ειδικού καλωδίου της Cyta, προσεγγίστηκε από πυραυλάκατο του τουρκικού πολεμικού στόλου, η οποία είχε ξεκινήσει από την κατεχόμενη Αμμόχωστο.

Το τουρκικό πλοίο, ζήτησε από τον καπετάνιο του ιταλικού πλοίου να σταματήσει τις εργασίες του, καθώς, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, είχε εισέλθει στην υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας.

Το ιταλικό πλοίο προσπάθησε να συνεχίσει τις εργασίες του, αλλά η πυραυλάκατος ανέκοψε την πορεία του, αναγκάζοντας το σε ελιγμό, ενώ διενεργούσε συνεχώς κύκλους γύρω από το ιταλικό πλοίο.

Αμέσως το ιταλικής σημαίας πλοίο επικοινώνησε με τις αρμόδιες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, ζητώντας οδηγίες.

Το ίδιο απόγευμα συγκλήθηκε εκτάκτως σύσκεψη από τον αρχηγό του ΓΕΕΦ, ο οποίος και ενεργοποίησε το κέντρο ελέγχου κρίσεων.

Τελικά το ιταλικό πλοίο επέστρεψε επέστρεψε και με κατεύθυνση προς τα βορειοανατολικά, σταμάτησε κοντά στις ακτές της Πάφου, όπου και παρέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η τουρκική πυραυλάκατος παρέμεινε στα ανοικτά της Πάφου, προκειμένου να εμποδίσει τυχόν νέα προσπάθεια του πλοίου να επιστρέψει στην περιοχή, ενώ λίγες ώρες μετά εμφανίστηκε στην ίδια περιοχή δεύτερο πολεμικό πλοίο, το οποίο παρέμεινε στην περιοχή μέχρι το Σάββατο.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το Υπουργείο Εξωτερικών, έχει ήδη προβεί σε διαβήματα, καταγγέλλοντας τις τουρκικές προκλήσεις στις πρεσβείες των ΗΠΑ και της Ιταλίας.

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Και τι να κάνει η Κύπρος να στείλει κάνενα ψαροκάικο;

Βλέπετε έχουν φροντίσει εδώ και χρόνια οι προδότες να μην έχει η Εθνική Φρουρά πολεμικά σκάφη....

Το ρίξανε στα διαβήματα...

Το μόνο διπλωματικό εφόδιο που έχουν τα μικρά και ασήμαντα κράτη (που κυβερνώνται από προδότες) .... όπως και η Ελλάδα. 

Φυσικά αυτοί που δέχονται το "διάβημα διαμαρτυρίας" το έχουν κανονικά γραμμένο....

Το κερασάκι πάνω στην τούρτα της νέας Ελληνικής Τραγωδίας.

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Θέσεις και  αντιθέσεις ορμώμενες από την  συνέντευξη της κ Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. ΕΔΩ

Κατ αρχάς να σας ευχαριστήσουμε κ Αρβελέρ για τον μεστό, δυνατό και σημειολογικό λόγο σας που μας έκανε εν μέσω καύσωνα να μπούμε στην κάματο της αντιπαράθεσης εξ αιτίας των θερμών εκφράσεων σας για το κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον που βιώνουμε, αλλά κάτω από την δικιά σας φυσικά ματιά. Βλέπετε πλησιάζει ο Σεπτέμβρης του 2013 και έπρεπε να μας δώσετε εξηγήσεις για να μην έχουμε επιπρόσθετες αγωνίες πάνω σε προηγούμενες δηλώσεις σας!! 

Ερμηνεύοντας παλαιότερη δήλωσή της ότι «έχουμε χρόνο  ως τον Σεπτέμβριο», τονίζει: «Είχα πει ότι έχουμε χρόνο ως τον Σεπτέμβριο, ως τις γερμανικές εκλογές να κάνουμε κάτι, γιατί υπάρχουν πολλές φωνές που λένε "γιατί να θρέφουμε τους Έλληνες¨. 

Μάλλον κ. Αρβελέρ οι ξένοι πρέπει να αναρωτιούνται ¨ γιατί να κλέβουμε τους Έλληνες?¨ Αυτό συνάγεται από δεκάδες δηλώσεις επιφανών οικονομολόγων για το οικονομικό έγκλημα που επιτελείται σήμερα στην Ελλάδα. Φυσικά για εσάς ισχύει «Οι Έλληνες αυτή τη στιγμή πάνε με όποιον δίνει τα λεφτά. Είναι άσχημο αυτό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
Θυμάμαι μία μέρα ταξίδευα με τον Ντελόρ και μου λέει "πες μου λίγα πράγματα για την Ελλάδα". "Είναι μία χώρα, όπου δεν είσαι άνθρωπος, είσαι πακέτο, το πακέτο Ντελόρ" του απάντησα. 

Καλά ο κ. Ντελόρ έτσι δίχως να ξέρει τίποτα για εμάς σκορπούσε χρήματα στα πολιτικά λουλούδια της μεταπολίτευσης? Επιτρέψτε μου να μην σας πιστέψουμε γιατί ο προηγούμενος αξιωματούχος της ΕΟΚ  έπρεπε να γνωρίζει ότι η μικρή Ελλάς  θα γίνει ο καλύτερος ενεργειακός τροφοδότης της Ευρώπης. Άλλωστε ¨ο ανήκουμε στην Δύση¨ μακαρίτης Καραμανλής μας έβαλε δίχως να μας ρωτήσει και μας έσυρε απροετοίμαστους στην ΕΟΚ με μόνη προίκα τα ενεργειακά στρατηγικά κοιτάσματα μας . Άραγε ήξερε τι έκανε?

Να γιατί  έδιναν τα πακέτα οι Φράγκοι, μας δάνειζαν και μας έδεναν για να τακτοποιήσουν  το ενεργειακό μέλλον τους. 

Φυσικά γνωρίζεται πολύ καλά κ. Αρβελέρ ότι αυτά τα πακέτα έμπαιναν στις τσέπες κάποιων αντί να κατευθυνθούν στην έρευνα και την εξόρυξη των πλούσιων ενεργειακών πηγών μας η στην πραγματική οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Από την μακρόχρονη ακαδημαική εμπειρία σας ξέρετε ότι οι Φράγκοι δεν είναι κουτόφραγκοι και γνώριζαν πολύ καλά για το εθνικό τσιμπούσι και το πανηγύρι των εγχώριων λαμογιών που επιτελείτο τόσους χρόνους και είχε ως καταληκτική ημερομηνία το 2013 με σκοπό να καταχρεωθούν όλες τις επόμενες γενιές των Ελλήνων, να γίνουν δηλ. αυτές οικονομικά υποτελείς και τα στρατηγικά ενεργειακά  μας να ξοφλήσουν τις αμαρτίες των απατεώνων!!

Άρα τον προηγούμενο  ισχυρισμό σας θα έπρεπε να τον διατυπώσετε ως εξής ¨Τα  διαχρονικά εθνικά λαμόγια αυτή τη στιγμή πάνε με όποιον δίνει τα λεφτά.¨ γιατί η προηγούμενη διατύπωση σας φαίνεται να θίγει το σύνολο του Ελληνικού Λαού.

Όμως κ. Γλύκατζη μας  συγκινήσατε με την παρακάτω δήλωση σας: 

«Εγώ γνώρισα  την κατοχή. Για να πάω στο σχολείο  περνούσα πάνω από πτώματα πεινασμένων ανθρώπων, τα οποία μάζευε ένα καροτσάκι του δήμου. Λοιπόν, όταν μου λένε ότι υπάρχει κρίση, γελώ», δηλώνει η επιφανής Ελληνίδα του εξωτερικού. 
Μπορώ να σας δηλώσω ότι  και εμείς που ζήσαμε στα χρόνια της μεταπολίτευσης βλέπαμε καθημερινά ανάλγητα ψοφοειδή πολιτικά όντα να πατούν επί πτωμάτων για να φέρουν την γλυκιά πατρίδα μας σήμερα πεινασμένη έμπροσθεν των κάδων των σκουπιδιών.
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω  ότι η Ελλάδα σήμερα δεν γελάει όπως εσείς αλλά κλαίει βουβά μέσα σε κάθε σπίτι με αναφιλητά.

Επιτέλους θα συμφωνήσουμε και σε κάτι κ. Αρβελερ και αυτό είναι η κάτωθι δήλωση σας:

¨Έγινε μια μεγάλη δημοσκόπηση από επίσημους οργανισμούς σε 35 κράτη. "Τι πιστεύουν οι νέοι και για ποιο πράγμα θα ήθελαν να πεθάνουν". Οι μόνοι οι οποίοι απάντησαν ότι θα θέλανε να πεθάνουν για την πατρίδα τους είναι οι Τούρκοι. Ούτε Γάλλοι, ούτε Άγγλοι, ούτε Έλληνες. Λοιπόν, αυτή η αποξένωση, όχι από τον πατριωτισμό, αλλά από ένα είδος υπερηφάνειας να κρατήσουμε αυτό μας δώσανε οι παππούδες μας, είναι πρόβλημα¨ 

Όμως θα μας επιτρέψετε να σας ρωτήσουμε αν γνωρίζεται πόσες ορδές ανιστόρητων και απάτριδων καθηγητών πέρασαν σαν σμήνη πάνω στα άδολα κεφάλια των παιδιών μας προπαγανδίζοντας τις  θέσεις τους αυτές, ουσιαστικά στάζοντας το δηλητήριο τους?

Μήπως παράλληλα ξέρετε και τα ιδρύματα που τους επιχορηγούσαν? 

Έτσι φτάσαμε σε αυτό που ισχυρίζεσθαι με περισσή μαεστρία λόγου καταθλιπτικού.

¨Αυτό που με φοβίζει πολύ είναι ένα είδος αδράνειας. Νομίζεις ότι οι Έλληνες έχουν πάθει καθίζηση. Δεν υπάρχει ένα όραμα. Μνημόνιο-όχι μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι όραμα; Τι θα πεις στα παιδιά; Όχι μνημόνιο, καλά, αλλά μετά; Λοιπόν, αυτό με φοβίζει πολύ περισσότερο απ’ όλα. Ότι έχασαν οι Έλληνες τη δυνατότητα -όχι της ελπίδας, την οποία έχουν εναποθέσει στους ξένους- αλλά του οράματος.¨

Αντίθετα κ. Άρβελέρ σήμερα είμασθε υποχρεωμένοι στους ξένους πάτρωνες μας τοκογλύφους γιατί μας ξυπνούν μαζικά από τον εθνικό λήθαργο της μεταπολίτευσης και αποκτούμε με απίστευτη ταχύτητα συλλογικό όραμα και αυτό είναι ¨ΠΟΤΕ ΟΙ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΘΑ ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ¨ η ¨ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΑΝ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΘΕ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ- ΜΝΗΜΟΝΙΑ¨. 

Τα μνημόσυνα  θα χρειασθούν στους αδικούντες τα Έθνη και αυτό σαν διακεκριμένη ιστορικός πρέπει να το ψηλαφήσατε μέσα στις ιστορικές διαδρομές όπου αναφαίνεται και ο Πνευματικός Νόμος  του ΘΕΟΥ. 

Έτσι λοιπόν καλά κάνετε και ανησυχείτε για τους ¨φερέλπιδες¨ πολιτικούς μας και το άλγος που υφίστανται !! 
¨Είναι πράγματα να αρχίζει ο κακομοίρης, ο Μητσοτάκης, από την αρχή; Αν με ρωτούσες από πού να αρχίσουμε, θα σου έλεγα ότι αν ο Μητσοτάκης κάνει καλή δουλειά, νομίζω θα την κάνει, θα καταφέρουμε κάτι. Νομίζω ότι αν δεν τα καταφέρει αυτός, δεν θα τα καταφέρει κανένας. Είμαι αισιόδοξη.

Δηλαδή είσθε αισιόδοξη που εκπαραθυρώνονται με την μέθοδο της κινητικότητας οικογενειάρχες σε αδυσώπητο περιβάλλον ανεργίας? 

Κυρία Αρβελέρ αν και επισημάνατε στην συνέντευξη αυτή και σωστά πράγματα , όμως μην φοβάσθε !! Σαν Ελληνίδα πρέπει να ξέρετε ότι σαν λαός ποτέ δεν είμασθαν ρατσιστές, αλλά όχι όμως βλάκες και μάλιστα τώρα που και η πιο απλή Ελληνίδα κατανοεί το ύπουλο παιχνίδι που παίχθηκε πίσω από τις πλάτες της με την παράνομη είσοδο εξαθλιωμένων ορδών. Προς τι λοιπόν η αγωνία σας που διατυπώνεται με τα παρακάτω?

¨Δεν τους φοβίζει η οικονομική κρίση, άλλωστε όλοι περνάνε οικονομική κρίση, αλλά η "Χρυσή Αυγή" δεν θα περάσει στην Ευρώπη. Έχει καταντήσει η Ελλάδα να είναι ένα υπόδειγμα ρατσισμού για τους ξένους. Αν ρωτήσεις ποια είναι η πιο ρατσιστική χώρα στην Ευρώπη, θα σουν πουν αμέσως η Ελλάδα. Αλλά έχουν άδικο οι Ευρωπαίοι γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη ανοιχτή χώρα. Είναι το πέρασμα όλων. Πάντως, αν δεις την παγκοσμιότητα στην καλή της εκδοχή, δεν υπάρχει πια ξένος¨.

Κυρία Άρβελερ  σας κούρασα με τις ερωτήσεις  μου και γι αυτό με δύο ακόμα τελειώνω. 

Ποιοί είναι  αυτοί που οδηγούν ένα μέρος  Ελλήνων μη ρατσιστών στις τάξεις της προαναφερθείσης πολιτικής παράταξης που εσείς φαίνεται να την θεωρείται με τα λεγόμενα σας αποδιοπομπαίο τράγο ? Ποια μεθοδευμένα γεγονότα σέρνουν τον απελπισμένο Έλληνα σε θέσεις  με τις οποίες ποτέ του δεν γαλουχήθηκε? Και έρχονται οι υποκριτές μισέλληνες Δυτικοί , φυσικά όχι όλοι, να μας το παίξουν και τιμητές μας. Να τους πείτε να πάνε να χαθούν... τα κοπρόσκυλα που έμαθαν στην Ευρώπη τι σημαίνει φασισμός και ολοκαύτωμα.

Σήμερα κυρία καθηγήτρια ο καθημερινός Έλληνας αισθάνεται μια σιχαμάρα για όλο το μνημονιακό πολιτικό σύστημα που τον πρόδωσε  κατ επανάληψη. Δεν το καταλάβατε ακόμα? Αυτή η σιχαμάρα είναι που μας ενώνει όλους ΠΑΝΕΘΝΙΚΑ. Το που θα οδηγηθούμε? το ξέρει μόνο Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ που έχει τα καλύτερα σχέδια για αυτό το Ορθόδοξο Γένος που αδικείται στις μέρες μας βάναυσα αλλά στηρίζεται στην ΠΙΣΤΗ φλόγα για ΧΡΙΣΤΟ  και ΠΑΤΡΙΔΑ. Φυσικά τα δόλια σχέδια των τοκογλύφων εταίρων θα αποτύχουν παταγωδώς και όχι μόνο αυτό αλλά θα γελάσει αυτός που θα γελάσει τελευταίος.

Μήπως ακούσατε τυχαία για ένα απλό Γεροντάκι με το όνομα Παίσιος?? Γιατί εμείς εδώ στην Ορθόδοξη Ελλάδα από ετών δεχθήκαμε την θαλπωρή των ζωοποιών λόγων του.

Λοιπόν αυτό το Γεροντάκι πριν τριάντα χρόνους περιέγραψε με αδιάψευστη ακρίβεια αυτά τα επώδυνα που βιώνουμε σήμερα και έρχεσθε εσείς να μας τα υπενθυμίσετε κατόπιν εορτής.

Κρατηθείτε λοιπόν τώρα καλά γιατί αυτός ο Αγιορείτης Γέροντας σας έχει μία έκπληξη!!!
Αν πρώτα  τον ΑΓΙΟ ΘΕΟ ζείτε μπορεί και να διδάσκεται σαν Βυζαντινολόγος- Ακαδημαικός στην  Ελληνική Κωνσταντινούπολη τα ΡΩΜΑΙΙΚΑ γράμματα σε πείσμα των Νεολατίνων που οι πρόγονοι τους την παρέδωσαν με επαίσχυντες προδοσίες στους Αγαρηνούς!! 

Κυρία Γλυκατζή μην απαισιοδοξείτε, υπάρχει και σήμερα όραμα στον εν αφυπνίσει Νέο- Έλληνα και είναι αυτό καρφιτσωμένο στο χρωματόσωμα του που λέγετε ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ.

Να είσθε σίγουρη ότι  η διαχρονικά αδικημένη Ελλάδα μας πιστεύει μόνο σε μία πνευματική Αυγή και αυτή η ΑΥΓΗ δεν είναι Χρυσή αλλά Γαλανόλευκη με τα χρώματα του καθάριου Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού και της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης που ξεπροβάλλει ήδη από την Καθ ημάς Ανατολή απότοκος των γεωπολιτικών εξελίξεων σε συνάφεια με τους πνευματικούς νόμους του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.

ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ

Την "πάτησε" Σκοπιανός δημοσιογράφος που είχε στήσει καρτέρι στον Αβραμόπουλο....

“Καρτέρι” είχε στήσει Σκοπιανός δημοσιογράφος στον υπουργό Εθνική Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο, από το πρωί στην Ουάσινγκτον.

 

 Ο Σκοπιανός είχε πάρει την ελληνική πρεσβεία και είχε ρωτήσει που θα γίνει “η συνέντευξη του υπουργού γιατί θέλω να έρθω να τον ρωτήσω για το θέμα της ονομασίας”, έλεγε και δεν έδινε σημασία στις απαντήσεις που του έδιναν.

 

“Μια δήλωση θα κάνει ο υπουργός και τίποτα άλλο”, του έλεγαν.

 

Τελικά ο Σκοπιανός ήρθε στο σημείο που είχε καθοριστεί για να γίνει η δήλωση. Μόλις τελείωσε τη δήλωση ο Αβραμόπουλος κάτι πήγε να πει αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει πρόταση ο Αβραμόπουλος τον ρώτησε: 

 

- “Από που είσαι”;
- Από τη “Μακεδονία”, του απάντησε ο Σκοπιανός για να πάρει την απάντηση: “Και γιατί δεν μιλάς ελληνικά βρε παιδακι μου”!

 

Κόκκαλο ο Σκοπιανός, μάζεψε την κάμερα κι έφυγε. 

 

πηγή

το είδαμε στο kranosgr

ΣΧΟΛΙΟ

Μπράβο βρε Αβραμόπουλε....

Μετά από τόσα και τόσα προδοτικά, έκανες και κάτι έξυπνο....

Θυμισέ μας το για να έχεις ελαφρυντικά όταν έρθει η ώρα...

Ελλάδα - Ιταλία: Κοινή ενεργειακή πορεία.

Του Νίκου Λυγερού   

Μέσω της συνάντησης των δυο πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Ιταλίας βλέπουμε ότι υλοποιείται ένα κοινό στρατηγικό σχήμα περί διαχείρισης και αξιοποίησης της ενέργειας στη Μεσόγειο. Είναι ήδη γνωστό ότι υπάρχει το κοίτασμα Πύρρος (90km²) ακριβώς πάνω στη γραμμή οριοθέτησης των δυο χωρών, αλλά και το κοίτασμα Αχιλλέας (450km²) στην ελληνική ΑΟΖ προς αυτή τη γραμμή οριοθέτησης. Επιπλέον η γεωλογική δομή της Αδριατικής και του Ιονίου είναι περισσότερο για τους υδρογονάνθρακες και ειδικά για το πετρέλαιο. Έτσι με την συμφωνία των δύο χωρών μπορεί να λειτουργήσει μια ολόκληρη περιοχή (macro-region) σ'ένα κοινό ευρωπαϊκό και ενεργειακό πλαίσιο. Αυτή η διπλή κίνηση είναι πάρα πολύ σημαντική λοιπόν κι έρχεται να ενισχύσει και τη σύζευξη μεταξύ της Ελλάδας και της Μάλτας, και τη συμφωνία της Ιταλίας με τη Μάλτα για τα ενεργειακά. Βλέπουμε ότι μετά τις σεισμικές έρευνες της PGS στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, υπάρχει μια κινητικότητα και μια δυναμική εκ μέρους της Ελλάδας που ενεργοποιεί την Ιταλία, την Μάλτα αλλά και την Αλβανία. Διότι όλοι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένα πλαίσιο συνεργασίας στην περιοχή που είναι πάρα πολύ σημαντικό για όλες αυτές τις χώρες και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι υδρογονάνθρακες ακόμα και ως κοιτάσματα - στόχοι δίνουν την δυνατότητα στην Ελλάδα να παίρνει πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο. 

πηγή

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.

«Κίνδυνος-θάνατος» η επιστροφή Αμμοχώστου.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου 

Γιατί ΔΕΝ πρέπει τώρα και με τέτοιους όρους να επιστραφεί η Αμμόχωστος! 

Διαλέξαμε επίτηδες τον παραπάνω «προκλητικό» τίτλο για να τονίσουμε τον εξαιρετικά επικίνδυνο χαρακτήρα της ανακίνησης θέματος Αμμοχώστου στις παρούσες συνθήκες, χαρακτήρα που αναγνωρίζουν πολλοί σώφρονες και πατριώτες αναλυτές των κυπριακών πραγμάτων, δεν θέλουν όμως να το πουν, για να μην έρθουν σε σύγκρουση με το κοινό αίσθημα πολλών προσφύγων από την Αμμόχωστο, αλλά και να μην κατηγορηθούν ότι δεν θέλουν λύση του κυπριακού και άλλα πολλά.

Η ανακίνηση τώρα θέματος Αμμοχώστου, ακόμη κι όταν γίνεται από την κυπριακή κυβέρνηση, δεν απηχεί παρά τη στρατηγική του «διεθνούς παράγοντα» που είναι να δημιουργηθούν, μετά τις οικονομικές, οι ψυχολογικές και διεθνοπολιτικές συνθήκες για «λύση» τύπου Ανάν του κυπριακού εντός του έτους, με κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ξεμπλοκάρισμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, γεωπολιτικό αφοπλισμό Κύπρου και Ελλάδας και, φυσικά, διαρπαγή του στρατηγικού χώρου και των υδρογονανθράκων.

Ουδείς αρνείται ότι η επιστροφή της Αμμοχώστου στους κατοίκους της θα ήταν ευχής έργο, έστω και υπό την αιγίδα του ΟΗΕ (*). Το ερώτημα είναι με ποιο αντάλλαγμα θα γίνει η επιστροφή και αν θα εξυπηρετήσει τον «υπέρ πάντων αγώνα» που οι Ελληνοκύπριοι είναι τώρα υποχρεωμένοι να δώσουν για την επιβίωση τη δική τους και του κράτους τους. 

Αμμόχωστος και τουρκική ένταξη 

Κατ’ ελάχιστον, η επιστροφή της Αμμοχώστου θα συνοδευθεί από άνοιγμα των μπλοκαρισμένων κεφαλαίων της τουρκικής ενταξιακής διαπραγμάτευσης. ‘Όμως, τα «μικρά βέτο» του Τάσσου Παπαδόπουλου είναι σήμερα, σε μια στιγμή δηλαδή θανάσιμου κινδύνου για το κυπριακό και το ελλαδικό κράτος το κυριότερο διπλωματικό όπλο Λευκωσίας και Αθήνας. ‘Όχι μόνο έναντι της Τουρκίας, αλλά και έναντι ΗΠΑ και Βρετανίας, που επιθυμούν διακαώς την ένταξη της ‘Αγκυρας. Επίσης παρέχει δυνατότητα συμμαχιών με ευρωπαϊκές δυνάμεις που αντιτίθενται στην τουρκική ένταξη.

Ελλάδα και Κύπρος κατάφεραν το ακατόρθωτο υποστηρίζοντας την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Πρώτον, υποστήριξαν μια πολιτική εις βάρος Ελλάδας, Κύπρου και Ευρώπης.

Δεύτερο, όχι μόνο σπατάλησαν μια πιθανή ιστορική ευκαιρία να ανταλλάξουν το ναι στην τουρκική ένταξη με ικανοποιητική λύση κυπριακού-ελληνοτουρκικών, αλλά παρολίγον να διαλύσουν και το κυπριακό κράτος δια του σχεδίου Ανάν. Ικανοποίησαν τον διαχρονικό «νταβατζή», τον άξονα (στο θέμα αυτό) ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκία, κερδίζοντας μόνο την περιφρόνησή του. Την ίδια περιφρόνηση και αντιπάθεια κέρδισαν και από τις δυνάμεις σε Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία κλπ. που ήταν αντίθετες προς την τουρκική ένταξη, περιλαμβανομένων της Μέρκελ, του Σόιμπλε και ολόκληρης της γαλλογερμανικής δεξιάς. Η κατάσταση αυτή διευκόλυνε σημαντικά την εξαπόλυση του οικονομικού πολέμου κατά της  Αθήνας το 2010 και της Λευκωσίας το 2013. Δεν υπάρχουν πολλά παραδείγματα τόσο αυτοκτονικής πολιτικής στην παγκόσμια διπλωματική ιστορία.

Ο ελληνικός λαός υπέστη ήδη κολοσσιαίες καταστροφές στην Ελλάδα και στην Κύπρο και απειλείται με πολύ μεγαλύτερες. Είναι καιρός να σταματήσουν τα αστεία, που δεν έχουν άλλωστε τίποτα αστείο – συνιστούν πράξεις προδοσίας, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Το ελάχιστο που πρέπει να κάνει η Τουρκία για να ξεμπλοκάρουμε την ενταξιακή πορεία είναι η πλήρης, νομική και πραγματική αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να μη πούμε ότι κανονικά οφείλει επίσης να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής, να άρει την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας και τις εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της.

Αν οι κ.κ. Κασουλίδης ή Αναστασιάδης έχουν τόση «καούρα» για «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης», το πρώτο τέτοιο μέτρο οφείλει να είναι η αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής από την Κύπρο και η αντικατάστασή τους από ευρωπαϊκή δύναμη, χωρίς συμμετοχή Κύπρου και Ελλάδας. Είναι απορίας άξιο πως, σαράντα χρόνια μετά την εισβολή, αυτό το τόσο προφανές και αυτονόητο, δεν έχει μπει στην ατζέντα ελλαδικής και κυπριακής διπλωματίας, αλλά ούτε καν μιας συμμαχίας πολιτικών δυνάμεων ή προσωπικοτήτων σε Ελλάδα και Κύπρο. Λαοί, κράτη, άτομα, ηγέτες που δεν σέβονται τον εαυτό τους, δεν μπορούν να περιμένουν σεβασμό από άλλους. Τώρα έρχεται ολοταχώς ο μεγάλος λογαριασμός δεκαετιών υποχωρητικότητας, ραγιαδισμού, ενδοτισμού και προσπαθειών να «εξευμενιστεί» (αν όχι ανοιχτά να εξυπηρετηθεί) ο «ξένος παράγων», η πολιτική δηλαδή που οδήγησε Ελλάδα και Κύπρο στα πρόθυρα ολοκληρωτικής καταστροφής. 

Το σχέδιο Ανάν στην πράξη 

Αν τώρα η επιστροφή της Αμμοχώστου περιλάβει και το άνοιγμα του αεροδρομίου Τύμπου στα κατεχόμενα, θα έχουμε πράξη δολοφονίας της Κυπριακης Δημοκρατίας. Θα έχει «λυθεί» το κυπριακό επί του εδάφους, θα έχει αθωωθεί πλήρως η Τουρκία για την εισβολή, ντε φάκτο αναγνωρισθεί το δημιούργημα του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και θα έχει επιβληθεί η λύση χωρίς δημοψηφίσματα.

Δεν είναι μόνο ότι τέτοια κατάσταση αποκλείει οποιαδήποτε στοιχειωδώς αξιοπρεπή λύση του κυπριακού στο μέλλον, ούτε μόνο ότι αναβαθμίζει δραματικά την τουρκική παρουσία στην Κύπρο. Είναι κάτι άλλο. Το κυπριακό άλυτο, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν είναι μόνο πρόβλημα για τη Λευκωσία, είναι επίσης πρόβλημα για την ‘Αγκυρα, πρόβλημα για τον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και δυνατότητα για το Βερολίνο. Είναι πρόβλημα, είναι όμως και όπλο για την Κύπρο για τους λόγους που περιγράψαμε. Θα είναι διπλά εγκληματικό μέτρο λοιπόν να προχωρήσει οποιοδήποτε σχέδιο για την Αμμόχωστο, σε κατάσταση που η Κυπριακή Δημοκρατία, στα πρόθυρα ολοκληρωτικής καταστροφής, υποκείμενη σε οικονομικό πόλεμο που την καταστρέφει ταχύτατα, οικονομικά και κοινωνικά, την καθιστά αποικία χρέους και την έχει ήδη φέρει σε κατάσταση χειρότερη από το 1974, έχει ζωτική ανάγκη να παίξει έξυπνα όλα τα χαρτιά για να ξαναγίνει βιώσιμο κράτος με βιώσιμο χρέος. Η Αμμόχωστος οφείλει να επιστραφεί άνευ ανταλλαγμάτων, ή στα πλαίσια αξιοπρεπούς-βιώσιμης λύσης. 

Πόλεμος 

Στην πραγματικότητα, η έγερση ζητήματος Αμμοχώστου εντάσσεται στα πλαίσια του οικονομικού και γεωπολιτικού πολέμου κατά του ελληνικού λαού, το διακύβευμα του οποίου (ύπαρξη συγκροτημένων κρατών στην Ελλάδα και Κύπρο και αξιοπρεπής επιβίωση των Ελλήνων στα δύο κράτη) έχει συνειδητοποιηθεί λίγο στην Ελλάδα και σχεδόν καθόλου στην Κύπρο. Η επίθεση κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας θα εξελιχθεί γρήγορα, θα είναι πολύμορφη, θα χρησιμοποιήσει εκτεταμένα μορφές παραπλάνησης, όπως φρούδες ελπίδες για τη δυνατότητα διάσωσης των κυπριακών τραπεζών (70-75 εκατομμύρια την ημέρα φεύγουν τώρα από την Τράπεζα Κύπρου) και τους υδρογονάνθρακες (η επωφελής εκμετάλλευση των οποίων προϋποθέτει κράτος με βιώσιμο χρέος και ένταξη της σε ευρύτερη, και γεωπολιτική στρατηγική σωτηρίας και απελευθέρωσης, αλλοιώς θα καταστρέψει/υποδουλώσει το νησί).

Δεν μπορούμε στα πλαίσια ενός άρθρου να δώσουμε τη γενική εικόνα αυτού του (ενιαίου) πολέμου κατά του ελληνικού λαού που εξαπολύθηκε αφενός από τη συμμαχία Αγορών και ανώτερων τάξεων της Ευρωγερμανίας κατά του ελληνικού λαού (φανερά) και, πιο συγκαλυμμένα, από τη «γεωπολιτική τριάδα» (ΗΠΑ-Βρετανία-Χρήμα), που ανέκαθεν επεδίωκαν τον πληρέστερο δυνατό έλεγχο όλου του ελληνικού χώρου και την καταστροφή ειδικά του κυπριακού κράτους (σχέδιο Ανάν).

Η επίθεση κατά της Κύπρου σηματοδοτεί νέο στάδιο σε αυτό τον πόλεμο και το πέρασμα από την καθαρά οικονομική στη γεωπολιτική ατζέντα. Προηγήθηκε η οικονομική καταστροφή (Μνημόνιο) και υποδούλωση (Δανειακή Σύμβαση, τρόικα) της Ελλάδας, όπου μπήκαμε ήδη στη φάση λεηλασίας δημόσιας και ιδιωτικής (ακίνητα) περιουσίας και γεωπολιτικού αφοπλισμού, λεηλασίας της μητροπολιτικής Ελλάδας (καταστροφή ελληνορωσικών σχέσεων, ματαίωση ελληνορωσικών ενεργειακών σχεδίων, που πρότεινε η Αθήνα, απόδοση του ελέγχου της ελληνικής ενεργειακής υποδομής σε Τουρκία και Ισραήλ, δια του Αζερμπαϊτζάν). Τώρα ήρθε η ώρα της Κύπρου, στρατηγικά σημαντικότερου και πιο τρωτού σημείου του ελληνισμού, η καταστροφή της οποίας, αν δεν ανακοπεί, μπορεί να επιταχύνει και τη διάλυση της μητροπολιτικής Ελλάδας.

(*) Δεν ασχολούμαστε σε αυτό το άρθρο με τα πολλά οικονομικά προβλήματα επιστροφής μιας πόλης-φάντασμα και, κυρίως, το ποιος θα πληρώσει την ανοικοδόμησή της, που ίσως θα στοιχίσει περισσότερο από την εξυπαρχής οικοδόμηση μιας νέας πόλης.

Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και ότι έχουν αδικηθεί οι πρόσφυγες, το ζήτημα των οποίων έπρεπε να είχε αντιμετωπισθεί τελείως διαφορετικά μετά το 1974. ‘Όλα αυτά όμως ωχριούν ενώπιον του τεραστίου διακυβεύματος της υπόθεσης «Αμμόχωστος» για την επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Ελληνοκυπρίων. 

Konstantakopoulos.blogspot.com 
«Επίκαιρα», 5 Ιουλίου 2013

Περίεργο στοιχείο ήρθε στο φως. Ελληνας από την Κωνσταντινούπολη ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε τον 17ο αιώνα!!!

Τώρα έρχονται στο φως μυστικά, φυλαγμένα για αιώνες.
Σύμφωνα με τον Τούρκο καθηγητή ΣΙΝΑΝ ΤΣΕΤΙΝ, ο πρώτος άνθρωπος, που πέταξε, ήταν ΄Ελληνας.

Οπως αναφέρει ο Τούρκος χρονογράφος και περιηγητής Evliya Celebi, στο φημισμένο δεκάτομο έργο, το Seyahatnâme – «Βιβλίο των ταξιδιών, τον 17ο αιώνα και, συγκεκριμένα, στις 8 Νοεμβρίου 1673, κάποιος, ονόματι Αχμέτ Τσελεμπί, πέταξε, με φτερά, που κατασκεύασε ο ίδιος, από τον Πύργο του Γαλατά, απέναντι, στην Ασιατική ακτή της Κωνσταντινουπόλεως.

Ο, τότε, Σουλτάνος Μουράτ ο Δ΄, για το κατόρθωμά του αυτό, του προσέφερε ένα κουτί με χρυσές λίρες και τον εξόρισε στο Αλγέρι (δεν αναφέρεται γιατί). Πρόσφατα, ο Sinan Cetin, καθηγητής Ιστορίας, στο Πανεπιστήμιο «BILGI» της Κωνσταντινουπόλεως, ανακοίνωσε, πως, βάσει των τελευταίων ερευνών, προκύπτει, ότι o άνθρωπος αυτός δεν ήταν Τούρκος, αλλά Ρωμηός και το πραγματικό του όνομα ήταν Αρσένιος Τσελέπης, γιος του Σάββα και της Ελισάβετ Τσελέπη, από τα Ταταύλα.

Η Δύση απέκρυψε το κατόρθωμα αυτό, όπως και οι Τούρκοι απέκρυψαν, για ευνόητους λόγους, την ιθαγένεια του Αρσένιου Τσελέπη.

Οι Δυτικοί, μέχρι σήμερα, θεωρούν, ότι οι πρώτοι άνθρωποι, που πέταξαν, εκτός από τους μυθικούς Ίκαρο και Δαίδαλο, ήταν οι αδελφοί Joseph Michel και Jacques Etienne Montgolfier, το 1783.

Το τολμηρό αυτό επίτευγμα έγινε, από τον ΄Ελληνα Αρσένιο Τσελέπη, το 1673, δηλαδή, 146 χρόνια πριν από τους αδελφούς Montgolfier, και, μάλιστα, στις 8 Νοεμβρίου, την ημέρα της εορτής των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Παναγιώτης Χαβαράνης
kalyterotera

πηγή

Ποιες θέσεις συγκρούονται στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου.

Το τι συμβαίνει αγαπητοί μου φίλοι κι αναγνώστες, στην υπόθεση της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Ορους λίγο πολύ το ξέρετε...
Εξάλλου δεκάδες ιστολόγια και ιστοσελίδες του διαδικτύου έχουν εδω και χρόνια ασχοληθεί με το θέμα σχεδόν πάντα λαμβάνοντας θέση υπέρ ή κατά της μια ή της άλλης θέσης...
Τι τελευταίες μάλιστα ημέρες η σύγκρουση (και τα δημοσιεύματα) έχει κορυφωθεί....

Σε γενικές γραμμές να θυμήσω ότι η Μονή Εσφιγμένου έλαβε το 1972 μια απόφαση να μην μνημονεύεται το όνομα του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχη στις ακολουθίες της.
Την απόφασή της αυτή την έλαβε διότι θεωρεί τις ενέργειες των Πατριαρχών ως αιρετικές κι αντιορθόδοξες, καθώς εδώ και δεκαετίες έχουν επικοινωνία και συμπροσευχές με τον Πάπα αλλά και μια οικουμενιστική κατακριτέα δράση...
Ταυτόχρονα οι Εσφιγμενίτες μοναχοί εγκατέλειψαν και την Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους που αποτελείται από τις 20 Ιερές Μονές οι οποίες στο σύνολό τους παρέμειναν στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Κατόπιν με πατριαρχική απόφαση οι ζηλωτές (όπως ονομάζονται από τους πατριαρχικούς) μοναχοί που παρέμειναν εντός της Μονής αλλά και στο Κονάκι της Μονής στις Καρυές, έχασαν την ευλογία του Πατριάρχη και θεωρήθηκαν σχισματικοί και καταπατητές. Ορίσθηκε νέα αδελφότητα (την οποία οι παλαιοί μοναχοί θεωρούν ως παράτυπη) και με νομικές διαδικασίες απαιτεί την απόδοση σε αυτήν, όλων των εγκαταστάσεων της Ιεράς Μονής.
Εκτοτε έχουμε κάθε τόσο διάφορες ενέργειες και με αστυνομική βία έχει επιχειρηθεί η κατάληψη των εγκαταστάσεων της Μονής.
Εχει γίνει αποκλεισμός και οι 107 μοναχοί που είναι εντός των τειχών της Μονής βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας....

Στην ανάρτησή μου αυτή δεν θα πάρω θέση για το ποιός έχει δίκιο ή άδικο, αλλά θα σας παραθέσω το σκεπτικό της αντιπαλότητας όπως περιγράφεται μέσα από 2 ενημερωτικότατα κείμενα των πρωτεργατών της διαφωνίας... 
Του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου από λόγο του που προσφώνησε προς την αντιπροσωπεία της ορισθείσης Νέας Ι. Μονής Εσφιγμένου και μιας επιστολης του Ηγουμένου της Παλαιάς Μονής Αρχιμ. κ. Μεθοδίου.

Ετσι ο καθένας από εσάς θα μπορέσει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για την κατάσταση που ταλανίζει την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους αλλά και ολόκληρη την Εκκλησία μας...

Εύχομαι ο Κύριος σύντομα να δώσει την λύση στο μεγάλο πρόβλημα που προφανώς και ατυχώς δεν μπορούν να λύσουν οι άνθρωποι κι να επέλθει και πάλι η γαλήνη στο Περιβόλι της Παναγιάς μας...

(Ζητώ συγνώμη για τα το εκτεταμμένο της ανάρτησης αυτής αλλά το θέμα είναι τόσο φλέγον που δεν μπορούσε να αποφευχθεί) 

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, TOΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΟΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ 

(10 Ὀκτωβρίου 2011)
 

Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδριτα κύριε Χρυσόστομε, Ἡγούμενε τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἐσφιγμένου, Ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Δοξολογοῦμεν τὸ Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, διότι ἀξιώνει καὶ πάλιν τὴν ἡμετέραν Μετριότητα ὅπως προσέλθωμεν προσκυνηταὶ ἵνα ἀποθέσωμεν τὰ ἄνθη τῆς ἡμετέρας εὐλαβείας εἰς τὴν Θεοτόκον, ἐν τῷ Περιβολίῳ αὐτῆς, τῷ κεκοσμημένῳ μὲ τὰ ἄνθη τῶν ἀρετῶν τῶν ἐνταῦθα προσκαρτερησάντων τῇ προσευχῇ, τῇ ὑπακοῇ, τῇ ὑπομονῇ καὶ τῇ ταπεινώσει προαπελθόντων ἀλλὰ καὶ σήμερον θεαρέστως ἀγωνιζομένων πατέρων.

Εὐχαριστοῦμεν ἐκ βάθους καρδίας τὴν Ἔφορον τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τοὺς πρωτεργάτας τοῦ Ἀθωνικοῦ μοναχισμοῦ, Ἁγίους Πέτρον καὶ Ἀθανάσιον τοὺς Ἀθωνίτας, διότι χαρίζουν εἰς ἡμᾶς σήμερον τὴν ὑλικὴν καὶ πνευματικὴν ταύτην συνεστίασιν, ἐν ἀγάπῃ καὶ ἑνότητι. Βεβαίως, μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἐπανδρώνουν τὰς συνεργαζομένας εἴκοσι (καὶ πάλιν) Ἱερᾶς Μονὰς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παρουσιάζονται κατὰ καιροὺς διαφωνίαι ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπισιν ὡρισμενων ζητημάτων. Ἐνίοτε δέ, καὶ τινες ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί καλοπροαιρέτως ἐκτιμοῦν ὅτι ὡρισμέναι ἀποφάσεις θὰ ἔδει νὰ παραλειφθοῦν ἢ ἐνεργειαί τινες νὰ πραγματοποιηθοῦν διαφόρως. 

Ἡ διαφορετικὴ ὅμως θεώρησις ἑνος θέματος δὲν πρέπει νὰ ὁδηγῆ εἰς τὴν ἀπόσχισιν τῶν ἐχόντων διαφορετικὴν γνώμην ἀπὸ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ εἰς τὴν πῆξιν σχισματικῆς ὁμάδος. Πρέπει νὰ περιορίζηται εἰς τὴν ἐποικοδομητικὴν ἀνταλλαγὴν ἀπόψεων καὶ εἰς τὴν προσπάθειαν ἀσκήσεως πειθοῦς τῶν ἐχόντων διαφορετικὴν γνώμην περὶ τῆς ὀρθότητος τῆς ἰδικῆς των ἀπόψεως. Αὐτο εἶναι τὸ ἐπιτρεπτὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ σύνηθες εἰς τὴν ἱστορίαν αὐτῆς. 

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία διδάσκει εἰς ἡμᾶς ὅτι ὁσάκις οἱ διαφωνοῦντες ἠρκέσθησαν εἰς τὴν μετὰ ταπεινοφροσύνης καὶ εἰλικρινοῦς ἀγάπης πρὸς τὴν ἀλήθειαν ὑποβολὴν τῶν ἀπόψεων τῶν εἰς ἐκκλησιαστικὸν διάλογον, αἱ διαφωνίαι ἐξωμαλύνθησαν σὺν τῷ χρόνῳ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐσυνέχισεν ἡνωμένη τὴν ἱερὰν ἀποστολήν της. Ὁσάκις ὅμως οἱ ἔχοντες ἄλλην ἀντίληψιν ἐπί τινος θέματος, ἀνήγαγον τὴν διαφωνίαν εἰς κριτήριον τῆς ὅλης ἐκκλησιαστικῆς ἀληθείας, ὡδήγησαν τὴν Ἐκκλησίαν εἰς σχισματικὴν διάσπασιν, τὸ δέ σχίσμα διηωνίσθη καὶ πολλάκις αἱ σχισματικαὶ ὁμάδες, πεισμόνως καὶ ἀδιαλλάκτως ἐμμένουσαι εἰς τὰς ἀπόψεις αὐτῶν, διατηροῦνται ἕως τῆς σήμερον. Ἀντιθέτως, ἐὰν δὲν ἀναχθοῦν τὰ θέματα περὶ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν διαφορετικαὶ ἀπόψεις εἰς τοιαῦτα ἔχοντα πρωταρχικὴν σημασίαν, καταβληθῆ δὲ φιλάδελφος καὶ εἰλικρινῶς ταπεινὴ προσπάθεια πρὸς ἀλληλοκατανόησιν, οἱ διαφωνοῦντες ἀδελφοί, χάριτι Θεοῦ, εὑρίσκουν λύσεις ἱκανοποιούσας ἅπαντας καὶ οὕτως ἀποφεύγεται ἡ διάστασις αὐτῶν καὶ ἀποκαθίσταται ἡ πνευματικὴ κοινωνία καὶ ἑνότης ἐν Χριστῷ. Πολλάκις, ὁσιώτατοι πατέρες καὶ αδελφοί, ἐν τῷ ὑπερμέτρῳ ζήλῳ πρὸς ὑποστήριξιν τῶν ἐπί τινος ζητήματος πεποιθήσεών μας, λησμονοῦμεν τὴν σπουδαιότητα τῆς ἑνότητος ἡμῶν ἐν Χριστῷ, ἀποδίδομεν μείζονα, ἧς θὰ ἔδει, σημασίαν εἰς τὴν ἐπικράτησιν τῆς γνώμης ἡμῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ θολοῦται ἡ διαύγεια τοῦ πνεύματος καὶ νὰ μὴ δυνάμεθα νὰ ἴδωμεν ὅτι χάριν μιᾶς δευτερευούσης σημασίας ῥυθμίσεως εἰς τὴν ὁποίαν ἀποδίδομεν πρωτεύουσαν σημασίαν, χάνομεν Αὐτὸν τὸν Χριστόν. 

Ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, μέλη τῆς ὑπὸ τὸν φίλτατον καὶ προσφιλῆ τῇ Μητρὶ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ Μετριότητι Ἀρχιμιανδρίτην κύριον Χρυσόστομον ἀδελφότητος, Ἡ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου τούτου Τόπου Ὑπεραγία Θεοτόκος, ηὐδόκησε νὰ ἀναθέσῃ εἰς ὑμᾶς τὴν σοβαρὰν ἀποστολὴν τῆς ἀναβιώσεως τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, μετὰ τὴν ἄρνησιν τῶν παλαιῶν ἐσφιγμενιτῶν πατέρων νὰ ἐπανενταχθοῦν εἰς τὴν ἑνότητα τῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερῶν Μονῶν. Ὡς γνωστόν, αἱ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱεραὶ Μοναὶ εἶναι, συμφώνως πρὸς τὸν Καταστατικὸν αὐτοῦ Χάρτην, εἴκοσι καὶ διὰ τῶν ἀντιπροσώπων αὐτῶν συνδιοικοῦν τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὑπὸ τὴν πνευματικὴν καὶ κανονικὴν ἐποπτείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἀτυχῶς, oἱ πατέρες οἱ ὁποῖοι ἀπῆρτόν ποτε τὴν ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν ἀπεσκίρτησαν τῆς εἰκοσάδος καί, παρὰ τὰς ἐπανειλημμένας πατρικὰς καὶ ἀδελφικὰς προσκλήσεις τῶν τὲ ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν Ἀθηναγόρου καὶ Δημητρίου, τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καὶ τῶν ἐκπροσώπων πασῶν τῶν λοιπῶν Ἱερῶν Μονῶν, ἐνέμειναν εἰς τὴν σχισματικὴν αὐτῶν κατάστασιν καὶ πεισμόνως ἠρνήθησαν μετ' ἐπάρσεως καὶ ἀδιαλλαξίας τὴν πνευματικὴν ἑνότητα καὶ σὺνεργασίαν μετὰ τῶν λοιπῶν δεκαεννέα Ἱερῶν Μονῶν. 

Κατόπιν τούτου, ὡς εἶναι γνωστόν, ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μεριμνῶσα διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς κανονικῆς τάξεως, ἐχαρακτήρισεν, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, τοὺς ἐγκαταβιούντας εἰς τὸ κτηριακὸν συγκρότημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἔσφιγμένου ὡς σχισματικούς, καὶ συνεπῶς ὡς ἀντικανονικοὺς ἐνοίκους αὐτῆς, (δεδομένου ὅτι κατὰ τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀπαγορεύεται ἡ εἰς αὐτὸ ἐγκαταβίωσις σχισματικῶν), καὶ ἀνασυνέστησε τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἐσφιγμένου, ὁρίσασα ὑμᾶς ὡς μέλη τῆς ἀδελφότητος αὐτῆς, ἡγούμενον δὲ ὑμῶν τὸν πρᾶον καὶ προσηνῆ γέροντά σας π. Χρυσόστομον. Οὕτως, ἀνέθεσεν εἰς ὑμᾶς ἕν δυσχερὲς καθῆκον, ἀφ’ ἑνὸς μὲν λόγῳ τοῦ πολέμου τὸν ὁποῖον ἐκήρυξαν καθ' ὑμῶν οἱ ἤδη σχισματικοὶ τέως ἐσφιγμενῖται μοναχοί, ἀφ' ἑτέρου δέ, διότι ἀντιμετωπίζετε τὰς γνωστὰς δυσχερείας τῆς στεγάσεώς σας καὶ ἐκ τρίτου διὰ τὸν λόγον ὅτι πολλοὶ τῶν χριστιανῶν δὲν ἀντιλαμβάνονται ὀρθῶς τὸν θεοφιλῆ σκοπόν σας καὶ σᾶς ἀναγκάζουν νὰ ταλαιπωρῆσθε ἐπεξηγοῦντες τὸ ὅλον πρόβλημα καὶ τὴν ὀρθότητα τῆς λύσεως εἰς τὴν ὁποίαν ἤλθετε ἀρωγοὶ ἐν ὑπακοῇ πρὸς τὴν καλέσασαν ὑμᾶς Μητέρα Ἐκκλησίαν. Ἀτυχῶς, ὁ φανατισμός, εὑρὼν ὡς συνεργὸν τὸν πειρασμόν, τὸν ἐπιθυμοῦντα τὴν διάσπασιν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀνευρίσκει προσφυᾶ ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῶν ἐσφαλμένων ἀπόψεων καὶ συσσωρεύει αὐτὰ ἐντός τῆς διανοίας καὶ τῶν καρδιῶν τῶν οὐ κὰτ’ ἐπίγνωσιν ζηλωτῶν εἰς τοσοῦτον βαθμὸν ὥστε νὰ μὴ δύνανται νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν πλάνην των, οὔτε νὰ παρακολουθήσουν τὴν σκέψιν καὶ τὰ ἐπιχειρήματα τῶν ὀρθῶς σκεπτομένων ἀδελφῶν. Οἱ πλανηθέντες ἀδελφοί μας, τόσον πολὺ εἶναι προσκεκολλημένοι εἰς τὰ ἐσφαλμένα ἐπιχειρήματά των, καὶ εἰς ὅσα ὁ πλανῶν τοὺς ἀνθρώπους ὑποβάλλει εἰς αὐτοὺς πρὸς ἀπόκρουσιν τῆς ἀληθείας, ὥστε νὰ εἶναι τυφλοὶ δι' αὐτὴν καὶ κωφοὶ διὰ πᾶσαν ἄλλην σκέψιν πλὴν τῆς ἰδικῆς των. Ταῦτα πάντα ὅμως ἀνήκουν εἰς τὸ παρελθόν. 

Καὶ ἐκ τοῦ Ἀντιπροσωπείου τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἐσφιγμένου ἐπιθυμοῦμεν νὰ διευκρινίσωμεν, πρὸς ἄρσιν πάσης πιθανῆς παρεξηγήσεως, ὅτι ἡ ὑπόθεσις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν εἰσέτι ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς Μονῆς καὶ τῶν λοιπῶν ἐξαρτημάτων αὐτῆς παραμενόντων νὰ θεωρῆται παρ' ἁπάντων λήξασα. Ὁριστικῶς. Τὸ αὐτὸ βεβαίως ἰσχύει καὶ ἀπὸ διοικητικῆς — δικαστικῆς ἐπόψεως. Ἡ ἐξακολούθησις τῆς καταλήψεως, κολασθεῖσα ἤδη, καθὼς πληροφορού-μεθα, καὶ ὡς ποινικὸν ἀδίκημα, συνιστᾶ πρωτοφανῆ ἄσκησιν βίας ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπικίνδυνον ἐκτροπὴν εἰς τὴν εὐαίσθητον περιοχὴν τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία μετὰ πολλῆς τῆς θλίψεως παρακολουθεῖ ὄργανά τινα ἀνεχόμενα εἰσέτι τὸ φαινόμενον τῆς καταλήψεως καὶ παρορῶντα τοὺς κινδύνους διὰ τὴν ἐν Ἁγὶῳ Ὄρει τᾶξιν, διὰ τὰ κειμήλια καὶ τὰ μνημεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ταύτης, ἀλλὰ καὶ τὴν προσβολὴν κατὰ τῆς μόνης νομίμου ἀδελφότητος αὐτῆς, σύμπαντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας. 

Ὁσιώτατοι Ἐσφιγμενῖται Πατέρες, ἡ καθυστέρησις αὐτὴ καὶ ἡ προσβολὴ τὴν ὁποίαν εἰσπράττετε ἀδίκως ἐξ αὐτῆς δὲν θὰ πρέπει νὰ κάμψη τὸ ἀγωνιστικὸν φρόνημα ὑμῶν, ἐφ' ὅσον γνωρίζετε ὅτι ὑπηρετεῖτε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐν ταυτῷ τὴν ἐκκλησιαστικὴν τάξιν καὶ κανονικότητα οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν πολιτειακὴν νομιμότητα. Ὁ δρόμος ἴσως ἀποδεικνύεται δύσβατος πλέον τοῦ ἐξ ἀρχῆς ὑπολογισθέντος, ἀλλὰ αἱ δυσκολίαι καὶ τὰ ἐμπόδια δέον μᾶλλον νὰ αὐξήσουν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν σας ἢ νὰ σᾶς ἀπογοητεύσουν. Οὕτώ πως θὰ εἶναι γλυκύτερος καὶ ὁ καρπὸς τῆς τελικῆς δικαιώσεως τῶν κόπων σας, εἰς τὴν ὁποίαν εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ φθάσωμεν κινούμενοι εἰς τὸ πλαίσιον πάντοτε τῆς κανονικότητος καὶ τῆς νομιμότητος. 

Εὐχόμεθα εἰς τὸν Θεὸν ὅπως διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τῶν πολλῶν Ἁγίων τοὺς ὁποίους ἀνέδειξεν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου, ἀποδοθῇ συντόμως ἡ χρῆσις τοῦ κεντρικοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος τῆς ἐν λόγῳ Ἱερᾶς Μονῆς εἰς τοὺς κανονικοὺς καὶ νομίμους μοναχοὺς αὐτῆς, πρὸς ἐγκαταβίωσιν καὶ πνευμιατικὴν ἄσκησιν καὶ προσευχὴν ἐν αὐτῇ, ὑπέρ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ σύμπαντος τοῦ κόσμου. Ἀμήν. 

πηγή 

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ: Η ΟΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ 
 

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀδελφοί,

«Δέν πάσχομεν οὔτε ὡς κλέπται, οὔτε ὡς κακοποιοί, οὔτε ὡς ἀλλοτριοεπίσκοποι, ἀλλά διά δικαιοσύνην», ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος Πέτρος.

Ὅθεν βροντοφωνοῦμεν καί διασαλπίζομεν στεντορείᾳ τῇ φωνῇ πρός ἅπαντας ὅτι ὁ μοναδικός λόγος διά τόν ὁποῖον διωκόμεθα εἶναι διότι δέν ἐπιθυμοῦμεν νά προδώσωμεν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί νά μολύνωμεν τήν συνείδησιν ἡμῶν ἐπικοινωνοῦντες μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ, τούς Οἰκουμενιστάς, τούς παποφίλους, τούς καινοτόμους τοῦ Φαναρίου.

Δέν ἤλθομεν εἰς τό περιβόλι τῆς Παναγίας μας διά νά μνημονεύωμεν τούς ἐχθρούς Αὐτῆς καί τοῦ Υἱοῦ Της, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πνευματικήν ἐπικοινωνίαν οὐχί μόνον μέ παστόρισσες καί παπαδίνες ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, ἀλλά ἀκόμη καί μέ ἀλλοθρήσκους.

Καί ἐνῶ θά ἀναμέναμεν τήν Ἱεράν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους νά δέχηται τήν συνεργασίαν μας εἰς τόν ἀγῶνα κατά τῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας, ἀντιθέτως Ἐκεῖνη μᾶς καταδιώκει μέχρις ἐξοντώσεως ἡμῶν καί ἀμνηστεύει προκλητικῶς ἀντικανονικάς καί παρανόμους ἀποφάσεις τοῦ Φαναρίου ἐναντίον ἡμῶν.

Χαρακτηριστικόν παράδειγμα εἶναι τό ἀκόλουθον: Τό ἔτος 1972 ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή διέκοψε τό μνημόσυνον τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Εἰς ἀντίποινα ἡ Ἱερά Κοινότης ἀποπέμπει τόν ἡμέτερον ἀντιπρόσωπον Γ. Χαρίτωνα ἐκ τοῦ σώματός της καί ἔκτοτε δέν δέχεται ἄλλον τινα παρ’ ὅλην τήν ρητήν ἀπαγόρευσιν τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. νά ἀποπέμπηται ἀντιπρόσωπος τῆς Μονῆς πέραν τοῦ ἑξαμήνου.

Τό σοβαρώτατον τοῦτο ἔγκλημα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ἔρχεται εἰς ἀντιδιαστολήν μέ τό πρακτικόν τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως ὑπό στοιχείων ΝΒ΄/13-11-1971, ὅπου τονίζεται ἐπί λέξει «Ἑκάστη Ἱερά Μονή ἔχει τήν ἀπόλυτον ἐλευθερίαν ὅπως ἐνεργῇ ἐν προκειμένῳ κατά τήν ἑαυτῆς κρίσιν καί συνείδησιν». (Συνεδρία ΞΘ΄./17-11-1970 τακτική). Ἄς σημειωθῇ ὅτι συμφώνως πρός τό Ἄρθρον 1 τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος προκύπτει ὅτι Αὕτη δέν δύναται νά ἀκυρώσῃ τίς ἀποφάσεις Αὐτῆς. (ὅρα: Ἔκτακτος Συνεδρία ΞΔ΄ /23-9-1972 εἰς τήν ἀγόρευσιν τοῦ Ἀντιπροσώπου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλλου).

Ἐν συνεχείᾳ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καθαιρεῖ ὅλως παρανόμως καί ἀντικανονικῶς τόν μακαριστόν Καθηγούμενον Αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτην Ἀθανάσιον καί ἀποσχηματίζει τρεῖς ἐκ τῶν πατέρων Αὐτῆς ἤτοι: τόν π. Κυριακόν, τόν ἀείμνηστον π. Χαρίτωνα καί τόν π. Ἐφραίμ.

Τό ἔτος 1979 ἡ ἀφιχθεῖσα Πατριαρχική Ἐξαρχία ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Μαξίμου Σταυρουπόλεως καί μέ τό σύμψηφον τῆς Τακτικῆς καί Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως κατεδίκασεν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν Ἐσφιγμένου καί ἀπεφάσισεν τήν ὑπερορίαν τοῦ μακαριστοῦ ἡμῶν Γέροντος Εὐθυμίου καί δύο ἑτέρων ἀδελφῶν Αὐτῆς. Ὅμως, διά λόγους ἀποχρῶντας δέν ἐξετελέσθη ἡ ὑπερορία αὕτη.

Οἱ ἀγῶνες οὗτοι ἔχουν στοιχίσει διωγμούς, ἀπειλάς, στέρησιν καί καταπάτησιν δικαιωμάτων, ἁρπαγήν κινητῶν καί ἀκινήτων μοναστηριακῶν περιουσιακῶν στοιχείων, στέρησιν Μετοχιακῶν μισθωμάτων, ἄρνησιν ἀναγνωρίσεως τοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου Εὐθυμίου καί τοῦ διαδόχου αὐτοῦ Μεθοδίου (παρ’ ὅλην τήν κατά πάντα νόμιμον καί συμφώνως τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς, ἐκλογῆς αὐτῶν) κ.ἄ.

Ἐπιπλέον, ἡ Ἱερά Κοινότης δέν ἀναγνωρίζει τούς Προϊσταμένους καί Ἐπιτρόπους τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς, ἐνῶ ὁ κ. Βαρθολομαῖος διά τῆς ὑπ. ἀριθ. Πρωτ. 1166/13-9-1994 ἐπιστολῆς του πρός τήν Ἱεράν Κοινότητα, προτρέπει τούς 19 Ἀντιπροσώπους, νά μήν ἀποδεχθῶσι λῦσιν τινά «ὡς ἐπί παραδείγματι τήν ὑποδοχήν Ἀντιπροσώπων» τῆς ἡμετέρας Μονῆς «ὡς ἐγκαθέδρων εἰς τά βουλευτικά ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Σώματα». Ὡσαύτως ἡ Ἱερά Κοινότης ἀρνεῖται τήν ἐγγραφήν συμπάσης τῆς ἡμετέρας ἐν Χριστῷ Ἀδελφότητος εἰς τά τηρούμενα παρ’ Αὐτῆς Μοναχολόγια, ἐν τῷ Ἱεροκοινοτικῷ Μεγάρῳ.

Τῇ 9ῃ Ἰουλίου τοῦ 2001 ἡ Ἱερά Κοινότης ἀπεφάσισεν τήν κατάργησιν τῶν 50 τιμῆς ἕνεκεν Διαμονητηρίων.

Ἐπί 37 χρόνια πλαστογραφεῖ τήν ὑπογραφήν τοῦ Ἡγουμένου χρησιμοποιῶντας τό «ἀντ’ αὐτοῦ» εἰς διάφορα ἐπίσημα ἔγγραφα καί εἰς τήν θέσιν τοῦ ἡμετέρου Ἀντιπροσώπου κάθηται ἕτερος ὡς «ἐξουσιοδοτημένος» ἀντιπρόσωπος.

Ἡ Ἱερά Κοινότης ἀπέστειλεν εἰς τόν Διοικητήν τοῦ Ἁγίου Ὄρους τό ὑπ. ἀριθμ. Φ. 2/34/1712/29/9-4/10/2001 μέ ἐντολήν νά διερευνήσῃ περί τοῦ ποῖα πρόσωπα καί βάσει ποίας ἐξουσιοδοτήσεως ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή Ἐσφιγμένου διαχειρίζεται τραπεζικούς λογαριασμούς ἐπ’ ὀνόματί της.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἀναπληρωτής Διοικητής τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Ἀρίστος Κασμίρογλου, παραβαίνοντας τάς ἁρμοδιότητάς του, ἀπέστειλεν ἔγγραφον εἰς ἁπάσας τάς Τραπέζας τῆς Ἑλλάδος μέ σκοπόν –ἐάν ὑπάρχουν καταθέσεις τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς αὐτάς– νά τάς δεσμεύσῃ.

Ὁ Τελώνης Δάφνης κατόπιν τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας μᾶς ἀνέφερεν ὅτι βάσει προφορικῆς ἐντολῆς τοῦ Ἀναπληρωτοῦ Διοικητοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Ἀρίστου Κασμίρογλου δέν θά χορηγεῖται εἰς τό ἑξῆς ἀτέλεια καυσίμων διά τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονή. Παράλληλα, ἡ Ἱερά Κοινότης ἔδωσεν ἐντολήν εἰς τήν Ἀστυνομίαν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅπως μή ἀναγνωρίζουσα μέν τήν ἀρχήν τῆς Μονῆς καί τήν ἐκπροσώπησιν αὐτῆς, ἀρνεῖται δέ οἱανδήποτε ἔγγραφον ἐξυπηρέτησιν.

Ὁ Πρωτεπιστάτης τῆς Ἰβηριτικῆς Ἐπιστασίας Γέρων Καλλίνικος ἔδωκεν ἀπαγορευτικήν ἐντολήν, ὅπως μή εἰσέρχηται ἤ ἐξέρχηται οἱονδήποτε ὄχημα, πρός τήν Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου.

Ἡ Ἐπιτροπή τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ἐκ τῶν: ἱερομονάχου Νικοδήμου Λαυριώτου, γέροντος Νικοδήμου Ἁγιοπαυλίτου, ἱερομονάχου Φωτίου Γρηγοριάτου καί τοῦ ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἰωάννου Ἁγιαννανίτου, ἐζήτει ἐπιμόνως νά συμμετάσχῃ ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου εἰς τά κοινά διοικητικά ζητήματα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νά παραιτηθῇ τοῦ Ὀρθοδόξου ἀγῶνος καί νά ἀκολουθήσῃ τάς ὑπολοίπους 19 Ἱεράς Μονάς, ἀρχομένη ἀπό τήν εἰς τήν προσευχήν καί νά καταλήξῃ εἰς τάς Οἰκουμενιστικάς ἀγκάλας τοῦ κ. Βαρθολομαίου.

Μή δυνηθέντες ἡ Ἱεροκοινοτική Ἐπιτροπή καί ὁ πολιτικός Διοικητής τοῦ Ἁγίου Ὄρους-Ἄθω νά μεταπείσουν τούς Ἐσφιγμενίτας νά ἐγκαταλείψουν τόν Ὀρθόδοξον ἀγῶνα τους κατά τῆς συγχρόνου παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνέτειναν τόν ἄδικον καθ’ ἡμῶν διωγμόν ἅμα τῇ συντάξει τῆς μεροληπτικῆς γνωμοδοτήσεως μετά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς ὑπό τινων προσώπων...

Τέλος, μέ τήν βοήθειαν τοῦ Οἰκουμενιστοῦ καί Λατινόφρονος Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, διά τῆς ὑπ. ἀριθμ. Πρωτ. 1110/14-12-2002 Πατριαρχικῆς Πράξεως, οἱ Ἐσφιγμενῖται Μοναχοί κηρύσσονται «ὡς σχισματικοί».

Τό κατάπτυστον τοῦτο χαρτίον τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ καί Λατινόφρονος μέχρι «μυελοῦ ὀστέων» Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ἀπεστάλη εἰς τήν Ἱεράν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἡ ὁποία καί ἔχει ἀναλάβῃ τήν εὐθύνην τῆς ἀπελάσεως ἡμῶν ἐξ Ἁγίου Ὄρους.

Ἡ μεγαλυτέρα ὅμως αὐθαιρεσία καί καταστρατήγησιν τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. ἔγινε ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας ἐκ τῶν Μητροπολιτῶν Φιλαδελφείας Μελίτωνος, Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου Εἰρηναίου καί Σεβαστείας Δημητρίου ὅταν ἀμφότεραι ὅλως αὐθαιρέτως καί παρανόμως προέβησαν εἰς τήν σύστασιν νέας παρανόμου Ἀδελφότητος ἡ ὁποία θά ἐπιχειρήσῃ τήν ἀντικατάστασιν ἡμῶν. Τό ἀνοσιούργημα διεπράχθη εἰς τό Ἱεροκοινοτικόν Μέγαρον ἐν Καρυαῖς τήν 26-8-2005.

Ἡ Ἱερά Κοινότης, παραβιάζουσα σωρείαν νομικῶν διατάξεων πού σχετίζονται μέ τήν διαδικασίαν τῆς ἐκλογῆς διά τό ἀξίωμα τοῦ Ἡγουμένου εἰς Ἁγιορειτικήν Μονήν, ἐξέλεξεν ὡς τοιοῦτον τόν Γέροντα τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου «Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου» πού ἑδρεύει εἰς Καρυάς Ἁγίου Ὄρους-Ἄθω καί ὑπάγεται εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Σίμωνος Πέτρας Ἱερομόναχον Χρυσόστομον Κατσουλιέρην μετά τῆς Συνοδείας του.

Αἱ παρανομίαι τῆς νέας Ἀδελφότητος τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν:

Ἐνῶ ἐγκαταβιοῦν εἰς κελλίον, ἔχουν δημιουργήσει νέαν ἀδελφότητα τῇ συμπράξει τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος. Ὁ ἡγούμενος στερεῖται ἁγιορειτικῆς κουρᾶς.

Δέν ἔχει συμπληρώσει 10ετίαν κοινοβιασμοῦ εἰς τήν Μονήν. Ὁ Ἡγούμενος ἐκλέγεται ἀπό τούς ἀδελφούς τούς ἔχοντας συμπληρώσει 6ετίαν ἀπό τῆς κουρᾶς των, ἐνῶ ὁ π. Χρυσόστομος ἐτοποθετήθη ἀπό τήν Ἱεράν Κοινότητα (ὅρα: Κ.Χ.Α.Ο. Ἄρθρα 112 καί 114).

Οὔτε ἔλαβον ὑπ’ όψιν τους τά Ἄρθρα 118 καί 119 τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τό 10ον Ἄρθρον τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου ὅτι ἡ διαδικασία ἐκλογῆς Ἡγουμένου καί ἡ ἐκλογή Ἐπιτροπῆς προϋποθέτουν νομίμως συγκροτουμένην Γεροντίαν καί ὕπαρξιν Γεροντίας, προϋποθέτει ὕπαρξιν Ἀδελφότητος τῆς ὁποίας τά μέλη ὀφείλουν νά ἔχουν προσέλθει κάθε ἕνα χωριστά καί οὐχί ὁμαδικά. Εἰς τήν περίπτωσιν ὅμως τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν, ἅπασαι αἱ ἀνωτέρω προϋποθέσεις κατεστρατηγήθησαν καί σέ μιά νύκτα σύσσωμος ἡ ὁμάδα τῶν κελλιωτῶν Κατσουλιέρηδων ἐβαπτίσθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί ἐχρίσθη ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ἀδελφότης Μονῆς Ἐσφιγμένου».

Ἔτσι τώρα αὐτή ἡ ὁμάδα χρησιμοποιεῖ:

1) τόν τίτλον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱστορικῆς καί Παλαιφάτου Πατριαρχικῆς, Βασιλικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου.

2) τό λογότυπο, δηλαδή τό σχεδίασμα Δικεφάλου Ἀετοῦ, τό ὁποῖον ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου ἀπό αἰώνων χρησιμοποιεῖ.

3) τήν Μεγάλη Σφραγῖδα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου τήν εἰκονίζουσαν τήν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἐπιγραφήν γύρωθεν: «Βούλα Τοῦ Ἐσφιγμένου Κατά Τό Ἁγιώνυμον Ὄρος †1797», ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται διαχρονικά ἀπό Πατέρες τῆς Μονῆς μας ἐδῶ καί 210 συναπτά ἔτη καί ἡ κλοπή αὕτη –φυσικά πέραν τῆς ἁμαρτίας– συνιστᾶ ποινικῶς κολάσιμον πρᾶξιν, ἡ ὁποία τιμωρεῖται ἀπό τόν ἰσχύοντα ποινικόν κώδικα.

Ἔτσι ἡ ὁμάδα τῶν Ψευδοεσφιγμενιτῶν φέρεται νά ἔχῃ δημιουργήσει συνωμοσίαν καί σκευωρίαν εἰς βάρος ἡμῶν τῶν νομίμων Ἐσφιγμενιτῶν (διαπράττοντες τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποιήσεως ἀρχῆς), αἱ ὁποῖαι ἐκτός τῶν ἄλλων τιμωροῦνται ἀπό τούς ΙΗ΄ καί ΙΔ΄ Κανόνας τῆς Δ΄ καί τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐπίσης προέκυψεν τό πρωτοφανές γιά τά χρονικά τοῦ Ἁγίου Ὄρους νά ὑπάρχουν τήν στιγμήν αὐτήν εἰς Ἅγιον Ὄρος 20 Ἱεραί Μοναί καί 21 Ἀδελφότητες, καταστρατηγῶντας μέ τάς ἐνεργείας των ταύτας, τόσον ἡ Ἱερά Κοινότης ὅσον καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τόν Κ.Χ.Α.Ο., ὁ ὁποῖος ἀπορρέει ἀπό Αὐτοκρατορικά Χρυσόβουλλα, Τυπικά, Πατριαρχικά Σιγγίλλια, Σουλτανικά Φιρμάνια, ἰσχύοντες Γενικούς Κανονισμούς καί Θεσμούς Καθεστώτων. Εἰς ἅπαντα τά ἀνωτέρω νά προσθέσωμεν ὅτι, συμφώνως μέ τάς διατάξεις τοῦ Κ.Χ.Α.Ο., ἀπαγορεύεται ἡ Ἀδελφότης μιᾶς Ἁγιορειτικῆς Μονῆς νά ἑδρεύῃ ἐκτός τῆς Μονῆς της, πρᾶγμα τό ὁποῖον διαπράττεται ἀπό τήν νέαν παράνομον ψευδοαδελφότητα τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν Κατσουλιέρηδων.

Δράσεις τῆς ὁμάδος τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν:

1) Μᾶς ἥρπασαν δολίως καί μέ τρόπον ληστρικόν τό μεγάλο τρακτέρ τῆς Μονῆς, τό ὁποῖον εἶχεν μεταβῇ εἰς Καρυάς φορτωμένον μέ κουφώματα, διά τό ἡμέτερον Κονάκιον εἰς Καρυάς ἐν μέσῃ ὁδῷ πλησίον τοῦ Κονακίου μας, προπηλακίζοντες καί ἐκδιώκοντες τόν ὁδηγόν τοῦ ὀχήματος.

2) Ὁ π. Γαβριήλ ὁ ψευδοεσφιγμενίτης μέ βαριοπούλα ἔσπασε τήν κεντρικήν εἴσοδον τοῦ Κονακίου εἰς Καρυάς ἐπιχειρῶντας μέ συνοδείαν ἀλλοδαπῶν νά τό καταλάβῃ. Τήν ἀπίστευτον αὕτη σκηνήν βιαιότητος παρηκολούθησαν ὅλοι ἀπό τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως.

3) Ὁ ψευδοηγούμενος Χρυσόστομος Κατσουλιέρης μέ δόλιο τρόπο σφετερίζεται τήν ἀλληλογραφίαν τῆς ἡμετέρας Ἀδελφότητος, διότι ἀπέστειλε ἔγγραφο στά ΕΛ.ΤΑ. στό ὁποῖο ἐμφανίζεται ὡς ὁ ἡγούμενος τῆς νέας ψευδοαδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καί ἀπαιτεῖ ἅπασα ἡ ἀλληλογραφίαν, δέματα, κ.λπ. νά παραδίδωνται σέ αὐτόν, ἐνῶ γνωρίζει πολύ καλά ὅτι ἡ ἐν λόγῳ ἀλληλογραφία προορίζεται διά τούς Μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταβιοῦν μέσα εἰς Αὐτήν ἀπό δεκαετιῶν.

4) Ἐντελῶς αἰφνιδιαστικῶς καί ἀπροειδοποιήτως ὁ ΟΤΕ διέκοψεν παρανόμως ὅλας τάς τηλεφωνικάς συνδέσεις τοῦ κεντρικοῦ κτιρίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡμῶν Ἐσφιγμένου καθώς καί τῶν Κονακίων Της εἰς Καρυάς, Ἀθήνας, Θεσσαλονίκην, Νέαν Ρόδαν-Χαλκιδικῆς, ὅπως εἰς τό ἡμέτερον ἀγρόκτημα εἰς Ἱερισσόν-Χαλκιδικῆς, κατόπιν αἰτήματος τῶν Κατσουλιέρηδων. Τά ἴδια ἐποίησε καί ἡ ΔΕΗ κατόπιν καί πάλιν μεσολαβήσεως τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν ἔκοψεν παρανόμως ἠλεκτροδότησιν εἰς τό Κονάκι μας εἰς Νέαν Ρόδαν καθώς ἐπίσης καί εἰς τό ἀγρόκτημά μας εἰς Ἱερισσόν.

5) Ἡ ὁμάδα τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν ἔχει ἐκτυπώσει καί χρησιμοποιεῖ παρανόμως δελτία ἀπαλλαγῆς Φ.Π.Α. σφετεριζομένη ἀποκλειστικόν προνόμιον καί δικαίωμα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου.

6) Ἐπίσης, ἔχει σφετεριστεῖ ὅλα τά περιουσιακά στοιχεῖα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου, ὑπό τήν ἔνοχον συγκάλυψιν τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος.

7) Παρανόμως καί ἐκβιαστικῶς εἰσπράττει ὅλα τά ἐνοίκια πού προέρχονται ἀπό ἐκμίσθωση ἡμετέρων ἀκινήτων εἰς τρίτους ὅπου διατηρεῖ ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς Θεσσαλονίκην καί Ἀθήνας.

8) Προσέτι διεκδικεῖ καί τά Μετοχιακά μισθώματα πού δικαιοῦται ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή Ἐσφιγμένου.

9) Ἡ ὁμάδα τῶν Κατσουλιέρηδων κατόπιν συναινέσεως τοῦ ἀρχηγοῦ της Χρυσοστόμου διεκδικεῖ ἐπιπλέον τά σκάφη καί τά ὀχήματα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς. Ὅθεν κατόπιν πιέσεων πού ἔχουν ἀσκηθεῖ τόσον εἰς τό Λιμενικόν ὅσον καί εἰς τό Ἀστυνομικόν Σῶμα, ἀπαγορεύεται πλέον ρητῶς ὁ ἀπόπλους καί ἡ μετακίνησις οἱουδήποτε μοναστηριακοῦ ὀχήματος.

Τοιουτοτρόπως καθίσταται ἀδύνατος οὐχί μόνον ἡ τροφοδοσίαν εἰς τρόφιμα καί φάρμακα, ἀλλά καί αὐτή ἀκόμη ἡ ἁλιεία καθώς καί ἡ μεταφορά ἀσθενῶν Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἐκτός Ἁγίου Ὄρους πολλοί ἐκ τῶν ὁποίων ἀποθνήσκουν ἀδιάγνωστοι. Δέον νά σημειωθῇ ὅτι τά ἐν λόγῳ μέτρα εὐθύνονται κατά κύριον λόγον διά τόν τραγικόν θάνατον τοῦ ἡμετέρου ἐξαρτηματικοῦ ἀδελφοῦ Μοναχοῦ Τρύφωνος, ὁ ὁποῖος εἰς τήν προσπάθειάν του νά χρησιμοποιήσῃ τό ὄχημά του κατά τάς νυκτερινάς ὥρας, λόγῳ ἀνάγκης, δέν ἤναψε τά φῶτα, ὅπως μή γίνῃ ἀντιληπτός ἀπό τά ἀστυνομικά ὄργανα, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑποπέσῃ εἰς θανατηφόρον τροχαῖον ἀτύχημα.

Εἶναι πρόδηλον ὅτι διά τῶν ἀνωτέρω ἐνεργειῶν, αἱ ὁποῖαι ἐν καιρῷ χειμῶνος καθίστανται πλέον ὀδυνηραί, ἡ ὁμάς τῶν Κατσουλιέρηδων εὐελπιστεῖ ματαίως καί ἀνωφελῶς ὅπως κάμψῃ τό ὁμολογιακόν φρόνημα τῆς Ἀδελφότητός μας καί μᾶς ἀναγκάσῃ νά ἐγκαταλείψωμεν τήν Μονήν τῆς Μετανοίας μας. Πόσον ὅμως ἠπατήθησαν... γνωρίζοντες τό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν, διωχθήσονται», ὑπομένομεν Χάριτι Θεοῦ ἐδῶ καί 37 συναπτά ἔτη ὅλα τά ἀνωτέρω, ἔχοντες ὡς ἀταλάντευτον σύνθημά μας τό ὁμολογιακόν «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η΄ ΘΑΝΑΤΟΣ».

Ἐπισημαίνομεν εἰς τό εὐσεβές πλήρωμα ὅτι ὁ ἀγών ἡμῶν εἶναι ἀνιδιοτελής καί ἁγνός. Δέν ἔχομεν οὐδέν συμφέρον καί δέν ἀμφισβητοῦμεν, ὅπως σκοπίμως διαδίδουν, τόν θεσμόν τοῦ Πατριαρχείου. Ἀμφισβητοῦμεν καί ἀπορρίπτομεν τούς προδότας τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως. Διαφυλάσσομεν τά κειμήλια τῆς Μονῆς ἐπιμελῶς καί φροντίζομεν διά τήν ἄρτιαν συντήρησιν τοῦ ἐν γένει μοναστηριακοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος. Δέν εἴμεθα καταληψίαι καθώς οἱ διῶκται ἀρέσκονται νά συκοφαντῶσι. Κάθε Ἐσφιγμενίτης Μοναχός προσῆλθεν εἰς τό Κοινόβιόν μας μεμονωμένα καί ἐνετάχθη εἰς τήν Ἀδελφότητά μας σύμφωνα μέ τά ἰσχύοντα θέσμια τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς. Δέν εἴμεθα «σχισματικοί» ἀλλά πιστά τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.

Παραμένομεν «ἀνοικτοί» στό ἐνδεχόμενον ἀνοικτοῦ διαλόγου μέ τόν κ. Βαρθολομαῖον, προκειμένου νά τεκμηριώσωμεν πατερικά τήν ἐκκλησιολογικήν μας τοποθέτησιν.

Ἐν κατακλεῖδι δηλώνομεν πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι δέν πρόκειται εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν νά ἀποχωριστῶμεν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν Ἐσφιγμένου, τόν τόπον τῆς Μετανοίας μας, ἀναλογιζόμενοι τάς εὐθύνας τάς ὁποίας φέρομεν ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων καί βεβαιοῦμεν ὅτι μέ τήν βοήθειαν τῆς Ἐφόρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Κυρίας Θεοτόκου θά πολεμήσομεν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέχρις ἐσχάτων.

Ἐπί δέ τούτοις,
διατελοῦμεν μετά τιμῆς καί εὐχῶν.

Εὐχέτης πρός Κύριον

Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος
καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χῷ Ἀδελφοί 

πηγή